However, even more shocked than the

However, even more shocked than the Crow Scout Tribe members were the influential people from the Crow Soldier Tribe who had accompanied Gu La here.

“Grandmaster Gu actually called that guy Young Master…. Just… just what exactly is going on here!?!?”

“Is it really true…? If that guy is Grandmaster Gu’s Young Master, well, considering how powerful Grandmaster Gu is, then what about his Master…?”

Meng Hao’s expression was the same as ever as he looked at Gu La with a mysterious smile. Obviously, Gu La was worried that Meng Hao would exact some sort of punishment on him. He clearly regretted everything that had happened before. Now, he kneeled there, looking anxiously at Meng Hao, his expression one of bereavement and pleading.

“You’ve taken good care of the Wild Giant,” said Meng Hao coolly. “When I need you, I’ll call for you.” He turned toward the Wild Giant and patted it. Then, he flicked his sleeve and turned, walking off into the distance. The Wild Giant seemed reluctant to part with him.

Big Hairy, the Black Bat, and the rest of the neo-demon horde followed Meng Hao. As for Wu Chen and the rest of the Crow Scout Tribe members, they quickly followed along too, panting.

Gu La bowed respectfully toward Meng Hao, then loudly said, “Young Master, your old servant pledges to follow your orders to the death!”

With that, Gu La let out a sigh. His body was no longer trembling, but he had been nearly frightened to death just now. He watched Meng Hao leave before rising to his feet, the proud and lofty expression once again appearing on his face. Hands clasped behind his back, he turned toward the shocked, gaping Crow Soldier Tribe members.

“The young prince of our House is yet young, but as dignified as ever. I’ve never told you who I am. I am the Dao Protector of a mysterious Western Desert legacy. I have been tasked with protecting the young prince of our House. Half a year ago, we were separated when teleporting to this area.” Rolling his eyes at them, he patted the Wild Giant, then took it to head back toward the Crow Soldier Tribe. Although Gu La seemed to have recovered, the look in his eyes was the same as a person who had survived a great disaster. As for the Wild Giant, it continued to roar for meat.

“Dammit,” thought Gu La, “I can’t stay in this place for much longer. I have to flee in the night. Get as far away from that inhuman Meng Hao….” Countless ideas sprang into Gu La’s head, however, he then began to hesitate. He recalled the words Meng Hao had spoken just before he left, and he began to struggle inwardly. A moment later, he let out long sigh.

In the end, he just didn’t have the courage to flee secretly.

Meanwhile, Meng Hao proceeded along through the mountains, followed by his neo-demon horde. Wu Chen and the others from the Crow Scout Tribe followed cautiously. They couldn’t help but look at Meng Hao with respect, Wu Ling included. Of course, Wu Chen’s respect for Meng Hao had long since turned into fanaticism.

Everyone was quiet. Meng Hao didn’t speak, so neither did anyone else dare to make any noise. Eventually they emerged from the mountain forest; off in the distance, the Crow Scout Tribe was now visible.

Finally, Wu Chen couldn’t take it any more. After a moment’s hesitation, he hurried forward and said in lowered voice, “Grand… Grandmaster Meng…. Grandmaster Meng, sir, just what exactly is the relationship between you and Grandmaster Gu?”

Behind him, the eyes of the others began to shine. This was the same question all of them had been hesitating about the entire time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

