3.1.3. Water vapor permeability (WV

3.1.3. Water vapor permeability (WVP)
It was observed that the film WVP values increased with
increase in WPI concentration (Fig. 3). Mean values of
WVP for the 9% WPI films were much higher than 7% films
which were also higher than 5% films. Besides, it was also
observed that there was a significant difference between
WVP values of films made with 5% and 7% on one side
and 7% and 9% on another side (p < 0.05). The results
clearly showed how varying the concentration of WPI
could influence the water barrier property of the films as
studied by McHugh et al. (1994). This might be due to an
increased number of air bubbles when the concentration
became relatively high. The formation of bubbles could
probably be explained by the larger pores formed at high
concentrations. When the pore size increases, the liquid
phase (water and plasticizer) increases too. Due to the
hydrophilicity of water molecules, their easiest way through
the film matrix is by the hydrophilic water and plasticizer
phase. This phase increases as larger pores are formed,
hence the WVP will increase. Similar results were reported
by McHugh et al. (1994) who noted that when the concentration
of WPI was increased from 8% to 12% (w/w), the
WVP increased too. Anker et al. (2000) concluded from
their investigation that when the concentration of WPI is
increased, more aggregated structures are formed, with a
denser protein matrix and larger pores, and this greatly
affects the water barrier property of WPI films.
An increase of plasticizer concentration normally causes
an increase in the WVP of hygroscopic films due to a reorganization
of the proteinic network and consequent
increase of free volume (Cuq, Gontard, Aymard, & Guilbert,
1997). Hence, it was observed that at equal concentration
of WPI, the films with a WPI:Gly ratio of 2:1 were
more permeable to water vapor than those of 3:1 ratio
and in addition were less water vapor resistant compared
to the 3.6:1 ratio films (Fig. 3). This could be explained
by the fact that Gly reduces internal hydrogen bonding
and increases intermolecular spacing, thereby decreasing
the permeability of WPI films. McHugh et al. (1994)
reported the same effect when examining the WVP properties
of plasticized WPI. The hydrophilic nature of plasticizer
(nature and amount) significantly affects the
moisture barrier ability of protein films.
The increase of WVP value could also be explained by
increase in film thickness as shown by other studies.
According to Cuq, Gontard, Cuq, and Guilbert (1996),
the effect of thickness is a significant variable when barrier
properties are taken into account. A recent study by Bravin,
Peressini, and Sensidoni (2006) showed that experimental
WVP data and thickness of polysaccharide and
polysaccharide-oil films fitted well with first-order regression
WVP for starch-MC film that showed a significantly
higher dependence on thickness than film containing oil.
Banker, Gore, and Swarbrick (1966) and Barrer (1951)
attributed the thickness effect to film swelling due to
water–film interaction. Hydrophilic films exhibit increased
WVP values as film thicknesses are increased due to the
increased water vapor partial pressure conditions to which
the film is exposed during the analysis. McHugh, Avena-
Bustillos, and Krochta (1993) attributed the thickness
effects to relative humidity. They observed that as the film
thickness increased, there was reduced resistance to water
vapor transfer across it. As a consequence, a stagnant air
layer formed, characterized by a high water vapor partial
pressure on the inner film surface.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็น 3.1.3 ไอน้ำ permeability (WVP)ที่สังเกตได้ว่า ค่า WVP ฟิล์มเพิ่มขึ้นด้วยเพิ่มความเข้มข้นของ WPI (Fig. 3) ค่าเฉลี่ยของWVP สำหรับฟิล์ม WPI 9% ได้สูงกว่าฟิล์ม 7%ที่ได้ยังสูงกว่าฟิล์ม 5% นอกจาก เนื่องจากสังเกตว่า มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างค่า WVP ของฟิล์มกับ 5% และ 7% ด้านหนึ่ง7% และ 9% อีกด้าน (p < 0.05) การ ผลลัพธ์ความเข้มข้นแตกต่างกันอย่างไรของ WPI ที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนสามารถมีอิทธิพลต่อลักษณะของอุปสรรคน้ำของฟิล์มเป็นศึกษาโดย McHugh และ al. (1994) นี้อาจเป็นผลการจำนวนฟองอากาศที่เพิ่มขึ้นเมื่อความเข้มข้นกลายเป็นค่อนข้างสูง การก่อตัวของฟองอากาศสามารถอาจจะอธิบายตามรูขุมขนใหญ่ขึ้นที่สูงความเข้มข้น เมื่อเพิ่มขนาดรูขุมขน ของเหลวขั้นตอน (น้ำและกระด้างไนล) เพิ่มขึ้นเกินไป เนื่องการhydrophilicity ของโมเลกุลของน้ำ วิธีที่ง่ายที่สุดของพวกเขาผ่านเป็นเมทริกซ์ฟิล์มน้ำ hydrophilic และกระด้างไนลขั้นตอนการ ขั้นตอนนี้เพิ่มเป็นรูขุมขนใหญ่จะเกิดขึ้นดังนั้น WVP จะเพิ่มขึ้น มีรายงานผลที่คล้ายกันโดย McHugh และ al. (1994) ที่กล่าวว่า เมื่อความเข้มข้นของ WPI เพิ่มขึ้นจาก 8% เป็น 12% (w/w), การWVP เพิ่มมากเกินไป Anker et al. (2000) สรุปจากสืบสวนที่เมื่อมีความเข้มข้นของ WPIเพิ่มขึ้น มากขึ้นรวมโครงสร้างเกิดขึ้น มีการdenser โปรตีนเมทริกซ์ และรูขุมขนใหญ่ และนี้อย่างมากมีผลต่อคุณสมบัติอุปสรรคน้ำภาพยนตร์ WPIโดยปกติสาเหตุการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นกระด้างไนลการเพิ่ม WVP ของฟิล์ม hygroscopic เนื่องจากลูกจ้างเป็นเครือข่าย proteinic และผลลัพธ์เพิ่มปริมาณฟรี (Cuq, Gontard, Aymard และ Guilbertปี 1997) . ดังนั้น มันถูกตรวจสอบที่ที่ความเข้มข้นเท่ากันWPI ฟิล์มกับ WPI:Gly อัตราส่วน 2:1 มีเพิ่มเติม permeable การไอน้ำมากกว่าที่อัตราส่วน 3:1นอกจากนี้ ได้น้อยกว่าไอน้ำทนเปรียบเทียบอัตราส่วน 3.6:1 ภาพยนตร์ (Fig. 3) นี้สามารถอธิบายความจริงที่ว่า Gly ลดไฮโดรเจนภายในงานและเพิ่ม intermolecular ระยะห่าง จึงลดลงpermeability ของ WPI ฟิล์ม McHugh และ al. (1994)รายงานผลอย่างเดียวกันเมื่อตรวจสอบคุณสมบัติ WVPของ plasticized WPI ลักษณะ hydrophilic ของกระด้างไนล(ธรรมชาติและยอดเงิน) อย่างมีนัยสำคัญมีผลต่อการความสามารถกั้นความชื้นของฟิล์มโปรตีนยังสามารถอธิบายการเพิ่มขึ้นของค่า WVP โดยเพิ่มความหนาของฟิล์มที่แสดง โดยการศึกษาอื่น ๆตาม Cuq, Gontard, Cuq, Guilbert (1996),ผลของความหนาเป็นตัวแปรสำคัญเมื่ออุปสรรคคุณสมบัตินำมาพิจารณา การศึกษาล่าสุด โดย BravinPeressini และ Sensidoni (2006) พบว่าการทดลองWVP ข้อมูลและความหนาของ polysaccharide และpolysaccharide น้ำมันฟิล์มดีมีใบสั่งแรกถดถอยWVP สำหรับฟิล์มแป้ง MC ที่แสดงให้เห็นเป็นอย่างมากพึ่งพาสูงบนหนากว่าฟิล์มที่ประกอบด้วยน้ำมันนาย ขวิด และ Swarbrick (1966) และ Barrer (1951)บันทึกผลของความหนาของฟิล์มที่บวมเนื่องน้ำ – ฟิล์มโต้ตอบ แสดงภาพยนตร์ hydrophilic ที่เพิ่มขึ้นWVP ค่าเป็นความหนาของฟิล์มจะเพิ่มขึ้นเนื่องการเงื่อนไขความดันบางส่วนของไอน้ำเพิ่มขึ้นซึ่งฟิล์มจะถูกเปิดเผยในระหว่างการวิเคราะห์ McHugh, Avena-เกิดจากความหนา Bustillos และ Krochta (1993)ผลให้ความชื้นสัมพัทธ์ ผู้สังเกตที่เป็นฟิล์มความหนาที่เพิ่มขึ้น มีความต้านทานลดลงน้ำไอน้ำที่ถ่ายโอนไป เป็นสัจจะ อากาศศิลปินรูปแบบชั้น โดยไอน้ำบางส่วนความดันบนพื้นผิวฟิล์มภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1.3 การซึมผ่านไอน้ำ (WVP)
มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าภาพยนตร์เรื่องค่า WVP
เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มความเข้มข้นWPI (รูปที่. 3) ค่าเฉลี่ยของ
WVP สำหรับ 9% ภาพยนตร์ WPI มีสูงกว่า 7%
ภาพยนตร์ซึ่งยังสูงกว่า5% ภาพยนตร์ นอกจากนี้ยังได้ตั้งข้อสังเกตว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างค่าWVP ของภาพยนตร์ที่ทำด้วย 5% และ 7% ในด้านหนึ่งและ7% และ 9% ในอีกด้านหนึ่ง (p <0.05) ผลอย่างชัดเจนแสดงให้เห็นว่าแตกต่างกันความเข้มข้นของ WPI อาจมีผลต่อทรัพย์สินกั้นน้ำของภาพยนตร์เช่นการศึกษาโดยฮิวจ์ et al, (1994) นี้อาจจะเนื่องมาจากการเพิ่มจำนวนของฟองอากาศเมื่อความเข้มข้นกลายเป็นที่ค่อนข้างสูง การก่อตัวของฟองอากาศจะอาจจะอธิบายได้ด้วยรูขุมขนที่มีขนาดใหญ่เกิดขึ้นที่สูงระดับความเข้มข้น