AYER’S ARGUMENTIn the 1930s, a scho

AYER’S ARGUMENT
In the 1930s, a school of philosophy arose called logical positivism, concerned with the
foundations and possibility of knowledge. It developed a criterion for meaningful
statements, called the principle of verification. On A J Ayer’s version (Language, Truth and
Logic), the principle of verification states that a statement only has meaning if it is either
analytic or empirically verifiable. (can be shown by experience to be probably true/false).
‘God exists’, and so all other talk of God, is such a statement, claims Ayer. Despite the
best attempts of the ontological argument, we cannot prove ‘God exists’ from a priori
premises using deduction alone. So ‘God exists’ is not analytically true. Therefore, to be
meaningful, ‘God exists’ must be empirically verifiable. Ayer argues it is not. If a
statement is an empirical hypothesis, it predicts our experience will be different
depending on whether it is true or false. But ‘God exists’ makes no such predictions. So
it is meaningless.
Some philosophers argue that religious language attempts to capture something of
religious experience, although it is ‘inexpressible’ in literal terms. Ayer responds that
whatever religious experiences reveal, they cannot be said to reveal any facts. Facts are
the content of statements that purport to be intelligible and can be expressed literally. If
talk of God is non-empirical, it is literally unintelligible, hence meaningless.
Responses
We can object that many people do think that ‘God exists’ has empirical content. For
example, the argument from design argues that the design of the universe is evidence for
the existence of God. And on the other hand, the problem of evil takes the existence and
extent of suffering to be evidence against the existence of God.
John Hick argues that even if we can’t verify the existence of God in this life, that
doesn’t mean religious language is meaningless (‘Theology and Verification’). He
develops the idea of ‘eschatological verification’, whereby experiences of God in the
afterlife would establish the truth of the existence of God. In arguing that talk of God is
meaningless, Ayer overlooked possible experiences of life after death.
These responses accept the verification principle. But the most common response has
been to reject it, as it famously faces serious objections. What is the status of the
principle itself? It does not appear to be analytically true; and it is difficult to know how it
could be verified empirically (since it is a criterion of meaning, we cannot go around
looking for sentences we already believe meaningful or meaningless and then seeing
whether they accord with the principle). So if it were true, it would be meaningless – it
cannot be both true and meaningless, so it’s not true. If it’s false, then it’s false!
One response to this is to broaden the verification principle, and claim a sentence is
meaningful if it is analytic, or empirically verifiable, or empirically falsifiable. To be able
to say ‘this is a fork’ meaningfully, we have to know what kinds of situation would lead
us to say ‘this is not a fork’. Anthony Flew argued that religious language is meaningless
because, for a religious believer, nothing could prove that God doesn’t exist. If ‘God
exists’ is a statement of fact, then it must be possible to imagine the conditions under
which we would say that it was not a fact. For example, the theory of evolution by
natural selection is a hypothesis; if aliens came to Earth and demonstrated that they had
planted ‘fossils’ (which actually they had made) for us to find, we would give up the
theory. What would make us give up the claim that ‘God exists’? We can argue that there
are no tests of this kind, so ‘God exists’ is not a factual claim.
THE MEANING OF RELIGIOUS LANGUAGE
However, we can object that this argument has a very limited view of meaning. It
assumes that for ‘God exists’ to state a fact, we have to know how to test whether that
fact is true or false against sense experience. But we could argue, first that there are more
types of experience than sense experience; and second, that the meaning of ‘God exists’
is related to and secured by making sense of facts. For example, we could use the
argument from design to infer that God’s existence is the best explanation for the nature
of the universe (or use the problem of evil to infer that God does not exist). In this case
‘God exists’ is a hypothesis, but not a scientific hypothesis, since we use philosophy, not
science, to test it. What we mean by ‘God exists’ will be shown by these arguments.
An alternative response is to agree that ‘God exists’ is not a statement of fact, but to
insist that it still has meaning as an expression of a non-cognitive attitude or
commitment. In support of this, we should note that people don’t normally acquire
religious beliefs by argument or testing evidence. Instead, they come to an understanding
of the world that is expressed in values and a way of living. When someone converts to a
religion, what changes isn’t so much intellectual beliefs, but their will, what they value
and how they choose to live.
On this view, religious ‘beliefs’ are expressions of attitude and commitment, attitudes
towards other people, nature, oneself, human history and so on that put the world in a
certain light and which support commitments to act in certain ways and to mature as a
spiritual being. The core of accepting a religious faith, on this view, is the intention to
follow the way of life prescribed by that religion.
We can object that there is much more to religious ‘beliefs’ than a commitment to a way
of life. What can we say about different religions that recommend similar ways of life? If
commitment to a way of life is all that matters, then does it matter at all what one
believes? Many religions have thought it does; some have even argued that how one lives
is not the main point at all. So religious ‘belief’ is not the same as an attitude towards
how to live. Furthermore, many religious believers would say that they live a certain way
because God exists and showed us how to live. But if this statement only expresses the
commitment to live a certain way then it doesn’t answer the question why live that way.
