genotypes 58, 129 and 346, but acco

genotypes 58, 129 and 346, but accounted for ≤7% of total βC. In
contrast, the concentration of Z-βC was lower in cooked pulp from
genotypes 12 and 13 than in raw pulp (Table 1). Collectively, these
data suggest that the impact of cooking on the profile and content of
pro-vitamin A carotenoids in pumpkin varied according to genotype,
food matrix, and the style of home cooking.
All-E-βC is cleaved into two molecules of retinal whereas cleavage
of Z-βC and αC yields only a single molecule of retinal. Therefore,
the amount of βC equivalents was calculated for raw and
cooked pulp as follows: pro-vitamin A content in βC equivalents =
all-E-βC+½(αC + Z-βC) (Table 1). Despite the presence of 43%
more pro-vitamin A in raw pulp of genotype 12 than in genotype
58, βC equivalents in cooked pulp from these two genotypes only
differed by 5–13%. This was due to the presence of considerably
greater amounts of Z-isomers of βC and αC in the pulp from genotype
12.
3.2. Bioaccessibility of pro-vitamin A carotenoids in cooked pumpkin
The carotenes in cooked pumpkin were relatively stable during simulated
oral, gastric and small intestinal digestion with retention ranging
from 80 to 98%. The efficiency of micellarization (%) with which all-E-
βC, Z-βC and αC was transferred from cooked pulp to mixed micelles
during simulated digestion was low, ranging from 0.4 to 3.3%, from 0.6
to 7.6%, and from 0.3 to 3.9%, respectively (Supplemental Table 1). However,
the actual quantities of these carotenes in micelles were considerable
in light of the relatively high concentrations of concentrations of
pro-vitamin A in cooked biofortified pumpkins (Table 2). All-E-βC, αC
and βC equivalents that partitioned in the micelle fraction after
digestion of cooked genotype 58 exceeded that of the other genotypes
regardless of style of cooking (Table 2). All-E-βC, αC and βC equivalents
in micelles were greater after digesting pulp from genotypes 12, 13, 58
and 346 boiled in water alone compared to pulp boiled in water + 60%
sucrose. Similarly, all-E-βC, αC and βC equivalents in micelles generated
during digestion of pulp from genotypes 12 and 346 boiled in water
alone were greater than that after digesting steamed pulp from these
genotypes. Correlation coefficients (R) for the quantity of βC equivalents
in the bioaccessible fraction of digested pulp versus βC equivalents
in pulp from each genotype that had been boiled in water, steamed and
