Most works dealing with ecological

Most works dealing with ecological stability are
based on theoretical rather than experimental research.
Consequently, this theoretical knowledge has not been
applied in management for stability in an ecological
sense. The following discussion of possibilities through
silvicultural measures to ensure stability of managed
forests will primarily focus upon the stability of the tree
species compartment in terms of structural features
(genetic variation, species diversity, age and size, life
span) and functional parameters (long term productivity
including maintenance of biotic and abiotic
resources).
In natural ecosystems there seems to be an inverse
relationship between resistance and resilience. Hence
biotic factors which tend to increase resistance (diversity,
complexity, coadaptation) decrease resilience and
vice versa. This interrelation between resistance and
resilience seems to reflect the development of the ecosystem
as response to the types of perturbation commonly
encountered by the system and their distribution
in time and space (see also Section 2.1.) . However,
man may influence resistance and resilience independently,
since they are not obligatory functionally
linked. This emphasises the danger that management,
unaware of the basic principles of stability, might
reduce both resistance and resilience and thus decrease
stability. Numerous examples exist, including introduction
of unadapted species and provenances, reduction
of the genetic resource base through selection and
breeding, large scale conversion of natural mixed for

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำงานส่วนใหญ่จัดการกับเสถียรภาพของระบบนิเวศตามทฤษฎีมากกว่าการวิจัยเชิงทดลองดังนั้น ความรู้ทางทฤษฎีนี้ไม่ได้ใช้ในการจัดการเพื่อความเสถียรในตัวระบบนิเวศความรู้สึก สนทนาต่อไปนี้ของดังกล่าวผ่านsilvicultural มาตรการเพื่อตรวจสอบความเสถียรของจัดการป่าจะเน้นตามเสถียรภาพของต้นไม้เป็นหลักช่องสายพันธุ์ในแง่ของคุณสมบัติโครงสร้าง(ความผันแปรทางพันธุกรรม ความหลากหลายสายพันธุ์ อายุ และ ขนาด ชีวิตขยาย) และพารามิเตอร์การทำงาน (ผลผลิตระยะยาวซึ่งรวมถึงไบโอติก และ abioticทรัพยากร)ในระบบนิเวศธรรมชาติ ที่ดูเหมือนว่า การผกผันความสัมพันธ์ระหว่างความต้านทานและความยืดหยุ่น ดังนั้นปัจจัยไบโอติกซึ่งมีแนวโน้มจะเพิ่มความต้านทาน (ความหลากหลายซับซ้อน coadaptation) ลดลงความยืดหยุ่น และในทางกลับกัน นี้สัมพันธ์ระหว่างความต้านทาน และดูเหมือนว่าความยืดหยุ่นเพื่อ ให้สะท้อนถึงการพัฒนาของระบบนิเวศตอบรับชนิด perturbation ทั่วไปตรวจพบ โดยระบบและการกระจายของพวกเขาในเวลาและพื้นที่ (ดูมาตรา 2.1) อย่างไรก็ตามคนอาจมีผลต่อความต้านทานและความยืดหยุ่นเป็นอิสระตั้งแต่พวกเขาจะไม่บังคับตามหน้าที่การเชื่อมโยง นี้เน้นที่การจัดการ อันตรายรู้หลักการพื้นฐานของความมั่นคง อาจลดความต้านทานและความยืดหยุ่น และลดดังนั้นความมั่นคง มีอยู่อย่างมากมาย รวมถึงแนะนำสายพันธุ์ unadapted และ provenances ลดของทรัพยากรพันธุกรรมพื้นฐานที่ผ่านการคัดเลือก และพันธุ์ แปลงขนาดใหญ่ของธรรมชาติที่ผสมสำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลงานส่วนใหญ่จัดการกับความมั่นคงของระบบนิเวศจะ
​​อยู่บนพื้นฐานของทฤษฎีมากกว่าการทดลองวิจัย.
ดังนั้นความรู้ทางทฤษฎีนี้ยังไม่ได้รับการ
ประยุกต์ใช้ในการบริหารจัดการเพื่อความมั่นคงในระบบนิเวศ
ความรู้สึก สนทนาต่อไปนี้ความเป็นไปได้ผ่าน
มาตรการวนวัฒน์เพื่อความมั่นคงของการจัดการ
ป่าไม้ส่วนใหญ่จะมุ่งเน้นความมั่นคงของต้นไม้
ช่องสายพันธุ์ในแง่ของคุณสมบัติที่มีโครงสร้าง
(การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมความหลากหลายชนิดอายุและขนาดชีวิต
ช่วง) และพารามิเตอร์การทำงาน (ระยะยาว การผลิต
รวมถึงการบำรุงรักษาของชีวิตและ abiotic
ทรัพยากร).
