“No, Senior Song has always been th

“No, Senior Song has always been this type of person.” Li Ying gave a wry smile.

Wu Zeqing did not interrupt. She just sat there silently.

Professor Zeng interjected, “Little Song, how can you say such things?”

Chang Kaige also felt that this student was eager to learn, but was a bit too radical. She was not tactful and accommodating. She even accused a teacher? Hai, there was really nothing they could do about her.

On the other hand, there were other students were were taking pleasure at his misfortune, and were waiting to see how Zhang Ye handled the matter.

Senior Song was very respectful to Professor Zeng. After hearing him cut herself off, she sat down, “Then that’s all I have to say. Teacher Zhang, you can treat it as if I didn’t ask.”

Zhang Ye was not mad, but instead smiled, “This student, I do not know where you have seen me give such an opinion, saying that I belittled ‘Everything’? That I doubt the educational world’s seniors? Challenging the academic experts who produce textbooks?”

Everyone knew Teacher Zhang Ye was beginning to smoothen things out. He definitely could not assent to those accusations, or he would offend too many people.

“Right.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไม่มี เพลงอาวุโสเสมอแล้วคะ" Li Ying ให้รอยยิ้ม wryไม่ได้ทำ Wu Zeqing เธอเพียงแค่นั่งเงียบศาสตราจารย์เซง interjected "น้อยเพลง วิธีสามารถคุณพูดสิ่งต่าง ๆ"ข่ายเกอช้างยังรู้สึกว่านักเรียนที่อยากเรียนรู้ แต่บิตรุนแรงเกินไป เธอไม่เป็นรอง และสารสกัด เธอยังถูกกล่าวหาว่าเป็นครู ไห่ ได้จริง ๆ ไม่มีอะไรที่ไม่เกี่ยวกับเธอบนมืออื่น ๆ มีนักเรียนคนอื่น ๆ ได้ถูกสละความสุขที่โชคร้ายของเขา และกำลังรอดูว่าจางเย่จัดการเรื่องนี้เพลงอาวุโสเป็นงง ๆ กับศาสตราจารย์ง หลังจากได้ยินเขาตัดตัวเองออก เธอนั่งลง "แล้วนั่นคือไม่ต้องทั้งหมด ครูจาง คุณสามารถรักษามันเป็นถ้าไม่ได้ขอ"จางเย่ไม่บ้า แต่ ยิ้มแทน, "เด็กนักเรียน ไม่รู้ที่คุณได้เห็นฉันให้ความเห็นดังกล่าว บอกว่า ผม belittled 'ทุกอย่าง' ที่ผมสงสัยในโลกการศึกษาผู้สูงอายุ สิ่งที่ท้าทายนักวิชาการผู้ผลิตตำรา"ทุกคนรู้ว่า ครูจางเย่ก็เริ่มมีเพื่อสิ่งที่ออก เขาแน่นอนอาจไม่เห็นด้วยข้อกล่าวหาเหล่านั้น หรือเขาจะรุกรานคนมากเกินไป"ขวา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ไม่มีเพลงอาวุโสได้เสมอคนประเภทนี้." Li Ying ยิ้มเบี้ยว.

วู Zeqing ไม่หยุดยั้ง เธอเพียงแค่นั่งเงียบ.

ศาสตราจารย์ Zeng แทรก "เพลงเล็ก ๆ น้อย ๆ วิธีที่คุณสามารถพูดอย่างนี้?"

ช้าง Kaige ยังรู้สึกว่านักเรียนนี้คือความกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้ แต่เป็นบิตรุนแรงเกินไป เธอเป็นคนที่ไม่รู้จักกาลเทศะและรองรับ เธอยังถูกกล่าวหาว่าเป็นครู? ไห่มีจริงๆไม่มีอะไรที่พวกเขาสามารถทำอะไรเกี่ยวกับเธอ.

บนมืออื่น ๆ มีนักเรียนคนอื่น ๆ ได้รับการถูกสละความสุขที่โชคร้ายของเขาและกำลังรอที่จะเห็นว่าจางเยจัดการเรื่อง.

เพลงอาวุโสเป็นที่เคารพมากกับศาสตราจารย์เซง หลังจากที่ได้ยินเขาตัดตัวเองออกจากเธอนั่งลง "แล้วนั่นคือทั้งหมดที่ผมต้องบอกว่า ครู Zhang คุณสามารถรักษามันราวกับว่าฉันไม่ได้ขอ. "

จางเจ้าไม่ได้บ้า แต่แทนที่จะยิ้ม" นักเรียนคนนี้ผมไม่ทราบว่าคุณได้เห็นฉันให้ความเห็นที่บอกว่าผมหมิ่น 'ทุกอย่าง '? ที่ผมสงสัยผู้สูงอายุของโลกการศึกษา? ท้าทายนักวิชาการผู้เชี่ยวชาญซึ่งเป็นผู้ผลิตตำราเรียน? "

ทุกคนรู้ว่าครูจางเจ้าก็เริ่มนุ่มสิ่งที่ออก แน่นอนเขาไม่สามารถยินยอมข้อกล่าวหาเหล่านั้นหรือเขาจะกลายเป็นคนจำนวนมากเกินไป.

"ขวา."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่ เพลงที่รุ่นพี่ได้เสมอ คนประเภทนี้ . . . " Li Ying ยิ้มเบี้ยว .อู๋ zeqing ไม่ขัดจังหวะ เธอแค่นั่งตรงนั้นอย่างเงียบๆศาสตราจารย์ เซง interjected " เพลงที่ ทำไมคุณพูดแบบนั้น ? "ชาง ไค่เก๋อยังรู้สึกว่านักเรียนมีความกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้ แต่เป็นบิตที่รุนแรงเกินไป . เธอไม่ฉลาดและใจดี เธอถูกกล่าวหาว่าเป็นครู ? ค่ะ , ไม่มีอะไรที่พวกเขาจะทำอะไรกับเธอบนมืออื่น ๆ , มีอื่น ๆ นักเรียนมีความสุขในความซวยของเขา และกำลังรอดูว่า จางเจ้าจัดการเรื่องนี้เพลงรุ่นพี่มากเคารพอาจารย์เช็ง หลังจากได้ยินเขาตัดตัวเองออก เธอนั่งลง " แล้วนั่นคือทั้งหมดที่ผมจะพูด ครูจาง , คุณสามารถทำราวกับว่าผมไม่ได้ถาม "จาง ท่านก็ไม่ได้โกรธ แต่แทนที่จะยิ้ม " นักเรียนนี้ ฉันไม่รู้ว่าคุณได้เห็นผมให้ความเห็นว่า ผมดูถูก " ทุกอย่าง " " ที่ผมสงสัยในการศึกษาโลกของรุ่นพี่ ความท้าทายทางวิชาการผู้เชี่ยวชาญที่ผลิตตำรา ? "ทุกคนรู้ว่าครูจาง ท่านก็เริ่มจะจัดการเองนะ แน่นอนเขาจะไม่เห็นด้วยกับข้อกล่าวหาเหล่านั้น หรือเขาจะขัดใจคนเยอะเกินไป" ใช่ " .