Excerpt from Herbert L. Packer, Two

Excerpt from Herbert L. Packer, Two Models of the Criminal Process, 113 U. Penn. L. Rev. 1
(1964). In this selection, Packer lays out two models that capture the competing values that
inform the laws and institutions of criminal justice:
…
2. Crime Control Values
The value system that underlies the Crime Control Model is based on the proposition that the
repression of criminal conduct is by far the most important function to be performed by the
criminal process. The failure of law enforcement to bring criminal conduct under tight control is
viewed as leading to the breakdown of public order and thence to the disappearance of an
important condition of human freedom. If the laws go unenforced, which is to say, if it is
perceived that there is a high percentage of failure to apprehend and convict in the criminal
process, a general disregard for legal controls tends to develop. … The claim ultimately is that
the criminal process is a positive guarantor of social freedom. In order to achieve this high
purpose, the Crime Control Model requires that primary attention be paid to the efficiency with
which the criminal process operates to screen suspects, determine guilt, and secure appropriate
dispositions of persons convicted of crime. ... By "efficiency" we mean the system's capacity to
apprehend, try, convict, and dispose of a high proportion of criminal offenders whose offenses
become known.…
The model, in order to operate successfully, must produce a high rate of apprehension and
conviction and must do so in a context where the magnitudes being dealt with are very large, and
the resources for dealing with them are very limited. There must then be a premium on speed and
finality. Speed, in turn, depends on informality and on uniformity; finality depends on
minimizing the occasions for challenge. The process must not be cluttered with ceremonious
rituals that do not advance the progress of a case. Facts can be established more quickly through
interrogation in a police station than through the formal process of examination and crossexamination
in a court; it follows that extrajudicial processes should be preferred to judicial
processes, informal to formal operations. Informality is not enough; there must also be
uniformity. Routine stereotyped procedures are essential if large numbers are being handled. The
model that will operate successfully on these presuppositions must be an administrative, almost a
managerial, model. The image that comes to mind is an assembly line or a conveyor belt down
which moves an endless stream of cases, never stopping, carrying the cases to workers who stand
at fixed stations and who perform on each case as it comes by the same small but essential
operation that brings it one step closer to being a finished product, or, to exchange the metaphor
for the reality, a closed file….
What is a successful conclusion? One that throws off at an early stage those cases in which it
appears unlikely that the person apprehended is an offender and then secures, as expeditiously as
possible, the conviction of the rest with a minimum of occasions for challenge, let alone
