She heard his quick steps closing i

She heard his quick steps closing in.

“Shin Hye-ssi.”

Shin Hye didn’t stop but inadvertently slowed down, allowing him to catch up. When he appeared beside her, she looked down without breaking stride, and pretended to look at the road. Her long hair falling like a curtain to hide her face.

“Your girlfriend called?” she asked softly.

The question must have caught him offguard because it took a moment before he replied.

“Eo.”

They fell back into a slow, quiet pace. She could only see his long legs and his shoes, how he was walking a step late behind her.

Around them, the crickets were chirping, the leaves swayed and rustled softly. The moon shone down on them in between the thick foliage of the trees. It was a calm night, nothing awkward or strange.

She could finally see the villa when he suddenly stopped walking.

“Shin Hye-ssi, can—”

“She seems nice.”

Her steps faltered and she stood a few feet away from him, in a spot where the brightness of the moon failed to reach. Her face was hidden in the shadows when she turned around and faced him.

“Your Ye Won-ah.”

Shin Hye watched with a heavy heart as his shoulders slumped and his gaze dropped on the road.

“Yes, she is.”

Some lines shouldn’t be crossed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอได้ยินตอนเขาด่วนปิด"ชิน Hye-ssi"ชิน Hye ไม่หยุด แต่ตั้งใจทำงานช้าลง ทำให้เขาสามารถตรวจจับ เมื่อเขาปรากฏข้างเธอ เธอมองลงไป โดยไม่มีการแบ่งก้าว และ pretended ตาอยู่ ผมยาวของเธอตกลงมาเหมือนม่านอำพรางใบหน้าของเธอ"แฟนของคุณเรียกว่า" เธอถามเบา ๆคำถามต้องมีจับเขา offguard เนื่องจากใช้ช่วงเวลาก่อนที่เขาตอบ"อีโอ"พวกเขาตกลงกลับเข้าก้าวช้า เงียบสงบ เธอเท่านั้นสามารถดูขายาวและรองเท้าของเขา ว่าเขาเดินขั้นตอนดึกหลังเธอได้รอบ ๆ จิ้งหรีดถูกเขา ใบไม้ swayed ก rustled เบา ๆ ดวงจันทร์ shone ลงได้ระหว่างใบหนาของต้นไม้ คืนสงบ อะไรตกใจ หรือประหลาดได้เธอได้เห็นวิลล่าในที่สุดเมื่อเขาก็หยุดเดิน"ชิน Hye-ssi สามารถ — ""เธอดูดี"พูดตะกุกตะกักในขั้นตอนต่อไปของเธอ และเธอยืนเท้ากี่จากเขา ในจุดที่ความสว่างของดวงจันทร์ไม่สามารถเข้าถึง ใบหน้าของเธอถูกซ่อนอยู่ในเงาเมื่อเธอหันไปรอบ ๆ และเขาต้องเผชิญกับ"คุณเยวอนอา"Shin Hye ดู ด้วยหัวใจหนัก slumped ไหล่เขา และสายตาของเขาลดลงบนถนน"ใช่ เธอได้"ไม่ควรจะข้ามบางรายการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอได้ยินเสียงขั้นตอนที่รวดเร็วของเขาปิดใน. "ชินเฮ-SSI." ชินเฮก็ไม่ได้หยุด แต่ชะลอตัวลงโดยไม่ได้ตั้งใจปล่อยให้เขาจับได้ เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นข้างของเธอเธอมองลงไปโดยไม่ทำลายก้าวและแกล้งทำเป็นมองไปที่ถนน ผมยาวของเธอลดลงเช่นผ้าม่านเพื่อซ่อนใบหน้าของเธอ. "แฟนของคุณเรียกว่า?" เธอถามเบา ๆ . คำถามที่จะต้องมีการจับเขา offguard เพราะมันต้องใช้เวลาสักครู่ก่อนที่เขาจะตอบว่า. "Eo." พวกเขาลดลงกลับเข้ามาช้าที่เงียบสงบ ก้าว เธอเท่านั้นที่จะได้เห็นขายาวและรองเท้าของเขาว่าเขากำลังเดินขั้นตอนปลายด้านหลังของเธอ. รอบพวกเขาถูกจิ้งหรีดร้องเจี๊ยก ๆ ใบแกว่งและกรอบแกรบเบา ๆ ดวงจันทร์ส่องลงบนพวกเขาในระหว่างใบหนาของต้นไม้ มันเป็นคืนที่เงียบสงบไม่มีอะไรที่น่าอึดอัดใจหรือแปลก. ในที่สุดเธอก็จะได้เห็นวิลล่าเมื่อเขาก็หยุดเดิน. "ชินเฮ-SSI, can-" "เธอดูเหมือนมีความสุข." ขั้นตอนของเธอสะดุดและเธอยืนอยู่ไม่กี่ฟุตห่างจากเขา ในจุดที่มีความสว่างของดวงจันทร์ไม่ถึง ใบหน้าของเธอถูกซ่อนอยู่ในเงามืดเมื่อเธอหันไปรอบ ๆ และเผชิญหน้ากับเขา. "เจ้าวอนอาของคุณ." ชินฮเยดูด้วยหัวใจที่หนักเป็นไหล่ของเขาลดลงและจ้องมองของเขาลดลงอยู่บนท้องถนน. "ใช่เธอเป็น." บางคน เส้นไม่ควรข้าม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอได้ยินขั้นตอนที่รวดเร็วของเขาปิด

" ชินเฮ ชิ "

ชินเฮไม่ได้หยุดแต่ไม่ได้ตั้งใจชะลอตัวลง ให้เขาจับขึ้น เมื่อเขาปรากฏตัวอยู่ข้างๆ เธอมองลงไป โดยไม่มีการแบ่งการก้าวย่างและแสร้งทำเป็นมองไปที่ถนน ผมยาวของเธอร่วงลงมาเหมือนม่านเพื่อซ่อนใบหน้าของเธอ

" แฟนของคุณโทรมา " เธอถามเบาๆ

คำถามที่ต้องจับเขา offguard เพราะมันใช้เวลาสักครู่ก่อนที่เขาจะตอบ

" ออ "

เขาก็กลับเข้ามาช้า เงียบด้วย เธอเห็นแค่ขาเขายาวและรองเท้าของเขา แล้วเขาก็เดินช้าไปหนึ่งก้าว ข้างหลัง

รอบพวกเขา จิ้งหรีดก็ร้องเจี๊ยก ๆ , ใบและโน้มน้าว rustled อย่างนุ่มนวล ดวงจันทร์ส่องแสงลงบนพวกเขา ใน ระหว่าง ใบหนาของต้น มันเป็นคืนที่สงบไม่มีอะไรแปลกหรือแปลก

เธอจะเห็น วิลล่า เมื่อจู่ๆ เขาก็หยุดเดิน

" ชินเฮ คุณสามารถ "

" เธอดูน่ารักดีนะ "

เธอก้าวสะดุด และเธอยืนอยู่ไม่กี่ฟุตห่างจากเขาในจุดที่สว่างของพระจันทร์ ไม่ผ่าน . ใบหน้าที่ซ่อนอยู่ในเงา เมื่อเธอหันมาเผชิญหน้ากับเขา

" ท่านก็อ่า

"ชินเฮดูด้วยหัวใจที่หนักที่ไหล่ของเขา และสายตาของเขาจึงตกหล่นบนถนน

" ใช่เธอ "

บางบรรทัดไม่ควรข้าม