Strain sweep measurementsFig. 5 sho

Strain sweep measurements
Fig. 5 shows storage module (G0) as function of strain amplitude
for formulation 1. For those samples with added stabilizer (Fig. 5a),
two different regions were observed linear viscoelastic region
where G0 was constant and nonlinear region in which G0 started to
decrease with increasing strain. Within the linear viscoelastic
region, the G0 values were independent of the applied strain
meaning that the samples behaved like a viscoelastic solid (Fig. 5a).
The length of the linear section is closely related to product stability
since it is thought to account for the formation of physical
entanglements between proteins and carbohydrates at the
oil/water interface providing structure to the liquid (Franco et al.,
1995). Increasing the homogenization pressure resulted in higher
values of G0 when compared with the control sample, meaning that
HPH increased the strength of the network. This was evidenced
both by the increased magnitude of G0 plus extended linear range
indicated by the critical strain which is determined as 85% of G0 at
the linear range. The highest strength of the network judging by the
magnitude of G0 values was obtained at 45 ± 3 MPa/92
C and the
application of higher homogenization pressures (78e286 MPa) did
not increase the strength of the network (Fig. 5a). The yielding
point or critical strain is associated with the breakdown of the
secondary network of particles and it marks the transition from
viscoelastic solid to viscoelastic liquid (Hesarinejad et al., 2014). In
the case of samples without added stabilizer, the G0 values as
function of strain amplitude were too low and rather scattered
regardless of the HPH conditions. Magnitude of the G0 for products
without stabilizer was one logarithmic scale lower. The linear
ranges were not as easily visible due to the detection limits of the
instrument; although, some exhibited better linear ranges.
Strain sweep graphs for formulation 2 are given in Fig. 5b. The
magnitude of the G0 for the HPH treated samples with added
stabilizer was larger and exhibited longer linear ranges. Increasing
the homogenization pressure not only extended the length of the
viscoelastic region but also yielded higher values of G0 compared
with the control sample (1.94 and 0.11 Pa, respectively). For
formulation 2 without added stabilizer, the strain sweeps for HPH
treated reveled a relatively short viscoelastic region for all samples
spanned from 1.3 to 46.3% within a relatively low G0 values, ranging
Fig. 4. Mean particle size as function of homogenization pressure for different
formulation with and without the addition of stabilizer. (a) formulation 1 and (b)
formulation 2.
orifice valves (Schultz et al., 2004). Parameter b has been used as an
indicator for turbulent fragmentation (Hakansson, 2015) since it
combines the Kolmogorov's theory with dissipation rate of
turbulent energy. The prediction of mean particle size at pressure
levels below the threshold value was fairly well described by a
power law fashion according to Kolmogorov's theory. At high
pressure levels, velocity gradients of large magnitude and protein
