There are few figures in the histor

There are few figures in the history of philosophy equal to or more significant than the German philosopher Immanuel Kant (1724-1804). Kant did important work in numerous branches of philosophy, including especially groundbreaking work in moral philosophy and epistemology.
The main thrust of his work in epistemology, as laid out especially in his The Critique of Pure Reason, is an effort to construct a theoretical compromise between the position that our ideas do not connect with a real world independent of them and the position that our ideas are copies of a real world independent of them.

In pursuit of this goal, Kant draws an important distinction between the "noumenal world" and the "phenomenal world." The noumenal world means reality as it is, and the phenomenal world means reality as it is perceived. Thus they are not two "different" worlds (a common mistake newcomers to Kant's philosophy make).

According to Kant, our minds shape incoming sense-data into certain broad categories. For instance, we of necessity see everything as located in three-dimensional space, moving through absolute Newtonian time, and fully explainable in principle by a set of natural causal laws.

That is to say, everything in our phenomenal world (i.e., the world as it is perceived by us) will have those characteristics, for anything else would be literally unthinkable. But it doesn't follow that the noumenal world (i.e., the world as it is in itself) has to have these characteristics, and in fact such characteristics probably would not even make any sense outside the context of the phenomenal world. Nor does it follow that the phenomenal world of other types of beings with different types of minds and sense-organs (i.e., the world as it is perceived by them) will have these characteristics.

Any analogy unfortunately can only be quite loose, but imagine if red-tinted lenses were permanently attached to everyone's eyes. Visible reality to us would be all and only different shades of red. Not because everything really is red, but because the way we process it forces it into that category.

Or even more extreme, think of the relation between language and the world, between the word "horse" and a horse. There are things we can say of "horse" (such as that it has an 'h' in it) that are not true of horses (they don't have any 'h's in them).

If we were to say that a certain object was a particularly dark shade of red in the first case, or that "horse" had more letters than "pig" in the second case, it's not that those claims would be false. As long as we mean that as seen through these permanent red-tinted lenses the object is a dark red, or the word used to refer to a horse has more letters than the word used to refer to a pig, we're fine. It's only if we claim that the object itself is dark red, or actual horses have more letters than actual pigs, that we manifest a confusion.

To say that the noumenal world is a world of space, time, and cause and effect would be like saying horses have 'h's in them. 'h's don't exist in animals. They aren't even the type of thing that exists in animals. They exist in language that is used to represent, among other things, animals. To attribute our phenomenal categories of thought to reality as it is in itself would be that kind of error.

So is Kant saying space, time, and causation and such are illusions? No. No more than it's an illusion to think "horse" has five letters. Again, as long as it's understood that we are referring not to the world independent of our perception (the noumenal world), but instead to the intersection of that world and us (the phenomenal world), then such notions are not illusions at all.

Can we only, then, speak of the phenomenal world, or are there things we can know of the noumenal world as well? There's really next to nothing we can know about the noumenal world (reality as it exists in and of itself). We can say that it exists, and we can say that the result of our interacting with it is the phenomenal world, but that's about it. We can never somehow perceive it independent of our perceptions to see how it compares to the phenomenal world, because if we were perceiving it, then it obviously couldn't be independent of our perceptions.

Is Kant right? Well, in a broad sense he's probably on to something, but not surprisingly his ideas have been challenged strongly over the years and are unlikely to be true down to every detail.

For example, advances of modern science have already called into doubt some of what Kant thought were limitations on how we can conceive the world. Relativity has changed our notions of Euclidean space and Newtonian time, and quantum mechanics has replaced our notion of causal determinism with a probabilistic form of causation. Certainly these ideas are counter-intuitive and very difficult for most folks to grasp, but they are evidently not literally unthinkable to the human mind.