postaudit. By the application of administrative expertness, primarily that of the police and
prosecutors, an early determination of probable innocence or guilt emerges. The probably
innocent are screened out. The probably guilty are passed quickly through the remaining stages
of the process. The key to the operation of the model as to those who are not screened out is what
I shall call a presumption of guilt. The concept requires some explanation, since it may appear
startling to assert that what appears to be the precise converse of our generally accepted ideology
of a presumption of innocence can be an essential element of a model that does correspond in
some regards to the real-life operation of the criminal process.
The presumption of guilt allows the Crime Control Model to deal efficiently with large numbers.
The supposition is that the screening processes operated by police and prosecutors are reliable
indicators of probable guilt. Once a man has been investigated with-out being found to be
probably innocent, or, to put it differently, once a determination has been made that there is
enough evidence of guilt so that he should be held for further action rather than released from the
process, then all subsequent activity directed toward him is based on the view that he is probably
guilty. …
The presumption of guilt is not, of course, a thing. Nor is it even a rule of law in the usual sense. It simply
exemplifies a complex of attitudes, a mood. If there is confidence in the reliability of informal
administrative factfinding activities that take place in the early stages of the criminal process, the
remaining stages of the process can be relatively perfunctory without any loss in operating efficiency. The
presumption of guilt, as it operates in the Crime Control Model, is the expression of that confidence. It
would be a mistake to think of the presumption of guilt as the opposite of the presumption of
innocence…. The presumption of innocence is not its opposite; it is irrelevant to the presumption of guilt;
the two concepts embody different rather than opposite ideas. The difference can perhaps be epitomized
by an example. A murderer, for reasons best known to himself, chooses to shoot his victim in plain view
of a large number of people. When the police arrive, he hands them his gun and says: "I did it, and I'm
glad." His account of what happened is corroborated by several eye-witnesses. He is placed under arrest
and led off to jail. Under these circumstances, which may seem extreme but which in fact
characterize with rough accuracy the factfinding situation in a large proportion of criminal cases,
it would be plainly absurd to maintain that more probably than not the suspect did not commit
the killing. But that is not what the presumption of innocence means. It means that until there has
been an adjudication of guilt by an authority legally competent to make such an adjudication, the
suspect is to be treated, for reasons that have nothing whatever to do with the probable outcome
of the case, as if his guilt is an open question. The presumption of innocence is a direction to
officials how they are to proceed, not a prediction of outcome. The presumption of guilt,
