A central passage in which Weber st

A central passage in which Weber states his case concerns what is involved
in theorizing about “the ‘Christianity’ of the Middle Ages” regarding which:
[W]e are applying a purely analytical construct created by ourselves.
It is a combination of articles of faith, norms from church law and
custom, maxims of conduct, and countless concrete interrelationships
which we have fused into an “idea.” It is a synthesis which we could
not succeed in attaining with consistency without the application of
ideal-type concepts. (Weber 1949, 96)
And there is this about embryonic ideal-types already present in economic
theory, for example when postulating “rigorously rational conduct” in market
transactions:
This procedure can be indispensable for heuristic as well as expository
purposes. The ideal typical concept . . . is no “hypothesis” but it offers
guidance to the construction of hypotheses. It is not a description of
reality but it aims to give unambiguous means of expression to such a
description. (Weber 1949, 90)
Weber goes on to say that ideal-types are constructed “not as an average of”
their instances, but by selecting and accenting elements such that it is then a
matter “of determining in each individual case, the extent to which this idealconstruct
approximates to or diverges from reality . . .” (Weber 1949, 90)
Among the questions thus for us to address are: if ideal-types are offered as
one-sided constructs for explanation, how exactly do they connect with reality
and especially with the subjective understanding of agents that is a keystone
of Weberian theory? And if Weberian ideal-types are versions of existing
models in economics, not to mention natural science, what in Weber on the
topic is original?
We may begin our answers by looking for illustration to Weber’s theory
about the Protestant ethic, which presumably applies an ideal-type to explain
specifically how he resolves the query about why Calvinist Puritans, while
believing in predestination and otherworldly concerns, launched capitalism.
Weber’s answer (whether historically correct or not) involves setting aside
what plain logic suggests should have been their orientation: fatalism and a
total withdrawal from the world, or, oppositely, giving oneself over to hedonism
since what would that matter anyway? The actual implication for the
believers that Weber brings out is different. People avoided the anxiety over
their ultimate fate by being always busy and productive in the world, and by
living in a simple and presumably virtuous way, without self-indulgence. Notice,thus, that Weber’s ideal-type of the historical agents in question draws on
their subjective understanding but then reaches beneath and beyond it for the
purposes of explanation.
To elaborate on this we need to properly connect ideal-types with other basic
notions in Weber’s methodology because they or their implications are often misunderstood.
In a much-cited passage Weber tells us: “Sociology . . . is a science
concerning itself with the interpretive understanding of social action and thereby
with a causal explanation of its course and consequences” (Weber 1978 1:4).
Before taking up the reference to causality, I remark that interpretive understanding
here refers initially to such by social agents, subjective meaning, and not (yet)
an interpretation by theorists. The familiar and fundamental postulate for Weber
is that human consciousness and agency must focus an otherwise unfocused
world of experience, by selecting and structuring sensory input in accord with
specific kinds, categories, and linkages of elements. The linkages are forged
sometimes by means of strict logic but often by more general forms of conceptual
connection such as association of ideas, analogy, and symbolic reference. What
sociology addresses, then, is normally already in some sense cognized by agents:
focused, synthesized, and oriented by them.
In a further foundational plank of his methodology, Weber distinguishes systematically
different ways in which conceiving or acting can be meaningful,
and at times shade off into not being meaningful while remaining interesting
as contrast cases. I allude here to Weber’s fourfold classification of rationality
whereby action can be: rational as a means to some end; rational in being an
expression of a value that is taken to need no further justification, as with
doing something solely for the sake of honor; rational in being an expression
of or based on an emotion, but in a focused and coherent way, as with anger
at a particular (alleged) offense, an emotion unlike rage of a pathological or
unfocussed sort; rational in deliberately following a custom, which is different
from being unknowingly influenced or automaton-like. The attention to agents’
meaning and orientation in any of these ways, though, is only a first step to
understanding and explanation by the Weberian sociologist.