Whether these developments refute Kant's ideas, necessitate a small adjustment in them but otherwise leave them standing, or do not conflict with them at all depends on one's interpretation of Kant's philosophy. This and much more about Kant's epistemology continues to be debated amongst philosophers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีตัวเลขน้อยในประวัติศาสตร์ของปรัชญาเท่ากับ หรือยิ่งกว่านักปราชญ์เยอรมัน Kant ชาติอิมมานูเอล (1724-1804) Kant ได้งานสำคัญในสาขาต่าง ๆ ของปรัชญา รวมถึงงานใหม่เอี่ยมโดยเฉพาะปรัชญาศีลธรรมและญาณวิทยา
กระตุกหลักของงานของเขาในญาณวิทยา ตามที่แสดงในพระวิจารณ์ของบริสุทธิ์เหตุผล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เป็นความพยายามที่จะสร้างการประนีประนอมทฤษฎีระหว่างตำแหน่งที่ความคิดของเราไม่เชื่อมต่อกับโลกจริงเป็นอิสระจากพวกเขา และตำแหน่งที่ความคิดของเราสำเนาอิสระโลกของพวกเขา

แสวงหาเป้าหมายนี้ Kant วาดความแตกต่างสำคัญระหว่าง "โลก noumenal" และ "ปรากฏการณ์โลก" โลก noumenal หมายถึง ความเป็นจริงเนื่องจากเป็น และปรากฏการณ์โลกหมายถึง ความเป็นจริง ตามนั้นถือว่า ดังนั้น จะไม่สอง "แตกต่าง" โลก (ทำแบบทั่วไปผิดพลาดผู้มาปรัชญาของ Kant)

ตาม Kant จิตใจของเรารูปร่างข้อมูลความรู้สึกที่เข้ามาเป็นบางประเภทกว้าง เช่น เราจำเป็นเห็นทุกอย่างที่อยู่ในพื้นที่สามมิติ เคลื่อนย้ายผ่านทฤษฎีเวลา และ explainable เต็มหลักชุดของธรรมชาติสาเหตุกฎหมาย

กล่าวคือ ทุกอย่างในโลกของปรากฏการณ์ (เช่น โลกเพราะถือว่าเรา) จะมีลักษณะ สำหรับอะไรจะ unthinkable อย่างแท้จริง แต่มันไม่ทำตามที่โลก noumenal (เช่น โลกมันอยู่ในตัวเอง) ต้องมีลักษณะเหล่านี้ และในความเป็นจริงลักษณะดังกล่าวคงจะไม่ได้ทำให้รู้สึกใด ๆ นอกจากปรากฏการณ์โลก หรือมันไม่ทำตามที่โลกปรากฏการณ์อื่น ๆ ชนิดของสิ่งมีชีวิตมีจิตใจและอวัยวะความรู้สึกชนิดต่าง ๆ (เช่น โลกที่ถูกมองเห็น โดยพวกเขา) จะมีลักษณะเหล่านี้ได้

เปรียบเทียบใด ๆ แต่สามารถค่อนข้างหลวม แต่สมมติว่าถ้าระบายสีแดงเลนส์ได้อย่างถาวรกับสายตาของทุกคน มองเห็นความเป็นจริงเราจะทั้งหมด และเฉดสีที่แตกต่างกันเฉพาะสีแดง ไม่ได้ เพราะทุกอย่างจริง ๆ เป็นสีแดง แต่เนื่อง จากทางเราดำเนินการบังคับเข้าหมวดหมู่ที่

หรือยิ่งมาก คิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างภาษาและโลก ระหว่างคำ "ม้า" ม้า มีสิ่งที่เราสามารถบอกของ "ม้า" (เช่นมี 'h' ใน) ที่ไม่เป็นความจริงของม้า (พวกเขาไม่มี ' h's ในพวกเขา)

ถ้าเราไม่พูดว่า เป็นวัตถุมีสีเข้มโดยเฉพาะสีแดงในกรณีแรก หรือ "ม้า" ที่มีตัวอักษรมากกว่า "หมู" ในกรณีที่สองมันไม่ใช่ว่า ร้องเรียนเหล่านั้นจะเป็นเท็จ ตราบใดที่เราหมายถึง ที่เห็นผ่านเลนส์ระบายสีแดงเหล่านี้ถาวรวัตถุสีแดงเข้ม หรือคำที่ใช้อ้างอิงถึงม้ามีตัวอักษรมากกว่าคำที่ใช้อ้างอิงถึงหมู เรากำลังดี มันเป็นเฉพาะถ้าเราอ้างว่า วัตถุนั้นเป็นสีแดงเข้ม หรือม้าจริงมีตัวอักษรมากกว่าสุกรจริง เราชัดสับสนเป็นการ

