In the evening, the doctor came to

In the evening, the doctor came to do a routine checkup. Shortly afterwards, he left and closed the door behind him.

Ran Feng Ge rubbed his hungry stomach and quietly sighed.

What was he going to do now? He had forgotten that the person he was substituting for was a critically injured patient. Not only did he have to pretend he was unconscious, he also couldn’t eat anything. However, he wasn’t a patient himself. Su Yi Mo couldn’t expect him to survive off of the IV all day now, could he?

Outside the room, reporters who were unwilling to give up were guarding the door. He had no way to slip out and get something to eat.

What a stupid miscalculation of his!

With three bullets supposedly in his body, he would have to pretend to be out for at least a few weeks. Was this how he would have to live for the next few weeks?

Damn, what was the point of high pay? Didn’t he have to go hungry either way?

Ran Feng Ge silently cursed, his resentment obvious. He took a deep breath and continued playing a mummy.

Three days later, he finally had some visitors.

Su Yi Mo was also a very talented actor. After the doctor told him that he could go in and visit, his cold face revealed a rare look of excitement.

Sitting in front of the hospital bed, he reached out to grab Ran Feng Ge’s bruised hand, which currently had a needle stuck in it. Not in the least embarrassed, he put the hand on his own cheek. His whole body exuded a feeling of endless love.

The moment his hand was grabbed, Ran Feng Ge got goose-bumps. His next thought was to pull his hand back, but Su Yi Mo was too strong. Su Yi Mo glanced sideways at Ran Feng Ge, giving the latter a warning look.

Ran Feng Ge squinted slightly. Biting down his resentment, he looked at Su Yi Mo. What are you doing? Aren’t you afraid that those reporters will see?

Su Yi Mo’s eyes were like a calm sea, without a single ripple. I’m doing it so they can see. Just obediently lie there, don’t move, and be careful not to give the act away.

Ran Feng Ge gave him a disdainful look. Su Yi Mo squeezed his hand forcefully, warning him that actions indicating he was conscious were not allowed.

“Until when do I have to pretend I’m unconscious?” In the end, Ran Feng Ge could not help but ask this. His eyes were closed, his lips parting and closing as he breathed. He took the chance to whisper those words, but because he didn’t want to be seen talking, his voice sounded slightly unclear. “For the past few days, I’ve been living off of only the IV. I might die of hunger at this point. I’m a normal person, not a real critically injured patient! The nutrients from the IV won’t be able to satisfy my needs!”

Su Yi Mo was surprised. This voice…

That’s right. When Ran Feng Ge spoke, his voice was exactly like Jing Qiu Han’s. As he was pretending to be Jing Qiu Han, he had to prevent being exposed anytime and at all times. Therefore, talking was not an exception.

“Just endure it for another day. I’ll come by tonight with something for you to eat.” Su Yi Mo put Ran Feng Ge’s hand on his lips and moved as if to kiss it. In reality, though, he was trying to block the movements of his lips in order to hide the fact that he was talking.

The feel of the soft and warm lips scared Ran Feng Ge so much that he tried to pull his hand back. Su Yi Mo gave him a strict look. Move one more time and there will be no food for you tonight!