However, even more shocked than the Crow Scout Tribe members were the influential people from the Crow Soldier Tribe who had accompanied Gu La here.“Grandmaster Gu actually called that guy Young Master…. Just… just what exactly is going on here!?!?”“Is it really true…? If that guy is Grandmaster Gu’s Young Master, well, considering how powerful Grandmaster Gu is, then what about his Master…?”Meng Hao’s expression was the same as ever as he looked at Gu La with a mysterious smile. Obviously, Gu La was worried that Meng Hao would exact some sort of punishment on him. He clearly regretted everything that had happened before. Now, he kneeled there, looking anxiously at Meng Hao, his expression one of bereavement and pleading.“You’ve taken good care of the Wild Giant,” said Meng Hao coolly. “When I need you, I’ll call for you.” He turned toward the Wild Giant and patted it. Then, he flicked his sleeve and turned, walking off into the distance. The Wild Giant seemed reluctant to part with him.Big Hairy, the Black Bat, and the rest of the neo-demon horde followed Meng Hao. As for Wu Chen and the rest of the Crow Scout Tribe members, they quickly followed along too, panting.Gu La bowed respectfully toward Meng Hao, then loudly said, “Young Master, your old servant pledges to follow your orders to the death!”กับที่ กูลาให้ออกด้วย[ ร่างกายของเขาถูกสั่นไม่ แต่เขาได้ตกใจเกือบตายตอนนี้ เขาดูเมงเฮาฝากก่อนขึ้นไปที่เท้าของเขา นิพจน์ที่ภูมิใจ และสูงส่งที่ปรากฏบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง มือ clasped หลังของเขา เขาหันไปทางตกใจ อ้าปากค้างอีกาทหารเผ่าสมาชิก"เจ้าชายน้อยของบ้านเราจะยังหนุ่ม แต่เป็นเกียรติตามเดิม ผมได้เคยบอกคุณว่า ฉันปกป้องดาวของทะเลทรายตะวันตกลึกลับเก่า เคยปกป้องเจ้าชายน้อยของบ้านของเรา ครึ่งปีผ่านมา หย่าเมื่อ teleporting ไปพื้นที่นี้ " กลิ้งตาของเขาที่พวกเขา เขาโรคกลัวป่ายักษ์ แล้วเอาหัวกลับไปยังเผ่าอีกาทหาร แม้ว่าลากูดูเหมือนจะ มีการกู้คืน รูปลักษณ์ในดวงตาของเขาเป็นเหมือนกับคนที่รอดชีวิตจากภัยพิบัติดี ส่วนป่ายักษ์ มันยังคงคำรามเนื้อกูลา "ฉันไม่สามารถเข้าพักในสถานนี้นานมากคิดว่า "dammit," ผมต้องหนีในเวลากลางคืน รับที่ไกลจากที่ผิดมนุษยธรรมเมงเฮา..." ผุดไอเดียมากมายในหัวกูลา อย่างไรก็ตาม เขาแล้วเริ่มลังเล เขาเมงเฮาได้พูดก่อนที่เขาซ้ายคำ และเขาเริ่มที่จะต่อสู้อย่างภายใน ช่วงหลัง เขาให้ออกถอนหายใจยาวในตอนท้าย เขาก็ไม่มีความกล้าหาญที่จะแอบหนีในขณะเดียวกัน