stability may shift the balance of adsorption and coalescence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายพันธุ์กวาดวัดรูป 5 แสดงชั้น (G0) เป็นฟังก์ชั่นของคลื่นสายพันธุ์สำหรับสูตรที่ 1 สำหรับตัวอย่างด้วยโคลงเพิ่ม (รูป 5a),สองภูมิภาคถูกตั้งข้อสังเกตเชิงเส้น viscoelastic ภูมิภาคคง และไม่เชิงเส้นซึ่ง G0 เริ่มภูมิภาคไหน G0ลดลง ด้วยการเพิ่มความเครียด ภายใน viscoelastic เชิงเส้นภูมิภาค ค่า G0 ได้อิสระของสายพันธุ์ที่ใช้หมายความ ว่า ตัวอย่างที่ประพฤติตัวเช่น viscoelastic แข็ง (รูป 5a)ความยาวของส่วนของเส้นตรงอย่างใกล้ชิดเกี่ยวข้องกับเสถียรภาพของผลิตภัณฑ์เพราะมันเป็นความคิดสำหรับการก่อตัวทางกายภาพกีดขวางระหว่างโปรตีนและคาร์โบไฮเดรตที่ให้น้ำมัน/น้ำอินเตอร์เฟซให้โครงสร้างของเหลว (Franco et al.,1995) การเพิ่มความดัน homogenization ส่งผลให้สูงขึ้นค่าของ G0 เมื่อเปรียบเทียบกับตัวอย่างควบคุม หมายความ ว่าHPH เพิ่มความแรงของเครือข่าย นี้ประจักษ์ชัดทั้งสอง โดยเพิ่มขนาดของ G0 บวกขยายช่วงเชิงเส้นระบุสายพันธุ์ซึ่งกำหนดเป็น 85% ของ G0 ที่สำคัญช่วงเชิงเส้น ความแข็งแรงสูงสุดของเครือข่ายที่ตัดสินโดยการได้รับขนาดของค่า G0 ที่ 45 ± 3 MPa/92 C และไม่ใช้แรงดันสูงกว่า homogenization (78e286 MPa)ไม่เพิ่มความแรงของเครือข่าย (รูป 5a) การให้ผลผลิตจุดหรือสายพันธุ์ที่สำคัญเกี่ยวข้องกับรายละเอียดของการเครือข่ายที่สองของอนุภาคและทำเครื่องหมายเปลี่ยนจากviscoelastic แข็งเหลว viscoelastic (Hesarinejad et al. 2014) ในกรณีของตัวอย่างโดยไม่โคลงเพิ่ม ค่า G0 เป็นฟังก์ชั่นของคลื่นสายพันธุ์ได้ต่ำเกินไป และการกระจายโดยไม่คำนึงถึงเงื่อนไข HPH ขนาดของ G0 สำหรับผลิตภัณฑ์ไม่โคลงเป็นมาตราส่วนลอการิทึมหนึ่งต่ำ เชิงเส้นช่วงไม่สามารถมองเห็นได้ง่ายเนื่องจากข้อจำกัดของการตรวจจับการเครื่องมือ ถึงแม้ว่า บางส่วนจัดแสดงช่วงเชิงเส้นดีกว่ากราฟกวาดสายพันธุ์จากสูตร 2 จะได้รับในรูป 5b การเพิ่มขนาดของ G0 สำหรับตัวอย่าง HPH ที่ถือว่ามีโคลงที่มีขนาดใหญ่ และจัดแสดงช่วงเชิงเส้นอีกต่อไป เพิ่มขึ้นความดัน homogenization ไม่เพียงแต่ขยายความยาวของการviscoelastic ภูมิภาคแต่ยังให้ผลค่าที่สูงกว่าของ G0 เมื่อเทียบกับตัวอย่างควบคุม (Pa, 0.11 และ 1.94 ตามลำดับ) สำหรับสูตร 2 ไม่โคลงเพิ่ม กวาดสายพันธุ์สำหรับ HPHรักษา reveled ภูมิภาค viscoelastic ค่อนข้างสั้นสำหรับตัวอย่างทั้งหมดบและ 1.3 46.3% ในมูลค่า G0 ค่อนข้างต่ำ จนถึงรูป 4 หมายถึง ขนาดของอนุภาคเป็นฟังก์ชั่นของ homogenization ดันแตกต่างกันสูตรที่มี และไม่ มีการเพิ่มของโคลง (ก) สูตร 1 และ (b)สูตรที่ 2ปากวาล์ว (ข้อ et al. 2004) มีการใช้พารามิเตอร์ b เป็นการตัวบ่งชี้สำหรับการกระจายตัว (Hakansson, 2015) เพราะมันปั่นป่วนรวมทฤษฎีของคอลโมโกรอฟ มีอัตราการกระจายของพลังงานปั่นป่วน การคาดการณ์ของขนาดอนุภาคเฉลี่ยที่ดันระดับด้านล่างค่าขีดจำกัดที่มีอธิบายอย่างดีโดยมีแฟชั่นกฎหมายอำนาจตามทฤษฎีของคอลโมโกรอฟ ที่สูงระดับความดัน ความเร็วไล่ระดับขนาดใหญ่และโปรตีนเสถียรภาพอาจเปลี่ยนความสมดุลของการดูดซับและ coalescence

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดความเครียดกวาด
รูป 5 แสดงอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูล (G0) เป็นหน้าที่ของความกว้างสายพันธุ์
สำหรับการผสมสูตร 1 สำหรับผู้ที่มีตัวอย่างโคลงเพิ่ม (รูป. 5A)
สองภูมิภาคที่แตกต่างกันถูกตั้งข้อสังเกตภูมิภาคหนืดเชิงเส้น
ที่ G0 เป็นภูมิภาคอย่างต่อเนื่องและไม่เชิงเส้นที่ G0 เริ่มที่จะ
ลดลงด้วย ความเครียดที่เพิ่มขึ้น ภายในหนืดเชิงเส้น
ภูมิภาคค่า G0 เป็นอิสระจากสายพันธุ์ที่นำมาใช้
มีความหมายว่ากลุ่มตัวอย่างประพฤติเหมือน viscoelastic ของแข็ง (รูป. 5A).
