Survival and physiological response

Survival and physiological response of Labeo victorianus juveniles under varying salinity gradients were studied during a 6 h transport. Salinity ranges were: 0, 0.25, 0.5, 1, 2, 4, 8 and 10 psu. To each transport bag, 100 juvenile L. victorianus (mean weight = 8.0 ± 1.1 g, stocking biomass = 16 kg m− 3) were transferred. Water temperature, dissolved oxygen (DO), pH, total ammonia nitrogen (TAN) and carbon dioxide (CO2) were measured before and after transport. Plasma cortisol, blood glucose, plasma sodium, plasma chloride and blood ammonia were also determined. No juvenile mortalities occurred in salinity ranges of 1 to 4 psu. After transport, survival and parameters of physiological response in the juvenile of L. victorianus were significantly different among different salinity treatments (p < 0.05). Low survival, of less than 70% occurred in control treatments (0 psu) and in salinities 0.25, 0.5 psu and at 10 psu. Increased salinity correlated negatively with TAN and CO2 in water after transport. Plasma cortisol in salinities of 0.5 to 8 psu, blood glucose and blood ammonia in salinities ranging from 1 to 4 psu as well as plasma sodium and plasma chloride in salinity ranging from 1 to 8 psu were similar before and after transport. This study recommends salinity ranges of 1 to 4 psu for minimizing the physiological effects associated with both the primary and secondary physiological response induced by transport stress in juvenile L. victorianus

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อยู่รอดและตอบสนองต่อสรีรวิทยาของปลา victorianus juveniles ภายใต้ไล่ระดับสีเค็มแตกต่างกันมีศึกษาในระหว่างการขนส่ง 6 h มีเค็มช่วง: สงขลานครินทร์ 0, 0.25, 0.5, 1, 2, 4, 8 และ 10 ถึงแต่ละขนส่งถุง 100 victorianus L. เยาวชน (หมายถึง น้ำหนัก =± 8.0 g 1.1 การสร้างชีวมวล = 16 kg m− 3) มีการถ่ายโอน น้ำอุณหภูมิ ส่วนยุบออกซิเจน (), pH รวมไนโตรเจนแอมโมเนีย (TAN) และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ที่วัดก่อน และ หลังการขนส่ง น้ำตาลในเลือด cortisol พลาสม่า พลาสม่า โซเดียม แอมโมเนียคลอไรด์และเลือดพลาสม่าก็ยังกำหนด Mortalities สลบไม่เกิดขึ้นในช่วง 1-2 สงขลานครินทร์เค็ม หลังจากขนส่ง ความอยู่รอดและพารามิเตอร์ของการตอบสนองของสรีรวิทยาในเยาวชนของ L. victorianus ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างรักษาเค็มแตกต่างกัน (p < 0.05) การอยู่รอดต่ำ ต่ำกว่า 70% เกิดขึ้น ในการควบคุมรักษา (0 สงขลานครินทร์) และ ใน salinities 0.25, 0.5 สงขลานครินทร์ และ ที่สงขลานครินทร์ 10 เพิ่มเค็ม correlated ส่งตาลและ CO2 ในน้ำหลังจากขนส่ง พลาสม่า cortisol ใน salinities 0.5 8 สงขลานครินทร์ น้ำตาลในเลือด และเลือดแอมโมเนียใน salinities ตั้งแต่ 1 4 สงขลานครินทร์เป็นพลาสม่าโซเดียม และคลอไรด์พลาสม่าในเค็มตั้งแต่ 1 สงขลานครินทร์ 8 ได้เหมือนก่อน และ หลังการขนส่ง การศึกษานี้แนะนำเค็มช่วงของสงขลานครินทร์ 1 4 เพื่อผลสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับทั้งหลัก และรองสรีรวิทยาผลตอบรับเกิดจากความเครียดในการขนส่งในเยาวชน L. victorianus