If religious ‘belief’ is just a commitment, what supports that commitment or is it
arbitrary?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาร์กิวเมนต์ของแอร์ในช่วงทศวรรษ 1930 วิชาปรัชญาเกิด positivism logical เรียก เกี่ยวข้องกับการรากฐานและความเป็นไปได้ของความรู้ มันพัฒนาเกณฑ์สำหรับความหมายคำสั่ง เรียกว่าหลักการของการตรวจสอบ รุ่น A J Ayer (ภาษา ความจริง และตรรกะ), หลักการของการตรวจสอบระบุว่า คำสั่งเท่านั้นมีความหมายถ้ามันเป็นโกดัง หรือ empirically พิสูจน์ (สามารถแสดง โดยประสบการณ์จะคงจริง/เท็จ)'พระเจ้ามีอยู่" และการพูดคุยดังอื่น ๆ ทั้งหมดของพระเจ้า เป็นเช่นรายงาน อ้างนั่ง แม้มีการความพยายามที่ดีที่สุดของทฤษฎี เราไม่สามารถพิสูจน์ได้ 'พระเจ้ามีอยู่"จากนั้น prioriสถานที่ใช้หักเพียงอย่างเดียว ดังนั้น "พระเจ้ามีอยู่" ได้จริง analytically ดังนั้น ให้ความหมาย 'พระเจ้ามีอยู่' ต้องพิสูจน์ empirically นั่งจนไม่ ถ้าเป็นประโยคที่เป็นสมมติฐานการประจักษ์ ทำนายประสบการณ์ของเราจะแตกต่างกันขึ้นอยู่กับว่ามันเป็นจริง หรือเท็จ แต่ "พระเจ้ามีอยู่" ไม่คาดคะเนดังกล่าว ดังนั้นตนเองได้นักปรัชญาบางโต้เถียงว่า ภาษาศาสนาพยายามจับสิ่งของศาสนาประสบการณ์ แม้ว่าจะเป็น 'inexpressible' ในตัว นั่งตอบที่ประสบการณ์ทางศาสนาสิ่งเปิดเผย ไม่สามารถจะกล่าวให้เปิดเผยข้อเท็จจริงใด ๆ ข้อเท็จจริงเนื้อหาของรายงานที่ purport จะ intelligible และสามารถแสดงอย่างแท้จริง หากพูดของพระเจ้าคือไม่ประจักษ์ มันคือ unintelligible อย่างแท้จริง ดังนั้นจึงไม่การตอบสนองเราสามารถวัตถุที่หลายคนคิดว่า 'พระเจ้ามีอยู่"มีเนื้อหาที่ประจักษ์ได้ สำหรับตัวอย่าง อาร์กิวเมนต์จากการออกแบบจนว่า การออกแบบของจักรวาลเป็นหลักฐานในการการดำรงอยู่ของพระเจ้า และในทางกลับกัน ปัญหาความชั่วร้ายดำรงอยู่ และขอบเขตของความทุกข์เพื่อเป็นหลักฐานกับพระเจ้าจอห์น Hick จนที่แม้ว่าเราไม่สามารถตรวจสอบการมีอยู่ของพระเจ้าในชีวิต ที่ไม่หมายความว่า ศาสนาเป็นความหมาย ('ศาสนศาสตร์และตรวจสอบ') เขาพัฒนาความคิดของ 'eschatological ตรวจสอบ' ประสบการณ์ในพระเจ้าโดยการafterlife จะสร้างความจริงของพระเจ้า ในการโต้เถียงพูดของพระเจ้าว่าความหมาย นั่งมองข้ามไปได้ประสบการณ์ชีวิตหลังความตายตอบสนองเหล่านี้ยอมรับหลักการตรวจสอบ แต่มีการตอบสนองมากที่สุดการปฏิเสธ เป็นซึ่งเผชิญอุปสรรคร้ายแรง อะไรคือสถานะของการหลักตัวเอง มันไม่เป็นจริง analytically และเป็นการยากที่จะรู้ว่ามันสามารถตรวจสอบ empirically (เนื่องจากเป็นเงื่อนไขของความหมาย เราไม่สามารถไปสถานหาประโยคที่เราเชื่อแล้วมีความหมาย หรือไม่แล้ว เห็นว่าพวกแอคคอร์ดกับหลัก) ถ้ามันเป็นจริง ได้ – ไม่มันไม่ได้ความจริง และความ หมาย ดังนั้นจึงไม่จริง ถ้าเป็นเท็จ แล้วเป็นเท็จตอบหนึ่งนี้คือการ ขยายหลักการตรวจสอบ และอ้างเป็นประโยคความหมายถ้าเป็น คู่ หรือพิสูจน์ empirically หรือ empirically falsifiable เพื่อให้สามารถจะบอกว่า 