1. IntroductionPlants have evolved

1. Introduction
Plants have evolved a multiplicity of morphological and physiological
response mechanisms to withstand drought. Drought resistance
strategies include mechanisms of “drought tolerance” (i.e. the
ability to maintain physiological processes at declining leaf water
potentials) and “drought avoidance” (i.e. the ability to avoid or
postpone the decline of leaf water potential during drought)
(Kozlowski and Pallardy, 2002; Levitt,1980; Poorter and Markesteijn,
2008). Physiological features conferring drought tolerance include
osmotic adjustment, low turgor loss point, and low vulnerability to
cavitation (Kozlowski and Pallardy, 2002). On the other side, plants
that avoid drought can either rely on traits conferring water saving
capacity (eq., early stomatal closure, leaf shedding, Kozlowski and
Pallardy, 2002; Rouhi et al., 2007) or on traits conferring the ability
to extract water from soil rapidly enough to compensate for transpirational
water losses (eq., a deep root system, high plant water
conductivity Lo Gullo and Salleo, 1988; Otieno et al., 2005). These
two avoidance mechanisms are commonly defined as water-saving
and water-spending strategy, respectively (Kozlowski and Pallardy,
2002; Lo Gullo and Salleo, 1988; Mediavilla and Escudero, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำพืชมีการพัฒนาหลายหลากของลักษณะทางสัณฐานวิทยาและสรีรวิทยากลไกการตอบสนองในการทนต่อความแห้งแล้ง ต้านทานภัยแล้งกลยุทธ์รวมถึงกลไกของ "ทนแล้ง" (คือความสามารถในการรักษากระบวนการทางสรีรวิทยาที่ลดลงใบน้ำศักยภาพ) และ "การหลีกเลี่ยงภัยแล้ง" (คือความสามารถในการหลีกเลี่ยงหรือเลื่อนการลดลงของใบที่มีศักยภาพน้ำในช่วงฤดูแล้ง) (Kozlowski และ Pallardy 2002; Levitt, 1980; Poorter และ Markesteijn, 2008) คุณสมบัติทางสรีรวิทยาการหารือทนแล้งรวมถึงการปรับออสโมติกจุดสูญเสีย turgor ต่ำและความเสี่ยงต่ำที่จะเกิดโพรงอากาศ (Kozlowski และ Pallardy, 2002) ในอีกด้านหนึ่งพืชที่หลีกเลี่ยงภัยแล้งสามารถพึ่งพาลักษณะการหารือประหยัดน้ำความจุ(EQ ปิดปากใบต้นผลัดใบ, Kozlowski และ. Pallardy 2002; Rouhi et al, 2007.) หรือลักษณะการหารือความสามารถในการที่จะดึงน้ำจากดินอย่างรวดเร็วพอที่จะชดเชยการ transpirational การสูญเสียน้ำ (EQ, ระบบรากลึกพืชน้ำสูง. การนำ Lo Gullo และ Salleo 1988. Otieno et al, 2005) เหล่านี้สองกลไกการหลีกเลี่ยงการถูกกำหนดโดยทั่วไปว่าประหยัดน้ำและกลยุทธ์การใช้จ่ายน้ำตามลำดับ(Kozlowski และ Pallardy, 2002; Lo Gullo และ Salleo 1988; Mediavilla และ Escudero, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . พืชแนะนำ
ได้มาหลายหลากของลักษณะทางสัณฐานวิทยาและสรีรวิทยา
กลไกการตอบสนองที่จะทนต่อความแห้งแล้ง กลยุทธ์ต้านทาน
ภัยแล้งรวมถึงกลไกของ " ทนแล้ง " ( เช่น
ความสามารถที่จะรักษากระบวนการทางสรีรวิทยาที่ลดลงใบน้ำ
ศักยภาพ ) และภัยแล้งการหลีกเลี่ยง " ( เช่นความสามารถที่จะหลีกเลี่ยงหรือ
ชะลอความเสื่อมของศักย์น้ำในใบภัยแล้ง )
( kozlowski และ pallardy , 2002 ; เลวิตต์ , 1980 ; poorter และ markesteijn
, 2008 ) สรีรวิทยาลักษณะทนแล้ง รวมถึงหารือ
การปรับการสูญเสียจุดแล้วรู้สึกต่ำ และความเสี่ยงต่ำ

( kozlowski โพรง และ pallardy , 2002 ) ในด้านอื่น ๆ , พืช
ที่หลีกเลี่ยงภัยแล้งสามารถพึ่งพาคุณลักษณะพร้อมประหยัด
ความจุน้ำ ( อีคิว ก่อนการปิดปากใบ , ใบและการไหล kozlowski
pallardy , 2002 ; rouhi et al . , 2007 ) หรือลักษณะพร้อมความสามารถ
ดึงน้ำจากดินอย่างรวดเร็วเพียงพอเพื่อชดเชยการสูญเสียน้ำ transpirational
( อีคิว มีรากลึก ระบบการนำน้ำ
พืชสูงและวกูโล salleo , 1988 ; ทียโน et al . ,2005 ) เหล่านี้
2 เลี่ยงกลไกมักกำหนดเป็นกลยุทธ์การประหยัดน้ํา
และน้ำ ตามลำดับ และ pallardy
kozlowski , 2002 ; และดูเถิด กูโล salleo , 1988 ; mediavilla และ เอสกูแดโร , 2004 )