however, is basically a prediction of outcome. …

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัดจากเฮอร์เบิร์ต L. ห่อของ รุ่นที่สองของกระบวนการทางอาญา 113 ประเทศ Penn. L. ย้อนหลัง 1(1964) ในตัวเลือกนี้ กล่าวห่อของออกมา 2 รุ่นที่จับภาพการแข่งขันค่าที่แจ้งให้ทราบกฎหมายและสถาบันยุติธรรมทางอาญา:…2. อาชญากรรมควบคุมค่าระบบค่าที่ underlies แบบจำลองการควบคุมอาชญากรรมตามข้อเสนอในที่นี้ปราบปรามอาชญากรรมจรรยาบรรณเป็นฟังก์ชันโดยที่สำคัญที่จะทำโดยการกระบวนการทางอาญา เป็นความล้มเหลวของกฎหมายเพื่อนำมาดำเนินการทางอาญาภายใต้การควบคุมแน่นดูเป็นผู้นำของสั่งสาธารณะ และ thence เพื่อการสูญหายของการเงื่อนไขสำคัญของเสรีภาพของมนุษย์ ถ้ากฎหมายไปบังคับ ซึ่งจะพูดว่า ถ้าเป็นมองเห็นว่า มีเปอร์เซ็นต์สูงของความล้มเหลว กับกลัวนำไปวิคในอาชญากรกระบวนการ การไม่สนใจทั่วไปสำหรับการควบคุมทางกฎหมายมีแนวโน้มในการ พัฒนา … เรียกร้องในที่สุดคือที่กระบวนการทางอาญาเป็นผู้ค้ำประกันเสรีภาพทางสังคมในเชิงบวก เพื่อให้บรรลุนี้สูงวัตถุประสงค์ แบบจำลองการควบคุมอาชญากรรมต้องให้ความสนใจหลักจะชำระให้ประสิทธิภาพด้วยซึ่งกระบวนการทางอาญาดำเนินการจอผู้ต้องสงสัย กำหนดความผิด และรักษาความปลอดภัยที่เหมาะสมสุขุมคนประวัติอาชญากรรม ... โดย "ประสิทธิภาพ" เราหมายถึง กำลังการผลิตของระบบกลัวนำไป ลอง วิค และกำจัดของสัดส่วนที่สูงของผู้กระทำผิดทางอาญามีความผิดด้านเป็นที่รู้จัก...รูปแบบ การดำเนินงานสำเร็จ ต้องผลิตอัตราสูงมีความเข้าใจ และความเชื่อมั่น และต้องทำในบริบทมาก magnitudes กำลังดำเนินการ และทรัพยากรในการจัดการกับพวกเขาจะถูกจำกัดมาก จากนั้นต้องพรีเมี่ยมในความเร็ว และfinality ความเร็ว ใช้ ขึ้น informality และ ใจ finality ขึ้นอยู่กับลดโอกาสสำหรับความท้าทาย กระบวนการต้องไม่ถูกระเบียบกับโอ่อ่าพิธีกรรมที่ไม่ล่วงหน้าความคืบหน้าของกรณีและปัญหา สามารถสร้างข้อมูลได้รวดเร็วขึ้นผ่านมืดในสถานีตำรวจกว่าผ่านทางกระบวนการตรวจสอบและ crossexaminationในศาล เป็นไปตามที่ควรจะต้องการยุติธรรมกระบวนการวิสามัญฆาตกรรมให้เห็นกระบวนการ เป็นการดำเนินงานอย่างเป็นทางการ Informality ไม่พอ นอกจากนี้ยังต้องมีรื่นรมย์ ขั้นตอน stereotyped ประจำจะจำเป็นถ้าจะจัดการจำนวนมาก ที่รูปแบบที่จะดำเนินงานสำเร็จใน presuppositions เหล่านี้ต้องการดูแล การเกือบจัดการ รุ่น ภาพที่นึกถึงคือ การแอสเซมบลีบรรทัดหรือสายพานลำเลียงลงซึ่งย้ายกระแสการสิ้นสุดของกรณี ไม่หยุด ดำเนินคดีกับคนที่ยืนที่สถานีถาวรและการที่ทำในแต่ละกรณีตามมา โดยเหมือนเล็ก ๆ แต่สำคัญการนำเรื่องหนึ่งขั้นใกล้ชิดเป็น ผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป หรือ การแลกเปลี่ยนการเทียบในความเป็นจริง แฟ้มปิด...บทสรุปความสำเร็จคืออะไร ที่พ่นปิดการกรณีดังกล่าวในทีใดปรากฏไม่น่าว่า คนเข้าใจเป็นการจัด และรักษาความ ปลอดภัย รวดเร็วเป็นเป็นเป็นไปได้ ความเชื่อมั่นของส่วนเหลือ มีน้อยโอกาสสำหรับความท้าทาย ประสาpostaudit โดย expertness ผู้ดูแลระบบ ประยุกต์ใช้หลักที่ตำรวจ และพนักงานอัยการ การกำหนดช่วงความผิดหรือความบริสุทธิ์ดำรงบ่งบอก อาจอินโนเซนต์ที่ฉายออกมา มีความผิดอาจจะผ่านอย่างรวดเร็วผ่านขั้นตอนที่เหลือของกระบวนการ หลักสำคัญของการทำงานของแบบจำลองกับบรรดาผู้ที่ไม่ได้ฉายออกคืออะไร ฉันจะเรียกข้อสันนิษฐานความผิด แนวคิดต้องการคำอธิบายบาง เนื่องจากมันอาจปรากฏตกใจเพื่อยืนยันรูปอะไรดูเหมือนจะเป็นตรงกันข้ามความแม่นยำของอุดมการณ์ของเรายอมรับโดยทั่วไปของข้อสันนิษฐานความบริสุทธิ์สามารถมีองค์ประกอบสำคัญของแบบจำลองที่สอดคล้องในบางความนับถือการดำเนินชีวิตจริงของกระบวนการทางอาญาข้อสันนิษฐานความผิดทำให้แบบจำลองการควบคุมอาชญากรรมมีประสิทธิภาพจัดการกับตัวเลขขนาดใหญ่หลักคือ ดำเนินการกระบวนการคัดกรอง โดยตำรวจ และพนักงานอัยการมีความน่าเชื่อถือตัวบ่งชี้ความผิดน่าเป็น เมื่อคนได้รับการสอบสวนด้วยออกที่พบจะคงบริสุทธิ์ หรือ ใส่มันต่างกัน เมื่อได้ทำการกำหนดว่าพอหลักฐานความผิดดังนั้นเขาควรจะจัดขึ้นสำหรับการ แทนที่ออกจากกระบวนการ แล้วต่อมากิจกรรมทั้งหมดที่ตรงไปทางเขาขึ้นอยู่กับมุมมองที่คงจะมีความผิด …ข้อสันนิษฐานความผิดไม่ได้ แน่นอน สิ่ง ไม่เป็นแม้แต่กฎของกฎหมายในแง่ที่ปกติ มันแค่exemplifies ที่ซับซ้อนของทัศนคติ อารมณ์ ถ้ามีความมั่นใจในความน่าเชื่อถือของเป็นfactfinding การจัดการกิจกรรมที่เกิดขึ้นในขั้นตอนแรกของกระบวนการทางอาญา การเหลือ ขั้นตอนของกระบวนการได้อย่างค่อนข้างขอไปทีโดยไม่สูญเสียใด ๆ ในการปฏิบัติงานอย่างมีประสิทธิภาพ ที่ข้อสันนิษฐานความผิด จะทำงานแบบควบคุมอาชญากรรม เป็นนิพจน์ที่ไว้วางใจ มันจะผิดจะคิดว่า ข้อสันนิษฐานความผิดเป็นตรงกันข้ามกับข้อสันนิษฐานของความบริสุทธิ์... ข้อสันนิษฐานของความบริสุทธิ์ไม่เป็นตรงกันข้าม มันมีความเกี่ยวข้องกับข้อสันนิษฐานความผิดการรวบรวมแนวความคิดที่สองแตกต่างแทนที่จะคิดตรงกันข้าม บางทีได้ epitomized ความแตกต่างโดยตัวอย่าง ฆาตกร สำหรับเหตุผลที่ดีรู้จักตนเอง เลือกที่จะยิงเหยื่อของเขาในมุมมองธรรมดาเป็นจำนวนมากของคน เมื่อตำรวจ มือปืนของพวกเขา และกล่าวว่า: "ฉันไม่ได้ และฉันดีใจด้วย" บัญชีของเขาที่เกิดเป็น corroborated โดยหลายพยาน เขาอยู่ภายใต้การจับกุมและนำออกไปติดคุก ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ ซึ่งอาจดูเหมือนมากแต่ซึ่งในความเป็นจริงลักษณะหยาบแม่นยำสถานการณ์ factfinding ในสัดส่วนใหญ่ของคดีอาญามันจะไร้สาระอุปมาในการรักษาที่คงที่มากขึ้นกว่าไม่สงสัยไม่ได้ไม่ยอมรับฆ่า แต่ที่ว่าไม่ว่าข้อสันนิษฐานของความบริสุทธิ์หมายถึง มันหมายความ ว่า จนกว่าจะมีรับการ adjudication ผิดโดยเป็นผู้มีอำนาจตามกฎหมายให้เช่นการ adjudication การสงสัยจะได้รับการปฏิบัติ เหตุผลที่ไม่มีอะไรใด ๆ กับผลที่ได้น่าเป็นกรณี ว่าของเขาเป็นคำถามที่เปิด ข้อสันนิษฐานของความบริสุทธิ์เป็นทิศทางการเจ้าหน้าที่ว่าพวกเขาจะดำเนินต่อไป ไม่คาดเดาผล ข้อสันนิษฐานความผิดอย่างไรก็ตาม เป็นพื้นการคาดการณ์ของผล …

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัดตอนมาจากเฮอร์เบิร์ลิตรเกย์สองทุกรุ่นของกระบวนการดำเนินคดีอาญา 113 U. เพนน์ ลิตรรายได้ 1
(1964) ในการเลือกนี้เกย์ออกวางสองรุ่นที่จับค่าการแข่งขันที่
แจ้งกฎหมายและสถาบันแห่งความยุติธรรมทางอาญา:
...
2 การควบคุมอาชญากรรมค่า
ระบบคุณค่าที่รองรับการควบคุมอาชญากรรมรุ่นจะขึ้นอยู่กับข้อเสนอว่า
การปราบปรามของการดำเนินการทางอาญาคือไกลโดยฟังก์ชั่นที่สำคัญที่สุดที่จะต้องดำเนินการโดย
กระบวนการทางอาญา ความล้มเหลวของการบังคับใช้กฎหมายที่จะนำความประพฤติผิดทางอาญาภายใต้การควบคุมแน่นถูก
มองว่าเป็นที่นำไปสู่การล่มสลายของการสั่งซื้อของประชาชนและจากการหายตัวไปของ
เงื่อนไขที่สำคัญของเสรีภาพของมนุษย์ หากกฎหมายไป unenforced ซึ่งก็คือการบอกว่าถ้ามันเป็นที่
รับรู้ว่ามีเปอร์เซ็นต์สูงของความล้มเหลวในการจับกุมและคุมขังนักโทษในความผิดทางอาญา
กระบวนการไม่สนใจทั่วไปสำหรับการควบคุมทางกฎหมายมีแนวโน้มที่จะพัฒนา ... เรียกร้องในท้ายที่สุดก็คือว่า
กระบวนการทางอาญาเป็นผู้ค้ำประกันบวกของเสรีภาพทางสังคม เพื่อให้บรรลุนี้สูง
วัตถุประสงค์การควบคุมอาชญากรรมรุ่นจำเป็นต้องให้ความสนใจหลักจะจ่ายให้มีประสิทธิภาพด้วย
ซึ่งกระบวนการทางอาญาดำเนินไปยังหน้าจอผู้ต้องสงสัยตรวจสอบความรู้สึกผิดและการรักษาความปลอดภัยที่เหมาะสม
การแสดงออกของบุคคลที่ถูกตัดสินของอาชญากรรม ... โดย "ประสิทธิภาพ" เราหมายถึงความจุของระบบที่จะ
จับกุมลองนักโทษและกำจัดของสัดส่วนที่สูงของผู้ที่กระทำผิดทางอาญาที่มีความผิด
กลายเป็นที่รู้จัก. ...
