DISCUSSIONIn the present work, FB u

DISCUSSION

In the present work, FB used did not reduce total and alfalfa hay intake, suggesting the absence of substitution effect in agreement to Ben Salem et al. (2000) who did not observe changes in the intake of straw by replacing a part or the concentrate with FB. Overall, FB intakes were markedly low with ACB diet. The average daily intakes of FB in the present study varied depending on their composition from 144 to 203 g·goat−1·d−1, which is similar to intakes reported by Molina-Alcaide et al. (2009) in cannulated goats fed diets including FB based on crude 2-stage olive cake but less than reported by Ben Salem and Znaidi (2008) in lambs for which diets included tomato pulp and olive cake-based FB. The variability in block intakes in sheep and goats may rely on FB formulation and other factors such as animal physiological state or breed (Sansoucy, 1986). Taking into account the amount of cereals included in the concentrate and in FB used in the present work, the average intakes, and the cost of diet ingredients, a reduction of 32% in feeding cost may be achieved with FB containing diets in agreement with others (El Hag et al., 2002; Molina-Alcaide et al., 2010).

Besides differences on chemical composition between experimental diets, we only observed a reduction in OM, DM, and fat digestibilities when FB were included. Our results agree with Ben Salem and Znaidi (2008) who noted that partial replacement of concentrate with either olive cake or tomato pulp-based FB decreased DM and OM digestibility in Barbarine lambs. In addition, it is generally accepted that increased concentrate in ruminant diets leads to greater DM and OM digestibility (Molina-Alcaide et al., 2000). In this experiment, the lack of differences in fiber digestibility in goats fed FB may be explained by both pH values and total bacteria abundance in the rumen. The CP apparent digestibility observed in goats fed diets containing wastes fruits-based FB was greater than reported in Awassi sheep fed diets containing 34% of tomato pomace or olive cake (Abbeddou et al., 2011).

The inclusion of wastes from greenhouse horticulture in FB did not compromise either N intake or use but decreased N retention by up to 29% compared with AC and ACB. The N excretion in urine was also decreased, which has important environmental implications (Greenwood et al., 2012). Differences in the N quality between the 3 types of FB could influence N retention and excretion. The N retention observed in the present study was similar to values reported by others in goats fed at maintenance level (Fujita et al., 2006; Yáñez-Ruiz and Molina-Alcaide, 2007). Digestible energy decreased with barley-based FB compared with AC, which agrees with previous observations (Islam et al., 2000; Tovar-Luna et al., 2007). However, ME was similar for all the dietary treatments, due to greater energy losses in feces of animals producing less methane than in animals with more methane emissions. Therefore, the energy saved in goats fed tomato-based FB through the reduction of methane synthesis in the rumen was not fully exploited by the animal but lost in feces.

Creatinine excretion varied from 242 to 311 μmol/kg BW0.75, which was within the range of values reported for goats fed at maintenance level by Belenguer et al. (2002). In the current study, goats receiving FB excreted less PD (0.81 times) than those receiving AC. Our values for total urinary PD excretion in animals fed the experimental diets were lower than those obtained by Belenguer et al. (2002) in Granadina goats fed alfalfa hay at maintenance level (701 μmol PD/kg BW0.75). Additionally, high concentrate diet (AC) led to greater OM digestibility than diets including FB, supporting the relationship between urinary PD excretion and DOMI reported by Chen et al. (1992). Diets including tomato-based FB decreased MNF (23, 25, and 20% compared with diets AC, ACC, and ACB, respectively). Furthermore, low availability of protein and nutritive value has been reported for tomato by Ventura et al. (2009). Although MNF relies on the synchronized supply of N and energy to microorganisms (Bach et al., 2005), other factors such as energy and N quality in the 3 types of FB could influence digestibility, total N, and energy use. High variability in MNF and efficiency of microbial protein synthesis in the rumen has been reported and associated with both the bacterial pellet used as reference to estimate MNF and the method used to isolate pellets (Cantalapiedra-Hijar et al., 2009; Molina-Alcaide et al., 2009). The average values of PB:N ratio (0.80 μmol/mg) in bacterial pellet used for estimating MNF in the present work were less than those obtained by Belenguer et al. (2002) in goats fed alfalfa hay at maintenance level (1.92 μmol/mg). However, they are in the range of values obtained in liquid and solid-associated bacteria by Molina-Alcaide et al. (2009, 2010). These differences in the PB:N values underlines the need for these variables to be analyzed directly in pellets isolated from specific animals and experimental conditions as suggested by Cantalapiedra-Hijar et al. (2009). Our results could support the statement of Obispo and Dehority (1999) concerning the association between changes in PB concentration in bacterial pellets and the presence of different bacterial species with different growth rates as diets promoting differences in PB content in pellets did not affect the abundance of total bacteria.