เฮาเมงดำเนินไปผ่านภูเขา ตาม ด้วยฝูงชนนีโอปีศาจของเขา เฉินอู๋และเพื่อน ๆ จากเผ่าอีกาลูกเสือปฏิบัติตามด้วยความระมัดระวัง พวกเขาไม่สามารถช่วย แต่ดูห้าวเมง ด้วยความเคารพ รวม Wu Ling แน่นอน เคารพอู่เฉินเฮาเมงมีนานตั้งแต่กลายเป็นเข้าใจทุกคนก็เงียบ เมงเฮาลำ จึงไม่ไม่ใครกล้าที่จะสร้างเสียงรบกวน ในที่สุดพวกเขาโผล่ออกมาจากป่าภูเขา ปิดในระยะไกล เผ่าอีกาลูกเสือได้ตอนนี้มองเห็นได้ในที่สุด อู๋เฉินไม่ใช้มันอีกต่อไป หลังจากลังเลทันที เขาเดินไปข้างหน้า และกล่าวว่า ในการลดเสียง "แกรนด์... เมง grandmaster ... Grandmaster เม้ง รัก เพียงว่าอะไรเป็นความสัมพันธ์ระหว่างคุณและ Grandmaster กู"หลังเขา สายตาของคนอื่น ๆ เริ่มฉาย นี้เป็นคำถามเดียวกันทั้งหมดได้รับอย่าลังเลใจเกี่ยวกับเวลาทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามถึงแม้จะตกใจมากกว่าสมาชิกอีกาลูกเสือเผ่าเป็นคนที่มีอิทธิพลจากอีกาทหารเผ่าที่ได้มาพร้อมกับ Gu ลานี่. "มาสเตอร์ Gu จริงที่เรียกว่าผู้ชายที่หนุ่มโท ... เพียง ... เพียงแค่ว่าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่!?!? " " คือจริงๆมันเป็นจริง ... ? ถ้าผู้ชายที่เป็นแกรนด์มาสเตอร์ของ Gu หนุ่มปริญญาโท, ดี, การพิจารณาวิธีการที่มีประสิทธิภาพมาสเตอร์ Gu เป็นแล้วสิ่งที่เกี่ยวกับโทของเขา ... ? " แสดงออกเม้งเฮาเป็นเช่นเดียวกับที่เคยในขณะที่เขามองไปที่ Gu ลาด้วยรอยยิ้มลึกลับ เห็นได้ชัดว่า Gu ลาเป็นห่วงว่าจะเม้งเฮาแน่นอนการจัดเรียงของการลงโทษบางอย่างเกี่ยวกับเขา เขาเสียใจทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นมาก่อนอย่างเห็นได้ชัด ตอนนี้เขามีคุกเข่ามองอย่างใจจดใจจ่อที่เม้งเฮาแสดงออกของเขาเป็นหนึ่งในการปลิดชีพและขอร้อง. "คุณได้รับการดูแลที่ดีของป่ายักษ์" เม้งเฮากล่าวว่าเฉย "เมื่อฉันต้องการให้คุณฉันจะเรียกร้องให้คุณ." เขาหันไปทางป่ายักษ์และตบมัน จากนั้นเขาสะบัดแขนเสื้อของเขาและหันเดินออกไปไกล ป่ายักษ์ดูเหมือนไม่เต็มใจที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับเขา. บิ๊กขนสีดำค้างคาวและส่วนที่เหลือของฝูงชนที่นีโอปีศาจตามเม้งเฮา สำหรับอู๋เฉินและส่วนที่เหลือของสมาชิกอีกาลูกเสือเผ่าที่พวกเขาตามมาอย่างรวดเร็วพร้อมเกินไปหอบ. Gu La โค้งคำนับกราบไปทางเม้งเฮาแล้วเสียงดังกล่าวว่า "หนุ่มโทผู้รับใช้เก่าของคุณคำมั่นสัญญาว่าจะปฏิบัติตามคำสั่งของคุณไปสู่ความตาย! " กับที่ Gu La ให้ออกถอนหายใจ ร่างกายของเขาก็ไม่มีตัวสั่นอีกต่อไป แต่เขาได้รับเกือบกลัวที่จะตายเพียงแค่ตอนนี้ เขาเฝ้ามองเม้งเฮาออกก่อนขึ้นไปที่เท้าของเขาแสดงออกภาคภูมิใจและสูงส่งอีกครั้งปรากฏบนใบหน้าของเขา พนมมืออยู่ข้างหลังเขาเขาหันไปทางตกใจอ้าปากค้างสมาชิกอีกาทหารเผ่า. "เจ้าชายหนุ่มจากบ้านของเรายังเป็นหนุ่มสาว