That night, Sue quarreled with her

That night, Sue quarreled with her mother, then stormed out of the house. While enroute, she remembered that she did not have any money in her pocket, she did not even have enough coins to make a phone call home.

At the same time, she went through a noodle shop, picking up sweet fragrance, she suddenly felt very hungry. She wished for a bowl of noodles, but she had no money!

The seller saw her standing wheat faltered before the counter and asked:

- Hey little girl, you want to eat a bowl?

- But … but I do not carry money … she shyly replied.

- Okay, I’ll treat you – the seller said – come in, I will cook you a bowl.

A few minutes later the owner brought her a steaming bowl of noodles. Ate some pieces, Sue cried.

- What is it? – He asked.

- Nothing. I am just touched by your kindness! – Sue said as she wiped her tears.

- Even a stranger on the street gives me a bowl of noodles, and my mother, after a quarrel, chased me out of the house. She is cruel!!

The seller sighed:

- Girl, why did you think so? Think again. I only gave you a bowl of noodles and you felt that way. Your mother had raised you since you were little, why were you not grateful and disobeyed your mom?

Sue was really surprised after hearing that.

“Why did I not think of that? A bowl of noodles from a stranger made me feel indebted, and my mother has raised me since I was little and I have never felt so, even a little.”

On the way home, Sue thought in her head what she would say to her mother when she arrives home: “Mom, I’m sorry. I know it is my fault, please forgive me … ”

Once up the steps, Sue saw her mother worried and tired of looking for her everywhere. Upon seeing Sue, her mother gently said: “Sue, come inside honey. You are probably very hungry? I cooked rice and prepared the meal already, come eat while it is still hot …”

Can not control any longer, Sue cried in her mom’s hands.

In life, we sometimes easy to appreciate the small actions of some people around us, but for the relatives, especially parents, we see their sacrifices as a matter of natural …

Parental love and concern are the most precious gifts we have been given since birth.

Parents do not expect us to pay back for nurturing us …… but have we ever appreciated or treasure the unconditional sacrifice of our parents?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คืนนั้นฟ้องทะเลาะกับแม่ของเธอแล้วเดินออกจากบ้าน ในขณะที่ระหว่างทางเธอจำได้ว่าเธอไม่ได้มีเงินใด ๆ ในกระเป๋าของเธอเธอก็ไม่ได้มีเหรียญพอที่จะทำให้บ้านที่โทร.

ในเวลาเดียวกันเธอเดินผ่านร้านก๋วยเตี๋ยวยกขึ้นกลิ่นหอมหวานของเธอ รู้สึกหิวมากก็ เธออยากให้ชามก๋วยเตี๋ยว แต่เธอไม่มีเงิน

!ผู้ขายข้าวสาลีได้เห็นเธอยืนสะดุดก่อนที่เคาน์เตอร์และถาม:.

- เฮ้สาวน้อยที่คุณต้องการที่จะกินชาม

- แต่ ... แต่ฉันไม่พกเงิน ... เธออายตอบ

- โอเค i ' ? จะปฏิบัติต่อคุณ - ผู้ขายกล่าวว่า -. มาฉันจะปรุงอาหารที่คุณชาม

ไม่กี่นาทีต่อมาเจ้าของพาเธอนึ่งชามก๋วยเตี๋ยว กินบางชิ้นฟ้องร้องไห้

-. มันคืออะไร - เขาถาม

-. ไม่มีอะไรฉันสัมผัสเพียงแค่ความเมตตาของคุณ - ฟ้องกล่าวว่าขณะที่เธอเช็ดน้ำตาของเธอ

-. แม้แต่คนแปลกหน้าบนถนนให้ฉันชามก๋วยเตี๋ยวและแม่ของฉันหลังจากทะเลาะไล่ฉันออกจากบ้าน เธอเป็นที่โหดร้าย

ผู้ขายถอนหายใจ:

- สาวทำไมคุณคิดอย่างนั้น คิดอีกครั้ง ฉันเพียง แต่จะทำให้คุณชามก๋วยเตี๋ยวและคุณรู้สึกว่าวิธีการที่ แม่ของคุณได้ยกคุณเพราะคุณมีเพียงเล็กน้อยเหตุผลที่เป็นคุณไม่ได้รู้สึกขอบคุณและเชื่อฟังแม่ของคุณหรือไม่

ฟ้องรู้สึกประหลาดใจจริงๆหลังจากที่ได้ยินว่า.