Ran Feng Ge stopped moving and obediently let the other person kiss the back of his hand. However, he was cursing in his mind. Shit, this time my assignment really is an unlucky one. Not only do I have to pretend to be a mummy, I also have to pretend to be someone’s lover while that someone flirts with me in the open. This sucks! I want a pay raise! A very high pay raise!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในตอนเย็น แพทย์มาทำการตรวจสอบประจำ ในไม่ช้าหลังจากนั้น เขาซ้าย และปิดประตูด้านหลังวิ่ง Feng Ge rubbed ท้องเขาหิว และถอนหายใจเงียบ ๆเขากำลังจะทำตอนนี้อะไร เขาลืมว่า เขาถูกแทนที่สำหรับบุคคลคือ ผู้ป่วยบาดเจ็บที่เหลือ ไม่ได้เขาจะแกล้งเขาสติ ยังไม่สามารถกินอะไร อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ผู้ป่วยเอง Su Yi Mo ไม่คาดหวังว่าเขาจะอยู่รอดออกจาก IV ทุกวันนี้ สามารถเขาภายนอกห้องพัก ผู้สื่อข่าวที่ยอมถูกรักษาประตู เขามีวิธี การจัดส่งออกได้รับอาหารสิ่งที่โง่ miscalculation ของเขาด้วยสัญลักษณ์สามคาดคะเนในร่างกายของเขา เขาต้องแกล้งทำเป็นออกน้อยไม่กี่สัปดาห์ นี่ว่าเขาจะต้องอยู่ถัดไปไม่กี่สัปดาห์หรือไม่ไอ้ สิ่งที่เป็นจุดของค่าจ้างที่สูง เขาไม่ได้ไปหิวด้วยวิธีใดวิ่ง Feng Ge อย่าซวย เขาแค้นใจที่ชัดเจน เขาเอาลมหายใจ และต่อเล่นกับมัมมี่สามวันต่อมา เขาก็ได้เยี่ยมชมMo Su Yi ยังเป็นนักแสดงที่เก่งมาก หลังจากที่แพทย์บอกเขาที่เขาสามารถและเยี่ยมชม หน้าที่เย็นเปิดเผยหายากของความตื่นเต้นนั่งอยู่หน้าเตียงโรงพยาบาล เขาถึงออกโกยสำราญ Feng Ge ตำมือ ซึ่งมีเข็มติดอยู่ในขณะนี้ ไม่อยู่ในที่อย่างน้อยอาย เขาวางมือบนแก้มของเขาเอง ร่างกายของเขาทั้งหมด exuded ความรู้สึกของความรักไม่รู้จบขณะที่มือของเขาถูกคว้า Ran Feng Ge ได้สยอง คิดว่าต่อไปเขาจะ ดึงมือกลับ แต่ Su Yi Mo แข็งแกร่ง Su Yi Mo glanced ด้านข้างที่สำราญ Feng Ge หลังให้ดูคำเตือนวิ่ง Feng Ge squinted เล็กน้อย เสียดสีลงขุ่นของเขา เขามองเดือน Su Yi คุณทำอะไรอยู่ กลัวที่จะเห็นผู้สื่อข่าวเหล่านั้นไม่ได้หรือไม่ตา Su Yi Mo เช่นทะเลที่เงียบสงบ ไม่มีระลอกคลื่นเดียวได้ ฉันทำมันเพื่อให้พวกเขาสามารถมองเห็น เพียงทรงนอนมี ไม่ย้าย และระวังไม่ให้การกระทำนั้นวิ่ง Feng Ge ให้เขาดู disdainful Mo Su Yi คั้นมือประ เตือนเขาว่า อนุญาตให้กระทำที่บ่งชี้ว่า เขามีสติไม่"จนเมื่อทำฉันจะแกล้งฉันสติ ในสุด Ran Feng Ge ไม่ช่วยแต่ขอนี้ ตาของเขาถูกปิด ริมฝีปากของเขาแบ่งแยก และปิดขณะที่เขาหายใจ เขาได้โอกาสกระซิบคำเหล่านั้น แต่ เพราะไม่อยากเห็นพูด เสียงของเขาแต่เพียงแห่งชัดเจนเล็กน้อย "ผ่านมาไม่กี่วัน ฉันได้อาศัยออกเฉพาะ IV ฉันอาจตายของความหิวที่จุดนี้ ฉันเป็นคนปกติ ไม่จริงมิบาดเจ็บผู้ป่วย สารอาหารจาก IV จะตอบสนองความต้องการของฉัน"Su Yi Mo ก็รู้สึกแปลกใจ เสียงนี้...