Although pH was not affected by diet, VFA concentration in the rumen of goats fed tomato- or cucumber-based FB were greater than those obtained in goats fed diets AC and ACB. The lack of correlation between pH values and VFA concentration agrees with observations of other authors (Busquet et al., 2005; Cantalapiedra-Hijar et al., 2009). The level of concentrate (Zebeli et al., 2008) and the buffer properties attributed to leguminous forages, such as alfalfa (Dixon and Stockdale, 1999), could contribute to the lack of variations in rumen pH with dietary treatments in the present work. Total VFA concentration in the rumen of goats was within the range of values previously reported for Granadina goats fed diets based on alfalfa hay (Molina-Alcaide et al., 2000) and greater than values found in goats fed olive cake-based FB (Molina-Alcaide et al., 2009). The decreased VFA concentration in the rumen of goats fed barley-based FB may be due to decreased intakes compared with the other tested diets. Additionally, the decreased DOMI and greater VFA concentration found in goats fed diets ACT and ACC may indicate differences in ruminal microbial composition and/or rate of VFA production, absorption, and digesta passage rate compared with diets AC and ACB (Ranilla et al., 2001; Tsiplakou et al., 2011). The concentrate replacement with FB in diets decreased butyrate molar proportions. In agreement, Getachew (2004) observed a positive correlation between the level of nonstructural carbohydrate in diet and butyrate production, which probably promoted increased concentration and/or activity of butyrate-producing bacteria (Carro and Ranilla, 2003). Isobutyrate and isovalerate molar proportions, which arise from the degradation of dietary valine and leucine, respectively, by ruminal bacteria (Vlaeminck et al., 2006), were markedly reduced in goats fed ACB diet. Rumen concentrations of NH3–N were similar for all the experimental diets and greater than values reported by Gasmiboubaker et al. (2006) in grazing goats fed a diet containing urea–molasses FB.

Interest is increasing in the study of antimethanogenic compounds to reduce livestock greenhouse gas emissions and improve the efficiency of energy use in ruminants. Methane reduction may be a result of different processes: decreasing OM fermentation in the rumen and increasing OM fermentation in the intestine, diverting hydrogen away from CH4 production, and inhibition of microbial activity or optimization of rumen fermentation, decreasing methane emission per unit of OM digested (Ben Salem, 2010; Martín et al., 2010). No information is available regarding the effect of agricultural byproducts and waste-based FB on methane emissions. In our experiment, the inclusion of FB in goat diets had an antimethanogenic effect. Therefore, diet including tomato-based FB decreased methane emission (g/kg DOMI) by 28% compared with diets AC, ACC, and ACB. Feed blocks including tomato fruit wastes might have and added value derived from the presence of polyphenols (19.9 g/kg DM of total condensed tannins) or other plant secondary compounds that could act as natural safe antimethanogenics alternative to the chemical ones as suggested by Patra and Saxena (2010). It could explain how tomato and cucumber-based blocks with similar tannins content had different effects on methanogenesis. The results of the present study could support previous speculations concerning the association between the antimethanogenic effect of plant secondary compounds and their molecular structure and weight together with chemical composition of diets (Newbold et al., 2004; Vasta et al., 2009) as tomato and cucumber based blocks have similar tannins contents but different effect on methanogenesis. The reduction in methane emissions found in goats fed tomato-based FB was accompanied by increased propionate molar proportions, which could act as an alternative hydrogen sink (McAllister and Newbold, 2008). Pyruvate is reduced to propionate in a 2-multistep pathway that results