รูปแบบเพื่อที่จะประสบความสำเร็จในการดำเนินงานจะต้องผลิตในอัตราที่สูงของความเข้าใจ และ
ความเชื่อมั่นและจะต้องทำเช่นนั้นในบริบทที่ถูกเคาะจัดการกับที่มีขนาดใหญ่มากและ
ทรัพยากรในการจัดการกับพวกเขาที่มี จำกัด มาก มีแล้วจะต้องเป็นพรีเมี่ยมกับความเร็วและ
วาระสุดท้าย ความเร็วในการเปิดขึ้นอยู่กับความเป็นกันเองและสม่ำเสมอ; วาระสุดท้ายขึ้นอยู่กับ
การลดโอกาสสำหรับความท้าทาย กระบวนการจะต้องไม่ถูกรกกับพิธี
พิธีกรรมที่ไม่ก้าวหน้าคืบหน้าของคดี ข้อเท็จจริงสามารถจัดตั้งขึ้นได้อย่างรวดเร็วผ่าน
การสอบสวนในสถานีตำรวจกว่าผ่านกระบวนการอย่างเป็นทางการของการตรวจสอบและ crossexamination
ในศาล; มันตามที่กระบวนการวิสามัญฆาตกรรมควรจะเลือกที่จะพิจารณาคดี
กระบวนการทางการกับการดำเนินงานอย่างเป็นทางการ ทางการไม่เพียงพอ นอกจากนี้ยังจะต้องมีความ
สม่ำเสมอ ขั้นตอนที่ตายตัวตามปกติถ้ามีความจำเป็นจำนวนมากที่มีการจัดการ
รูปแบบที่จะดำเนินการประสบความสำเร็จใน presuppositions เหล่านี้จะต้องบริหารเกือบ
การบริหารจัดการรูปแบบ ภาพที่ได้มาคิดเป็นสายการประกอบหรือลงสายพานลำเลียง
ซึ่งย้ายกระแสไม่รู้จบของกรณีที่ไม่เคยหยุดการดำเนินการกรณีคนงานที่ยืนอยู่
ที่สถานีคงที่และผู้ที่ดำเนินการในแต่ละกรณีที่มันมาจากเล็ก ๆ เดียวกัน แต่ ที่สำคัญ
การดำเนินการที่จะนำมันขั้นตอนหนึ่งที่ใกล้ชิดที่จะเป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปหรือการแลกเปลี่ยนอุปมา
สำหรับความเป็นจริง, ไฟล์ปิด ... .
สรุปความสำเร็จคืออะไร? หนึ่งที่พ่นออกในช่วงเริ่มต้นกรณีผู้ที่อยู่ในที่ที่มัน
ไม่น่าจะปรากฏว่าคนที่จับได้เป็นผู้กระทำผิดแล้วยึดเป็นอย่างรวดเร็วเป็น
ไปได้ความเชื่อมั่นของส่วนที่เหลือกับต่ำสุดของโอกาสสำหรับความท้าทายให้คนเดียว
postaudit โดยการประยุกต์ใช้ความเจนจัดในการบริหารส่วนใหญ่ที่ตำรวจและ
อัยการมุ่งมั่นในช่วงต้นของความไร้เดียงสาน่าจะเป็นความผิดหรือโผล่ออกมา อาจจะเป็น
ผู้บริสุทธิ์ได้รับการคัดเลือกจาก อาจจะมีความผิดจะถูกส่งผ่านได้อย่างรวดเร็วผ่านขั้นตอนที่เหลือ
ของกระบวนการ กุญแจสำคัญในการดำเนินงานของรูปแบบเป็นผู้ที่ไม่ได้คัดออกคือสิ่งที่
ผมจะเรียกข้อสันนิษฐานของความผิด แนวคิดต้องใช้คำอธิบายบางอย่างเพราะมันอาจปรากฏ
น่าตกใจที่จะยืนยันว่าสิ่งที่ดูเหมือนจะสนทนาแม่นยำของอุดมการณ์ที่ยอมรับโดยทั่วไปเรา
สันนิษฐานว่าเป็นผู้บริสุทธิ์สามารถเป็นองค์ประกอบสำคัญของรูปแบบที่ไม่สอดคล้องใน
เรื่องที่เกี่ยวกับบางอย่างที่ในชีวิตจริง การดำเนินการของกระบวนการทางอาญา.
ข้อสันนิษฐานของความผิดช่วยให้การควบคุมอาชญากรรมรุ่นที่จะจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพมีจำนวนมาก.
สมมติว่าเป็นกระบวนการคัดกรองที่ดำเนินการโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจและอัยการมีความน่าเชื่อถือ
ตัวชี้วัดของความผิดน่าจะเป็น เมื่อมนุษย์ได้รับการตรวจสอบกับออกถูกพบว่าเป็น
ผู้บริสุทธิ์อาจจะหรือจะนำมันแตกต่างกันเมื่อความมุ่งมั่นที่ได้รับการทำว่ามี
หลักฐานเพียงพอของความผิดเพื่อที่เขาควรจะจัดขึ้นเพื่อดำเนินการต่อไปมากกว่าที่จะปล่อยออกมาจาก
กระบวนการแล้วทุกกิจกรรมที่ตามมาพุ่งตรงไปที่เขาจะขึ้นอยู่กับมุมมองที่ว่าเขาอาจจะเป็น
ความผิด ...