"ทำไมฉันไม่คิดว่าการที่ ชามก๋วยเตี๋ยวจากคนแปลกหน้าทำให้ฉันรู้สึกเป็นหนี้บุญและแม่ของฉันมีขึ้นฉันตั้งแต่ฉันยังเด็กและฉันไม่เคยรู้สึกเช่นนั้นแม้แต่น้อย. "

ระหว่างทางกลับบ้านฟ้องความคิดในหัวของเธอว่าเธอจะพูดว่า กับแม่ของเธอเมื่อเธอมาถึงบ้าน: "แม่ของฉันขอโทษฉันรู้ว่ามันเป็นความผิดของฉันโปรดยกโทษให้ฉัน ... "

ขึ้นเมื่อขั้นตอนฟ้องเห็นแม่ของเธอกังวลและเหนื่อยของการมองหาเธอทุกที่ เมื่อเห็นฟ้องแม่ของเธอเบา ๆ กล่าวว่า "ฟ้องมาในน้ำผึ้ง คุณอาจจะหิวมาก ฉันสุกข้าวและเตรียมอาหารที่มีอยู่แล้วมากินในขณะที่มันยังคงร้อน ... "

ไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไปฟ้องร้องไห้อยู่ในมือของแม่ของเธอ.

ในชีวิตบางครั้งเราง่ายที่จะชื่นชมการกระทำที่มีขนาดเล็กของคนบางคนที่อยู่รอบตัวเรา แต่สำหรับญาติโดยเฉพาะอย่างยิ่งพ่อแม่ที่เราเห็นความเสียสละของพวกเขาเป็นเรื่องของธรรมชาติ ...

ความรักและความห่วงใยของพ่อแม่เป็นของขวัญที่มีค่าที่สุดที่เราได้รับมาตั้งแต่เกิด

พ่อแม่ไม่คาดหวังว่าเราจะจ่ายกลับมาบำรุงเรา ...... แต่ที่เราเคยได้รับการชื่นชมหรือสมบัติการเสียสละที่ไม่มีเงื่อนไขของพ่อแม่ของเราหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คืน Sue quarreled กับแม่ของเธอ แล้ว stormed ออกจากบ้าน ขณะ enroute เธอจำว่า เธอไม่มีเงินในกระเป๋าของเธอ เธอไม่ได้มีเหรียญพอไปได้กับโทรศัพท์บ้าน

ที่เวลาเดียวกัน เธอไปผ่านร้านก๋วยเตี๋ยว รับกลิ่นหอมหวาน เธอก็รู้สึกหิว เธอปรารถนาในชามก๋วยเตี๋ยว แต่เธอก็ไม่มีเงิน!

ผู้ขายเห็นข้าวสาลีเธอยืนเดินลังเลก่อนที่เคาน์เตอร์ และถาม:

- Hey สาวน้อย คุณต้องกินชาม?

- แต่... แต่ฉันไม่มีเงิน...เธอ shyly ตอบ

-เอาล่ะ จะรักษาคุณ – ผู้ว่า มา ฉันจะปรุงคุณชามเป็นการ

ไม่กี่นาทีต่อมาเจ้าของทำให้เธอนึ่งชามก๋วยเตี๋ยว กินบางชิ้น ฟ้องร้อง

-มันคืออะไร – เขาถาม

- ไม่ ผมเพียงมาสัมผัส ด้วยเมตตาของคุณ -ฟ้องว่า เป็นเธอเช็ดน้ำตาของเธอ

- แม้คนแปลกหน้าบนถนนให้ฉันถ้วยก๋วยเตี๋ยว และคนนั้นได้แม่ของฉัน หลังจากการทะเลาะกัน ไล่ฉันออกจากบ้าน เธอจะโหดร้าย!!

ผู้ถอนหายใจ:

-สาว ทำไมคุณคิดได้ คิดอีกครั้ง ฉันเพียงให้คุณชามก๋วยเตี๋ยว และคุณรู้สึกว่างั้น แม่ได้ยกคุณเนื่องจากคุณมีน้อย ทำไมไม่คุณขอบคุณ และฝ่าฝืนคำสั่งของคุณแม่?

บางซื่อมากจริง ๆ หลังจากได้ยินที่

"ทำไมไม่ได้ไม่คิดว่า ชามก๋วยเตี๋ยวจากคนแปลกหน้าที่ทำให้ฉันรู้สึกเป็นหนี้ และแม่ได้ยกผมเนื่องจากผมเล็กน้อย และมีไม่เคยรู้สึกได้ แม้แต่น้อย"

มาบ้าน Sue คิดในหัวของเธอว่าเธอจะพูดกับแม่ของเธอเมื่อเธอมาถึงบ้าน: "แม่ ขอโทษ ฉันรู้ว่า มันเป็นความผิดของฉัน โปรดยกโทษให้ฉัน... "

เมื่อขึ้นตอน Sue เห็นแม่ของเธอกังวล และเหนื่อยกับการมองหาเธอทุก เมื่อเห็น Sue แม่ของเธอเบา ๆ ว่า: "Sue มาภายในน้ำผึ้ง มีคุณคงหิว ผมรับประทานข้าว และเตรียมอาหารแล้ว มากินในขณะยังร้อน... "

ไม่ได้อีกต่อไป ฟ้องร้องในมือของแม่ของเธอได้

ในชีวิต เราง่ายบางครั้งจะชื่นชมการกระทำเล็ก ๆ ของบางคน รอบตัวเรา แต่ สำหรับ ญาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ปกครอง เราเห็นใจความเป็นเรื่องของธรรมชาติ...

รักผู้ปกครองกังวลใจของขวัญล้ำค่าที่สุดที่เราได้รับตั้งแต่เกิด

พ่อแม่คาดหวังเราจะคืนเงินสำหรับ nurturing เรา... แต่เราเคยเพิ่ม หรือสมบัติเสียสละของผู้ปกครองโดยไม่มีเงื่อนไขหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในยามค่ำคืนที่ซื่อทะเลาะกันพร้อมด้วยแม่ของเธอแล้วให้ฟาดหางออกจากบ้าน ในขณะที่ในระหว่างเส้นทางเพื่อไปเธอจำได้ว่าเธอไม่ได้มีเงินที่อยู่ในกระเป๋าของเธอเธอไม่มีเหรียญพอที่จะทำให้การติดต่อทางโทรศัพท์บ้านได้.

ในเวลาเดียวกับที่เธอก็ผ่านร้านก๋วยเตี๋ยวที่หยิบขึ้นมากลิ่นหอมหวานเธอก็รู้สึกหิวเป็นอย่างมาก เธออยากให้สำหรับโถบรรจุอาหารจากเส้นก๋วยเตี๋ยวแต่เธอก็ไม่มีเงิน!

ผู้ขายที่เห็นสาลียืนอยู่ของเธอกลับสะดุดขาตัวเองก่อนที่เคาน์เตอร์และถาม:

- นี่เด็กหญิงตัวน้อยคุณต้องการจะรับประทานอาหารได้หรือไม่?

- แต่...แต่ผมไม่ได้พกพาเงิน...เธอเหนียมอายแล้วตอบ.