in less hydrogen production and hence decreased methane synthesis (Janssen, 2010). An additional advantage of the strategy involving the replacement of 50% of concentrate with FB including tomato rely on the lack of effect on DMI that decreased with other antimethanogenic strategies (Beauchemin et al., 2008). However, the reduction in methane emissions observed with ACT was also associated with reduced organic matter digestibility (Tiemann et al., 2008; Ben Salem, 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาในงานนำเสนอ FB ใช้ไม่ไม่ลดบริโภคเฮย์รวมและ alfalfa แนะนำของผลแทนตกลงไป Ben Salem et al. (2000) ที่ไม่ได้สังเกตการเปลี่ยนแปลงในการบริโภคของฟาง โดยแทนที่ส่วนหนึ่งหรือสมาธิที่มี FB ด้วย โดยรวม ภาค FB ได้ต่ำอย่างเด่นชัดกับ ACB อาหาร เฉลี่ยทุกภาคของ FB ในการศึกษาปัจจุบันที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของพวกเขาจาก 144 การ g·goat−1·d−1 203 ซึ่งเหมือนกับภาคที่รายงานโดย Molina Alcaide et al. (2009) ในแพะ cannulated เลี้ยงอาหารรวมทั้ง FB ตามเค้กมะกอก 2 ขั้นหยาบ แต่น้อยกว่ารายงานโดย Ben Salem และ Znaidi (2008) ในการทำอาหารรวมเยื่อมะเขือเทศและมะกอก lambs เค้กใช้ FB ความแปรผันในภาคบล็อกในแกะและแพะอาจพึ่ง FB กำหนดและปัจจัยอื่น ๆ เช่นรัฐสัตว์สรีรวิทยาหรือสายพันธุ์ (Sansoucy, 1986) การลงบัญชียอดเงินรวมเข้มข้น และ ใน FB ที่ใช้ในการทำงานปัจจุบัน ภาคเฉลี่ย และต้นทุนวัตถุดิบอาหารธัญพืช ลด 32% ในอาหารต้นทุนอาจทำได้ ด้วย FB ประกอบด้วยอาหารยังคงอื่น ๆ (เอล Hag et al., 2002 Molina-Alcaide et al., 2010)นอกจากความแตกต่างในองค์ประกอบทางเคมีระหว่างทดลองอาหาร เราเพียงสังเกตลดออม DM และ digestibilities ไขมันเมื่อ FB ถูกรวม ผลของเราเห็นด้วยกับ Ben Salem และ Znaidi (2008) ที่บันทึกไว้แทนที่บางส่วนของข้นกับเค้กมะกอกหรือมะเขือเทศตามเยื่อ FB ลด DM และออม digestibility ใน Barbarine lambs นอกจากนี้ มันโดยทั่วไปยอมรับว่า เข้มข้นที่เพิ่มขึ้นในอาหาร ruminant นำไปมากกว่า DM และออม digestibility (Molina Alcaide et al., 2000) ในการทดลองนี้ อาจอธิบายการขาดของความแตกต่างใน digestibility ไฟเบอร์ในแพะที่เลี้ยง FB โดยค่า pH และความอุดมสมบูรณ์ของแบคทีเรียทั้งหมดในการต่อ Digestibility ชัดเจน CP ที่พบในแพะที่รับอาหารที่ประกอบด้วยกากผลไม้ที่ใช้ FB ได้มากกว่าในแกะ Awassi รับอาหารที่ประกอบด้วย 34% ของมะเขือเทศเค้ก pomace หรือมะกอก (Abbeddou et al., 2011)รวมของเสียจากพืชสวนเรือนกระจกใน FB ไม่ประนีประนอมใช้หรือบริโภค N แต่ N คงลดลงได้ถึง 29% เมื่อเทียบกับ ACB การขับถ่าย N ในปัสสาวะยังลดลง ซึ่งมีผลกระทบสิ่งแวดล้อมสำคัญ (Greenwood et al., 2012) ความแตกต่างในคุณภาพ N ระหว่างชนิด 3 ของ FB สามารถมีอิทธิพลต่อ N เก็บรักษาและการขับถ่าย เก็บข้อมูล N ที่พบในการศึกษาปัจจุบันค่ารายงานอื่นในแพะที่เลี้ยงบำรุงรักษาระดับ (ฟูจิตะและ al., 2006 Yáñez-Ruiz และ Molina Alcaide, 2007) Digestible พลังงานลดลง โดยเปรียบเทียบกับ AC ซึ่งตกลงกับข้อสังเกตก่อนหน้า (อิสลามและ al., 2000; FB ใช้ข้าวบาร์เลย์ Tovar-Luna et al., 2007) อย่างไรก็ตาม ฉันนั้นเหมือนกันสำหรับทั้งหมดที่อาหารรักษา เนื่องจากการสูญเสียพลังงานมากในอุจจาระของสัตว์ที่ผลิตน้อยมีเทนมากกว่าสัตว์กับการปล่อยก๊าซมีเทนมาก ดังนั้น พลังงานที่บันทึกในแพะที่เลี้ยง FB ใช้มะเขือเทศผ่านการสังเคราะห์มีเทนในต่อไม่เต็มไปสัตว์ แต่หายไปในอุจจาระCreatinine excretion varied from 242 to 311 μmol/kg BW0.75, which was within the range of values reported for goats fed at maintenance level by Belenguer et al. (2002). In the current study, goats receiving FB excreted less PD (0.81 times) than those receiving AC. Our values for total urinary PD excretion in animals fed the experimental diets were lower than those obtained by Belenguer et al. (2002) in Granadina goats fed alfalfa hay at maintenance level (701 μmol PD/kg BW0.75). Additionally, high concentrate diet (AC) led to greater OM digestibility than diets including FB, supporting the relationship between urinary PD excretion and DOMI reported by Chen et al. (1992). Diets including tomato-based FB decreased MNF (23, 25, and 20% compared with diets AC, ACC, and ACB, respectively). Furthermore, low availability of protein and nutritive value has been reported for tomato by Ventura et al. (2009). Although MNF relies on the synchronized supply of N and energy to microorganisms (Bach et al., 2005), other factors such as