ข้อสันนิษฐานของความผิดไม่ได้แน่นอนสิ่งที่ หรือมันแม้จะมีกฎของกฎหมายในความหมายปกติ มันก็
เป็นตัวอย่างที่ซับซ้อนของทัศนคติอารมณ์ หากมีความเชื่อมั่นในความน่าเชื่อถือของทางการ
กิจกรรม factfinding บริหารที่เกิดขึ้นในขั้นเริ่มต้นของกระบวนการทางอาญา
ขั้นตอนที่เหลืออยู่ของกระบวนการที่สามารถจะค่อนข้างพอเป็นพิธีโดยไม่มีการสูญเสียใด ๆ ในประสิทธิภาพการดำเนินงาน
ข้อสันนิษฐานของความผิดตามที่จะดำเนินการในการควบคุมอาชญากรรมรุ่นคือการแสดงออกของความเชื่อมั่นว่า มัน
จะเป็นความผิดพลาดที่จะคิดว่าข้อสันนิษฐานของความผิดเป็นตรงข้ามของข้อสันนิษฐานของ
ความไร้เดียงสา ... ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสาไม่ได้ตรงข้ามของตน มันเป็นสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับข้อสันนิษฐานของความผิดนั้น
ทั้งสองแนวคิดที่แตกต่างกันรวบรวมมากกว่าความคิดตรงข้าม ความแตกต่างที่อาจจะสามารถดียิ่ง
โดยยกตัวอย่างเช่น ฆาตกรสำหรับเหตุผลที่รู้จักกันดีที่สุดให้กับตัวเองเลือกที่จะยิงเหยื่อของเขาในมุมมองธรรมดา
ของคนจำนวนมาก เมื่อตำรวจมาถึงมือของเขาพวกเขาปืนของเขาและกล่าวว่า "ฉันไม่ได้และฉัน
ดีใจ. " บัญชีของเขาในสิ่งที่เกิดขึ้นคือการยืนยันจากพยานหลาย เขาจะอยู่ภายใต้การจับกุม
และนำออกไปยังคุก ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ซึ่งอาจดูเหมือนมาก แต่ในความเป็นจริง
มีความถูกต้องลักษณะหยาบสถานการณ์ factfinding ในสัดส่วนขนาดใหญ่ของคดีอาญา
มันจะไร้สาระชัดถ้อยชัดคำในการรักษาที่อาจจะมากขึ้นกว่าไม่ต้องสงสัยไม่ได้กระทำ
การฆ่า แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่สันนิษฐานหมายถึงความบริสุทธิ์ ก็หมายความว่าจนกว่าจะมีได้
รับการพิจารณาพิพากษาความผิดโดยผู้มีอำนาจตามกฎหมายที่มีความสามารถที่จะทำให้การตัดสินใจดังกล่าว
ผู้ต้องสงสัยคือการได้รับการปฏิบัติด้วยเหตุผลว่ามีอะไรสิ่งที่จะทำอย่างไรกับผลที่อาจจะเกิด
กรณีเช่นถ้าความผิดของเขาก็คือ คำถามที่เปิด ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสาเป็นทิศทางที่จะ
เจ้าหน้าที่ว่าพวกเขาจะดำเนินการต่อไปไม่ได้ทำนายผล ข้อสันนิษฐานของความผิด,
แต่เป็นพื้นทำนายผล ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อความที่ตัดตอนมาจากเฮอร์เบิร์ตลิตรบรรจุหีบห่อ สองแบบจำลองของกระบวนการทางอาญา , 113 สหรัฐอเมริกา เพนน์ L . Rev . 1
( 1964 ) ในการเลือกนี้แพคเกอร์ lays ออกสองรุ่นที่ยึดการแข่งขันค่า
แจ้งกฎหมายและสถาบันยุติธรรมทางอาญา :
. .