เมื่อเพิ่มขนาดรูขุมขนของเหลวเฟส (น้ำและพลาสติ) เพิ่มขึ้นมากเกินไป เนื่องจากความชอบน้ำของโมเลกุลของน้ำวิธีที่ง่ายที่สุดของพวกเขาผ่านเมทริกซ์ภาพยนตร์เรื่องนี้คือโดยน้ำและน้ำพลาสติเฟส เพิ่มขึ้นช่วงนี้เป็นรูขุมขนที่มีขนาดใหญ่จะเกิดขึ้นจึง WVP จะเพิ่มขึ้น ผลที่คล้ายกันได้รับรายงานโดยฮิวจ์ et al, (1994) ที่ตั้งข้อสังเกตว่าเมื่อความเข้มข้นของWPI เพิ่มขึ้นจาก 8% ถึง 12% (w / w) ที่WVP เพิ่มขึ้นมากเกินไป Anker et al, (2000) ได้ข้อสรุปจากการสืบสวนของพวกเขาที่ว่าเมื่อความเข้มข้นของWPI จะเพิ่มขึ้นโครงสร้างรวมมากขึ้นจะเกิดขึ้นกับเมทริกซ์โปรตีนหนาแน่นและรูขุมขนที่มีขนาดใหญ่และนี้เป็นอย่างมากส่งผลกระทบต่อทรัพย์สินกั้นน้ำของภาพยนตร์WPI ได้. การเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของพลาสติปกติทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของ WVP ของภาพยนตร์ดูดความชื้นเนื่องจากการปรับโครงสร้างของเครือข่ายproteinic และผลเนื่องมาจากการเพิ่มขึ้นของปริมาณฟรี(Cuq, Gontard, Aymard และ Guilbert, 1997) ดังนั้นจึงพบว่าที่ความเข้มข้นเท่ากับของ WPI ภาพยนตร์ที่มี WPI อัตราส่วน Gly ของ 2: 1 ได้ดูดซึมมากขึ้นเพื่อให้ไอน้ำกว่าอัตราส่วน3: 1 และนอกจากนี้ได้รับไอน้ำน้อยทนเมื่อเทียบกับ 3.6: ภาพยนตร์อัตราส่วน 1 (รูปที่. 3) นี้สามารถอธิบายได้จากข้อเท็จจริงที่ว่า Gly ลดพันธะไฮโดรเจนภายในและเพิ่มระยะห่างระหว่างโมเลกุลจึงช่วยลดการซึมผ่านของภาพยนตร์WPI ฮิวจ์เอตอัล (1994) รายงานผลเช่นเดียวกันเมื่อตรวจสอบคุณสมบัติ WVP ของพลาสติก WPI ธรรมชาติน้ำของพลาสติ(ธรรมชาติและจำนวนเงิน) อย่างมีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่อความสามารถในการป้องกันความชื้นของฟิล์มโปรตีน. การเพิ่มขึ้นของมูลค่า WVP ยังสามารถอธิบายได้ด้วยการเพิ่มขึ้นของความหนาของฟิล์มที่แสดงโดยการศึกษาอื่นๆ . ตาม Cuq, Gontard, Cuq และ Guilbert (1996) ผลของความหนาเป็นตัวแปรที่สำคัญเมื่ออุปสรรคคุณสมบัติถูกนำเข้าบัญชี การศึกษาล่าสุดโดย Bravin, Peressini และ Sensidoni (2006) แสดงให้เห็นว่าการทดลองข้อมูลWVP และความหนาของ polysaccharide และภาพยนตร์polysaccharide น้ำมันติดตั้งได้ดีกับการถดถอยลำดับแรกWVP สำหรับภาพยนตร์เรื่องสตาร์ช MC-ที่แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญการพึ่งพาอาศัยที่สูงขึ้นอยู่กับความหนากว่าฟิล์มที่มีน้ำมัน. ธนาคารเลือดและ Swarbrick (1966) และ Barrer (1951) ประกอบกับผลกระทบที่จะถ่ายทำหนาบวมเกิดจากการปฏิสัมพันธ์น้ำฟิล์ม ภาพยนตร์ Hydrophilic จัดแสดงเพิ่มขึ้นค่าWVP เป็นความหนาของฟิล์มจะเพิ่มขึ้นเนื่องจากการที่ไอน้ำเพิ่มขึ้นความดันบางส่วนที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการเปิดเผยในระหว่างการวิเคราะห์ ฮิวจ์ Avena- Bustillos และ Krochta (1993) ประกอบกับความหนาผลกระทบที่จะความชื้นสัมพัทธ์ พวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าในขณะที่ภาพยนตร์เรื่องนี้มีความหนาที่เพิ่มขึ้นมีความต้านทานลดลงไปในน้ำโอนไอข้ามมัน เป็นผลให้อากาศนิ่งชั้นขึ้นโดดเด่นด้วยไอน้ำสูงบางส่วนความดันในพื้นผิวของฟิล์มด้านใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1.3 . การซึมผ่านของไอน้ำ (