energy and N quality in the 3 types of FB could influence digestibility, total N, and energy use. High variability in MNF and efficiency of microbial protein synthesis in the rumen has been reported and associated with both the bacterial pellet used as reference to estimate MNF and the method used to isolate pellets (Cantalapiedra-Hijar et al., 2009; Molina-Alcaide et al., 2009). The average values of PB:N ratio (0.80 μmol/mg) in bacterial pellet used for estimating MNF in the present work were less than those obtained by Belenguer et al. (2002) in goats fed alfalfa hay at maintenance level (1.92 μmol/mg). However, they are in the range of values obtained in liquid and solid-associated bacteria by Molina-Alcaide et al. (2009, 2010). These differences in the PB:N values underlines the need for these variables to be analyzed directly in pellets isolated from specific animals and experimental conditions as suggested by Cantalapiedra-Hijar et al. (2009). Our results could support the statement of Obispo and Dehority (1999) concerning the association between changes in PB concentration in bacterial pellets and the presence of different bacterial species with different growth rates as diets promoting differences in PB content in pellets did not affect the abundance of total bacteria.Although pH was not affected by diet, VFA concentration in the rumen of goats fed tomato- or cucumber-based FB were greater than those obtained in goats fed diets AC and ACB. The lack of correlation between pH values and VFA concentration agrees with observations of other authors (Busquet et al., 2005; Cantalapiedra-Hijar et al., 2009). The level of concentrate (Zebeli et al., 2008) and the buffer properties attributed to leguminous forages, such as alfalfa (Dixon and Stockdale, 1999), could contribute to the lack of variations in rumen pH with dietary treatments in the present work. Total VFA concentration in the rumen of goats was within the range of values previously reported for Granadina goats fed diets based on alfalfa hay (Molina-Alcaide et al., 2000) and greater than values found in goats fed olive cake-based FB (Molina-Alcaide et al., 2009). The decreased VFA concentration in the rumen of goats fed barley-based FB may be due to decreased intakes compared with the other tested diets. Additionally, the decreased DOMI and greater VFA concentration found in goats fed diets ACT and ACC may indicate differences in ruminal microbial composition and/or rate of VFA production, absorption, and digesta passage rate compared with diets AC and ACB (Ranilla et al., 2001; Tsiplakou et al., 2011). The concentrate replacement with FB in diets decreased butyrate molar proportions. In agreement, Getachew (2004) observed a positive correlation between the level of nonstructural carbohydrate in diet and butyrate production, which probably promoted increased concentration and/or activity of butyrate-producing bacteria (Carro and Ranilla, 2003). Isobutyrate and isovalerate molar proportions, which arise from the degradation of dietary valine and leucine, respectively, by ruminal bacteria (Vlaeminck et al., 2006), were markedly reduced in goats fed ACB diet. Rumen concentrations of NH3–N were similar for all the experimental diets and greater than values reported by Gasmiboubaker et al. (2006) in grazing goats fed a diet containing urea–molasses FB.Interest is increasing in the study of antimethanogenic compounds to reduce livestock greenhouse gas emissions and improve the efficiency of energy use in ruminants. Methane reduction may be a result of different processes: decreasing OM fermentation in the rumen and increasing OM fermentation in the intestine, diverting hydrogen away from CH4 production, and inhibition of microbial activity or optimization of rumen fermentation, decreasing methane emission per unit of OM digested (Ben Salem, 2010; Martín et al., 2010). No information is available regarding the effect of agricultural byproducts and waste-based FB on methane emissions. In our experiment, the