'นี้เป็นส้อม' มา เราต้องรู้ว่าสิ่งที่ชนิดของสถานการณ์จะเป็นผู้นำเรากล่าวว่า 'ไม่รู้' Anthony Flew โต้เถียงว่า ภาษาศาสนาต่าง ๆเนื่องจาก สำหรับมุศาสนา ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่า พระเจ้าไม่มีอยู่ หาก ' พระเจ้ามี ' เป็นคำเท็จ แล้วต้องสามารถจินตนาการภายใต้เงื่อนไขซึ่งเราจะพูดว่า ไม่ใช่ความจริง ตัวอย่าง ทฤษฎีวิวัฒนาการโดยคัดเลือกโดยธรรมชาติเป็นสมมติฐาน ถ้ามนุษย์ต่างดาวมาโลกที่แสดงให้เห็นว่า พวกเขาปลูก "ซากดึกดำบรรพ์" (ที่จริง พวกเขาได้ทำ) สำหรับเรา เราจะให้ค่าทฤษฎีการ อะไรจะทำให้เราแพ้อ้างว่า 'พระเจ้ามีอยู่"หรือไม่ เราสามารถโต้แย้งที่มีจะไม่มีการทดสอบชนิดนี้ ดังนั้น "พระเจ้ามีอยู่" ไม่เรียกร้องเรื่องความหมายของภาษาทางศาสนาอย่างไรก็ตาม เราสามารถวัตถุว่า อาร์กิวเมนต์นี้มีมุมมองที่จำกัดมากของความหมาย มันสันนิษฐานว่า สำหรับ 'พระเจ้ามีอยู่"สถานะความจริง เราจำเป็นต้องทราบวิธีการทดสอบว่าที่ความจริงเป็นจริง หรือเท็จกับประสบการณ์ความรู้สึก แต่เราสามารถโต้เถียง ก่อนที่จะมีเพิ่มเติมชนิดของประสบการณ์กว่าประสบการณ์ความรู้สึก และ สอง ซึ่งความหมายของ "พระเจ้ามีอยู่"ที่เกี่ยวข้องกับ ความปลอดภัย โดยการทำให้ความรู้สึกของข้อเท็จจริง เราสามารถใช้การอาร์กิวเมนต์จากออกแบบเข้าใจการดำรงอยู่ของพระเจ้าที่เป็นคำอธิบายดีที่สุดในธรรมชาติของจักรวาล (หรือใช้ปัญหาความชั่วร้ายเราจะเข้าใจว่า พระเจ้าไม่มีอยู่) ในกรณีนี้'พระเจ้ามีอยู่"คือ สมมติฐานเป็น แต่ไม่เป็นวิทยาศาสตร์สมมติฐาน เนื่องจากเราใช้ปรัชญา ไม่วิทยาศาสตร์ การทดสอบ เราหมายความว่า โดย "พระเจ้ามีอยู่" จะถูกแสดง โดยอาร์กิวเมนต์เหล่านี้การตอบสนองทางเลือกคือ การยอมรับว่า 'พระเจ้ามีอยู่"ไม่รายงานข้อเท็จจริง แต่ถึงยืนยันว่า ยังมีความหมายเป็นค่าของทัศนคติที่ไม่รับรู้ หรือมั่น สนับสนุน นี้เราควรทราบว่า คนที่ไม่ได้รับโดยปกติความเชื่อทางศาสนา โดยอาร์กิวเมนต์หรือทดสอบหลักฐาน แทน พวกเขามาเพื่อความเข้าใจของโลกที่แสดงค่าและวิถีชีวิต เมื่อมีคนแปลงเป็นศาสนา การเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้มากปัญญาความเชื่อ แต่จะของพวกเขา พวกเขาค่าและว่าพวกเขาเลือกที่จะอยู่มุมมองนี้ ศาสนา 'ความเชื่อ' มีนิพจน์ของทัศนคติ และความมุ่งมั่น ทัศนคติต่อบุคคลอื่น ธรรมชาติ ตัว ประวัติศาสตร์มนุษย์ และอื่น ๆ ที่ทำให้โลกในการแสงบางอย่างและที่สนับสนุนข้อผูกมัด การทำวิธีบางอย่าง และผู้ใหญ่เป็นการจิตวิญญาณการ หลักการยอมรับเป็นความเชื่อทางศาสนา ในมุมมองนี้ มีความตั้งใจที่จะทำตามวิถีชีวิตตามศาสนานั้นเราสามารถวัตถุว่า มีมากถึงศาสนา 'ความเชื่อ' กว่าความมุ่งมั่นที่จะเป็นของชีวิต เราสามารถพูดอะไรเกี่ยวกับศาสนาต่าง ๆ ที่แนะนำวิธีคล้ายคลึงกันของสิ่งมีชีวิต หากมีเสน่ห์วิถีชีวิตที่สำคัญ แล้วจึงเป็นเรื่องสำคัญอย่างหนึ่งว่าเชื่อหรือไม่ หลายศาสนาได้คิดว่า มันไม่ บางมีจะโต้เถียงที่ชีวิตวิธีหนึ่งไม่ได้จุดหลักเลย ดังนั้น 'ศาสนา' ไม่เหมือนกับทัศนคติมีต่อวิธีการถ่ายทอดสด นอกจากนี้ ผู้เชื่อศาสนามากพูดว่า พวกเขาอาศัยอยู่การเพราะพระเจ้ามีอยู่ และแสดงให้เราเห็นวิธีการถ่ายทอดสด แต่ ถ้าคำสั่งนี้แสดงเฉพาะมั่นอยู่แบบบางแล้วไม่ตอบคำถามทำไมอยู่ยังงั้นถ้าศาสนา 'ความเชื่อ' มีเพียงความมุ่งมั่น สิ่งสนับสนุนที่มั่น หรือเป็นกำหนดหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาร์กิวเมนต์ AYER'S