แต่เป็นสง่างามเช่นเคย ผมไม่เคยบอกคุณว่าฉันเป็นใคร ฉันเป็นผู้พิทักษ์แห่งดาวลึกลับมรดกทะเลทรายตะวันตก ฉันได้รับมอบหมายให้เป็นผู้พิทักษ์เจ้าชายหนุ่มจากบ้านของเรา ครึ่งปีที่ผ่านมาเราได้รับการแยกออกจากกันเมื่อ teleporting ไปยังพื้นที่นี้. "โรลลิ่งสตาของเขาที่พวกเขาตบป่ายักษ์แล้วเอามันที่จะมุ่งหน้ากลับไปยังอีกาทหารเผ่า แม้ว่า Gu La ดูเหมือนจะมีการกู้คืนดูในดวงตาของเขาเป็นเช่นเดียวกับคนที่รอดชีวิตภัยพิบัติที่ดี ในฐานะที่เป็นป่ายักษ์มันจะยังคงแผดเสียงสำหรับเนื้อ. "Dammit" คิด Gu ลา "ฉันไม่สามารถอยู่ในสถานที่แห่งนี้มานานกว่า ฉันต้องหนีไปในเวลากลางคืน รับเป็นห่างไกลจากที่ทารุณเม้งเฮา ... . "ความคิดมากมายผุดขึ้นมาในหัว Gu ลา แต่เขาก็เริ่มลังเล เขาจำได้ว่าคำว่าเม้งเฮาได้พูดเพียงแค่ก่อนที่เขาซ้ายและเขาก็เริ่มที่จะต่อสู้ในใจ ช่วงเวลาต่อมาเขาให้ออกถอนหายใจยาว. ในท้ายที่สุดเขาก็ไม่ได้มีความกล้าหาญที่จะหนีไปแอบ. ในขณะเดียวกันเม้งเฮาเดินผ่านภูเขาพร้อมตามด้วยฝูงชน Neo-ปีศาจของเขา อู๋เฉินและอื่น ๆ จากอีกาลูกเสือเผ่าที่ใช้ความระมัดระวัง พวกเขาไม่สามารถช่วย แต่มองไปที่เม้งเฮาด้วยความเคารพวูหลิงรวม แน่นอนเคารพอู๋เฉินสำหรับเม้งเฮาหันนานตั้งแต่เป็นคลั่ง. ทุกคนเป็นที่เงียบสงบ เม้ง Hao ไม่ได้พูดเพื่อให้ค่าคนอื่นไม่กล้าที่จะทำให้เสียงรบกวนใด ๆ ในที่สุดพวกเขาโผล่ออกมาจากป่าภูเขา ออกไปในระยะทางที่อีกาลูกเสือเผ่าคือตอนนี้ที่มองเห็น. สุดท้ายอู๋เฉินไม่สามารถใช้มันใด ๆ เพิ่มเติม หลังจากลังเลอยู่ครู่เขาก็รีบไปข้างหน้าและกล่าวว่าในเสียงลดลง "แกรนด์มาสเตอร์ ... เม้ง ... แกรนด์มาสเตอร์เม้งครับเพียงแค่สิ่งที่แน่นอนคือความสัมพันธ์ระหว่างคุณและแกรนด์มาสเตอร์ Gu หรือไม่ " ด้านหลังของเขาสายตาของคนอื่นที่จะเริ่มต้นที่จะส่องแสง นี่เป็นคำถามเดียวกันทั้งหมดของพวกเขาได้รับการลังเลใจเกี่ยวกับตลอดเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม แม้ตกใจมากกว่าอีกาลูกเสือสมาชิกในเผ่าเป็นผู้มีอิทธิพลจากกาทหารเผ่าที่มีพร้อม กูลาที่นี่เลย" นายท่าน กูเรียกไอ้คุณชาย . . . . . . . แค่ แค่ . . . มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่ ? ? ? ? ? ? ? "" จริงเหรอ . . . . . . . จริงหรือ ? ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นอาจารย์ปู่กูคุณชาย คือ การพิจารณาประสิทธิภาพอย่างไร อาจารย์ปู่กู แล้วเจ้านายของเขา . . . ? "สีหน้าของเมิ่งฮ่าวก็เหมือนที่เคยเป็น เขา มอง กู ลาด้วยรอยยิ้มลึกลับ เห็นได้ชัดว่า กู ลา กังวลว่าเมงเฮาจะแน่นอนบางจัดเรียงของการลงโทษเขา เขาเสียใจที่ทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ตอนนี้ เขาคุกเข่าอยู่ที่นั่น ดูอย่างใจจดใจจ่อที่เมิง หาว