พูดว่าโลก noumenal โลกพื้นที่ เวลา และเหตุ และผลจะเป็นเช่นว่า มีม้า ' h's ในการ ' h's ไม่มีอยู่ในสัตว์ พวกเขาไม่แม้แต่ชนิดของสิ่งที่มีอยู่ในสัตว์ พวกเขามีอยู่ในภาษาที่ใช้แสดง ต่าง ๆ สัตว์ กำหนดประเภทของปรากฏการณ์ความคิดกับความเป็นจริง ตามที่มันอยู่ในตัวเองจะให้ชนิดของข้อผิดพลาด

ดังนั้น คือ Kant บอกว่า พื้นที่ เวลา และ causation และเช่น ภาพลวงตา ไม่ใช่ ยิ่งกว่าเพื่อคิดว่า "ม้า" มี 5 ตัวอักษร อีกครั้ง ตราบใดที่มันได้เข้าใจที่ เราจะอ้างอิงไม่ให้อิสระในโลกของการรับรู้ของเรา (โลก noumenal), แต่แทน การแยกของที่โลกเรา (โลกปรากฏการณ์), แล้วความเข้าใจดังกล่าวไม่ มายาที่ทั้งหมด

สามารถเราเท่านั้น แล้ว พูดของโลกปรากฏการณ์ หรือมีสิ่งที่เราสามารถรู้จักโลก noumenal เช่น มีอยู่ไม่มีอะไรที่เรารู้เกี่ยวกับโลก noumenal ได้จริง ๆ (ความจริงที่อยู่ใน และ ของตัวเอง) เราสามารถกล่าวได้ว่า มีอยู่ และเราสามารถบอกที่ผลลัพธ์ของการโต้ตอบของเรากับโลกล้ำ แต่ที่เกี่ยวกับมัน เราไม่เคยอย่างใดสามารถสังเกตมันขึ้นอยู่กับภาพลักษณ์ของเราดูวิธีการเปรียบเทียบกับโลก ปรากฏการณ์เนื่องจากถ้าเราถูก perceiving มัน แล้วเป็นแน่นอนไม่ต้องขึ้นอยู่กับภาพลักษณ์ของเราได้

Kant เป็นขวา ดี ในความรู้สึกกว้าง คงจะบางสิ่งบางอย่าง แต่ไม่น่าแปลกใจความคิดของเขาได้ถูกท้าทายอย่างยิ่งปี และไม่น่าจะจริงลงรายละเอียดทุกการ

ตัวอย่าง ความก้าวหน้าของวิทยาการสมัยใหม่ได้แล้วเรียกว่า Kant คิดอะไรบางอย่างมีข้อจำกัดว่าเราสามารถตั้งครรภ์โลกลง มีการเปลี่ยนแปลงความเข้าใจของเรา Euclidean และเวลาทฤษฎี ทฤษฎีสัมพัทธภาพ และควอนตัมได้แทนเราคิด determinism สาเหตุ ด้วยตัว probabilistic causation แน่นอนความคิดเหล่านี้เป็น counter-intuitive และยากสำหรับคนส่วนใหญ่จะเข้าใจ แต่พวกเขาอย่างเห็นได้ชัดไม่ unthinkable อย่างแท้จริงกับมนุษย์จิตใจ