ในช่วงทศวรรษที่ 1930 โรงเรียนของปรัชญาเกิดขึ้นเรียกว่า positivism
ตรรกะที่เกี่ยวข้องกับมูลนิธิและความเป็นไปได้ของความรู้
มันพัฒนาเกณฑ์สำหรับความหมายงบที่เรียกว่าหลักการของการตรวจสอบ อยู่กับรุ่นของ AJ เย่อร์ (ภาษา,
ความจริงและลอจิก) หลักการของการตรวจสอบระบุว่าคำสั่งเพียง
แต่มีความหมายถ้ามันเป็นทั้งการวิเคราะห์หรือตรวจสอบได้สังเกตุ (สามารถแสดงให้เห็นจากประสบการณ์ที่จะเป็นอาจจะเป็นจริง / เท็จ).
'พระเจ้ามีอยู่จริง' และอื่น ๆ ทั้งหมดพูดคุยอื่น ๆ ของพระเจ้าเป็นคำสั่งดังกล่าวอ้างเย่อร์ แม้จะมีความพยายามที่ดีที่สุดของการโต้แย้ง ontological เราไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่า 'พระเจ้ามีอยู่จริงจากเบื้องต้นสถานที่โดยใช้การหักเงินเพียงอย่างเดียว ดังนั้น 'พระเจ้ามีอยู่จริง' ไม่เป็นความจริงการวิเคราะห์ ดังนั้นเพื่อให้มีความหมาย 'พระเจ้ามีอยู่จริง' จะต้องตรวจสอบได้สังเกตุ เย่อร์ระบุว่ามันไม่ได้เป็น ถ้ามีคำสั่งเป็นสมมติฐานเชิงประจักษ์ก็คาดการณ์ประสบการณ์ของเราจะแตกต่างกันขึ้นอยู่กับว่ามันเป็นความจริงหรือเท็จ แต่ 'พระเจ้ามีอยู่จริง' ทำให้ไม่มีการคาดการณ์ดังกล่าว ดังนั้นมันเป็นสิ่งที่ไม่มีความหมาย. นักปรัชญาบางคนอ้างว่าภาษาศาสนาความพยายามที่จะจับภาพสิ่งที่มีประสบการณ์ทางศาสนาแม้ว่ามันจะเป็น 'อธิบาย' ในแง่ที่แท้จริง เย่อร์ตอบว่าสิ่งที่เปิดเผยประสบการณ์ทางศาสนาที่พวกเขาไม่สามารถที่จะบอกว่าจะเปิดเผยข้อเท็จจริงใด ๆ ข้อเท็จจริงที่มีเนื้อหาของงบที่ตั้งใจให้เป็นที่เข้าใจและสามารถแสดงตัวอักษร หากการพูดคุยของพระเจ้าไม่เป็นเชิงประจักษ์ก็เป็นอักษรที่ไม่สามารถเข้าใจความหมายเพราะฉะนั้น. คำตอบเราสามารถวัตถุที่หลาย ๆ คนคิดว่า 'พระเจ้ามีอยู่จริง' มีเนื้อหาเชิงประจักษ์ สำหรับตัวอย่างเช่นการโต้แย้งจากการออกแบบระบุว่าการออกแบบของจักรวาลหลักฐานการมีอยู่ของพระเจ้า และในทางกลับกันปัญหาของความชั่วร้ายที่จะเกิดการดำรงอยู่และขอบเขตของความทุกข์ที่จะเป็นหลักฐานกับการดำรงอยู่ของพระเจ้า. จอห์นบ้านนอกระบุว่าแม้ว่าเราจะไม่สามารถตรวจสอบการดำรงอยู่ของพระเจ้าในชีวิตนี้ที่ไม่ได้หมายความว่าภาษาศาสนาความหมาย (ธรรมและการตรวจสอบ) เขาพัฒนาความคิดของ 'การตรวจสอบ eschatological' โดยประสบการณ์ของพระเจ้าในชีวิตหลังความตายจะสร้างความจริงของการดำรงอยู่ของพระเจ้า ในการพิสูจน์ว่าการพูดคุยของพระเจ้าทรงเป็นความหมาย Ayer มองข้ามประสบการณ์เป็นไปได้ของชีวิตหลังความตาย. การตอบสนองเหล่านี้ยอมรับหลักการการตรวจสอบ แต่การตอบสนองที่พบมากที่สุดได้รับการปฏิเสธมันเป็นมันที่มีชื่อเสียงใบหน้าคัดค้านอย่างรุนแรง