boiled in water + 60% sucrose were 0.6142, 0.1651 and 0.3804,
respectively

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาจีโนไทป์ 58, 129 และ 346 แต่คิดเป็น ≤7% ของทั้งหมด βC ในความคมชัด ความเข้มข้นของ Z-βC ถูกล่างในเยื่อสุกจากศึกษาจีโนไทป์ 12 และ 13 กว่าในเยื่อดิบ (ตารางที่ 1) โดยรวม เหล่านี้แนะนำข้อมูลที่ผลกระทบของการปรุงอาหารประวัติและเนื้อหาของวิตามินสนับสนุน carotenoids ในฟักทองที่แตกต่างกันตามลักษณะทางพันธุกรรมอาหารเมตริกซ์ และลักษณะของอาหารปรุงทั้งหมด-E-βC จะแหวกเป็นสองโมเลกุลของ retinal โดยปริZ-βC และ αC ทำให้เพียงหนึ่งโมเลกุลของ retinal ดังนั้นจำนวนเทียบเท่า βC ได้คำนวณสำหรับวัตถุดิบ และต้มเยื่อเป็นดังนี้: วิตามินสนับสนุนเนื้อหาใน βC เทียบเท่า =ทั้งหมด-E-βC + ½ (αC + Z-βC) (ตารางที่ 1) แม้ มีอยู่ 43%เพิ่มเติมสนับสนุนวิตามิน A ในเยื่อดิบของลักษณะทางพันธุกรรม 12 กว่าในลักษณะทางพันธุกรรมอัตรา βC 58 เยื่อสุกจากเหล่านี้สองศึกษาจีโนไทป์เท่านั้นแตกต่าง โดย 5-13% ซึ่งเกิดจากของมากจำนวน Z-isomers βC และ αC ในเนื้อเยื่อจากลักษณะทางพันธุกรรมมากขึ้น123.2. Bioaccessibility ของวิตามินสนับสนุน carotenoids ในรับประทานฟักทองCarotenes ในฟักทองสุกค่อนข้างมีเสถียรภาพในระหว่างการจำลองย่อยลำไส้อย่างปาก ในกระเพาะอาหารขนาดเล็ก และอาหาร มีการเก็บข้อมูลตั้งแต่จาก 80 ถึง 98% ประสิทธิภาพของ micellarization (%) มีทั้งหมดที่-E -ΒC, Z-βC และ αC ถูกถ่ายโอนจากเยื่อสุกไป micelles ผสมในระหว่างการย่อยอาหารจำลองอยู่ในระดับต่ำ ตั้งแต่ 0.4 ถึง 3.3%, 0.67.6% และ 0.3 3.9% ตามลำดับ (เพิ่มเติมตารางที่ 1) อย่างไรก็ตามปริมาณจริงของ carotenes ใน micelles นี้ถูกมากเมื่อความเข้มข้นค่อนข้างสูงของความเข้มข้นของA สนับสนุนวิตามินในฟักทองสุก biofortified (ตารางที่ 2) ทั้งหมด-E-βC, αCและเทียบเท่า βC ที่กั้นในเศษ micelle หลังการย่อยอาหารของลักษณะทางพันธุกรรมสุก 58 เกินที่ของอื่นโดยลักษณะของอาหาร (ตารางที่ 2) เทียบเท่าทั้งหมด-E-βC, αC และ βCใน micelles ขึ้นมากหลังจาก digesting เยื่อจากการศึกษาจีโนไทป์ 12, 13, 58และ 346 ต้มน้ำเพียงอย่างเดียวเมื่อเทียบกับเยื่อที่ต้มในน้ำ + 60%ซูโครส ในทำนองเดียวกัน ทั้งหมด-E-βC, αC และ βC อัตรา micelles สร้างในระหว่างการย่อยอาหารของเยื่อจากการศึกษาจีโนไทป์ 12 และ 346 ต้มในน้ำคนเดียวได้มากกว่าที่หลัง digesting เยื่อนึ่งจากเหล่านี้ศึกษาจีโนไทป์ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (R) ในปริมาณเทียบเท่า βCในส่วน bioaccessible ของเยื่อที่ต้องเทียบกับเทียบเท่า βCในเยื่อจากแต่ละลักษณะทางพันธุกรรมที่มีการต้มในน้ำ นึ่ง และต้มในน้ำ + 60% ซูโครสได้ 0.6142, 0.1651 และ 0.3804ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยีน 58, 129 และ 346 แต่คิด≤7% จากทั้งหมดβC ในทางตรงกันข้ามความเข้มข้นของZ-βCได้ลดลงในการผลิตเยื่อกระดาษที่ปรุงสุกจากยีนที่12 และ 13 กว่าในเยื่อดิบ (ตารางที่ 1) เรียกรวมกันเหล่านี้ข้อมูลที่ชี้ให้เห็นว่าผลกระทบของการทำอาหารในรายละเอียดและเนื้อหาของโปรวิตามินcarotenoids ในฟักทองแตกต่างกันไปตามพันธุ์, เมทริกซ์อาหารและรูปแบบของการทำอาหารที่บ้าน. All-E-βCถูกแยกออกเป็นสองโมเลกุลของจอประสาทตา ในขณะที่ความแตกแยกของZ-βCαCและอัตราผลตอบแทนเพียงโมเลกุลเดียวของจอประสาทตา ดังนั้นจำนวนเงินเทียบเท่าβCถูกคำนวณสำหรับวัตถุดิบและเยื่อกระดาษสุกดังนี้โปรวิตามินเนื้อหาเทียบเท่าβC = ทั้งหมด-E-βC + ½ (αC + Z-βC) (ตารางที่ 1) แม้จะมีการปรากฏตัวของ 43% เพิ่มเติมโปรวิตามินเอในเยื่อดิบของจีโนไทป์ 12 กว่าในจีโนไทป์58 เทียบเท่าβCในการผลิตเยื่อกระดาษที่ปรุงสุกจากทั้งสองสายพันธุ์เฉพาะที่แตกต่างไปจาก5-13% นี่คือสาเหตุที่การปรากฏตัวของมากจำนวนเงินที่มากขึ้นของไอโซเมอ Z-ของβCและαCในการผลิตเยื่อกระดาษจาก genotype 12. 3.2 Bioaccessibility ของโปรวิตามิน carotenoids ในฟักทองสุกcarotenes ในฟักทองสุกค่อนข้างมีเสถียรภาพในช่วงจำลองช่องปาก, การย่อยอาหารในกระเพาะอาหารและลำไส้ขนาดเล็กที่มีการเก็บรักษาตั้งแต่80-98% ประสิทธิภาพของ micellarization (%) ซึ่งทั้งหมด E-βC, Z-βCและαCถูกย้ายจากเยื่อกระดาษสุก micelles ผสมในระหว่างการย่อยจำลองต่ำตั้งแต่0.4-3.3% 0.6 จากไป7.6% และ 0.3 3.9% ตามลำดับ (ตารางที่ 1 เพิ่มเติม) แต่ในปริมาณที่เกิดขึ้นจริงของแคโรทีนเหล่านี้ในไมเซลล์ได้มากในแง่ของความเข้มข้นที่ค่อนข้างสูงของความเข้มข้นของโปรวิตามินเอในฟักทองสุกbiofortified (ตารางที่ 2) All-E-βC, αCและรายการเทียบเท่าβCที่แบ่งพาร์ติชันในส่วนไมเซลล์หลังจากการย่อยจีโนไทป์สุก58 ที่เกินของยีนอื่น ๆโดยไม่คำนึงถึงรูปแบบของการทำอาหาร (ตารางที่ 2) All-E-βC, αCและรายการเทียบเท่าβCในไมเซลล์ได้มากขึ้นหลังจากการย่อยเยื่อกระดาษจากยีนที่12, 13, 58 และ 346 ต้มในน้ำเพียงอย่างเดียวเมื่อเทียบกับการผลิตเยื่อกระดาษต้มในน้ำ + 60% น้ำตาลซูโครส ในทำนองเดียวกันทั้งหมด-E-βC, αCและรายการเทียบเท่าβCในไมเซลล์สร้างขึ้นในระหว่างการย่อยของเยื่อกระดาษจากยีนที่12 และ 346 ต้มในน้ำเพียงอย่างเดียวมากกว่าว่าหลังจากการย่อยเยื่อนึ่งจากนี้ยีน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (R) สำหรับปริมาณเทียบเท่าβCในส่วนbioaccessible เยื่อย่อยเมื่อเทียบกับรายการเทียบเท่าβCในเยื่อกระดาษจากจีโนไทป์แต่ละที่ได้รับการต้มในน้ำนึ่งและต้มในน้ำ+ 60% น้ำตาลซูโครสเป็น 0.6142, 0.1651 และ 0.3804, ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำหนัก 58 , และพวก แต่คิดเป็น 7% ของจำนวน≤บีตาองศาเซลเซียส
ความคมชัด , ความเข้มข้นของ Z - บีตาซีต่ำกว่าเยื่อสุกจาก
พันธุ์ 12 และ 13 มากกว่าเนื้อดิบ ( ตารางที่ 1 ) รวมข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า ผลกระทบของการปรุงอาหาร

ในรายละเอียดและเนื้อหาของโปรวิตามินเอ Carotenoids ในฟักทองที่แตกต่างกันตามพันธุกรรม
Matrix , อาหาร และลักษณะของการปรุงอาหารที่บ้าน .
