DataData from several government so

Data
Data from several government sources were collected for the years 2006-2011. Annual data measuring state-specified seatbelt usage and the existence of a primary seatbelt law for each state were drawn from the US Department of Transportation. The behavioral risk factor surveillance system (BRFSS)reports annual obesity rate estimates for all 50 states and the District of Columbia across 2006-2010 and 2011.Following the world Health Organization classifications, an adult’s body mass index can classify them as underweight (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลได้รวบรวมข้อมูลจากหลายแหล่งรัฐบาลปี 2006-2011 ข้อมูลประจำปีวัด seatbelt ระบุสถานะการใช้งานและการดำรงอยู่ของกฎหมาย seatbelt หลักสำหรับแต่ละรัฐก็ออกจากเราภาคของการขนส่ง ประเมินปัจจัยเสี่ยงพฤติกรรมเฝ้าระวังระบบ (BRFSS) รายงานประจำปีโรคอ้วนอัตราอเมริกาทั้งหมด 50 เขตของโคลัมเบียในปี 2006-2010 และ 2011.Following จัดประเภทองค์การอนามัยโลก ดัชนีมวลกายของผู้ใหญ่สามารถจัดประเภทให้เป็น underweight (< 18.5 kg/m), น้ำหนักปกติ (18.5-25 kg/m) น้ำหนักเกิน (25-30 kg/m), อ้วน (30-40 kg/m) หรืออ้วนมาก (≥40 kg/m)ซึ่งคำนวณดัชนีมวลกาย โดยบุคคลน้ำหนัก (กิโลกรัม) หาร ด้วยกำลังสองของความสูง (เป็นเมตร) ข้อมูลรัฐถูกจับ โดยแบ่งไมล์รวมรถประจำปีที่เดินทาง ด้วยจำนวนคนในแต่ละรัฐ คุณสามารถเลือกหมายเลขของผู้อยู่อาศัยแทนหมายเลขของโปรแกรมควบคุมที่ได้รับใบอนุญาต ตามที่มีรายงานอัตราการใช้ seatbelt สำหรับผู้โดยสารของรถแทนคนขับ มีการรวบรวมข้อมูลไมล์ที่เดินทางไปที่ปีรถเขตเมือง และชนบทที่ระบุสถานะจากดูแลทางหลวงของรัฐบาลกลาง ในขณะที่ข้อมูลประจำปีสำหรับผู้ หญิงถูกรวบรวมจากดูแลทางหลวงของรัฐบาลกลาง ระบุสถานะรายได้ส่วนบุคคลต่อ capita ถูกรวบรวมมาจากเราแผนกพาณิชย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูล
จากแหล่งข้อมูลหลายรัฐบาลที่ถูกเก็บรวบรวมสำหรับปี 2006-2011 ข้อมูลประจำปีวัดการใช้เข็มขัดนิรภัยรัฐกำหนดและการดำรงอยู่ของกฎหมายเข็มขัดนิรภัยหลักสำหรับแต่ละรัฐที่ถูกดึงออกมาจากกระทรวงคมนาคมของสหรัฐฯ ปัจจัยเสี่ยงพฤติกรรมระบบการเฝ้าระวัง (BRFSS) รายงานประมาณการอัตราโรคอ้วนประจำปีสำหรับทั้งหมด 50 รัฐและ District of Columbia ทั่ว 2006-2010 และ 2011.Following โลกจำแนกประเภทองค์การอนามัยดัชนีมวลกายของผู้ใหญ่สามารถแบ่งพวกเขาเป็นหนัก (<18.5 กิโลกรัม / เมตร) น้ำหนักปกติ (18.5-25 กิโลกรัม / เมตร) น้ำหนักเกิน (25-30 กิโลกรัม / เมตร) อ้วน (30-40 กิโลกรัม / เมตร) หรือเป็นโรคอ้วนมาก (≥40กิโลกรัม / เมตร) ที่ดัชนีมวลกาย คำนวณโดยการหารน้ำหนักบุคคล (กก) โดยตารางของความสูงของพวกเขา (เมตร) รัฐข้อมูลถูกจับโดยการหารยานพาหนะรวมประจำปีไมล์เดินทางโดยจำนวนของผู้อยู่อาศัยในแต่ละรัฐ จำนวนของประชาชนที่ได้รับการแต่งตั้งแทนจำนวนของไดรเวอร์ได้รับใบอนุญาตเป็นอัตราการใช้เข็มขัดนิรภัยจะมีการรายงานสำหรับผู้โดยสารของรถมากกว่าคนขับรถ รัฐระบุรถในเมืองและชนบทห่างประจำปีเดินทางไปเก็บรวบรวมข้อมูลจากรัฐบาลกลางบริหารทางหลวงในขณะที่ข้อมูลประจำปีสำหรับผู้หญิงที่กำลังถูกรวบรวมจากการบริหารงานของรัฐบาลกลาง รัฐที่ระบุรายได้ต่อหัวส่วนบุคคลที่ถูกรวบรวมมาจากกระทรวงพาณิชย์สหรัฐฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูล ข้อมูลจากแหล่งที่มาของรัฐบาลหลาย
รวบรวมสำหรับปี 2006-2011 . ข้อมูลวัดประรัฐระบุการใช้เข็มขัดนิรภัยและการดำรงอยู่ของกฎหมายเข็มขัดนิรภัยหลักสำหรับแต่ละรัฐได้มาจากสหรัฐอเมริกากรมขนส่งระบบเฝ้าระวังปัจจัยเสี่ยงกับพฤติกรรม ( brfss ) รายงานประมาณการอัตราโรคอ้วนประจำปีสำหรับทั้งหมด 50 รัฐและ District of Columbia ใน 2006-2010 และ 2011 ตามองค์การอนามัยโลก เรื่องผู้ใหญ่ ดัชนีมวลกาย สามารถแยกประเภทได้เป็นต่ำ ( < 18.5 กก. / เมตร ) น้ำหนักปกติ ( 18.5-25 kg / m ) , อ้วน ( 25-30 กิโลกรัม / เมตร )อ้วน ( 30-40 kg / m ) หรืออ้วนมาก ( ≥ 40 kg / m ) ซึ่งค่าดัชนีมวลร่างกายจะคำนวณโดยการหารน้ำหนักของบุคคล ( กิโลกรัม ) โดยตารางของความสูง ( เมตร ) ข้อมูลสถานะถูกจับโดยการหารปีรวมรถไมล์เดินทางด้วยจำนวนผู้อยู่อาศัยในแต่ละรัฐจำนวนของผู้ที่ถูกเลือกแทนจำนวนใบอนุญาตไดรเวอร์เป็นเข็มขัดนิรภัยมีรายงานการใช้อัตราผู้โดยสารของรถมากกว่าคนขับรถ รัฐที่ระบุไมล์ ชุมชนเมือง และชุมชนชนบท รถปีเดินทางไปเก็บรวบรวมข้อมูลจากการบริหารทางหลวงแห่งชาติ ในขณะที่ประจําปีข้อมูลที่เป็นผู้หญิงที่ได้มาจากการบริหารทางหลวงของรัฐบาลกลางรัฐที่ระบุต่อหัวรายได้ส่วนบุคคลที่รวบรวมจากกระทรวงพาณิชย์สหรัฐ .