สถานะของอะไรคือหลักการของตัวเอง? มันจะไม่ปรากฏที่จะเป็นจริงวิเคราะห์; และมันก็เป็นเรื่องยากที่จะรู้ว่ามันสามารถตรวจสอบได้สังเกตุ (เพราะมันเป็นบรรทัดฐานของความหมายที่เราไม่สามารถไปรอบ ๆ มองหาประโยคที่เรามีอยู่แล้วเชื่อว่ามีความหมายหรือความหมายแล้วเห็นว่าพวกเขาสอดคล้องกับหลักการ) ดังนั้นหากเป็นจริงก็จะไม่มีความหมาย - มันไม่สามารถเป็นได้ทั้งความจริงและความหมายดังนั้นจึงไม่เป็นความจริง ถ้าเป็นเท็จแล้วมันเป็นเท็จ! หนึ่งตอบนี้เป็นหลักการที่จะขยายการตรวจสอบและเรียกร้องประโยคที่มีความหมายถ้ามันเป็นการวิเคราะห์หรือตรวจสอบได้สังเกตุหรือสังเกตุหลอก เพื่อให้สามารถที่จะพูดว่า 'นี่คือส้อม' มีความหมายเราจะต้องรู้ว่าสิ่งที่ชนิดของสถานการณ์ที่จะนำเราจะบอกว่านี้ไม่ได้เป็นส้อม' แอนโธนีบินแย้งว่าภาษาศาสนาความหมายเพราะสำหรับผู้ศรัทธาทางศาสนาไม่มีอะไรที่สามารถพิสูจน์ได้ว่าพระเจ้าไม่มีอยู่จริง ถ้าพระเจ้ามีอยู่'เป็นคำสั่งของความเป็นจริงแล้วมันต้องเป็นไปได้ที่จะจินตนาการภายใต้เงื่อนไขที่เราจะบอกว่ามันไม่เป็นความจริง ยกตัวอย่างเช่นทฤษฎีวิวัฒนาการโดยการคัดเลือกโดยธรรมชาติเป็นสมมติฐาน; ถ้ามนุษย์ต่างดาวมาถึงโลกและแสดงให้เห็นว่าพวกเขาได้ปลูก 'ฟอสซิล (ซึ่งอันที่จริงพวกเขาได้ทำ) ที่เราจะพบว่าเราจะให้ขึ้นทฤษฎี สิ่งที่จะทำให้เราให้ขึ้นอ้างว่า 'พระเจ้ามีอยู่จริง' หรือไม่? เราสามารถยืนยันได้ว่ามีการทดสอบชนิดนี้ไม่ดังนั้น 'พระเจ้ามีอยู่จริง' ไม่ใช่เรียกร้องความจริง. ความหมายของภาษาทางศาสนาแต่เราสามารถที่คัดค้านเรื่องนี้มีมุมมองที่ จำกัด มากของความหมาย มันอนุมานว่าสำหรับ 'พระเจ้ามีอยู่จริง' เพื่อระบุความเป็นจริงที่เราต้องรู้วิธีที่จะทดสอบว่าที่จริงเป็นจริงหรือเท็จกับประสบการณ์ความรู้สึก แต่เราได้ยืนยันเป็นครั้งแรกว่ามีอีกชนิดของประสบการณ์กว่าประสบการณ์ความรู้สึก; และครั้งที่สองที่ความหมายของ 'พระเจ้ามีอยู่จริง' ที่เกี่ยวข้องกับการรักษาความปลอดภัยโดยการทำให้ความรู้สึกของข้อเท็จจริง ตัวอย่างเช่นเราสามารถใช้ข้อโต้แย้งจากการออกแบบเพื่อสรุปว่าการดำรงอยู่ของพระเจ้าเป็นคำอธิบายที่ดีที่สุดสำหรับการธรรมชาติของจักรวาล(หรือใช้ปัญหาของความชั่วร้ายเพื่อสรุปพระเจ้าที่ไม่อยู่) ในกรณีนี้'พระเจ้ามีอยู่จริง' เป็นสมมติฐาน แต่ไม่สมมติฐานทางวิทยาศาสตร์เนื่องจากเราใช้ปรัชญาไม่ใช่วิทยาศาสตร์ที่จะทดสอบ สิ่งที่เราหมายถึง 'พระเจ้ามีอยู่จริง' จะแสดงโดยขัดแย้งเหล่านี้. การตอบกลับทางเลือกคือการยอมรับว่า 'พระเจ้ามีอยู่จริง' ไม่ใช่คำสั่งของความเป็นจริง แต่ยืนยันว่ายังคงมีความหมายเป็นแสดงออกของทัศนคติที่ไม่แสวงหาองค์ความรู้หรือความมุ่งมั่น ในการสนับสนุนการนี้เราควรทราบว่าคนไม่ปกติได้รับความเชื่อทางศาสนาโดยการโต้แย้งหรือหลักฐานการทดสอบ แต่พวกเขามาถึงความเข้าใจของโลกที่จะแสดงในค่านิยมและวิถีการดำรงชีวิต