ว่าพัฒนาเหล่านี้โต้แนวคิดของ Kant รบกวนปรับปรุงขนาดเล็กได้ แต่อื่น ปล่อยให้พวกเขายืน หรือไม่ขัดแย้งกับพวกเขาทั้งหมดขึ้นอยู่กับตัวตีความปรัชญาของ Kant นี้ และอื่น ๆ อีกมากมายเกี่ยวกับญาณวิทยาของ Kant ยังคงมียังคงอยู่ท่ามกลางนักปรัชญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีตัวเลขที่น้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของปรัชญาเท่ากับหรือมากกว่าอย่างมีนัยสำคัญกว่านักปรัชญาชาวเยอรมันจิตวิทยา (1724-1804) คานท์ได้ทำงานที่สำคัญในหลายสาขาของปรัชญารวมถึงโดยเฉพาะอย่างยิ่งงานที่แหวกแนวในปรัชญาและญาณวิทยา
แรงผลักดันหลักของการทำงานของเขาในญาณวิทยาที่วางโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคำติชมของเหตุผลล้วนเป็นความพยายามที่จะสร้างการประนีประนอมระหว่างทฤษฎี ตำแหน่งที่ความคิดของเราไม่ได้เชื่อมต่อกับโลกแห่งความจริงที่เป็นอิสระของพวกเขาและตำแหน่งที่ความคิดของเราเป็นสำเนาของโลกแห่งความจริงที่เป็นอิสระของพวกเขาในการแสวงหาเป้าหมายนี้คานท์ดึงความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง "โลก noumenal" และ "ปรากฎการณ์โลก." โลก noumenal หมายถึงความเป็นจริงมันเป็นปรากฎการณ์และโลกหมายถึงความเป็นจริงมันเป็นที่รับรู้ ดังนั้นพวกเขาจะไม่สองโลก "แตกต่าง" (ที่มาใหม่ทำผิดพลาดกับปรัชญาของคานท์ให้) ตามคานท์จิตใจของเรารูปร่างข้อมูลความรู้สึกเข้ามาในบางประเภทกว้าง ตัวอย่างเช่นเรามีความจำเป็นเห็นทุกอย่างที่อยู่ในพื้นที่สามมิติย้ายผ่านช่วงเวลาของนิวตันแน่นอนและอธิบายได้อย่างเต็มที่ในหลักการโดยชุดของกฎหมายสาเหตุธรรมชาตินั่นคือจะบอกว่าทุกอย่างในโลกที่ยอดเยี่ยมของเรา (เช่นโลก เป็นที่รับรู้ของเรา) จะมีลักษณะเหล่านั้นสำหรับสิ่งอื่นจะคิดไม่ถึงอย่างแท้จริง แต่มันก็ไม่ได้เป็นไปตามที่โลก noumenal (เช่นโลกที่มันมีอยู่ในตัวเอง) จะต้องมีลักษณะเหล่านี้และในความเป็นจริงลักษณะดังกล่าวอาจจะไม่ได้ทำให้รู้สึกใด ๆ ที่อยู่นอกบริบทของโลกปรากฎการณ์ หรือไม่ก็เป็นไปตามที่โลกมหัศจรรย์ของประเภทอื่น ๆ ของสิ่งมีชีวิตที่มีชนิดที่แตกต่างกันของความคิดและความรู้สึกของอวัยวะ (เช่นโลกที่จะมีการรับรู้ของพวกเขา) จะมีลักษณะเหล่านี้การเปรียบเทียบใด ๆ ที่โชคร้ายเท่านั้นที่สามารถจะค่อนข้างหลวม แต่จินตนาการ ถ้าเลนส์สีแดงสีติดอยู่อย่างถาวรต่อตาของทุกคน ความเป็นจริงที่มองเห็นให้เราจะมีทั้งหมดและมีเพียงเฉดสีที่แตกต่างกันของสีแดง ไม่ได้เพราะทุกอย่างมันต้องเป็นสีแดง แต่เป็นเพราะวิธีที่เราประมวลผลบังคับลงในหมวดหมู่ที่หรือแม้แต่มากขึ้นคิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างภาษาและโลกระหว่างคำว่า "ม้า" และม้า มีสิ่งที่เราสามารถพูดของ "ม้า" (เช่นว่ามี 'เอช' อยู่ในนั้น) ที่ไม่เป็นความจริงของม้า (พวกเขาไม่ได้มี 'ชั่วโมงใดในพวกเขา) ถ้าเราจะบอกว่าบางอย่าง วัตถุเป็นสีดำโดยเฉพาะอย่างยิ่งสีแดงในกรณีแรกหรือที่ "ม้า" มีตัวอักษรมากกว่า "หมู" ในกรณีที่สองก็ไม่ได้ว่าการเรียกร้องเหล่านั้นจะเป็นเท็จ ตราบเท่าที่เราหมายความว่าเท่าที่เห็นผ่านเลนส์สีแดงสีเหล่านี้อย่างถาวรวัตถุที่เป็นสีแดงเข้มหรือคำที่ใช้ในการอ้างถึงม้าที่มีตัวอักษรมากกว่าคำที่ใช้เพื่ออ้างถึงหมูเราดี