ความยาวของส่วนเชิงเส้นจะต้องเกี่ยวข้องกับความคงตัวของผลิตภัณฑ์
ตั้งแต่มันเป็นความคิดที่บัญชีสำหรับ การก่อตัวของทางกายภาพ
entanglements ระหว่างโปรตีนและคาร์โบไฮเดรตที่
น้ำมัน / น้ำอินเตอร์เฟซให้โครงสร้างของเหลว (ฝรั่งเศส et al.,
1995) การเพิ่มความดันเป็นเนื้อเดียวกันส่งผลให้สูงกว่า
ค่าของ G0 เมื่อเทียบกับการควบคุมตัวอย่างมีความหมายว่า
HPH เพิ่มความแข็งแกร่งของเครือข่าย นี้เป็นหลักฐาน
ทั้งสองโดยขนาดที่เพิ่มขึ้นของ G0 บวกช่วงเชิงเส้นขยาย
ระบุโดยสายพันธุ์ที่สำคัญซึ่งจะถูกกำหนดเป็น 85% ของ G0 ที่
ช่วงเชิงเส้น ความแข็งแรงสูงสุดของเครือข่ายการตัดสินโดย
ขนาดของค่า G0 ได้ที่ 45 ± 3 MPa / 92 องศาเซลเซียสและ
การประยุกต์ใช้แรงกดดันทำให้เป็นเนื้อเดียวกันที่สูงขึ้น (78e286 MPa) ไม่
ได้เพิ่มความแข็งแกร่งของเครือข่าย (รูป. 5A) ผลผลิต
จุดหรือความเครียดที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการสลายของ
เครือข่ายรองของอนุภาคและเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงจาก
viscoelastic ที่มั่นคงในการ viscoelastic เหลว (Hesarinejad et al., 2014) ใน
กรณีของกลุ่มตัวอย่างโดยไม่ต้องเพิ่มโคลงค่า G0 เป็น
ฟังก์ชั่นของสายพันธุ์กว้างต่ำเกินไปและค่อนข้างกระจัดกระจาย
ไม่คำนึงถึงสภาพ HPH ขนาดของ G0 สำหรับผลิตภัณฑ์
โดยไม่ต้องโคลงเป็นหนึ่งในมาตราส่วนลอการิทึมต่ำ เส้น
ช่วงที่ไม่ได้เป็นที่มองเห็นได้ง่ายเนื่องจากขีด จำกัด ของการตรวจจับของ
เครื่องมือ; แม้ว่าบางส่วนจัดแสดงช่วงเชิงเส้นที่ดีกว่า.
สายพันธุ์กราฟกวาดสำหรับการผสมสูตร 2 จะได้รับในรูป 5b
ขนาดของ G0 สำหรับ HPH ได้รับการรักษาตัวอย่างเสริมด้วย
โคลงขนาดใหญ่และการจัดแสดงช่วงเชิงเส้นอีกต่อไป การเพิ่ม
ความดันเป็นเนื้อเดียวกันไม่เพียง แต่ขยายความยาวของ
ภูมิภาค viscoelastic แต่ยังให้ผลที่สูงขึ้นของค่า G0 เมื่อเทียบ
กับตัวอย่างควบคุม (1.94 และ 0.11 Pa ตามลำดับ) สำหรับ
สูตรที่ 2 โดยไม่ต้องเพิ่มโคลงที่เรตติ้งสายพันธุ์สำหรับ HPH
รับการรักษาปลื้มภูมิภาค viscoelastic ค่อนข้างสั้นสำหรับทุกตัวอย่าง
ทอด 1.3-46.3% ภายในค่า G0 ค่อนข้างต่ำตั้งแต่
รูป 4. ค่าเฉลี่ยขนาดอนุภาคเป็นหน้าที่ของความดันที่แตกต่างกันเป็นเนื้อเดียวกันสำหรับ
สูตรที่มีและไม่มีการเพิ่มของโคลง (ก) สูตร 1 และ (ข)
การกำหนด 2.
วาล์วปาก (ชูลท์ซ et al., 2004) พารามิเตอร์ B ได้ถูกนำมาใช้เป็น
ตัวบ่งชี้สำหรับการกระจายตัวป่วน (Hakansson, 2015) เพราะมัน
ผสมผสานทฤษฎีของ Kolmogorov มีอัตราการสลายตัวของ
พลังงานป่วน การคาดคะเนของขนาดอนุภาคเฉลี่ยที่ความดัน
ระดับที่ต่ำกว่าค่าเกณฑ์ตามที่อธิบายไว้ค่อนข้างดีโดย
แฟชั่นอำนาจกฎหมายตามทฤษฎีของ Kolmogorov ที่สูง
ระดับความดัน, การไล่ระดับสีความเร็วของขนาดและโปรตีนที่มีขนาดใหญ่
ความมั่นคงอาจจะเปลี่ยนความสมดุลของการดูดซับและการเชื่อมต่อกัน