But this doesn't make any sense! Yo

But this doesn't make any sense! You already have two numbers that square to 1; namely –1 and +1. And i already squares to –1. So it's not reasonable that i would also square to 1. This points out an important detail: When dealing with imaginaries, you gain something (the ability to deal with negatives inside square roots), but you also lose something (some of the flexibility and convenient rules you used to have when dealing with square roots). In particular, YOU MUST ALWAYS DO THE i-PART FIRST!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่นี้ไม่ทำให้รู้สึกใด ๆ คุณมีหมายเลขสองที่สแควร์ 1 ได้แก่– 1 และ + 1 และฉันแล้วสี่เหลี่ยมไป– 1 ดังนั้นจึงไม่เหมาะสมว่า ผมยังจะตารางที่ 1 นี้ชี้ให้เห็นรายละเอียดสำคัญ: เมื่อจัดการกับ imaginaries คุณได้รับบางสิ่งบางอย่าง (ความสามารถในการจัดการกับสิ่งภายในราก), แต่คุณยังสูญเสียบางสิ่งบางอย่าง (บางความยืดหยุ่นและใช้ได้เมื่อจัดการกับรากกฎสะดวก) โดยเฉพาะ คุณจะต้องแรก i PART

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ไม่ได้ทำให้รู้สึกใด ๆ ! แล้วคุณมีสองหมายเลขที่ตาราง 1; คือ -1 และ 1 และฉันสี่เหลี่ยมแล้ว -1 ดังนั้นจึงไม่เหมาะสมที่ผมจะยังตาราง 1 นี้ชี้ให้เห็นรายละเอียดที่สำคัญ: เมื่อจัดการกับ IMAGINARIES คุณจะได้รับบางสิ่งบางอย่าง (ความสามารถในการจัดการกับเชิงลบภายในราก) แต่คุณยังสูญเสียบางสิ่งบางอย่าง (บางส่วนของความยืดหยุ่นและ กฎความสะดวกสบายที่คุณเคยมีเมื่อจัดการกับตารางราก) โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณก็ต้องทำผมส่วนแรก!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่นี้ไม่ได้ทำให้รู้สึกใด ๆ ! คุณก็มี 2 หมายเลขตารางที่ 1 ได้แก่ – 1 และ 1 และฉันก็สี่เหลี่ยม– 1 ดังนั้น มันก็ไม่ใช่เหตุผลที่ฉันยังตาราง 1 นี้ชี้ให้เห็นรายละเอียดที่สำคัญ : เมื่อจัดการกับ imaginaries คุณได้รับบางสิ่งบางอย่าง ( ความสามารถในการจัดการกับฟิล์มภายในรากสแควร์ )แต่คุณยังสูญเสียบางสิ่งบางอย่าง ( บางส่วนของความยืดหยุ่นและสะดวกในกฎที่คุณเคยมีเมื่อจัดการกับรากสแควร์ ) โดยเฉพาะ คุณมักจะต้องทำ i-part ครั้งแรก !