ถูกต้อง เมื่อพูดสำราญ Feng Ge เสียงของเขาได้เหมือนจิงคูฮา ขณะที่เขาถูกหลอกถูกจิงฮัน คู เขาได้เพื่อป้องกันการถูกเปิดเผยตลอดเวลา และตลอดเวลา ดังนั้น พูดได้ไม่มีข้อยกเว้น"เพียงทนได้วันอื่น ฉันจะมาโดยคืนนี้กับสิ่งที่คุณกิน" Mo Su Yi Ran Feng Ge มือใส่ริมฝีปากของเขา และย้ายว่าจะจูบมัน ในความเป็นจริง แม้ว่า เขาพยายามที่จะบล็อคความเคลื่อนไหวของริมฝีปากของเขาเพื่อที่จะซ่อนความจริงที่เขาพูดความรู้สึกของริมฝีปากอ่อนนุ่ม และอบอุ่นกลัวสำราญ Feng Ge มากเขาพยายามดึงมือกลับ Su Yi Mo ให้เขาดูอย่างเข้มงวด ย้ายอีกครั้ง และจะไม่มีอาหารสำหรับคืนนี้วิ่ง Feng Ge หยุดย้าย และทรงให้อีกฝ่ายจูบหลังมือของเขา อย่างไรก็ตาม เขาถูก cursing ในจิตใจของเขา ขี้ กำหนดของฉันจริง ๆ เป็นการไปครั้งนี้ ไม่เพียงแต่ต้องทำเป็นมัมมี่ที่จะ ฉันได้แกล้งทำให้ คนรักของคนในขณะที่คน flirts กับฉันในการเปิด นี้ครับ ต้องเพิ่มค่าจ้าง เพิ่มค่าจ้างสูงมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงเย็นหมอมาทำการตรวจสอบประจำ หลังจากนั้นไม่นานเขาทิ้งและปิดประตูหลังเขา. วิ่งฮ Ge ลูบท้องหิวของเขาและถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ . อะไรคือสิ่งที่เขาจะทำตอนนี้หรือไม่ เขาลืมว่าคนที่เขาได้รับการแทนเป็นผู้ได้รับบาดเจ็บผู้ป่วยวิกฤต ไม่เพียง แต่เขาจะต้องแกล้งเขาก็หมดสตินอกจากนี้เขายังไม่สามารถกินอะไร แต่เขาก็ไม่ได้ว่าตัวเองเป็นผู้ป่วย ซูยี่โมไม่สามารถคาดหวังว่าเขาจะมีชีวิตรอดออกจากที่สี่ทุกวันตอนนี้เขาอาจจะ? นอกห้องนักข่าวที่เขาไม่เต็มใจที่จะให้ขึ้นเฝ้าประตู เขามีวิธีที่จะลื่นออกและได้รับบางสิ่งบางอย่างที่จะกินไม่มี. สิ่งที่ผิดโง่! ของเขากับสามกระสุนที่คาดคะเนในร่างกายของเขาเขาจะต้องหลอกว่าจะออกเป็นเวลาอย่างน้อยไม่กี่สัปดาห์ ได้รับนี้ว่าเขาจะต้องมีชีวิตอยู่ไม่กี่สัปดาห์ต่อไปหรือไม่ประณามสิ่งที่เป็นจุดของการจ่ายเงินที่สูงหรือไม่ เขาไม่ต้องไปหิววิธีใด? วิ่งฮ Ge สาปเงียบของเขาไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด เขาเอาลมหายใจลึกและยังคงเล่นมัมมี่. สามวันต่อมาในที่สุดเขาก็มีผู้เข้าชมบาง. ซูยี่โมก็ยังเป็นนักแสดงที่มีความสามารถมาก หลังจากที่หมอเขาบอกว่าเขาจะไปในและเยี่ยมชมใบหน้าเย็นของเขาเผยให้เห็นรูปลักษณ์ที่หายากของความตื่นเต้น. นั่งอยู่ในด้านหน้าของเตียงในโรงพยาบาลที่เขาเอื้อมมือออกไปคว้าวิ่งฮจีอีมือช้ำซึ่งขณะนี้มีเข็มติดอยู่ในนั้น . ไม่ได้อยู่ในอย่างน้อยอายเขาใส่มือบนแก้มของเขาเอง ทั้งร่างของเขาปริกรู้สึกของความรักไม่มีที่สิ้นสุด. ขณะที่มือของเขาก็คว้าวิ่งฮจีอีได้ห่านกระแทก- ความคิดต่อไปของเขาคือการดึงมือของเขากลับมา แต่ซูยี่โมเป็นแรงเกินไป ซูยี่โมชำเลืองมองด้านข้างที่วิ่งฮ Ge ให้หลังดูคำเตือน. วิ่งฮ Ge squinted เล็กน้อย กัดลงความไม่พอใจของเขาเขามองไปที่ซูยี่โมสิ่งที่คุณกำลังทำอะไร? คุณไม่กลัวว่านักข่าวเหล่านั้นจะเห็น? ตาซูยี่โมเป็นเหมือนทะเลสงบโดยไม่ต้องระลอกเดียว ที่ฉันทำมันเพื่อให้พวกเขาสามารถมองเห็น เพียงแค่เชื่อฟังอยู่ที่นั่นไม่ได้ย้ายและต้องระวังไม่ให้กระทำไป. วิ่งฮ Ge ทำให้เขาดูหยิ่งยะโส ซูยี่โมบีบมือของเขาอย่างแข็งขันเตือนเขาแสดงให้เห็นว่าการกระทำของเขาก็มีสติไม่ได้รับอนุญาต. "จนกระทั่งเมื่อฉันจะต้องแกล้งฉันหมดสติ?" ในท้ายที่สุดวิ่งฮจีอีไม่สามารถช่วย แต่ขอนี้ ดวงตาของเขาถูกปิดพรากจากกันและปิดริมฝีปากของเขาที่เขาสูดลมหายใจ เขาเข้ามามีโอกาสที่จะกระซิบคำพูดเหล่านั้น แต่เพราะเขาไม่ต้องการที่จะเห็นการพูดคุยเสียงของเขาฟังไม่ชัดเจนเล็กน้อย "ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาฉันได้รับการมีชีวิตอยู่เพียงสี่ ฉันอาจจะตายจากความหิวที่จุดนี้ ฉันเป็นคนปกติไม่ได้เป็นผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บจริง! สารอาหารที่ได้จากการ IV จะไม่สามารถที่จะตอบสนองความต้องการของฉัน! "ซูยี่โมรู้สึกประหลาดใจ เสียงนี้ ... ที่เหมาะสม เมื่อวิ่งฮ Ge พูดเสียงของเขาเป็นเหมือนจิง Qiu ฮัน ขณะที่เขากำลังทำท่าจะเป็นจิง Qiu ฮันเขาจะต้องป้องกันไม่ให้ถูกสัมผัสได้ตลอดเวลาและตลอดเวลา ดังนั้นการพูดคุยไม่ได้เป็นข้อยกเว้น. "เพียงแค่ทนได้สำหรับวันอื่น ฉันจะมาโดยคืนนี้มีบางสิ่งบางอย่างสำหรับคุณที่จะกิน. "ซูยี่โมใส่มือวิ่งฮจีอีบนริมฝีปากของเขาและย้ายเช่นถ้าจะจูบมัน ในความเป็นจริงแม้ว่าเขาได้พยายามที่จะปิดกั้นการเคลื่อนไหวของริมฝีปากของเขาเพื่อที่จะซ่อนความจริงที่ว่าเขาได้พูดคุย. the ความรู้สึกของริมฝีปากนุ่มและอบอุ่นกลัววิ่งฮ Ge มากว่าเขาพยายามที่จะดึงมือของเขากลับมา ซูยี่โมให้เขาดูอย่างเข้มงวด ย้ายอีกครั้งหนึ่งและจะมีอาหารสำหรับคุณในคืนนี้! Ran ฮ Ge หยุดเคลื่อนไหวและเชื่อฟังคำสั่งให้คนอื่น ๆ จูบหลังมือของเขา แต่เขาได้รับการสาปแช่งในใจของเขา อึครั้งนี้ได้รับมอบหมายของฉันจริงๆเป็นหนึ่งที่โชคร้าย ไม่เพียง แต่ฉันจะต้องหลอกว่าเป็นแม่ผมยังต้องหลอกว่าเป็นคนรักของใครบางคนในขณะที่คนที่จีบฉันในที่โล่ง นี้ครับ! ฉันต้องการเพิ่มการจ่ายเงิน! เพิ่มค่าใช้จ่ายที่สูงมาก!