Speaking on the idea of the image i

Speaking on the idea of the image in isolation in 1960 Philip Guston makes clear his thoughts on the disingenuousness of abstract art. He says that abstraction is a fallacy and one that distracts us from the questions that art should ask. He also says that we should be image makers and it is only by doing so that we will discover the truth about painting. This is only possible through the depiction of forms and images and it is by their application that we will experience genuine feelings of freedom and sublimity:

‘There is something ridiculous and miserly in the myth that we inherit from abstract art: That painting is autonomous, pure and for itself, and therefore we habitually analyze its ingredients and define its limits. But painting is “impure.” It is the adjustment of impurities which forces painting’s continuity. We are image makers and image-ridden. There are no “wiggly lines or straight lines” or any other elements. You work until they vanish. The picture isn’t finished if they are seen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พูดความคิดของรูปแบบในการแยกใน 1960 ฟิลิป Guston ได้ล้างความคิดของเขาใน disingenuousness ของศิลปะนามธรรม เขากล่าวว่า นามธรรมเป็นการวิบัติที่สมาธิเราจากคำถามที่ควรถามศิลปะ เขายังกล่าวว่า เราควรเครื่องชงภาพ และมันเป็นเพียง โดยทำเพื่อที่เราจะค้นพบความจริงเกี่ยวกับภาพวาด ทำได้เฉพาะผ่านการแสดงให้เห็นรูปแบบ และภาพและมันเป็น โดยโปรแกรมของพวกเขาว่า เราจะได้สัมผัสความรู้สึกอิสระและประเสริฐแท้:' มีสิ่งไร้สาระ และ miserly ในตำนานที่เราสืบทอดมาจากศิลปะนามธรรม: ที่วาดภาพอิสระ บริสุทธิ์ และ สำหรับตัวเอง และดังนั้นเราเนือง ๆ วิเคราะห์ส่วนผสม และกำหนดข้อจำกัดของ การ แต่ภาพวาด "ไม่บริสุทธิ์" การปรับปรุงของสิ่งสกปรกซึ่งบังคับให้ความต่อเนื่องของภาพวาดได้ เราเป็นผู้ผลิตรูปภาพ และภาพขี่ม้า ไม่มี "หรือเส้นหรือเส้นตรง" หรือองค์ประกอบอื่น ๆ คุณทำงานจนพวกเขาหายไป รูปภาพที่ไม่สมบูรณ์หากพวกเขาจะเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พูดเกี่ยวกับความคิดของภาพในการแยกในปี 1960 ฟิลิป Guston ทำให้ชัดเจนคิดของเขาใน disingenuousness ของศิลปะนามธรรม เขาบอกว่าสิ่งที่เป็นนามธรรมคือการเข้าใจผิดและคนที่สมาธิเราจากคำถามที่ว่าศิลปะควรถาม นอกจากนี้เขายังบอกว่าเราควรจะผลิตภาพและมันเป็นเพียงโดยการทำเช่นว่าเราจะค้นพบความจริงเกี่ยวกับการวาดภาพ นี้เป็นเพียงการไปได้ผ่านภาพของรูปแบบและภาพและมันเป็นโดยการประยุกต์ใช้ของพวกเขาว่าเราจะได้สัมผัสกับความรู้สึกของแท้ของเสรีภาพและประเสริฐ:

'นอกจากนี้สิ่งที่ไร้สาระและตระหนี่ถี่เหนียวในตำนานที่เราสืบทอดมาจากศิลปะนามธรรม: ภาพวาดที่เป็นอิสระ บริสุทธิ์และสำหรับตัวเองและดังนั้นเราเป็นปกติวิสัยวิเคราะห์ส่วนผสมและกำหนดข้อ จำกัด ของมัน แต่การวาดภาพคือ "ไม่บริสุทธิ์." มันเป็นการปรับตัวของสิ่งสกปรกซึ่งกำลังต่อเนื่องของภาพวาด เราเป็นผู้ผลิตภาพและภาพขี่ม้า ไม่มี "เส้น Wiggly หรือเส้นตรง" หรือองค์ประกอบอื่น ๆ ใด ๆ คุณทำงานจนกว่าพวกเขาจะหายไป ภาพยังไม่เสร็จสิ้นถ้าพวกเขาจะเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พูดในความคิดของภาพในการแยกใน 1960 ฟิลิปกุสตันทำให้ล้างความคิดของเขาใน disingenuousness ศิลปะนามธรรม เขากล่าวว่า สิ่งที่เป็นนามธรรมคือการเข้าใจผิดและหนึ่งที่ทำให้เราจากคำถามว่าศิลปะควรถาม นอกจากนี้เขายังกล่าวว่าเราควรจะผลิตภาพ และเป็นเพียงการทำเพื่อที่เราจะค้นพบความจริงเกี่ยวกับภาพวาด นี้เป็นเพียงที่เป็นไปได้ผ่านภาพของรูปแบบและภาพและมันคือการที่เราจะได้สัมผัสความรู้สึกของเสรีภาพและสูงส่ง :" มีอะไรน่าหัวเราะ และตระหนี่ในตำนานที่เราสืบทอดมาจากศิลปะนามธรรม : ภาพนั้นเป็นอิสระ บริสุทธิ์ และสำหรับตัวเอง และดังนั้น เราเป็นประจำวิเคราะห์ส่วนผสมและกำหนดขอบเขตของมัน แต่ภาพวาด " อสุจิ " มันคือการปรับตัวของสิ่งสกปรกที่กองกําลังภาพวาดของความต่อเนื่อง เราเป็นผู้ผลิตของภาพและภาพขี่ . ไม่มีเส้นหรือเส้นตรงซึ่งแกว่งไปแกว่งมา " หรืออื่น ๆองค์ประกอบ คุณทำงานจนกว่าพวกเขาจะหายไป ภาพยังไม่หมดเลย ถ้าพวกเขาจะเห็น