The next step in working out the agent-observer dialectic that is the key
to Weber’s sociology and notion of ideal-types comes with his demand, cited
above, for linking the interpretive understanding of agents’ thoughts and actions
with a causal explanation of them. In these matters Weber carved out vital middle
ground in the debate that was ongoing in his time and continues in ours
between an interpretivist approach to the social sciences that rejects these being
assimilated to the model of the natural sciences and a positivist approach that
calls for the unity of all the sciences. So, in what sense and why does Weber
claim that causal explanations are essential to complete the project of the
interpretive understanding of social agents? And why have other theorists insisted that grasping the subjective meaning of things for agents is very different
from giving a causal explanation? One argument presented by these
latter theorists is that reasons are in no way causes because reasons are conceptually,
logically, linked to beliefs and to actions, whereas causes are separate
events from their effects and contingently linked to them. Moreover, causes
are commonly deemed physical factors whereas, it seems, reasons are in a
sense immaterial or ideational. But Weber’s response to the considerations so
far adduced is conclusive: in some manner reasons should be causes, though
at times they may fail to be.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อพระคัมภีร์ภาคกลางซึ่งแบ่งแยกระบุกรณีเขาเกี่ยวข้องกับอะไรเกี่ยวข้องกับ
ในเก่าเกี่ยวกับ "'ศาสนา' ของยุคกลาง" ใด:
[W] e จะใช้โครงสร้างการวิเคราะห์เพียงอย่างเดียวที่สร้าง ด้วยตนเอง
ก็ชุดของบทความของความเชื่อ บรรทัดฐานจากกฎหมายที่คริสตจักร และ
เอง คำคมของ และคอนกรีต interrelationships นับไม่ถ้วน
ซึ่งเรามี fused เป็น "คิด"เป็นการสังเคราะห์ซึ่งเราสามารถ
ไม่ประสบความสำเร็จในการบรรลุมีความสอดคล้องกันโดยไม่ต้องใช้
แนวคิดอุดมคติชนิด (แบ่งแยก 1949, 96)
และมีนี่เกี่ยวกับตัวอ่อนเหมาะชนิดอยู่ได้ในเศรษฐกิจ
ทฤษฎี อย่าง postulating "เชือดเคร่งครัดปฏิบัติ" ในตลาด
ธุรกรรม:
ขั้นตอนนี้จะขาดไม่ได้สำหรับ heuristic เป็น expository
วัตถุประสงค์ได้ ห้องทั่วไปแนวคิด...จะไม่มี "สมมติฐาน" แต่มี
คำแนะนำเพื่อสร้างสมมุติฐาน ไม่คำอธิบายของ
จริงแต่มันมีวัตถุประสงค์ให้ชัดเจนวิธีการของนิพจน์ดังกล่าวมี
คำอธิบาย (แบ่งแยก 1949, 90)
แบ่งแยกไปไปพูดที่ สร้างอุดมคติชนิด "ไม่เป็นโดยเฉลี่ย"
อินสแตนซ์ของพวกเขา แต่ ทางเลือก accenting องค์ประกอบที่ต้องการ
เรื่อง "กำหนดในแต่ละกรณีแต่ละ ขอบเขตที่ idealconstruct
approximates ไป หรือ diverges จากความเป็นจริง... " (แบ่งแยก 1949, 90)
คำถามทำให้เราอยู่ในหมู่: ถ้าเหมาะชนิดเช้า
หน้าหนึ่งที่เป็นโครงสร้างให้สำหรับอธิบาย วิธีการว่าจะเชื่อมต่อกับความเป็นจริง
และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับความเข้าใจตามอัตวิสัยของตัวแทนที่เป็นภาพ
ของ Weberian ทฤษฎี และ ถ้าชนิดเหมาะ Weberian เป็นรุ่นที่มีอยู่
โมเดลในเศรษฐศาสตร์ ไม่ต้องพูดถึงวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ อะไรในการแบ่งแยกในการ
หัวข้อเป็นต้นฉบับ?