2 การควบคุมอาชญากรรมค่า
ระบบคุณค่าที่แผ่นอยู่รูปแบบควบคุมอาชญากรรมขึ้นอยู่กับข้อเสนอที่
ปราบปรามอาชญากรรมดำเนินการคือโดยไกลขั้นตอนที่สำคัญที่สุดที่จะดำเนินการโดย
กระบวนการทางอาญา ความล้มเหลวในการบังคับใช้กฎหมายเพื่อนำอาชญากรนำภายใต้การควบคุมแน่น
เป็นการนำไปสู่การแบ่งที่นั่นเพื่อสาธารณะ และการหายตัวไปของ
เงื่อนไขที่สำคัญของเสรีภาพของมนุษย์ ถ้า unenforced กฎหมายไป ซึ่งต้องบอกว่า ถ้าเป็น
การรับรู้ว่ามีเปอร์เซ็นต์สูงของความล้มเหลวที่จะจับตัวนักโทษในกระบวนการทางอาญา
, สนใจทั่วไปสำหรับการควบคุมทางกฎหมายมีแนวโน้มที่จะพัฒนา . . . . . . . อ้างสุดคือ
กระบวนการดำเนินคดีอาญาเป็นผู้รับรอง บวกของเสรีภาพทางสังคม เพื่อที่จะบรรลุจุดประสงค์สูง
นี้รูปแบบควบคุมอาชญากรรมมีความสนใจหลักจะจ่ายให้ประสิทธิภาพ
ซึ่งการดำเนินคดีอาญา ดำเนินการหน้าจอผู้ต้องสงสัย ระบุความผิดและการรักษาความปลอดภัยที่เหมาะสม
อุปนิสัยคนข้อหาฆาตกรรม . . . . . . . โดย " ประสิทธิภาพ " เราหมายถึงความจุของระบบ

รู้ ลอง นักโทษ และมีสัดส่วนของผู้ที่มีความผิดทางอาญาที่รู้จักกัน . . . . . . .

เป็นรูปแบบ เพื่อให้งานสำเร็จ จะต้องผลิตในอัตราสูงของความหวาดหวั่นและ
ความเชื่อมั่นและต้องทำในบริบทที่ขนาดถูกจัดการมีขนาดใหญ่มากและ
ทรัพยากรเพื่อจัดการกับพวกเขามี จำกัด มาก มันต้องเป็นพรีเมี่ยมในความเร็วและ
วาระสุดท้าย ความเร็วในการเปิดขึ้นอยู่กับความเป็นกันเองและความสม่ำเสมอ ; สุดท้ายขึ้นอยู่กับ
ลดโอกาสสำหรับความท้าทาย กระบวนการจะต้องไม่รกกับพิธีการ
พิธีกรรมที่ไม่เลื่อนความคืบหน้าของคดี ข้อเท็จจริงสามารถสร้างได้อย่างรวดเร็วผ่านการสอบสวนในสถานีตำรวจ
กว่า ผ่านกระบวนการอย่างเป็นทางการของการตรวจสอบและ crossexamination
ในศาล ไปตามกระบวนการ extrajudicial ควรจะต้องการกระบวนการตุลาการ
อย่างไม่เป็นทางการ เพื่อดำเนินงานอย่างเป็นทางการ ความเป็นกันเองไม่เพียงพอ มันต้องมี
ความสม่ำเสมอ .ขั้นตอนที่ตายตัว รูทีนเป็นสิ่งจำเป็นถ้าตัวเลขขนาดใหญ่จะถูกจัดการ
รุ่นนั้นจะทำงานประสบความสำเร็จใน presuppositions เหล่านี้ต้องมีการบริหารเกือบ
การจัดการแบบ ภาพที่ออกมาจากใจ เป็นสายการประกอบหรือสายพานลง
ซึ่งกระแสที่ไม่รู้จบของกรณีเคลื่อนไหวไม่เคยหยุด แบกกรณีคนงานที่ยืน
ที่คงที่และสถานีที่ดำเนินการในแต่ละกรณีมันมาเหมือนเล็กแต่จำเป็น
ปฏิบัติการที่นำมันเป็นขั้นตอนหนึ่งที่ใกล้ชิดกับการเป็นผลิตภัณฑ์ที่เสร็จสมบูรณ์หรือแลกเปลี่ยนอุปมา
ในความเป็นจริง ปิดแฟ้ม . . . . . . .
สิ่งที่เป็นข้อสรุปที่ประสบความสำเร็จ ? ที่พ่นที่ระยะเริ่มต้นคดี ซึ่งมันไม่น่าที่คน
ปรากฏจับกุมเป็นผู้กระทำความผิดและปลอดภัยเป็นอย่างรวดเร็วเป็น
ที่สุด ความเชื่อมั่นของส่วนที่เหลือกับต่ำสุดของโอกาสสำหรับความท้าทายให้คนเดียว
postaudit . โดยการประยุกต์ใช้การบริหารความเชี่ยวชาญหลักของตำรวจและอัยการก่อน
, การหาน่าจะเป็นความบริสุทธิ์หรือความผิดจะปรากฏขึ้น คง
บริสุทธิ์จะฉายออกมา ที่อาจจะผิดจะถูกส่งผ่านได้อย่างรวดเร็วผ่านขั้นตอน
ที่เหลือของกระบวนการ กุญแจสู่การดำเนินงานของแบบจำลองที่เป็นผู้ที่ไม่ได้ฉายออกมาเป็นสิ่งที่
จะเรียกข้อสันนิษฐานความผิด แนวคิดที่ต้องมีคำอธิบาย เพราะมันอาจปรากฏ
รบกวนยืนยันว่าสิ่งที่ดูเหมือนจะสนทนาชัดเจนของเราได้รับการยอมรับโดยทั่วไปของอุดมการณ์
ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสาสามารถเป็นองค์ประกอบสำคัญของรูปแบบที่ไม่สอดคล้องใน
บางอย่างเกี่ยวกับการดำเนินงานจริงของกระบวนการทางอาญา
ข้อสันนิษฐานความผิดให้รูปแบบการควบคุมอาชญากรรมที่จะจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพกับตัวเลขขนาดใหญ่ .