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอยู่รอดและการตอบสนองทางสรีรวิทยาของหนุ่มสาว Labeo victorianus ภายใต้การไล่ระดับสีที่แตกต่างกันความเค็มได้ศึกษาในระหว่างการขนส่ง 6 ชั่วโมง ช่วงความเค็มอยู่: 0, 0.25, 0.5, 1, 2, 4, 8 และ 10 psu แต่ละถุงขนส่ง 100 ลิตร victorianus เด็กและเยาวชน (หมายถึงน้ำหนัก = 8.0 ± 1.1 กรัมชีวมวลถุงเท้ายาว = 16 กก. m- 3) มีการถ่ายโอน อุณหภูมิของน้ำออกซิเจนที่ละลายในน้ำ (DO) มีค่า pH, แอมโมเนียไนโตรเจนรวม (TAN) และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) วัดก่อนและหลังการขนส่ง คอร์ติซอพลาสม่า, น้ำตาลในเลือด, พลาสม่าโซเดียมคลอไรด์พลาสม่าและแอมโมเนียในเลือดนอกจากนี้ยังได้รับการพิจารณา ไม่มีการตายของเด็กและเยาวชนที่เกิดขึ้นในช่วงความเค็มของ 1-4 psu หลังจากที่การขนส่ง, การอยู่รอดและพารามิเตอร์ของการตอบสนองทางสรีรวิทยาในเด็กและเยาวชนของ victorianus ลิตรอย่างมีนัยสำคัญแตกต่างกันการรักษาความเค็มแตกต่างกัน (p <0.05) การอยู่รอดต่ำน้อยกว่า 70% เกิดขึ้นในการรักษาควบคุม (0 psu) และความเค็ม 0.25, 0.5 และ psu ที่ 10 psu ความเค็มที่เพิ่มขึ้นความสัมพันธ์เชิงลบกับ TAN และ CO2 ในน้ำหลังจากการขนส่ง คอร์ติซอพลาสม่าในความเค็มของ 0.5-8 psu, ระดับน้ำตาลในเลือดและแอมโมเนียในเลือดในความเค็มตั้งแต่ 1-4 psu เช่นเดียวกับโซเดียมคลอไรด์พลาสมาและพลาสม่าในความเค็มตั้งแต่ 1-8 psu มีความคล้ายคลึงกันก่อนและหลังการขนส่ง การศึกษาครั้งนี้ขอแนะนำช่วงความเค็มของ 1-4 psu เพื่อลดผลกระทบทางสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับทั้งการตอบสนองทางสรีรวิทยาประถมศึกษาและมัธยมศึกษาที่เกิดจากความเครียดการขนส่งในเด็กและเยาวชนลิตร victorianus

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความอยู่รอดและการตอบสนองทางสรีรวิทยาของสมัยจาโคเบียน victorianus เยาวชนภายใต้ค่าความเค็มไล่ศึกษาในระหว่างการขนส่ง 6 H . ความเค็มในช่วง ( 0 , 0.25 , 0.5 , 1 , 2 , 4 , 8 และ 10 ม. การขนส่งถุงละ 100 ลิตร victorianus เยาวชน ( หมายถึงน้ำหนัก = 8.0 ± 1.1 กรัม จัดเก็บชีวมวล = 16 kg m − 3 ) ถูกย้ายไป อุณหภูมิของน้ำ ปริมาณออกซิเจนละลายน้ำ ( DO ) , pH ,แอมโมเนีย - ไนโตรเจนรวม ( ตัน ) และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ( CO2 ) มีการวัดก่อนและหลังขนส่ง cortisol พลาสม่า , พลาสม่าเลือดกลูโคส โซเดียม คลอไรด์ และแอมโมเนียพลาสมาเลือดยังมุ่งมั่น ไม่ mortalities เยาวชนที่เกิดขึ้นในช่วงความเค็ม 1 ถึง 4 ม. หลังจากขนส่ง , การอยู่รอดและพารามิเตอร์ของการตอบสนองทางสรีรวิทยาในเยาวชนของ Lvictorianus แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษาความเค็มที่แตกต่างกัน ( P < 0.05 ) การอยู่รอดต่ำ น้อยกว่า 70% ที่เกิดขึ้นในการรักษาควบคุม ( 0 psu ) และในระดับความเค็ม 0.25 , 0.5 และ PSU ที่ 10 ม. มีความสัมพันธ์ทางลบกับตาลเพิ่มความเค็มและ CO2 ในน้ำหลังขนส่ง cortisol พลาสม่าในความเค็ม 0.5 8 มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ระดับน้ำตาลในเลือด และเลือด แอมโมเนียในความเค็มตั้งแต่ 1 ถึง 4 ม. อ. รวมทั้งพลาสมาโซเดียมและคลอไรด์ในพลาสม่าความเค็มตั้งแต่ 1 ถึง 8 ม. อ. ใกล้เคียง ก่อน และ หลังการขนส่ง การศึกษานี้แนะนำความเค็มช่วง 1 ถึง 4 มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เพื่อลดผลกระทบทางสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับทั้งระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา โดยเน้นการตอบสนองทางสรีรวิทยาต่อการขนส่งในเยาวชน .victorianus