was examined under the optimum cond

was examined under the optimum conditions (pH, eluent, etc.) by
passing 10 mL of sample solution through the microcolumn. The
flow rates were adjusted in the range of 0.5–3.5 mL min−1 controlled
by a peristaltic pump. The results are shown in Fig. 4. It
was found that the retention of the studied ion was practically not
changed up to 2.0 mL min−1 flow rate. The recovery of the analyte
decreased slightly when the flow rate was over 2.0 mL min−1. Thus,
a flow rate of 2.0 mL min−1 was selected throughout the column
experiment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรวจสอบภายใต้เงื่อนไขเหมาะสม (pH, eluent ฯลฯ) โดยช่วย 10 มิลลิลิตรของตัวอย่างผ่านการ microcolumn ที่กระแสราคาถูกปรับปรุงในช่วง 0.5 – 3.5 mL min−1 ควบคุมโดยการปั๊ม peristaltic มีแสดงผลใน Fig. 4 มันพบว่า เก็บรักษาของไอออน studied ไม่จริงเปลี่ยนค่าอัตราการไหล min−1 2.0 mL การฟื้นตัวของ analyteลดลงเล็กน้อยเมื่ออัตราการไหลมากกว่า 2.0 mL min−1 ดังนั้นเลือกอัตราการไหลของ min−1 2.0 mL ตลอดคอลัมน์ทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้รับการตรวจสอบภายใต้สภาวะที่เหมาะสม (pH, ชะ ฯลฯ )
โดยผ่าน10 มิลลิลิตรตัวอย่างของการแก้ปัญหาผ่าน microcolumn
อัตราการไหลที่มีการปรับในช่วง 0.5-3.5 มิลลิลิตร 1
นาทีควบคุมโดยปั๊มperistaltic ผลที่จะได้แสดงในรูป 4.
พบว่าการเก็บข้อมูลของไอออนศึกษาที่ถูกจริงไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับ 2.0 มิลลิลิตร 1 นาทีอัตราการไหล
การฟื้นตัวของการวิเคราะห์ที่ลดลงเล็กน้อยเมื่ออัตราการไหลได้มากกว่า 2.0 มิลลิลิตร 1 นาที
ดังนั้นอัตราการไหล 2.0 มิลลิลิตรนาที 1 ได้รับเลือกตลอดคอลัมน์ทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำการทดสอบภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสม ( pH , แยก , ฯลฯ ) โดยผ่าน 10 มิลลิลิตรของสารละลายตัวอย่าง
ผ่าน microcolumn .
มีปรับอัตราการไหลอยู่ในช่วง 0.5 – 3.5 มิลลิลิตรต่อนาที− 1 ควบคุม
โดยปั๊ม peristaltic . ผลลัพธ์ที่แสดงในรูปที่ 4 มัน
พบว่า การใช้ไอออนมีจริงไม่ได้
เปลี่ยนถึง 2.0 มิลลิลิตรต่อนาที− 1 อัตราการไหล การฟื้นตัวของครู
ลดลงเล็กน้อยเมื่ออัตราการไหลเป็น 2.0 มิลลิลิตรต่อนาที− 1 ดังนั้น การอัตราการไหล ของ 2.0 มิลลิลิตรต่อนาที− 1 คือเลือกคอลัมน์
ตลอดการทดลอง