wvp ) พบว่าค่า wvp ฟิล์มเพิ่มขึ้น
เพิ่มความเข้มข้นต่ำกว่า ( รูปที่ 3 ) หมายถึงค่า
wvp สำหรับ 9% ต่ำกว่าฟิล์มมากสูงกว่า 7% ภาพยนตร์
ซึ่งยังสูงกว่า 5 % ภาพยนตร์ นอกจากนี้ยัง
สังเกตว่ามีความแตกต่างระหว่างค่า
wvp ของภาพยนตร์ให้กับ 5% และ 7% ด้านหนึ่ง
และ 7% และ 9% ในด้านอื่น ( P < 0.05 ) ผลลัพธ์
อย่างชัดเจนแสดงให้เห็นว่าที่ความเข้มข้นของ WPI
อาจมีอิทธิพลต่อกั้นน้ำคุณสมบัติของฟิล์มเป็น
ศึกษาโดย แมคฮิวจ์ et al . ( 1994 ) นี้อาจจะเนื่องมาจากการเพิ่มจำนวนของฟองอากาศ

กลายเป็นเมื่อความเข้มข้นค่อนข้างสูง การก่อตัวของฟองสามารถ
อาจจะอธิบายได้ด้วยรูขนาดใหญ่ขึ้นที่สูง
เข้มข้น เมื่อรูขุมขนขนาดเพิ่มเฟสของเหลว
( น้ำและพลาสติไซเซอร์ ) เพิ่มขึ้นด้วย เนื่องจาก
hydrophilicity ของโมเลกุลของน้ำของพวกเขา วิธีที่ง่ายที่สุดผ่าน
ฟิล์มเมทริกซ์โดยน้ำน้ำและเฟสพลาสติ

ขั้นตอนนี้เพิ่มเป็นรูใหญ่จะเกิดขึ้น
ดังนั้น wvp จะเพิ่มขึ้น ผลที่คล้ายกันได้รับรายงาน
โดย แมคฮิวจ์ et al .( 1994 ) ที่ระบุว่า เมื่อความเข้มข้น
ของ WPI เพิ่มขึ้นจาก 8% เป็น 12% ( w / w )
wvp เพิ่มขึ้นด้วย ที่สุด et al . ( 2000 ) ที่ได้จากการสอบสวนของพวกเขาที่
เมื่อความเข้มข้นของ WPI เป็น
เพิ่มมากขึ้นรวมโครงสร้างจะเกิดขึ้นกับ
denser เมตริกซ์โปรตีนและรูใหญ่ และมีผลอย่างมาก
กั้นน้ำคุณสมบัติของ WPI
ฟิล์มการเพิ่มขึ้นของอัตราความเข้มข้นปกติทำให้เกิด
เพิ่มขึ้นใน wvp ฟิล์ม hygroscopic เนื่องจากลูกจ้าง
ของเครือข่ายและเพิ่มปริมาณ proteinic จาก
ของฟรี ( cuq gontard aymard , , ,
guilbert & , 1997 ) ดังนั้น พบว่าที่ความเข้มข้นเท่ากัน
WPI WPI ฟิล์มด้วยอัตราส่วน 2 : 1 จำนวน : GLY
เพิ่มเติมซึมให้ไอน้ำสูงกว่า 3 : 1 อัตราส่วน
และนอกจากนี้ยังมีน้อยเมื่อเทียบกับไอน้ำทน
3.6:1 อัตราส่วนภาพยนตร์ ( รูปที่ 3 ) นี้สามารถอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่า GLY

ลดภายในพันธะไฮโดรเจนและเพิ่มระยะห่าง์ เพื่อลดการซึมผ่านของ WPI
ฟิล์ม แมคฮิวจ์ et al . ( 1994 )
รายงานผลเดียวกัน เมื่อตรวจสอบคุณสมบัติของ wvp
plasticized WPI . ธรรมชาติน้ำของพลาสติไซเซอร์
( ธรรมชาติและปริมาณ ) อย่างมีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่อความสามารถของฟิล์มโปรตีนความชื้น
.
เพิ่มมูลค่า wvp สามารถอธิบายได้โดยเพิ่มความหนาของฟิล์มเป็น

ตามการศึกษาอื่น ๆ cuq gontard cuq , , , และ guilbert ( 1996 )
ผลของความหนาเป็นตัวแปรสำคัญเมื่อคุณสมบัติ อุปสรรค
จะเข้าบัญชี การศึกษาล่าสุดโดย บราวิน
peressini , ,