all-e - บีตาซี คือแหวกออกเป็นสองโมเลกุลของจอประสาทตา ส่วนความแตกแยก
z - บีตาซี และα C ผลผลิตเพียงโมเลกุลเดียวของจอประสาทตา . ดังนั้น ปริมาณบีตา
c เทียบเท่าคำนวณสำหรับดิบและสุกเนื้อดังนี้
Pro ปริมาณวิตามินเอในบีตา C เทียบเท่า =
all-e - บีตาซี½ ( α C Z - บีตาซี ) ( ตารางที่ 1 ) แม้จะมีการแสดงตนของ 43 %
เพิ่มเติมโปรวิตามินในเนื้อดิบของจีโนไทป์ genotype 12 กว่า
58บีตาซี ส่วนเยื่อกระดาษทำจากทั้งสองพันธุ์มีเพียง
5 – 13 % นี้คือเนื่องจากการปรากฏตัวของจํานวนมาก
z-isomers มากขึ้นของบีตาซี และα C ในเยื่อกระดาษจากพันธุกรรม
12 .
2 . bioaccessibility โปรวิตามินเอ Carotenoids ในฟักทองสุก
แคโรทีนในฟักทองสุกได้ค่อนข้างคงที่ในช่วงค่า
ช่องปากในกระเพาะอาหารและลำไส้ย่อยขนาดเล็กที่มีความคงทน
ตั้งแต่ 80 ถึง 98% ประสิทธิภาพของ micellarization ( % ) ซึ่ง all-e บีตา -
c , Z - บีตาซี และα C ถูกย้ายจากเนื้อสุกผสมในอาหารจำลอง
มัต่ำตั้งแต่ 0.4 ถึง 3.3% จาก 0.6
ถึง 7.6% จาก 0.3 และ 3.9 ตามลำดับ ( ตารางเสริม 1 ) . อย่างไรก็ตาม
ปริมาณที่แท้จริงของคาโรทีนเหล่านี้ในไมเซลล์ถูกมาก
ในแง่ของปริมาณที่ค่อนข้างสูงของความเข้มข้นของโปรวิตามินเอใน biofortified
ต้มฟักทอง ( ตารางที่ 2 ) all-e - บีตาซี α C และ C
บีตาในไมเซลล์ส่วนที่แยกเศษส่วนย่อยหลังจาก
สุกกับ 58 ที่เกินของพันธุ์อื่น
ไม่ว่าสไตล์การปรุงอาหาร ( ตารางที่ 2 ) all-e - บีตาซีα C และบีตา C เทียบเท่า
ในมัมีมากหลังจากย่อยเยื่อกระดาษจากพันธุ์ 12 , 13 , 58 และต้มในน้ำคนเดียว
346 เมื่อเทียบกับเนื้อต้มน้ำตาลทราย 60 %
น้ำ ในทํานองเดียวกัน all-e - บีตาซี α C และบีตา C เทียบเท่าในไมเซลล์ที่สร้างขึ้นในระหว่างการย่อยเยื่อจาก
เมื่อ 12 ไปต้มในน้ำเดือด
คนเดียวมากกว่า หลังจากย่อยเยื่อนึ่งจากพันธุ์เหล่านี้

ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ ( R ) สำหรับปริมาณบีตา C เทียบเท่า
ในส่วนของเยื่อกระดาษและ bioaccessible ย่อยบีตา C เทียบเท่า
ในเยื่อจากแต่ละจีโนไทป์ที่ถูกต้มในน้ำที่ต้ม นึ่งและ
น้ำตาลซูโครส 60 % น้ำ 0.6142 0.1651 0.3804
, และ , ตามลำดับ