เมื่อมีคนแปลงไปเป็นศาสนาสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้เป็นความเชื่อทางปัญญามากแต่พวกเขาจะสิ่งที่พวกเขามีค่าและวิธีการที่พวกเขาเลือกที่จะอยู่. ในมุมมองนี้ทางศาสนาความเชื่อ 'มีการแสดงออกของทัศนคติและความมุ่งมั่นทัศนคติที่มีต่อคนอื่น, ธรรมชาติ, ตัวเอง, ประวัติศาสตร์ของมนุษย์และอื่น ๆ ที่ทำให้โลกในแสงบางอย่างและที่สนับสนุนภาระผูกพันที่จะทำหน้าที่ในรูปแบบบางอย่างและจะเติบโตเป็นจิตวิญญาณ หลักของการยอมรับความเชื่อทางศาสนาในมุมมองนี้เป็นความตั้งใจที่จะทำตามวิถีชีวิตที่กำหนดโดยศาสนานั้น. เราสามารถคัดค้านว่ามีมากขึ้นเพื่อศาสนาความเชื่อกว่ามุ่งมั่นที่จะเป็นวิธีของชีวิต สิ่งที่เราสามารถพูดเกี่ยวกับศาสนาที่แตกต่างกันที่แนะนำวิธีการที่คล้ายกันของชีวิต? หากมุ่งมั่นที่จะเป็นวิถีชีวิตเป็นสิ่งที่มีความสำคัญแล้วไม่ได้เรื่องได้ทุกสิ่งที่หนึ่งเชื่อ? ศาสนาหลายคนได้คิดว่ามันไม่; มีบางคนแย้งว่าแม้วิธีการหนึ่งที่มีชีวิตอยู่ไม่ได้เป็นจุดหลักที่ทุกคน ดังนั้นทางศาสนา 'เชื่อ' ไม่ได้เป็นเช่นเดียวกับทัศนคติต่อวิธีการที่จะมีชีวิตอยู่ นอกจากนี้บรรดาผู้ศรัทธาทางศาสนาหลายคนจะบอกว่าพวกเขามีชีวิตอยู่วิธีการบางอย่างเพราะพระเจ้าอยู่และแสดงให้เราเห็นวิธีที่จะอยู่ แต่ถ้าคำสั่งนี้เป็นการแสดงออกถึงความมุ่งมั่นที่จะมีชีวิตอยู่วิธีการบางอย่างแล้วก็ไม่ตอบคำถามว่าทำไมชีวิตแบบว่า. ถ้าทางศาสนา 'เชื่อ' เป็นเพียงความมุ่งมั่นเป็นสิ่งที่สนับสนุนความมุ่งมั่นที่หรือจะเป็นพล?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Ayer อาร์กิวเมนต์
ใน 1930 , โรงเรียนของปรัชญาปฏิฐานนิยมลุกขึ้นเรียกตรรกะที่เกี่ยวข้องกับ
รากฐานและความเป็นไปได้ของความรู้ การพัฒนาเกณฑ์ข้อความมีความหมาย
เรียกว่าหลักการของการตรวจสอบ ในรุ่น J Ayer ( ความจริงและตรรกะภาษา
) หลักการของการตรวจสอบระบุว่า งบ มี ความหมาย ถ้ามันเหมือนกัน
ใช้วิเคราะห์หรือตรวจสอบได้ ( สามารถแสดงได้โดยประสบการณ์อาจจะจริง / เท็จ ) .
'god ที่มีอยู่ และดังนั้น ทั้งหมดอื่น ๆพูดของพระเจ้า เป็นแถลงการณ์เรียกร้อง Ayer . แม้จะมีความพยายามที่ดีที่สุดของอาร์กิวเมนต์
ภววิทยา เราไม่สามารถพิสูจน์ว่าพระเจ้ามีอยู่จริง ' จาก priori
สถานที่ใช้หักคนเดียว ดังนั้น พระเจ้ามีอยู่จริง ไม่ใช่วิเคราะห์จริง ดังนั้น เพื่อให้
ความหมายพระเจ้ามีอยู่จริง ' ต้องใช้เพื่อแสดง Ayer เถียงมันไม่ได้ ถ้า
งบเป็นสมมติฐานเชิงประจักษ์ โดยทำนายว่า ประสบการณ์ของเราจะแตกต่างกัน
ขึ้นอยู่กับว่ามันเป็นจริงหรือเท็จ แต่ ' พระเจ้ามีอยู่จริง ' ทำให้การคาดการณ์ดังกล่าว ดังนั้น

มันก็ไร้ความหมาย ปรัชญา ภาษา ศาสนา บางคนเถียงว่าพยายามที่จะจับสิ่งที่
ประสบการณ์ทางศาสนาแม้ว่า ' ' ซึ่งไม่สามารถบรรยายได้ในแง่ตามตัวอักษร Ayer ตอบสนองที่
ไม่ว่าศาสนาประสบการณ์เปิดเผย พวกเขาไม่สามารถพูดได้ว่า การเปิดเผยข้อเท็จจริงใด ๆ ข้อเท็จจริง
เนื้อหาของข้อความที่อ้างว่าเป็น เข้าใจ และสามารถแสดงหมาย ถ้า
พูดของพระเจ้าไม่เชิงประจักษ์ , มันเป็นอย่างแท้จริงไม่ฉลาด ไม่มีความหมายดังนั้น .