มันเป็นเพียงถ้าเราอ้างว่าวัตถุที่ตัวเองเป็นสีแดงเข้มหรือม้าที่เกิดขึ้นจริงมีตัวอักษรมากกว่าสุกรที่เกิดขึ้นจริงที่เราแสดงให้เห็นความสับสนที่จะพูดว่าโลก noumenal เป็นโลกของพื้นที่เวลาและเหตุและผลจะเป็นเช่น บอกว่าม้ามี 'ชั่วโมงในพวกเขา 'เอชที่ไม่ได้มีอยู่ในสัตว์ พวกเขาจะไม่ได้ชนิดของสิ่งที่มีอยู่ในสัตว์ พวกเขามีอยู่ในภาษาที่จะใช้ในการเป็นตัวแทนของสิ่งอื่นใดสัตว์ แอตทริบิวต์ประเภทปรากฏการณ์ของความคิดของเรากับความเป็นจริงในขณะที่มันอยู่ในตัวเองจะเป็นชนิดของข้อผิดพลาดที่ดังนั้นคานท์เป็นว่าพื้นที่เวลาและสาเหตุดังกล่าวเป็นภาพลวงตา? เลขที่ไม่เกินจะเป็นภาพลวงตาที่จะคิด "ม้า" มีห้าตัวอักษร อีกครั้งตราบใดที่มันเข้าใจว่าเรากำลังหมายจะไม่เป็นอิสระในโลกของการรับรู้ของเรา (โลก noumenal) แต่แทนที่จะแยกของโลกที่และเรา (โลกมหัศจรรย์) แล้วความคิดดังกล่าวไม่ได้ภาพลวงตาที่ทุกคนสามารถเราแล้วพูดของโลกปรากฎการณ์หรือมีสิ่งที่เราสามารถรู้โลก noumenal ด้วยหรือไม่ มีจริงๆถัดไปไม่มีอะไรที่เราสามารถรู้เกี่ยวกับโลก noumenal (ความเป็นจริงมันมีอยู่ในตัวของมันเอง) เราสามารถพูดได้ว่ามันมีอยู่และเราสามารถพูดได้ว่าเป็นผลมาจากการโต้ตอบของเรากับมันเป็นโลกที่ยอดเยี่ยม แต่ที่เกี่ยวกับมัน เราไม่สามารถรับรู้ว่าอย่างใดที่เป็นอิสระจากการรับรู้ของเราเพื่อดูวิธีการเปรียบเทียบกับโลกมหัศจรรย์เพราะถ้าเราเข้าใจมันแล้วมันเห็นได้ชัดว่าไม่สามารถเป็นอิสระจากความรู้สึกของเราเป็นคานท์ใช่มั้ย? ทั้งในความหมายกว้างที่เขาอาจจะมีอะไรบางอย่าง แต่ไม่น่าแปลกใจความคิดของเขาได้รับการท้าทายอย่างมากในช่วงหลายปีและมีโอกาสน้อยที่จะเป็นจริงลงในรายละเอียดทุกตัวอย่างเช่นความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ได้เรียกแล้วในข้อสงสัยบางอย่างของสิ่งที่ คานท์คิดว่าเป็นข้อ จำกัด ในวิธีการที่เราสามารถตั้งครรภ์โลก สัมพัทธภาพมีการเปลี่ยนแปลงความคิดของเราในปริภูมิแบบยุคลิดและเวลาของนิวตันและกลศาสตร์ควอนตัมได้เปลี่ยนความคิดของเรา determinism สาเหตุที่มีรูปแบบความน่าจะเป็นของสาเหตุ แน่นอนความคิดเหล่านี้เป็นเคาน์เตอร์ที่ใช้งานง่ายและยากมากสำหรับคนส่วนใหญ่จะเข้าใจ แต่พวกเขาจะเห็นได้ชัดไม่ได้อย่างแท้จริงที่จะคิดไม่ถึงจิตใจของมนุษย์ไม่ว่าการพัฒนาเหล่านี้หักล้างความคิดของคานท์, เลี่ยงการปรับขนาดเล็กในพวกเขา แต่อย่างอื่นปล่อยพวกเขายืนอยู่หรือไม่ ความขัดแย้งกับพวกเขาที่ทั้งหมดขึ้นอยู่กับการตีความหนึ่งของปรัชญาของคานท์ นี้และอีกมากมายเกี่ยวกับญาณวิทยาคานท์ยังคงเป็นที่ถกเถียงกันในหมู่นักปรัชญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีตัวเลขบางอย่างในประวัติศาสตร์ของปรัชญาสำคัญเท่ากับหรือมากกว่าเยอรมันนักปรัชญาอิมมานูเอิล คานท์ ( 1724-1804 ) คานท์ทำงานสำคัญในหลายสาขาของวิชาปรัชญา รวมทั้งงานด้านปรัชญา โดยเฉพาะ groundbreaking และญาณวิทยา .
เอาหลักของงานของเขาในญาณวิทยา เป็นวางออกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการวิจารณ์ของเหตุผลบริสุทธิ์คือ ความพยายามที่จะสร้างการประนีประนอมทางทฤษฎีระหว่างตำแหน่งที่ความคิดของเราไม่ได้เชื่อมกับโลกจริงที่เป็นอิสระของพวกเขา และตำแหน่งที่ความคิดของเราเป็นฉบับจริงโลกอิสระของพวกเขา .

