In about 2500 BC the stones were se

In about 2500 BC the stones were set up in the centre of the monument. Two types of stone are used at Stonehenge – the larger sarsens and the smaller ‘bluestones’. The sarsens were erected in two concentric arrangements – an inner horseshoe and an outer circle – and the bluestones were set up between them in a double arc. (For more about how the stones were shaped and erected and the different geologies of the stones, see Building Stonehenge.)
Probably at the same time that the stones were being set up in the centre of the monument, the sarsens close to the entrance were raised, together with the four Station Stones on the periphery.
About 200 or 300 years later the central bluestones were rearranged to form a circle and inner oval (which was again later altered to form a horseshoe). The earthwork Avenue was also built at this time, connecting Stonehenge with the river Avon.
One of the last prehistoric activities at Stonehenge was the digging around the stone settings of two rings of concentric pits, the so-called Y and Z holes, radiocarbon dated by antlers within them to between 1800 and 1500 BC. They may have been intended for a rearrangement of the stones that was never completed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประมาณพ.ศ. 2500 หินที่ตั้งของอนุสาวรีย์ ใช้สองชนิดของหินที่สโตนเฮนจ์ – sarsens ขนาดใหญ่และขนาดเล็ก 'bluestones' Sarsens จะได้เกร็งในสอง concentric จัด –ฮอร์สชูการภายในและวงนอกเป็น – และ bluestones ที่สร้างขึ้นระหว่างพวกเขาในโค้งคู่ (สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีหินมีรูปร่าง และเกร็งและ geologies ต่าง ๆ ของหิน ดูสโตนเฮนจ์อาคาร) อาจจะในเวลาเดียวกันที่หินที่ตั้งของอนุสาวรีย์ sarsens บริเวณทางเข้าขึ้น พร้อมหินสถานีสี่บนยสปริงเกี่ยวกับ 200 หรือ 300 ปีต่อมา bluestones เซ็นทรัลได้ปรับใหม่แบบวงรีวงกลมและภายในตัว (ซึ่งมีอีกครั้งภายหลังการเปลี่ยนแปลงแบบฮอร์สชู) นอกจากนี้ยังสร้างมูลดินถนนในเวลานี้ สโตนเฮนจ์เชื่อมต่อกับเอวอนริเวอร์ หนึ่งในกิจกรรมสุดท้ายก่อนประวัติศาสตร์ที่สโตนเฮนจ์ถูกขุดรอบค่าหินของวงแหวนทั้งสองหลุม concentric, Y และ Z เรียกว่าหลุม radiocarbon ลง โดยแอนท์เลอร์ภายในให้ระหว่าง 1800 และ 1500 BC พวกเขาอาจมีถูกไว้สำหรับ rearrangement ของหินที่เสร็จสมบูรณ์ไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประมาณ 2500 ปีก่อนคริสตกาลหินที่ตั้งอยู่ในใจกลางของอนุสาวรีย์ สองประเภทของหินที่ใช้ในโตนเฮนจ์ - sarsens มีขนาดใหญ่และขนาดเล็ก 'bluestones' sarsens ถูกสร้างขึ้นในสองการจัดศูนย์กลาง - เกือกม้าด้านในและด้านนอกวงกลม - และ bluestones ถูกตั้งขึ้นระหว่างพวกเขาในโค้งคู่ (สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีหินมีรูปร่างและสร้างและ geologies ที่แตกต่างกันของหินให้ดูที่อาคารโตนเฮนจ์.)
น่าจะเป็นในช่วงเวลาเดียวกันกับที่หินถูกจัดตั้งขึ้นในศูนย์ของอนุสาวรีย์, sarsens ใกล้กับประตูทางเข้าอยู่ ยกขึ้นพร้อมกับหินสถานีสี่ที่อยู่รอบนอก.
ประมาณ 200 หรือ 300 ปีต่อมา bluestones กลางได้รับการปรับปรุงใหม่ในรูปแบบวงกลมและรูปไข่ภายใน (ซึ่งเป็นอีกครั้งภายหลังการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบเกือกม้า) ดินอเวนิวที่ถูกสร้างขึ้นในเวลานี้การเชื่อมต่อโตนเฮนจ์ที่มีแม่น้ำเอวอน.
หนึ่งในกิจกรรมที่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาที่โตนเฮนจ์ได้รับการขุดรอบการตั้งค่าหินสองวงบ่อศูนย์กลางที่เรียกว่า Y และหลุม Z, เรดิโอวัน โดยกวางภายในพวกเขาระหว่าง 1800 และ พ.ศ. 1500 พวกเขาอาจได้รับการไว้สำหรับการปรับปรุงใหม่ของหินที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน พ.ศ. 2500 เกี่ยวกับหินตั้งในศูนย์ของอนุสาวรีย์ สองชนิดของหิน ที่ใช้ในการเพิ่ม sarsens ขนาดใหญ่และขนาดเล็ก ' bluestones ' ที่ถูกสร้างขึ้นใน sarsens สองศูนย์กลางการจัดเรียงสำหรับภายในและภายนอก ) และวงกลมและ bluestones ถูกสร้างขึ้นระหว่างพวกเขาในอาร์กคู่( สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการสร้างและหินเป็นรูป และ geologies แตกต่างกันของหิน เห็นสร้างสโตนเฮนจ์ )
อาจในเวลาเดียวกันที่หินถูกตั้งในศูนย์ของอนุสาวรีย์ sarsens ใกล้ทางเข้าถูกเลี้ยงด้วยกันกับสี่สถานีหินบนขอบ
ประมาณ 200 หรือ 300 ปีต่อมา bluestones กลางถูกจัดใหม่ล้อมวงและภายในวงรี ( ซึ่งเป็นอีกการเปลี่ยนแปลงเป็นรูปเกือกม้า ) ส่วนริมถนนยังสร้างในเวลานี้ การเชื่อมกับแม่น้ำเอวอน .
สุดท้ายหนึ่งประวัติศาสตร์กิจกรรมที่สโตนเฮนจ์เป็นขุดรอบหิน การตั้งค่าของหลุมเป็นแหวนสองวง ,เรียกว่า Y และ Z หลุมขนาดลงวันที่โดยเขากวางภายในระหว่าง 1 , 800 และ 1 , 500 ปีก่อนคริสตกาล พวกเขาอาจจะตั้งใจให้เป็นรูปแบบของก้อนหินที่ไม่เคยเสร็จ