ตอบเราสามารถวัตถุที่หลายคนคิดว่าพระเจ้ามีจริง ' ' มีเนื้อหาเชิงประจักษ์ สำหรับ
ตัวอย่างข้อโต้แย้งจากการออกแบบ แย้งว่า การออกแบบของจักรวาลคือหลักฐาน
การดำรงอยู่ของพระเจ้า และในมืออื่น ๆ , ปัญหาของความชั่วร้ายจะดำรงอยู่และขอบเขตของทุกข์เป็นหลักฐาน

ต่อการมีอยู่ของพระเจ้าจอห์น ฮิกแย้งว่า ถ้าเราไม่สามารถยืนยันการดำรงอยู่ของพระเจ้าในชีวิตนี้ ไม่ได้หมายความว่า ภาษาศาสนา
ไม่มีความหมาย ( 'theology และตรวจสอบ ' ) เขาพัฒนาความคิดของ eschatological
' ตรวจสอบ ' ซึ่งประสบการณ์ของพระเจ้าใน
ชีวิตหลังความตายจะสร้างความจริงของการดำรงอยู่ของพระเจ้า ในการโต้เถียงที่พูดถึงพระเจ้า
ขี้นกAyer มองข้ามประสบการณ์ที่สุดของชีวิตหลังความตาย ยอมรับการตรวจสอบ
การตอบสนองเหล่านี้หลักการ แต่การตอบสนองที่พบบ่อยที่สุดมี
ถูกปฏิเสธมัน มันทำได้หน้าคัดค้านอย่างรุนแรง อะไรคือสถานะของ
หลักการตัวเอง ? มันไม่ได้ปรากฏให้พิจารณาจริง และมันเป็นเรื่องยากที่จะรู้ว่ามันสามารถพิสูจน์เชิงประจักษ์
( ตั้งแต่มันเป็นเกณฑ์ของความหมายเราไม่สามารถไป
มองหาประโยคเราเชื่อแล้วที่มีความหมายหรือไร้ค่าแล้วเห็น
ไม่ว่าพวกเขาสอดคล้องกับหลักการ ) แล้วถ้ามันเป็นจริง มันคงจะไม่มีความหมาย–มัน
ไม่สามารถทั้งจริงและไม่มีความหมาย ดังนั้น มันจะไม่ใช่เรื่องจริง ถ้ามันเป็นเท็จแล้วเท็จ !
การนี้เพื่อขยายการตรวจสอบหลัก และอ้างประโยค
มีความหมายถ้าจะวิเคราะห์หรือสังเกตุได้ หรือใช้ falsifiable . เพื่อให้สามารถที่จะพูดว่า ' นี่คือ
ส้อม ' มีความหมาย เราต้องรู้ว่าสิ่งที่ชนิดของสถานการณ์จะนำพา
เราพูดนี้ไม่ได้เป็นส้อม " แอนโทนี่ก็แย้งว่าภาษาศาสนาไม่มีประโยชน์
เพราะความเชื่อทางศาสนา , ไม่มีอะไรที่จะพิสูจน์ว่าพระเจ้าไม่มีอยู่จริง ถ้าพระเจ้า
มีอยู่ ' เป็นแถลงการณ์ของความเป็นจริง แล้วมันต้องเป็นไปได้ที่จะจินตนาการภายใต้เงื่อนไข
ซึ่งเราก็บอกว่ามันไม่ใช่ความจริง ตัวอย่างเช่น ทฤษฎีของวิวัฒนาการโดยการคัดเลือกโดยธรรมชาติ
เป็นสมมติฐาน ถ้ามนุษย์ต่างดาวมาโลก และแสดงให้เห็นว่าพวกเขามี
ปลูก ' ฟอสซิล ' ( ซึ่งจริง ๆเขาทำไว้ ) ให้เราค้นหา เราอาจจะให้ขึ้น
ทฤษฎีอะไรที่ทำให้เราเลิกอ้างว่าพระเจ้ามีอยู่จริง ? เราสามารถยืนยันว่ามี
ไม่มีการทดสอบชนิดนี้ ดังนั้น พระเจ้ามีอยู่จริง ไม่ใช่เรียกร้องจริง ความหมายของศาสนาภาษา

แต่เราสามารถวัตถุอาร์กิวเมนต์นี้มีมุมมองที่ จำกัด มากของความหมาย มัน
สันนิษฐานว่า ' พระเจ้ามีอยู่จริง ' สู่สภาวะความเป็นจริง เราต้องรู้วิธีที่จะทดสอบว่า