ติดตามเป้าหมาย ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างคานท์ดึง " โลก " และ " โลกมหัศจรรย์ noumenal " โลก noumenal หมายถึงความเป็นจริงอย่างที่มันเป็นและโลกมหัศจรรย์ หมายถึง ความเป็นจริงเป็นที่รับรู้ ดังนั้นพวกเขาจะไม่สอง " แตกต่าง " โลก ( ข้อผิดพลาดทั่วไปผู้มาใหม่ปรัชญา Kant ให้ )

ตามคานท์ , จิตใจของเรารูปร่างเข้ามาความรู้สึกข้อมูลในประเภทกว้างบาง ตัวอย่างเช่น เราจำเป็น เห็นทุกอย่างเป็นตั้งอยู่ในพื้นที่สามมิติเคลื่อนที่ผ่านแน่นอนนิวตันครั้งอย่างเต็มที่และอธิบายในหลักการ โดยชุดของกฎสาเหตุธรรมชาติ

คือว่า ทุกอย่างในโลกมหัศจรรย์ของเรา ( เช่น โลกเป็นที่รับรู้โดยเรา ) จะมีลักษณะเหล่านั้น อะไรจะอย่างแท้จริง โดยไม่คาดฝัน แต่มันไม่เป็นไปตามที่โลก noumenal ( เช่นโลกตามที่มันเป็นในตัวเอง ) จะต้องมีลักษณะเหล่านี้และในความเป็นจริงลักษณะดังกล่าวอาจจะไม่ทำให้รู้สึกใด ๆ นอกบริบทของโลกมหัศจรรย์ มันไม่ตามโลกมหัศจรรย์ของประเภทอื่น ๆของมนุษย์ที่มีชนิดที่แตกต่างกันของจิตใจและอวัยวะรับสัมผัส เช่น โลกมันคือการรับรู้ของพวกเขา ) จะมีลักษณะเหล่านี้

ใดคล้ายคลึงแต่จะหลวมมากลองนึกดู ถ้าสีเลนส์เป็นสีแดงอย่างถาวรแนบสายตาของทุกคน มองเห็นความเป็นจริง เราทั้งหมดจะแต่ต่างเฉดสีแดง ไม่ได้ เพราะทุกอย่างมันแดงจริงๆ แต่เพราะวิธีที่เราดำเนินการบังคับมันเป็นประเภทนั้น . .

หรือแม้รุนแรงมากขึ้น คิดถึงความสัมพันธ์ระหว่างภาษาและโลก ระหว่างคำว่า " ม้า " และม้ามีสิ่งที่เราสามารถพูดได้ว่า " ม้า " ( เช่นว่ามันมี ' H ' ) ที่ไม่เป็นความจริงของม้า ( เขาไม่มี ' H อยู่ในนั้น )

ถ้าเราบอกว่าวัตถุบางอย่างที่เป็นสีแดงเฉดสีเข้มโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีแรก หรือ " ม้า " มีตัวอักษรมากกว่า " หมู " ในคดีที่สอง ไม่ใช่การเรียกร้องเหล่านั้นจะเป็นเท็จตราบใดที่เราหมายความว่า เท่าที่เห็นผ่านเหล่านี้ถาวรเลนส์วัตถุเป็นสีแดงอ่อน แดงเข้ม หรือคำที่ใช้เรียกม้ามีตัวอักษรมากกว่าคำที่ใช้เรียกหมู เราสบายดี มันก็แค่ถ้าเราเรียกร้องว่าวัตถุที่ตัวเองเป็นสีแดงเข้มหรือม้าจริงมีตัวอักษรมากกว่าหมูจริง ที่เราแสดงให้เห็นความสับสน