สีหน้าของเหตุการณ์ และอ้อนวอน ." ที่คอยดูแลยักษ์ป่า กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวอย่างใจเย็น " เมื่อฉันต้องการคุณ ฉันจะเรียกคุณ " เขาหันมาทางยักษ์ป่าและตบมัน งั้น เขาสะบัดแขนของเขาและหันหลังเดินไปไกล ยักษ์ป่าที่ดูเหมือนไม่เต็มใจที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับเขาใหญ่ขน , ค้างคาวดำ , และส่วนที่เหลือของนีโอ ปีศาจทวยตามเมิ่งเฮ่า สำหรับ Wu Chen และส่วนที่เหลือของอีกาลูกเสือสมาชิกในเผ่า พวกเขาได้อย่างรวดเร็วตามไปด้วย หอบ .กูก้มกราบลาต่อเมิ่งฮ่าวแล้วเสียงดังว่า " คุณชาย , คํามั่นสัญญาทาสเก่าของคุณที่จะปฏิบัติตามคำสั่งของคุณจะตาย ! "ด้วยความที่กูลาถอนหายใจ . ร่างกายของเขาไม่สั่น แต่เขาเคยเกือบตกใจตายเลย เขาดูเมิงเฮาทิ้งก่อนที่จะลุกขึ้นไปที่เท้าของเขา ความภาคภูมิใจ และสูงส่งการแสดงออกอีกครั้งปรากฏบนใบหน้าของเขา มือไว้ข้างหลัง เขาหันไปทางตกใจอ้าปากค้างทหารเผ่ากา , สมาชิก" องค์ชายน้อยของบ้านเรายังเป็นเด็กแต่อย่างสง่างามเช่นเคย ผมเคยบอกคุณว่าฉันเป็นใคร ฉันเป็นดาวผู้พิทักษ์แห่งมรดกของทะเลทรายตะวันตกลึกลับ ฉันได้รับมอบหมายให้ปกป้ององค์ชายน้อยของบ้านเรา เมื่อครึ่งปีก่อน เราจากกันเมื่อวาปไปพื้นที่นี้ กลิ้ง " ดวงตาของเขานั้น เขาลูบหัวยักษ์ในป่า แล้วจึงกลับสู่กาทหารเผ่า แม้ว่ากูลาดูจะหาย , เห็นแววตาของเขาเหมือนคนที่รอดจากหายนะ สำหรับยักษ์ป่า มันยังคงคำรามสำหรับเนื้อ" บ้าจริง " คิดว่ากูลา " ฉันไม่สามารถอยู่ในสถานที่แห่งนี้นานนัก ฉันต้องหนีในตอนกลางคืน ให้ไกลจากที่ไร้มนุษยธรรม เมิ่งฮ่าว . . . . . . . " ความคิดมากมายผุดเข้ามาในหัว กู ลา แต่เขาก็เริ่มลังเล เขานึกถึงคำพูดเมิงเฮาได้พูดก่อนที่จะออกไป และเขาเริ่มที่จะต่อสู้อยู่ในใจ ครู่ต่อมา เขาให้ออกถอนหายใจยาว .สุดท้าย เขาก็ไม่ได้มีความกล้าหาญที่จะหลบหนีอย่างลับๆขณะเดียวกัน เมงเฮาก็มาผ่านภูเขาตามของเขานีโอปีศาจทวย Wu Chen และคนอื่น ๆ จากเผ่าอีกาลูกเสือตามตามลำดับ พวกเขาไม่สามารถช่วย แต่ดูเมิงเฮา ด้วยความเคารพ วู่หลิง รวมอยู่ด้วย แน่นอน ให้ความเคารพ อู๋เฉินสำหรับเมิ่งฮ่าวมีความยาวตั้งแต่กลายเป็นความบ้าทุกคนเงียบ เมิ่งเฮ่าไม่ได้พูด จึงไม่เคยมีใครกล้าที่จะทำให้เสียงรบกวนใด ๆ ในที่สุดก็โผล่ออกมาจากภูเขาป่า ; ปิดในระยะทางที่อีกาลูกเสือเผ่าถูกมองเห็นได้ในขณะนี้ในที่สุด , อู๋เฉินไม่สามารถใช้มันใด ๆเพิ่มเติม หลังจากลังเล เขารีบออกมาพูดเสียงเบา " แกรนด์ . . . . . . . . . . . . . . อาจารย์ปู่เหม็ง อาจารย์ปู่เหม็ง ครับ อะไรคือความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับอาจารย์ปู่กู "หลังเขา สายตาของผู้อื่นเริ่มส่องแสง นี่เป็นคำถามเดียวกันทั้งหมดของพวกเขาได้รับการลังเลเกี่ยวกับเวลาทั้งหมด