Normally the noise control program

Normally the noise control program will be started using as a basis A-weighted immission
or noise exposure levels for which the standard ISO 11690-1 recommends target values and the
principles of noise control planning. A more precise way is to use immission and emission
values in frequency bands as follows.
The desired (least annoying) octave band frequency spectrum for which to aim at the
location of the exposed worker is shown in Figure 10.1 for an overall level of 90 dB(A). If the
desired level after control is 85 dB(A), then the entire curve should be displaced downwards by
5 dB. The curve is used by determining the spectrum levels (see chapter 1) in octave bands and
plotting the results on the graph to determine the required decibel reductions for each octave

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยปกติโปรแกรมควบคุมเสียงจะเริ่มใช้เป็นพื้นฐาน A-ถ่วงน้ำหนัก immissionหรือเสียงรบกวนระดับค่าแสงที่แนะนำ 11690-1 ISO มาตรฐานค่าเป้าหมายและหลักการของการวางแผนการควบคุมเสียงรบกวน เป็นวิธีที่แม่นยำมากขึ้นคือการใช้ immission และปล่อยค่าในแถบความถี่เป็นดังนี้ที่ต้องการ (อย่างน้อยน่ารำคาญ) คู่วงถี่ซึ่งมุ่งที่การตำแหน่งของผู้ปฏิบัติงานสัมผัสจะแสดงในรูปที่ 10.1 สำหรับระดับ 90 เดซิเบลเอโดยรวม ถ้าการระดับที่ต้องการหลังจากควบคุม 85 db (a) แล้วเส้นโค้งทั้งหมดควรพลัดถิ่นลงจาก5 dB ใช้เส้นโค้ง โดยกำหนดระดับสเปกตรัม (ดูบทที่ 1) ในวงอ็อกเทฟ และพล็อตผลลัพธ์บนกราฟเพื่อตรวจสอบการลดเดซิเบลที่จำเป็นสำหรับแต่ละคู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปกติโปรแกรมควบคุมเสียงจะเริ่มใช้เป็นเกณฑ์ในการถ่วงน้ำหนัก immission
หรือการสัมผัสเสียงระดับที่มาตรฐาน ISO 11690-1 แนะนำค่าเป้าหมายและ
หลักการของการวางแผนการควบคุมเสียง เป็นวิธีที่แม่นยำมากขึ้นคือการใช้ immission และการปล่อย
ค่าในคลื่นความถี่ดังต่อไปนี้.
ที่ต้องการ (น่ารำคาญน้อย) คู่ความถี่คลื่นความถี่สำหรับการที่จะมุ่งที่
สถานที่ตั้งของผู้ปฏิบัติงานที่สัมผัสจะแสดงในรูปที่ 10.1 สำหรับระดับโดยรวมของ 90 เดซิเบล (A) ถ้า
ระดับที่ต้องการหลังจากที่ควบคุมอยู่ที่ 85 dB (A) แล้วทั้งเส้นโค้งควรจะย้ายลงโดย
5 เดซิเบล เส้นโค้งจะถูกใช้โดยกำหนดระดับสเปกตรัม (ดูบทที่ 1) ในวงคู่และ
วางแผนผลลัพธ์บนกราฟเพื่อตรวจสอบที่จำเป็นในการลดเดซิเบลสำหรับแต่ละคู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยปกติโปรแกรมควบคุมเสียงจะเริ่มใช้เป็นพื้นฐาน a-weighted immissionหรือระดับแสงเสียงที่มาตรฐาน ISO 11690-1 แนะนำค่าเป้าหมายและหลักการวางแผนและควบคุมเสียง วิธีที่แม่นยำยิ่งขึ้นคือการใช้ immission และปล่อยค่าในแถบความถี่ดังนี้ที่ต้องการ ( อย่างน้อยน่ารำคาญ ) ความถี่แถบความถี่สเปกตรัมซึ่งจะมุ่งที่ที่ตั้งของ คนงานถูกแสดงไว้ในรูปที่ 10.1 ระดับโดยรวม 90 dB ( A ) ถ้าระดับที่ต้องการ หลังจากควบคุม 85 dB ( A ) จากนั้นเส้นโค้งทั้งหมดควรจะถูกลง โดย5 dB เส้นโค้งที่ใช้ โดยการกำหนดระดับสเปกตรัม ( ดูบทที่ 1 ) ในแถบความถี่และวางแผนผลลัพธ์บนกราฟเพื่อหาที่ต้องการลดเดซิเบลเสียงแต่ละ