เราอาจเริ่มต้นคำตอบของเรา โดยดูประกอบกับทฤษฎีของเวเบอร์
เกี่ยวกับจริยธรรมฝ่ายโปรเตสแตนต์ ซึ่งน่าจะใช้ชนิดเหมาะที่จะอธิบาย
โดยเฉพาะวิธีเขาแก้ไขการสอบถามเกี่ยวกับทำไม Calvinist Puritans ขณะ
เชื่อ predestination และกังวลแปลก เปิดตัวทุนนิยม.
คำตอบของเวเบอร์ (ว่าอดีตแก้ไข หรือไม่) เกี่ยวข้องกับการตั้งไว้
แนะนำตรรกะใดล้วนควรมีการวางแนว: fatalism และ
รวมถอนจากโลก หรือ oppositely ให้ตัวเองผ่าน hedonism
ตั้งแต่สิ่งจะที่สำคัญหรือ เนื่องจากแท้จริงสำหรับการ
ผู้เชื่อที่แบ่งแยกออกเป็นหลาย คนหลีกเลี่ยงความห่วงใยผ่าน
ชะตากรรมของพวกเขาที่ดีที่สุด โดยมักจะว่าง และมีประสิทธิผล ในโลก และ
ชีวิตง่าย และดีงามสันนิษฐานว่าวิธี โดย self-indulgence สังเกต ดังนั้น ที่ เหมาะของเวเบอร์ชนิดของตัวแทนประวัติศาสตร์คำถามวาดบน
ตนตามอัตวิสัยเข้าใจแต่แล้วถึงใต้ และนอกเหนือ จากนั้นสำหรับการ
วัตถุประสงค์ของคำอธิบาย
ประณีตนี้เราต้องการเชื่อมต่อชนิดเหมาะกับพื้นฐานอื่น ๆ ได้อย่างถูกต้อง
ความเข้าใจในวิธีการของเวเบอร์เนื่องจากผลกระทบของพวกเขาหรือพวกเขาจะมัก misunderstood.
ในข้อพระคัมภีร์อ้างมาก แบ่งแยกบอก: "สังคมวิทยา...เป็นศาสตร์
เกี่ยวกับตัวเอง ด้วยการ interpretive ทำความเข้าใจเกี่ยวกับการดำเนินการทางสังคม และผล
ด้วยคำอธิบายเชิงสาเหตุของหลักสูตรและผลกระทบ" (แบ่งแยก 1978 1:4)
ก่อนค่าการอ้างอิงถึง causality ฉันรีเข้าใจว่า interpretive
นี่ถึงเริ่มต้นดังกล่าว โดยตัวแทนทางสังคม ความหมายตามอัตวิสัย และ (ยังไม่)
ความ โดย theorists Postulate คุ้นเคย และพื้นฐานสำหรับแบ่งแยก
ว่าจิตสำนึกของมนุษย์ และหน่วยงานต้องมุ่งเน้นการมิฉะนั้น unfocused
โลกของประสบการณ์ เลือก และป้อนข้อมูลรับความรู้สึกที่สอดคล้องกับการจัดโครงสร้าง
เฉพาะชนิด ประเภท และความเชื่อมโยงขององค์ประกอบ ลิงค์จะปลอม
โดยตรรกะที่เข้มงวดบางครั้ง แต่มักจะ โดยรูปแบบทั่วไปของแนวคิด
เชื่อมต่อเช่นการเชื่อมโยงของความคิด เปรียบเทียบ และสัญลักษณ์อ้างอิง อะไร
สังคมวิทยาอยู่ แล้ว อยู่โดยปกติในบาง cognized ความรู้สึกโดยตัวแทน:
เน้น สังเคราะห์ และเน้น โดยพวกเขาได้
ในการเพิ่มเติม foundational แผ่นของวิธีการของเขา แบ่งแยกแตกต่างระบบ
วิธีต่าง ๆ ในการตั้งครรภ์หรือการทำหน้าที่ได้อย่างมีความหมาย,