- โอเคผมจะได้เพลิดเพลินใจไปกับคุณ - ผู้ขายที่พูด - มาในผมจะทำอาหารคุณโถบรรจุอาหารที่.

ไม่กี่นาทีต่อมาเจ้าของที่มาโถสำหรับนึ่งจากเส้นก๋วยเตี๋ยว กินบางชิ้นซื่อร้อง.

- อะไรคือมัน - เขาก็ถาม.ไม่มีอะไร

-ฉันได้สัมผัสโดยความเมตตาของคุณ - ซูกล่าวว่าเช็ดน้ำตา.

- แม้จะเป็นคนแปลกหน้าบนถนนที่ทำให้ผมใส่ชามของก๋วยเตี๋ยวและแม่ของฉันหลังจากทะเลาะกันที่ไล่ผมออกจากบ้าน เธอเป็นน้องใหม่ใจทมิฬ

ผู้ขายที่ถอนใจ:

- สาวทำไมคุณคิดอย่างนั้น คิดใหม่อีกครั้ง ผมเพียงแห่งเดียวทำให้คุณโถบรรจุอาหารที่ของก๋วยเตี๋ยวและคุณรู้สึกอย่างนั้น คุณแม่ของคุณได้เพิ่มคุณแล้วคุณก็น้อยทำไมจึงไม่รู้สึกซาบซึ้งและไม่เชื่อฟังพระโอษฐ์แม่ของคุณหรือไม่?

ซื่อรู้สึกประหลาดใจหลังจากได้ยินว่า.

"ทำไมผมไม่คิดว่าการที่จริงๆ โถบรรจุอาหารจากเส้นก๋วยเตี๋ยวจากคนแปลกหน้าที่ทำให้ผมรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณและแม่ของฉันมีมากขึ้นผมมาตลอดนับตั้งแต่ผมเป็นเพียงเล็กน้อยและผมไม่เคยรู้สึกว่าทำให้แม้แต่น้อย"

ในระหว่างทางกลับบ้านซื่อคิดว่าอยู่ในหัวของเธอว่าเธอจะบอกกับแม่ของเธอเมื่อเธอมาถึงบ้าน"หม่อมฉันขอ อภัยผมรู้ว่ามันเป็นความผิดของเราโปรด อภัย ให้ผมด้วย..."

เมื่อขึ้นบันไดที่ซื่อเห็นแม่ของเธอกังวลและเหนื่อยล้าของกำลังมองหาของเธอในทุกๆที่ เมื่อได้เห็นซูแม่ของเธออย่างนุ่มนวลว่า"ซื่อเข้ามาข้างในน้ำผึ้ง คุณอาจจะหิวเป็นอย่างมาก ฉันทำข้าวและได้จัดเตรียมอาหารที่มากินในขณะที่มีความร้อนอยู่..."

ไม่สามารถควบคุมได้อีกซื่อร้องในมือของเธอแม่.

ในชีวิตในบางครั้งเราได้อย่างง่ายดายเพื่อการเพลิดเพลินใจไปกับการดำเนินการขนาดเล็กของคนบางคนรอบตัวเราแต่สำหรับญาติผู้เสียชีวิตที่โดยเฉพาะพ่อแม่เราดูที่การเสียสละของพวกเขาเป็นเรื่องของธรรมชาติ........................

โดยผู้ปกครองความรักความห่วงใยและได้รับของขวัญอันล้ำค่าที่สุดที่เราได้รับมาแต่กำเนิด.

คุณพ่อคุณแม่ไม่ได้คาดหวังให้เราต้องจ่ายย้อนหลังสำหรับเลี้ยงดูเรา......................แต่เรามีค่าเงินบาทแข็งค่าขึ้นมาหรือสมบัติเป็นเครื่องบูชาอย่างไม่มีเงื่อนไขของพ่อแม่ของเรา