มาก็คือกระบวนการคัดกรองที่ดำเนินการโดยตำรวจและอัยการเป็นตัวชี้วัดที่เชื่อถือได้
ของน่าจะเป็นความผิด เมื่อคนที่ได้รับการศึกษาที่มีออกมาถูกพบเป็น
อาจจะบริสุทธิ์ หรือในอีกทางหนึ่งเมื่อตัดสินใจได้ว่า มีหลักฐานเพียงพอ
ความผิด ดังนั้นเขาควรจะจัดขึ้นสําหรับการดําเนินการต่อไปแทนที่จะปล่อยตัวจาก
กระบวนการแล้วทั้งหมดภายหลังกิจกรรมตรงไปยังเขาขึ้นอยู่กับมุมมองว่าเขาน่าจะเป็น
มีความผิด . . . . . . .
ข้อสันนิษฐานความผิดไม่ได้แน่นอนเลย หรือแม้แต่กฎของกฎหมายในแง่ปกติ มันเพียงแค่
เป็นตัวอย่างที่ซับซ้อนของทัศนคติ อารมณ์ ถ้ามีความมั่นใจในความน่าเชื่อถือของระบบการบริหาร factfinding
กิจกรรมที่เกิดขึ้นในขั้นตอนแรกของกระบวนการทางอาญา ,
เหลือขั้นตอนของกระบวนการสามารถค่อนข้างขอไปทีโดยไม่สูญเสียประสิทธิภาพในการปฏิบัติการ
ข้อสันนิษฐานความผิด เป็นการประกอบธุรกิจในรูปแบบควบคุมอาชญากรรมเป็นการแสดงความเชื่อมั่นว่า ครับผมจะผิดคิดว่าข้อสันนิษฐานความผิดเป็นตรงข้ามกับข้อสันนิษฐานของ
ความบริสุทธิ์ . . . . . . . ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสา ไม่ใช่ตรงข้ามของมัน มันไม่เกี่ยวข้องกับข้อสันนิษฐานความผิด ;
สองแนวคิดที่แตกต่างกันมากกว่าการรวบรวมความคิดที่ตรงข้าม ความแตกต่างสามารถอาจจะ epitomized
โดยตัวอย่าง ฆาตกรเหตุผลที่ดีที่สุดที่รู้จักตัวเอง เลือกที่จะยิงเหยื่อใน
มุมมองธรรมดาของคนจํานวนมาก เมื่อตำรวจมาถึง เขามือพวกเขาปืนของเขาและกล่าวว่า : " ผมทำและผม
ดีใจ บัญชี " ของเขา สิ่งที่เกิดขึ้นคือการยืนยันจากพยานตาหลาย เขาจะอยู่ภายใต้การจับกุม
และนำออกจากคุก ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ ซึ่งอาจจะดูรุนแรง แต่ซึ่งในความเป็นจริง
ลักษณะที่มีความถูกต้อง factfinding สถานการณ์ในสัดส่วนขนาดใหญ่ของคดีอาญาที่หยาบ
มันจะอย่างไร้สาระ การรักษาที่มากขึ้นอาจจะมากกว่าไม่สงสัยไม่ได้ทำ
การฆ่า แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสา หมายถึง มันหมายความว่า จนกว่ามีการตัดสินความผิดโดย
เป็นผู้มีอำนาจถูกต้องตามกฎหมายสามารถที่จะทำเช่นการวินิจฉัย ,
สงสัยจะต้องปฏิบัติด้วยเหตุผลที่ไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับน่าจะเป็นผล
ของคดี เช่น ถ้าเขาผิดเป็นคำถามที่เปิดอยู่ ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสาเป็นทิศทาง
เจ้าหน้าที่วิธีการที่จะดำเนินการ ไม่ใช่การทำนายผล ข้อสันนิษฐานความผิด ,
แต่โดยทั่วไปคือ การทำนายผล
. . . . . . .