inclusion of FB in goat diets had an antimethanogenic effect. Therefore, diet including tomato-based FB decreased methane emission (g/kg DOMI) by 28% compared with diets AC, ACC, and ACB. Feed blocks including tomato fruit wastes might have and added value derived from the presence of polyphenols (19.9 g/kg DM of total condensed tannins) or other plant secondary compounds that could act as natural safe antimethanogenics alternative to the chemical ones as suggested by Patra and Saxena (2010). It could explain how tomato and cucumber-based blocks with similar tannins content had different effects on methanogenesis. The results of the present study could support previous speculations concerning the association between the antimethanogenic effect of plant secondary compounds and their molecular structure and weight together with chemical composition of diets (Newbold et al., 2004; Vasta et al., 2009) as tomato and cucumber based blocks have similar tannins contents but different effect on methanogenesis. The reduction in methane emissions found in goats fed tomato-based FB was accompanied by increased propionate molar proportions, which could act as an alternative hydrogen sink (McAllister and Newbold, 2008). Pyruvate is reduced to propionate in a 2-multistep pathway that results in less hydrogen production and hence decreased methane synthesis (Janssen, 2010). An additional advantage of the strategy involving the replacement of 50% of concentrate with FB including tomato rely on the lack of effect on DMI that decreased with other antimethanogenic strategies (Beauchemin et al., 2008). However, the reduction in methane emissions observed with ACT was also associated with reduced organic matter digestibility (Tiemann et al., 2008; Ben Salem, 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายในงานปัจจุบัน FB ใช้ไม่ได้ลดการบริโภครวมและหญ้าแห้งหญ้าชนิตบอกตัวตนของผลทดแทนในข้อตกลงที่จะเบนเซ et al, (2000) ที่ไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในการหดตัวของฟางโดยการเปลี่ยนส่วนหนึ่งหรือสมาธิกับ FB โดยรวม, FB บริโภคอยู่ในระดับต่ำอย่างเห็นได้ชัดกับการรับประทานอาหาร ACB การบริโภคเฉลี่ยต่อวันของ FB ในการศึกษาต่าง ๆ ในปัจจุบันขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของพวกเขา 144-203 กรัม·แพะ 1 · d-1 ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับการบริโภครายงานโดย Molina-Alcaide et al, (2009) ในแพะ cannulated เลี้ยงอาหารรวมทั้ง FB บนพื้นฐานของน้ำมันดิบ 2 ขั้นตอนเค้กมะกอก แต่น้อยกว่าที่รายงานโดยเบนเซและ Znaidi (2008) ในลูกแกะที่รวมอาหารเยื่อมะเขือเทศและมะกอกเค้กตาม FB ความแปรปรวนในการบริโภคในบล็อกแกะและแพะอาจพึ่งพาสูตร FB และปัจจัยอื่น ๆ เช่นรัฐทางสรีรวิทยาสัตว์หรือพันธุ์ (Sansoucy, 1986) โดยคำนึงถึงปริมาณของธัญพืชรวมอยู่ในสมาธิและใน FB ที่ใช้ในการทำงานปัจจุบันการบริโภคเฉลี่ยและค่าใช้จ่ายของส่วนผสมอาหารที่ลดลง 32% ค่าใช้จ่ายในการให้อาหารที่อาจจะประสบความสำเร็จกับ FB ที่มีอาหารอยู่ในข้อตกลงกับผู้อื่น (El แม่มด, et al., 2002;. Molina-Alcaide et al, 2010). นอกจากนี้ความแตกต่างกับองค์ประกอบทางเคมีระหว่างอาหารทดลองเราเพียงข้อสังเกตลดอ้อม DM และการย่อยไขมันเมื่อ FB ถูกรวม ผลของเราเห็นด้วยกับเบนเซและ Znaidi (2008) ที่ตั้งข้อสังเกตว่าการเปลี่ยนบางส่วนของสมาธิที่มีทั้งเค้กมะเขือเทศมะกอกหรือเยื่อกระดาษที่ใช้ FB ลดลง DM และการย่อย OM ในลูกแกะ Barbarine นอกจากนี้ยังเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นในอาหารสัตว์เคี้ยวเอื้องนำไปสู่การ DM มากขึ้นและการย่อย OM (Molina-Alcaide et al., 2000) ในการทดลองนี้ไม่มีความแตกต่างในการย่อยเส้นใยแพะที่เลี้ยง FB อาจจะอธิบายได้ทั้งค่าความเป็นกรดด่างและความอุดมสมบูรณ์แบคทีเรียรวมในกระเพาะรูเมน การย่อย CP ชัดเจนสังเกตในแพะที่เลี้ยงอาหารที่มีส่วนผสมของผลไม้ที่ใช้ของเสีย FB สูงกว่ารายงานใน Awassi แกะอาหารที่มี 34% ของกากมะเขือเทศหรือเค้กมะกอก (Abbeddou et al., 2011). รวมของเสียจากพืชสวนเรือนกระจก FB ไม่ประนีประนอมทั้งปริมาณ N หรือใช้งาน แต่ยังไม่มีการเก็บรักษาลดลงได้ถึง 29% เมื่อเทียบกับ AC และ ACB ขับถ่ายยังไม่มีในปัสสาวะก็ยังลดลงซึ่งมีผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญ (กรีนวูด et al., 2012) ความแตกต่างในคุณภาพไม่มีข้อความระหว่าง 3 ประเภทของ FB อาจมีผลต่อการเก็บรักษาและการขับถ่ายไม่มี