ในระบบนิเวศตามธรรมชาติมีน่าจะเป็นสิ่งที่ตรงกันข้าม
กับความสัมพันธ์ระหว่างความต้านทานและความยืดหยุ่น ดังนั้น
ปัจจัยทางชีววิทยาซึ่งมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความต้านทาน (ความหลากหลาย
ซับซ้อน coadaptation) ลดลงความยืดหยุ่นและ
ในทางกลับกัน ความสัมพันธ์ระหว่างความต้านทานและนี้
ความยืดหยุ่นดูเหมือนว่าจะสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนาของระบบนิเวศ
เป็นคำตอบที่ประเภทของการก่อกวนทั่วไป
ที่พบโดยระบบและการกระจายของพวกเขา
ในเวลาและพื้นที่ (ดูมาตรา 2.1.) แต่
คนที่อาจมีผลต่อความต้านทานและความยืดหยุ่นอิสระ
เนื่องจากพวกเขาจะไม่บังคับหน้าที่
เชื่อมโยง นี้เน้นอันตรายที่จัดการ
ไม่ได้ตระหนักถึงหลักการพื้นฐานของความมั่นคงอาจจะ
ลดทั้งความต้านทานและความยืดหยุ่นและทำให้ลด
ความมั่นคง ตัวอย่างจำนวนมากที่มีอยู่รวมถึงการแนะนำ
ของสายพันธุ์และถิ่นกำเนิด unadapted ลด
ของฐานทรัพยากรพันธุกรรมผ่านการคัดเลือกและ
ปรับปรุงพันธุ์, การแปลงขนาดใหญ่ของธรรมชาติสำหรับผสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สุดของงานที่เกี่ยวข้องกับความมั่นคง นิเวศวิทยาตามทฤษฎีมากกว่าการวิจัยทดลองดังนั้น ความรู้เชิงทฤษฎีนี้ได้ใช้ในการบริหารจัดการ เพื่อความมั่นคงในระบบนิเวศความรู้สึก การอภิปรายของความเป็นไปได้ผ่านต่อไปนี้มาตรการเพื่อให้มั่นใจเสถียรภาพของการจัดการวัฒนป่าจะมุ่งเน้นหลักต่อความมั่นคงของต้นไม้ชนิด ส่วนในแง่ของลักษณะโครงสร้าง( การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมความหลากหลายชนิด อายุ และขนาดของ ชีวิตช่วง ) และพารามิเตอร์การทำงาน ( ผลผลิตระยะยาวรวมถึงการบำรุงรักษามีชีวิตและไม่มีชีวิตได้อย่างเหมาะสมทรัพยากร )ในระบบนิเวศธรรมชาติดูเหมือนจะผกผันความสัมพันธ์ระหว่างความต้านทานและความยืดหยุ่น ดังนั้นปัจจัยทางชีวภาพซึ่งมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความต้านทาน ( ความหลากหลายcoadaptation ) ลดความยืดหยุ่นและความซับซ้อนในทางกลับกัน นี้ความสัมพันธ์ระหว่างความต้านทานและและดูเหมือนว่าจะสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนาของระบบนิเวศเช่นการตอบสนองต่อชนิดของขนมปังทั่วไปพบโดยระบบและการกระจายของพวกเขาเวลาและอวกาศ ( ดูมาตรา 2.1 ) อย่างไรก็ตามผู้ชายอาจมีผลต่อความต้านทานและความยืดหยุ่นเป็นอิสระเนื่องจากพวกเขาไม่ได้บังคับ ตามหน้าที่เชื่อมโยง นี้เน้นอันตรายที่การจัดการไม่รู้หลักการพื้นฐานของความมั่นคง อาจลดความต้านทานและความยืดหยุ่น และดังนั้นจึง ลดความมั่นคง ตัวอย่างมากมายมีอยู่ รวมทั้งแนะนำชนิดและการ unadapted ถิ่นกำเนิดของฐานทรัพยากรผ่านการคัดเลือกและพันธุกรรมการปรับปรุงพันธุ์ , การผสมธรรมชาติขนาดใหญ่