A second step for modeling involves

A second step for modeling involves finding a general representation that supports later multi-criteria evaluation
of routes. For private transport networks, the physical nodes and links can be represented as such in a model. For
public transport networks, it is more complex. In these networks, the time tables of services determine the transport
links; physical links may sometimes even be unknown to the modeler (e.g. metro). Therefore, the goal for modeling
multi-modal transport networks is to integrate all above factors together. Two available solutions are known in the
literature: one is the time dependent approach where time table events are handled as properties of links (the link
costs function); the other is the time expanded approach where time table events are separately represented as event
nodes (i.e., arrivals and departures) (Pajor, 2009). To create an integrated multi modal transport network, transfer
links between different modes have to be added when all subnetworks are ready. The resulting integrated network is
often referred to as a supernetwork.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นตอนที่สองการสร้างโมเดลเกี่ยวข้องกับค้นหาตัวแทนทั่วไปที่สนับสนุนในภายหลังหลายเกณฑ์ประเมิน
ของกระบวนการผลิต สำหรับเครือข่ายการขนส่งส่วนบุคคล โหนที่มีอยู่จริงและการเชื่อมโยงสามารถแสดงดังในรูปแบบการ สำหรับ
เครือข่ายขนส่งมวลชน มันมีความซับซ้อน ในเครือข่ายเหล่านี้ ตารางเวลาบริการกำหนดราคาการขนส่ง
เชื่อมโยง เชื่อมโยงทางกายภาพบางครั้งอาจจะไม่รู้จักกับ modeler (เช่นรถไฟใต้ดิน) ดังนั้น เป้าหมายสำหรับโมเดล
เครือข่ายขนส่งหลายแบบโมดอลจะรวมปัจจัยกันดังกล่าว โซลูชั่นพร้อมใช้งานทั้งสองเป็นที่รู้จักในการ
วรรณกรรม: หนึ่งเป็นวิธีการขึ้นอยู่กับเวลาที่จัดการเหตุการณ์ตารางเวลาเป็นคุณสมบัติของการเชื่อมโยง (ลิงค์
ฟังก์ชันต้นทุน); อื่น ๆ เป็นวิธีขยายเวลาที่เหตุการณ์ตารางเวลาจะแยกแสดงเป็นเหตุการณ์
โหน (เช่น ขาเข้าและขาออก) (Pajor, 2009) การสร้างเครือข่ายการขนส่งแบบรวมหลาย โอน
ต้องเพิ่ม subnetworks ทั้งหมดจะเชื่อมโยงระหว่างรูปแบบต่าง ๆ เครือข่ายรวมผล
มักเรียกว่าเป็น supernetwork

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นตอนที่สองสำหรับการสร้างแบบจำลองที่เกี่ยวข้องกับการหาตัวแทนทั่วไปที่สนับสนุนหลายเกณฑ์การประเมินผลภายหลัง
ของเส้นทาง สำหรับเครือข่ายการขนส่งเอกชนโหนดทางกายภาพและการเชื่อมโยงสามารถแสดงเช่นนี้ในรูปแบบ สำหรับ
เครือข่ายการขนส่งสาธารณะก็มีความซับซ้อนมากขึ้น ในเครือข่ายเหล่านี้ตารางเวลาการให้บริการตรวจสอบการขนส่ง
เชื่อมโยง การเชื่อมโยงทางกายภาพอาจบางครั้งแม้จะไม่รู้จักการสร้างแบบจำลอง (เช่นรถไฟใต้ดิน) ดังนั้นเป้าหมายของการสร้างแบบจำลอง
เครือข่ายการขนส่งหลายรูปแบบคือการรวมปัจจัยข้างต้นทั้งหมดเข้าด้วยกัน สองโซลูชั่นเป็นที่รู้จักกันใน
วรรณคดีหนึ่งคือวิธีการขึ้นอยู่กับเวลาที่เหตุการณ์ตารางเวลาได้รับการจัดการเป็นคุณสมบัติของการเชื่อมโยง (การเชื่อมโยง
การทำงานของค่าใช้จ่าย); อื่น ๆ ที่เป็นวิธีการขยายเวลาที่เหตุการณ์ตารางเวลาจะแสดงแยกเป็นเหตุการณ์
โหนด (เช่นขาเข้าและขาออก) (Pajor, 2009) เพื่อสร้างเครือข่ายการขนส่งเป็นกิริยาหลายแบบบูรณาการในการถ่ายโอน
การเชื่อมโยงระหว่างรูปแบบที่แตกต่างกันจะต้องมีการเพิ่มเครือข่ายย่อย ๆ เมื่อทุกคนมีความพร้อม เครือข่ายแบบบูรณาการที่เกิดขึ้นเป็น
มักจะเรียกว่า SUPERNETWORK

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขั้นตอนที่สองเกี่ยวข้องกับการค้นหาแบบทั่วไปแทน ที่สนับสนุน ต่อมาหลายเกณฑ์การประเมิน
ของเส้นทาง สำหรับเครือข่ายขนส่งเอกชน , โหนดทางกายภาพและการเชื่อมโยงสามารถแสดงเช่นในรุ่น สำหรับ
เครือข่ายการขนส่งสาธารณะ , มันเป็นความซับซ้อนมากขึ้น ในเครือข่ายเหล่านี้ เวลา ตารางของการบริการตรวจสอบการเชื่อมโยงการขนส่ง
;การเชื่อมโยงทางกายภาพอาจบางครั้งแม้จะไม่รู้จักกับโมเดล ( เช่นรถไฟใต้ดิน ) ดังนั้นเป้าหมายแบบ multi
เครือข่ายการขนส่งคือการรวมปัจจัยข้างต้นรวมกัน สองของโซลูชั่นที่เป็นที่รู้จักใน
วรรณกรรม : หนึ่งคือเวลา ขึ้นอยู่กับวิธีการที่เหตุการณ์ตารางเวลาจะจัดการเป็นคุณสมบัติของการเชื่อมโยง ( ลิงค์
ค่าใช้จ่ายฟังก์ชัน )อื่น ๆเวลาขยายวิธีการที่เหตุการณ์ตารางเวลาจะแยกแสดงเป็นปมเหตุการณ์
( I , ขาเข้าและขาออก ) ( pajor , 2009 ) เพื่อสร้างการบูรณาการโครงข่ายการขนส่งหลายกิริยาโอน
การเชื่อมโยงระหว่างโหมดที่แตกต่างกันต้องมีการเพิ่ม เมื่อ subnetworks พร้อม ผลแบบบูรณาการเครือข่าย
มักจะเรียกว่า supernetwork .