เอ็นไม่มีการเก็บข้อมูลพบว่าในการศึกษาครั้งนี้มีความคล้ายคลึงกับค่าที่รายงานโดยคนอื่น ๆ ในแพะที่เลี้ยงในระดับการบำรุงรักษา (ฟูจิ et al, 2006;. Yáñez-รุยซ์และ Molina-Alcaide 2007) พลังงานที่ย่อยลดลงข้าวบาร์เลย์ที่ใช้ FB เมื่อเทียบกับ AC ซึ่งเห็นด้วยกับข้อสังเกตก่อนหน้า (อิสลาม et al, 2000;.. โตวาลู-et al, 2007) แต่ฉันมีความคล้ายคลึงสำหรับทุกการรักษาอาหารเนื่องจากการสูญเสียพลังงานมากขึ้นในอุจจาระของสัตว์การผลิตก๊าซมีเทนน้อยกว่าในสัตว์ที่มีปล่อยก๊าซมีเทนมากขึ้น ดังนั้นพลังงานที่บันทึกไว้ในแพะที่เลี้ยง FB มะเขือเทศที่ใช้ผ่านการลดการสังเคราะห์ก๊าซมีเทนในกระเพาะที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่จากสัตว์ แต่ในอุจจาระ. ขับถ่าย Creatinine แตกต่างกัน 242-311 ไมโครโมล / กก BW0.75 ซึ่งเป็นภายใน ช่วงของค่าที่มีการรายงานสำหรับแพะที่เลี้ยงในระดับการบำรุงรักษาโดย Belenguer et al, (2002) ในการศึกษาในปัจจุบันแพะที่ได้รับ FB ขับออกมาน้อย PD (0.81 เท่า) มากกว่าผู้ที่ได้รับ AC ค่านิยมของเราสำหรับการขับถ่ายปัสสาวะ PD รวมในสัตว์เลี้ยงอาหารทดลองมีค่าต่ำกว่าที่ได้รับจาก Belenguer et al, (2002) ในแพะที่เลี้ยง Granadina หญ้าแห้งหญ้าชนิตที่ระดับการบำรุงรักษา (701 ไมโครโมล PD / กก BW0.75) นอกจากนี้อาหารที่เข้มข้นสูง (AC) นำไปสู่การย่อยมากขึ้นกว่า OM อาหารรวมทั้ง FB สนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างการขับถ่ายปัสสาวะและ PD DOMI รายงานโดยเฉินและอัล (1992) อาหารรวมทั้งมะเขือเทศตาม FB ลดลงเอม (23, 25, และ 20% เมื่อเทียบกับอาหาร AC, ACC และ ACB ตามลำดับ) นอกจากนี้ความพร้อมต่ำของโปรตีนและคุณค่าทางโภชนาการได้รับการรายงานมะเขือเทศโดยเวนทูราและอัล (2009) แม้ว่าเอมอาศัยอุปทานตรงกันของ n และพลังงานให้กับจุลินทรีย์ (Bach et al., 2005) ปัจจัยอื่น ๆ เช่นการใช้พลังงานและมีคุณภาพไม่มีใน 3 ประเภทของ FB อาจมีผลต่อการย่อยรวม N, และการใช้พลังงาน ความแปรปรวนสูงในเอมและประสิทธิภาพของการสังเคราะห์โปรตีนของเชื้อจุลินทรีย์ในกระเพาะรูเมนได้รับรายงานและเกี่ยวข้องกับทั้งสองเม็ดแบคทีเรียใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงในการประมาณการเอมและวิธีการที่ใช้ในการแยกเม็ด (Cantalapiedra-Hijar et al, 2009;. Molina-Alcaide et al., 2009) ค่าเฉลี่ยของ PB อัตราส่วน N (0.80 ไมโครโมล / มก.) ในเม็ดแบคทีเรียที่ใช้สำหรับการประเมินเอมในการทำงานปัจจุบันน้อยกว่าผู้ที่ได้รับโดย Belenguer et al, (2002) ในแพะที่เลี้ยงหญ้าแห้งหญ้าชนิตที่ระดับการบำรุงรักษา (1.92 ไมโครโมล / มก.) แต่พวกเขาอยู่ในช่วงของค่าที่ได้รับเชื้อแบคทีเรียในของเหลวและของแข็งที่เกี่ยวข้องโดย Molina-ป้อมและอัล (2009, 2010) ความแตกต่างเหล่านี้ใน PB: ยังไม่มีค่าตอกย้ำความจำเป็นสำหรับตัวแปรเหล่านี้จะได้รับการวิเคราะห์โดยตรงในเม็ดที่แยกได้จากสัตว์ที่เฉพาะเจาะจงและเงื่อนไขการทดลองตามที่แนะนำโดย Cantalapiedra-Hijar et al, (2009) ผลของเราสามารถรองรับคำสั่งของโอบิสโปและ Dehority (1999) เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้น PB ในเม็ดแบคทีเรียและการปรากฏตัวของแบคทีเรียสายพันธุ์ที่แตกต่างกันที่มีอัตราการเจริญเติบโตที่แตกต่างกันเป็นอาหารที่ส่งเสริมความแตกต่างในเนื้อหา PB ในเม็ดไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความอุดมสมบูรณ์ของ แบคทีเรียทั้งหมด. แม้ว่าค่า pH ไม่ได้รับผลกระทบจากการรับประทานอาหารที่มีความเข้มข้นในกระเพาะรูเมน VFA แพะที่เลี้ยง tomato- หรือแตงกวาตาม FB ได้มากกว่าผู้ที่ได้รับในแพะที่เลี้ยงอาหาร AC และ ACB ขาดความสัมพันธ์ระหว่างค่าความเป็นกรดด่างและความเข้มข้นของ VFA เห็นด้วยกับข้อสังเกตของผู้เขียนอื่น ๆ (Busquet et al, 2005;.. Cantalapiedra-Hijar et al, 2009) ระดับของสมาธิ (Zebeli et al., 2008) และคุณสมบัติกันชนประกอบกับจำนงตระกูลถั่วเช่นหญ้าชนิต (ดิกสันและสต็อกเด, 1999) อาจนำไปสู่การขาดของการเปลี่ยนแปลงค่า pH ในกระเพาะอาหารกับการรักษาในการทำงานในปัจจุบัน ความเข้มข้นของ VFA รวมในกระเพาะรูเมนของแพะอยู่ในช่วงของค่าที่รายงานก่อนหน้านี้สำหรับแพะ Granadina ที่เลี้ยงอาหารขึ้นอยู่กับหญ้าแห้งหญ้าชนิต (Molina-Alcaide et al., 2000) และสูงกว่าค่าที่พบในแพะที่เลี้ยงเค้กตามมะกอก FB (โมลินา -Alcaide et al., 2009) ความเข้มข้นของ VFA ลดลงในกระเพาะรูเมนของแพะที่เลี้ยง FB ข้าวบาร์เลย์ที่ใช้อาจจะเป็นเพราะการบริโภคลดลงเมื่อเทียบกับอาหารที่ผ่านการทดสอบอื่น ๆ นอกจากนี้การลดลง DOMI และความเข้มข้นของ VFA มากขึ้นที่พบในแพะที่เลี้ยง ACT อาหารและแม็กอาจบ่งบอกถึงความแตกต่างในองค์ประกอบของจุลินทรีย์ในกระเพาะรูเมนและ / หรืออัตราการผลิต VFA การดูดซึมและอัตราทาง digesta เมื่อเทียบกับอาหาร AC และ ACB (Ranilla et al., 2001. Tsiplakou et al, 2011) เปลี่ยนสมาธิกับ FB ในอาหารลดลงสัดส่วนกราม butyrate ในข้อตกลง Getachew (2004) ตั้งข้อสังเกตความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างระดับของคาร์โบไฮเดรต nonstructural ในอาหารและการผลิต butyrate ซึ่งอาจจะเลื่อนตำแหน่งเป็นความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นและ / หรือกิจกรรมของแบคทีเรีย butyrate ผลิต (Carro และ Ranilla, 2003) Isobutyrate และสัดส่วนกราม isovalerate ซึ่งเกิดขึ้นจากการย่อยสลายของวาลีนอาหารและ leucine ตามลำดับจากเชื้อแบคทีเรียในกระเพาะรูเมน (Vlaeminck et al., 2006) ลดลงอย่างเห็นได้ชัดถูกในแพะที่เลี้ยงอาหาร ACB ความเข้มข้นของกระเพาะรูเมนของ NH3-N มีความคล้ายคลึงกันสำหรับทุกอาหารทดลองและสูงกว่าค่าที่รายงานโดย Gasmiboubaker et al, (2006) ในแพะทุ่งเลี้ยงสัตว์เลี้ยงเป็นอาหารที่มีส่วนผสมของยูเรียกากน้ำตาล FB. ดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นในการศึกษาของสาร antimethanogenic เพื่อลดปศุสัตว์ปล่อยก๊าซเรือนกระจกและปรับปรุงประสิทธิภาพของการใช้พลังงานในสัตว์เคี้ยวเอื้อง การลดก๊าซมีเทนอาจจะเป็นผลมาจากกระบวนการที่แตกต่างกันลดลงหมัก OM ในกระเพาะรูเมนและเพิ่มการหมัก OM ในลำไส้ชักจูงไฮโดรเจนออกไปจากการผลิต CH4 และยับยั้งกิจกรรมของจุลินทรีย์หรือการเพิ่มประสิทธิภาพของการหมักในกระเพาะรูเมนลดการปลดปล่อยก๊าซมีเทนต่อหน่วยของ OM ย่อย (เบนเซ, 2010. Martín et al, 2010) ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบของผลพลอยได้ทางการเกษตรและของเสียที่ใช้ใน FB ปล่อยก๊าซมีเทน ในการทดลองของเรารวมของ FB ในอาหารแพะมีผล antimethanogenic ดังนั้นอาหารรวมทั้ง FB มะเขือเทศลดลงตามการปลดปล่อยก๊าซมีเทน (กรัม / กิโลกรัม DOMI) ขึ้น 28% เมื่อเทียบกับอาหาร AC, ACC และ ACB ฟีดบล็อกรวมทั้งของเสียที่เป็นผลไม้มะเขือเทศอาจได้และมูลค่าเพิ่มที่ได้มาจากการปรากฏตัวของโพลีฟีน (19.9 กรัม / กิโลกรัม DM ของแทนนินข้นทั้งหมด) หรือสารอื่น ๆ รองพืชที่สามารถทำหน้าที่เป็น antimethanogenics ปลอดภัยธรรมชาติทางเลือกให้กับคนที่สารเคมีที่แนะนำโดยภัทราและ Saxena (2010) มันอาจจะอธิบายวิธีมะเขือเทศแตงกวาและบล็อกที่ใช้แทนนินที่มีเนื้อหาคล้ายกันมีผลแตกต่างกันใน methanogenesis ผลที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้จะสนับสนุนการคาดเดาก่อนหน้านี้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างผล antimethanogenic ของสารรองอาคารและโครงสร้างโมเลกุลของพวกเขาและน้ำหนักร่วมกับองค์ประกอบทางเคมีของอาหาร (วด์ et al, 2004;.. Vasta et al, 2009) เป็นมะเขือเทศ และแตงกวาตามบล็อกมีเนื้อหาแทนนินที่คล้ายกัน แต่ผลที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการปล่อยก๊าซมีเทน ลดการปล่อยก๊าซมีเทนที่พบในแพะที่เลี้ยง FB มะเขือเทศตามมาพร้อมกับฟันกราม propionate สัดส่วนที่เพิ่มขึ้นซึ่งจะทำหน้าที่เป็นอ่างล้างจานไฮโดรเจนทางเลือก (McAllister และ Newbold 2008) ไพรูจะลดลงไปโพรพิโอเนตในทางเดินที่ 2 ที่ส่งผลให้หลายขั้นตอนในการผลิตไฮโดรเจนน้อยลงและลดลงด้วยเหตุนี้การสังเคราะห์ก๊าซมีเทน (Janssen 2010) ประโยชน์เพิ่มเติมของกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับการทดแทน 50% ของสมาธิกับ FB รวมทั้งมะเขือเทศพึ่งพาการขาดผลกระทบต่อ DMI ที่ลดลงด้วยกลยุทธ์ antimethanogenic อื่น ๆ (Beauchemin et al., 2008) แต่ลดลงในการปล่อยก๊าซมีเทนที่สังเกตกับการกระทำที่เกี่ยวข้องกับเรื่องการย่อยลดลงอินทรีย์ (Tiemann et al, 2008;. เบนเซ, 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย

ในงานปัจจุบัน FB ใช้ไม่ได้ลดปริมาณการบริโภค และหญ้าแห้ง จะไม่มีผลของการทดแทนในข้อตกลงกับเบนซาเลม et al . ( 2000 ) ที่ไม่ได้สังเกตการเปลี่ยนแปลงในการบริโภคของฟางแทนส่วนหนึ่ง หรือมีสมาธิกับ FB โดยรวมเป็นอย่างต่ำกับ FB และ ACB อาหารโดยเฉลี่ยวันละ 2 FB ในการศึกษาที่แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของพวกเขาจาก 144 203 กรัมแพะด้วย− 1 ด้วย D − 1 ซึ่งคล้ายกับคน รายงานโดย โมลิน่า alcaide et al . ( 2009 ) ใน cannulated แพะอาหารรวมถึง FB ตามพื้นที่เค้กมะกอกดิบแต่น้อยกว่ารายงานโดย เบนซาเลม และ znaidi ( 2008 ) ในลูกแกะ ซึ่งอาหารรวม pulp มะเขือเทศและมะกอกเค้ก FB ตามความแปรปรวนในบล็อกและในแกะและแพะอาจพึ่งพาสูตร FB และปัจจัยอื่น ๆเช่นสัตว์สรีรวิทยารัฐ หรือพันธุ์ ( sansoucy , 1986 ) คำนึงถึงปริมาณธัญพืชรวมอยู่ในมุ่ง และ FB ใช้งานปัจจุบันการบริโภคเฉลี่ย และต้นทุนของวัตถุดิบอาหารลดลงจาก 32% ในการให้อาหาร ต้นทุนอาจจะเกิดขึ้นได้กับ FB ที่มีอาหารในข้อตกลงกับผู้อื่น ( El แม่มด et al . , 2002 ; โมลิน่า alcaide et al . , 2010 ) .