ความเป็นจริงที่เป็นจริงหรือเท็จกับประสบการณ์ความรู้สึก แต่เราได้ยืนยันก่อนว่ามีมากขึ้น
ประเภทของประสบการณ์มากกว่าประสบการณ์ ความรู้สึก และ สอง ที่ความหมายของ " พระเจ้ามีจริง '
สัมพันธ์และมีความปลอดภัย โดยการทำความเข้าใจข้อเท็จจริง ตัวอย่างเช่น เราสามารถใช้
อาร์กิวเมนต์จากการออกแบบเพื่อสรุปว่าพระเจ้าดำรงอยู่เป็นคำอธิบายที่ดีที่สุดสำหรับธรรมชาติ
จักรวาล ( หรือใช้ปัญหาของความชั่วร้ายที่จะอนุมานว่าพระเจ้าไม่มีอยู่จริง ) ในกรณีนี้ 'god
มีอยู่เป็นสมมติฐาน แต่ไม่ใช่สมมติฐานทางวิทยาศาสตร์ เพราะเราใช้ปรัชญา ไม่ใช่
วิทยาศาสตร์ ทดสอบมัน สิ่งที่เราหมายถึงโดย ' พระเจ้ามีอยู่จริง ' จะถูกแสดงโดยอาร์กิวเมนต์เหล่านี้
ตอบสนองทางเลือกที่จะยอมรับว่าพระเจ้ามีจริง ' ' ไม่ใช่งบของความเป็นจริง แต่

ยืนยันว่ามันยังหมายถึงการแสดงออกของไม่รับรู้ทัศนคติหรือ
ความมุ่งมั่น ในการสนับสนุนครั้งนี้ เราต้องทราบว่า คนปกติไม่ซื้อ
ความเชื่อทางศาสนาโดยอาร์กิวเมนต์หรือการทดสอบหลักฐาน แทน พวกเขามาเพื่อความเข้าใจ
ของโลกที่แสดงในค่านิยมและวิถีชีวิต เมื่อมีคนแปลงเป็น
ศาสนาสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ดังนั้นความเชื่อทางปัญญามาก แต่พวกเขาจะ ที่พวกเขาค่า
และวิธีที่พวกเขาเลือกที่จะอาศัยอยู่ .
ในมุมมองนี้ ศาสนา ' ความเชื่อ ' เป็นนิพจน์ของทัศนคติ และความมุ่งมั่น ทัศนคติ
ต่อบุคคลอื่น ธรรมชาติ ตนเอง มนุษย์ประวัติศาสตร์และอื่น ๆที่ใส่โลกใน
แสงบางอย่าง และที่สนับสนุนการผูกพันที่จะต้องกระทำ และผู้ใหญ่เป็น
ทางจิตวิญญาณที่ถูกหลักของการยอมรับศรัทธาศาสนา ในมุมมองนี้ คือความตั้งใจ
ตามเส้นทางของชีวิต ที่กำหนดโดยศาสนา
เราสามารถวัตถุที่มีมากขึ้น ความเชื่อ ' ศาสนา ' กว่าต่อทาง
ของชีวิต สิ่งที่เราสามารถพูดเกี่ยวกับศาสนาที่แตกต่างกัน แนะนำวิธีที่คล้ายกันของชีวิต ? ถ้า
ต่อวิธีชีวิตคือเรื่องทั้งหมด แล้วมันไม่สำคัญเลยสิ่งที่
เชื่อ ? หลายศาสนามีความคิดมัน บางคนยังแย้งว่าวิธีการหนึ่งที่ชีวิต
ไม่ใช่ประเด็นหลักเลย ดังนั้นความเชื่อทางศาสนา ' ' ไม่ได้เป็นเช่นเดียวกับทัศนคติต่อ
จะอยู่ยังไง นอกจากนี้ ผู้ศรัทธาทางศาสนามากมาย จะบอกว่าพวกเขาอยู่ในวิธีการบางอย่างเพราะ
พระเจ้ามีอยู่จริงและพบเราจะอยู่ยังไง แต่ถ้างบเท่านั้นแสดง
ความมุ่งมั่นที่จะอยู่ทางหนึ่ง แล้วมันก็ไม่ตอบ คำถาม ทำไมถึงใช้ชีวิตแบบนั้น ถ้าศาสนา
' ความเชื่อ ' เป็นเพียงสิ่งที่สนับสนุนว่ามีความมุ่งมั่น ความมุ่งมั่นหรือเป็น
พล ?