จะบอกว่าโลก noumenal เป็นโลกแห่งอวกาศเวลา และ เหตุ และ ผล จะชอบบอกว่า ม้า มี H อยู่ในพวกเขา . เขาไม่ได้อยู่ในสัตว์ พวกเขาไม่ได้ชนิดของสิ่งที่มีอยู่ในสัตว์ พวกเขามีอยู่ในภาษาที่ใช้แสดง , ในสิ่งอื่นๆ , สัตว์ ในลักษณะประเภทของเราปรากฏการณ์ความคิดกับความเป็นจริงมันเป็นในตัวเองจะเป็นชนิดของข้อผิดพลาด

ดังนั้นคานท์บอกว่า พื้นที่ เวลาสาเหตุและและเช่นเป็นภาพลวงตา ? ไม่ ไม่ มากกว่า มันเป็นภาพลวงตาว่า " ม้า " มี 5 ตัวอักษร อีก ตราบใดที่มันเข้าใจที่เราพูดไม่ได้กับโลกอิสระของการรับรู้ของเรา ( โลก noumenal ) แทนแต่สี่แยกของโลกและเรา ( โลกมหัศจรรย์ ) แล้ว เช่น ความคิดไม่ใช่ภาพลวงตาเลย

เราเท่านั้น แล้วพูดถึงโลกมหัศจรรย์ หรือมีสิ่งที่เราสามารถรู้โลก noumenal เช่นกัน ? มันมีถัดไปไม่มีอะไร เราสามารถรู้เกี่ยวกับโลก noumenal ( ความจริงมันมีอยู่ในตัวของมันเอง ) เราสามารถพูดได้ว่ามันมีอยู่จริง และเราสามารถพูดได้ว่า ผลของการมีปฏิสัมพันธ์กับมันเป็นโลกที่มหัศจรรย์ แต่ที่เกี่ยวกับมันเราไม่เคยได้รู้สึกอิสระในการรับรู้ของเราเพื่อดูวิธีการเปรียบเทียบกับโลกมหัศจรรย์ เพราะถ้าเรารับรู้มัน แล้วมันก็ไม่สามารถเป็นอิสระของการรับรู้ของเรา

เป็น Kant ใช่ไหม ? แต่ในความรู้สึกกว้าง เขาอาจจะกำลังทำอะไรบางอย่างแต่จู่ ๆความคิดของเขาได้ถูกท้าทายอย่างมากในช่วงหลายปีและมีแนวโน้มที่จะเป็นจริงลงไปทุกรายละเอียด

เช่น ความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ได้ เรียกว่าเป็นข้อสงสัยบางอย่างของสิ่งที่ Kant คิดว่ามีข้อจำกัดเกี่ยวกับวิธีที่เราสามารถประดิษฐ์โลก สัมพัทธภาพมีการเปลี่ยนแปลงความคิดของเรา และนิวตันใช้พื้นที่เวลาและกลศาสตร์ควอนตัมได้เปลี่ยนความคิดของเราความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของทฤษฏีกับรูปแบบความน่าจะเป็นของสาเหตุ แน่นอนความคิดเหล่านี้เป็นเคาน์เตอร์ที่ใช้งานง่ายและที่ยากสำหรับคนส่วนใหญ่จะเข้าใจ แต่พวกเขาจะไม่เด่นชัดหมายคิดไม่ถึงกับจิตใจมนุษย์

ไม่ว่าการพัฒนาเหล่านี้หักล้างความคิด Kant , necessitate ปรับขนาดเล็กในพวกเขา แต่ปล่อยให้พวกเขายืนอยู่หรือไม่มีความขัดแย้งกับพวกเขาทั้งหมดขึ้นอยู่กับการตีความปรัชญาของคานท์ . นี้และอีกมากมายเกี่ยวกับคานท์ญาณวิทยายังคงได้รับการถกเถียงในหมู่นักปราชญ์