Another hypothesis developed within

Another hypothesis developed within the framework
of optimal foraging theory and termed the
‘energy-saving’ hypothesis, predicts that male ungulates
with time consuming mating tactics should
allocate most of their non-rutting time to lying
instead of foraging, as the efficiency to assimilate
energy (e.g. from poor-quality plants at this period
of the year) may fall below the level necessary to
reach basal energetic requirements (Willisch & Ingold
2007). More specifically, because male ungulates
are likely constrained to maintain a cyclic
pattern of forage intake and rumination to assimilate
energy (Robbins 1993) and rutting activities possibly
disrupt that cycle, males should minimise their
energy expenditures by lying more than foraging, as
the costs of foraging are potentially greater than the
energy gains. This strategy was suggested to explain
the greater proportion of non-rutting time spent
lying instead of foraging by male Alpine chamois
(Rupicapra rupicapra, Willisch & Ingold 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมมติฐานอื่นที่พัฒนาภายใต้กรอบของดีที่สุดพวกทฤษฎี และเรียกว่าการ'ประหยัดพลังงาน' สมมติฐาน ทำนายเพศชายที่ ungulatesด้วยกลยุทธ์การศึกใช้เวลานานควรส่วนใหญ่เวลา rutting ไม่ใช่การโกหกการปันส่วนแทนของขวัญ เป็นการสะท้อนพลังงานจากพืชมีคุณภาพต่ำในรอบระยะเวลานี้ปี) อาจลดลงต่ำกว่าระดับต้องถึงความต้องการมีพลังโรค (Willisch & Ingold2007) มากขึ้นโดยเฉพาะ เนื่องจาก ungulates ชายอาจมีจำกัดเพื่อรักษาเป็นวัฏจักรรูปแบบการบริโภคอาหารสัตว์และ rumination อย่างพลังงาน (ร็อบบินส์ 1993) และ rutting กิจกรรมอาจรบกวนวงจรนั้น ชายควรลดความค่าใช้จ่ายพลังงาน โดยโกหกมากกว่าอก เป็นต้นทุนของของขวัญอาจมากกว่าการพลังงานที่ได้รับการ กลยุทธ์นี้แนะนำอธิบายสัดส่วนมากใช้เวลาไม่ใช่ ruttingนอนแทนของขวัญโดย chamois ชายอัลไพน์(Rupicapra rupicapra, Willisch และ Ingold 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกข้อสันนิษฐานการพัฒนาภายใต้กรอบ
ของทฤษฎีการหาอาหารที่ดีที่สุดและเรียกว่า
'การประหยัดพลังงาน' สมมติฐานการคาดการณ์ว่ากีบชาย
ด้วยเวลานานกลยุทธ์การผสมพันธุ์ควร
จัดสรรเวลาส่วนใหญ่ของที่ไม่ร่องของพวกเขาไปนอน
แทนการหาอาหารที่มีประสิทธิภาพในการดูดซึม
พลังงาน (เช่นจากพืชที่ดีมีคุณภาพในช่วงเวลานี้
ของปี) อาจลดลงต่ำกว่าระดับที่จำเป็นในการ
เข้าถึงความต้องการพลังพื้นฐาน (Willisch & อิงโกลด์
2007) โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะกีบชาย
ถูก จำกัด โอกาสที่จะรักษาวงจร
รูปแบบของการบริโภคอาหารสัตว์และครุ่นคิดที่จะดูดซึม
พลังงาน (ร็อบบินส์ 1993) และกิจกรรมที่เป็นร่องอาจจะ
ส่งผลกระทบต่อวงจรที่ผู้ชายควรลดของพวกเขา
ค่าใช้จ่ายพลังงานโดยการโกหกมากกว่าหาอาหารขณะที่
ค่าใช้จ่ายของ หาอาหารที่อาจสูงกว่า
กำไรพลังงาน กลยุทธ์นี้ได้รับการแนะนำที่จะอธิบาย
สัดส่วนมากของเวลาที่ไม่เป็นร่องใช้เวลา
นอนแทนการหาอาหารโดย chamois ชายอัลไพน์
(Rupicapra Rupicapra, Willisch & อิงโกลด์ 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมมติฐานอื่นพัฒนาภายในกรอบที่เหมาะสมเช่นทฤษฎีและ

'energy-saving ที่เรียกว่า ' สมมติฐานคาดการณ์ว่าชายที่มีกีบเท้า
กับใช้เวลาผสมพันธุ์กลยุทธ์ควร
จัดสรรส่วนใหญ่ของเวลาที่ไม่ทิ้งร่องรอยไว้ให้นอน
แทน เช่น เป็นประสิทธิภาพการ assimilate
พลังงาน ( เช่น จากพืชมีคุณภาพไม่ดีช่วงนี้
ของ ปี ) อาจจะต่ำกว่าระดับที่จำเป็น

ถึงพลังความต้องการพื้นฐาน ( willisch &อิงโกลด์
2007 ) มากขึ้นโดยเฉพาะ เพราะชายพันธะเคมี
อาจจำต้องรักษาแบบแผนการบริโภคพืชอาหารสัตว์เคี้ยวเอื้องแบบ

ดูดซึมพลังงาน ( Robbins 1993 ) และเกิดร่องล้อ กิจกรรมอาจ
รบกวนวงจรที่ผู้ชายควรลดการใช้จ่ายพลังงานของพวกเขาโกหกมากกว่า

เช่น เช่นต้นทุนของการค้นหาจะซ่อนเร้นมากกว่า
พลังงานเพิ่มมากขึ้น กลยุทธ์นี้เป็นข้อเสนอแนะที่จะอธิบายสัดส่วนมากกว่า

ไม่ทิ้งร่องรอยไว้ใช้เวลานอนแทนที่จะหาอาหารโดยผู้ชายอัลไพน์ละมั่ง
( rupicapra rupicapra willisch &อิงโกลด์ , 2550 )