นอกจากความแตกต่างในองค์ประกอบทางเคมีระหว่างอาหารทดลองทุกสูตร เราสังเกตการโอม , เบาหวาน , ไขมัน และการย่อยได้ของเมื่อ FB คือ รวมผลของเราเห็นด้วยกับเบนซาเลม และ znaidi ( 2008 ) ที่ระบุว่า การแทนที่บางส่วนของสมาธิ ด้วยเค้กมะกอก หรือเยื่อกระดาษ ใช้มะเขือเทศลดลงและการย่อยได้ใน FB และโอม barbarine ลูกแกะ นอกจากนี้ เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า เพิ่มสมาธิในกระเพาะอาหารได้มากขึ้นและนำไปสู่เบาหวาน โอม ( โมลินา alcaide et al . , 2000 ) ในการทดลองนี้ไม่มีความแตกต่างในการย่อยไฟเบอร์ในแพะที่เลี้ยง FB อาจอธิบายได้ทั้งค่า pH และปริมาณแบคทีเรียมากมายในกระเพาะ ซีพี สัมประสิทธิ์การย่อยที่พบในอาหารแพะที่มีของเสียผลไม้ตาม FB สูงกว่ารายงานใน awassi แกะอาหารที่ประกอบด้วย 34 % กากมะเขือเทศหรือมะกอกเค้ก ( abbeddou et al . , 2011 ) .

รวมของของเสียจากเรือนกระจกพืชสวนใน FB ไม่ประนีประนอมให้ N การบริโภคหรือใช้แต่ N การลดลงถึง 29% เมื่อเทียบกับ AC และ ACB . N การขับถ่ายในปัสสาวะก็ลดลง ซึ่งมีผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญ ( Greenwood et al . , 2012 ) ความแตกต่างในคุณภาพระหว่าง N 3 ประเภทของ FB อาจมีผลต่อ N ความคงทนและการขับถ่ายN ความคงทน พบในการศึกษาครั้งนี้คล้ายกับค่ารายงานโดยผู้อื่นในแพะที่เลี้ยงในระดับการบำรุงรักษา ( ฟูจิตะ et al . , 2006 ; Y áñ EZ รุยซ์กับโมลินา alcaide , 2007 ) การย่อยพลังงานลดลงจากข้าวบาร์เลย์ FB เทียบกับ AC ซึ่งเห็นด้วยกับข้อสังเกตก่อนหน้านี้ ( ศาสนาอิสลาม et al . , 2000 ; tovar ลูน่า et al . , 2007 ) อย่างไรก็ตาม ผมก็คล้ายกันทุกอาหาร , การรักษาเนื่องจากมากกว่าพลังงานจากมูลสัตว์ ผลิตก๊าซมีเทนน้อยกว่าในสัตว์ที่มีการปล่อยก๊าซมีเทนมากกว่า ดังนั้น การประหยัดพลังงาน ในแพะกินมะเขือเทศใช้ FB ผ่านการลดก๊าซมีเทนในกระเพาะหมักแบบไม่เต็มที่โจมตีโดยสัตว์ แต่แพ้ในอุจจาระ หรือปัสสาวะ

แตกต่างกันไปแต่μ bw0.75 mol / kg ,ซึ่งอยู่ภายในช่วงของค่าที่รายงานผู้เลี้ยงที่การบำรุงรักษาระดับ โดย belenguer et al . ( 2002 ) ในการศึกษาปัจจุบัน , แพะรับ FB ทาง PD น้อยลง ( 0.81 ครั้ง ) มากกว่าผู้ที่ได้รับ AC . ค่านิยมของเราทั้งหมดของ PD การขับถ่ายในสัตว์ได้รับอาหารทดลองน้อยกว่ากลุ่มที่ได้จาก belenguer et al .( 2002 ) ใน granadina แพะป้อนหญ้าแห้งที่ระดับการบำรุงรักษา ( 701 μ mol / kg bw0.75 PD ) นอกจากนี้ อาหารข้นสูง ( AC ) ทำให้การย่อยโอมมากกว่าอาหารรวมถึง FB สนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างตำรวจและรายงานโดยการขับถ่ายปัสสาวะ วัน Chen et al . ( 1992 ) อาหาร ได้แก่ มะเขือเทศ ใช้ FB ลดลงเอม ( 23 , 25 และ 20 % เมื่อเทียบกับอาหาร AC , ACC , ACB และ ,ตามลำดับ ) นอกจากนี้ ปริมาณต่ำของโปรตีนและคุณค่าทางอาหาร มีรายงานสำหรับมะเขือเทศโดย Ventura et al . ( 2009 ) ถึงแม้ว่าเอมอาศัยประสานจัดหา และพลังงานจุลินทรีย์ ( Bach et al . , 2005 ) , ปัจจัยอื่น ๆเช่นพลังงานและคุณภาพใน 3 ประเภทของ FB อาจมีผลต่อการย่อยได้ , ไนโตรเจน และการใช้พลังงานสูงความแปรปรวนในเอมและประสิทธิภาพการสังเคราะห์จุลินทรีย์โปรตีนในกระเพาะรูเมน ได้รับรายงาน และเกี่ยวข้องกับทั้งแบคทีเรีย เม็ด ใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงเพื่อประเมินและเอมใช้วิธีการแยกเม็ด ( cantalapiedra hijar et al . , 2009 ; โมลิน่า alcaide et al . , 2009 ) ค่า เฉลี่ยของตะกั่ว : ต่อ ( 0