และบางครั้งสีออกเป็นไม่มีความหมายขณะที่เหลือน่าสนใจ
เป็นความคมชัดกรณีได้ ผมเปรยนี่ของแบ่งแยกจัดประเภท fourfold rationality
โดยเป็นการดำเนินการ: เหตุผลเป็นวิธีการบางอย่างสิ้นสุด เหตุผลในการ
ของค่าที่ถูกต้องไม่มีเหตุผลเพิ่มเติม เช่นเดียวกับ
ทำอะไรเพียงเพื่อเกียรติ เชือดใน นิพจน์
ของ หรืออยู่ ในอารมณ์ แต่ ใน ทางเน้น และ coherent ด้วยความโกรธ
ที่เป็นเฉพาะ (ถูกกล่าวหา) กระทำความผิด อารมณ์แตกต่างจากความโกรธของการทางพยาธิวิทยา หรือ
เรียง unfocussed เชือดโดยเจตนาตอนเอง ซึ่งจะแตกต่าง
จากการรับอิทธิพลโดยไม่รู้ตัว หรือ เหมือนออโตมาตานั้น ความสนใจไปที่ตัวแทนของ
ความหมายและการวางแนวในวิธีการเหล่านี้ แม้ว่า เป็นเพียงก้าวแรกสู่
เข้าใจและอธิบายตามแบบ Weberian sociologist.
ขั้นตอนถัดไปในการทำงานออก dialectic แทนนักการที่คีย์
สังคมวิทยาและความเหมาะชนิดของเวเบอร์มาพร้อมกับความต้องการของเขา อ้าง
ข้างต้น สำหรับการเชื่อมโยงความเข้าใจของความคิดและการกระทำของตัวแทน interpretive
กับคำอธิบายเชิงสาเหตุของพวกเขา ในเรื่องเหล่านี้ แบ่งแยกแกะสลักกลางสำคัญ
พื้นในการอภิปรายที่มีอย่างต่อเนื่องในเวลาของเขา และยังคงมีอยู่ในเรา
ระหว่างวิธีการ interpretivist กับสังคมศาสตร์ที่ปฏิเสธเหล่านี้ถูก
ขนบธรรมเนียมประเพณีกับรูปแบบของวิทยาศาสตร์ธรรมชาติและ positivist เป็นวิธีที่
เรียกสำหรับเอกภาพของความรู้ ดังนั้น ในรู้สึกอะไรและเหตุใดแบ่งแยก
อ้างว่า คำอธิบายเชิงสาเหตุเป็นสิ่งสำคัญในการดำเนินการโครงการของ
เข้าใจ interpretive ของสังคม และทำไมมี theorists อื่น ๆ ยืนยันว่า เรียงความหมายตามอัตวิสัยของสิ่งสำหรับตัวแทนจะแตกต่างกันมาก
จากคำอธิบายเชิงสาเหตุ อาร์กิวเมนต์หนึ่งที่นำเสนอ โดยเหล่านี้
theorists หลังคือเหตุผลในทางสาเหตุเนื่องจากเหตุผลทางแนวคิด,
ตรรกะ เชื่อมโยง กับความเชื่อ และการดำเนิน การ ในขณะที่สาเหตุแยกต่างหาก
เหตุการณ์ จากผลของพวกเขา และ contingently เชื่อมโยง นอกจากนี้ ทำให้
โดยทั่วไปจะถือปัจจัยทางกายภาพในขณะที่ เหมือน มีเหตุผลในการ
รู้สึก immaterial หรือ ideational แต่การตอบสนองของแบ่งแยกการพิจารณาเพื่อ
ไกล adduced เป็นข้อสรุป: ลักษณะบางประการควรสาเหตุ แม้ว่า
ครั้งพวกเขาอาจไม่ต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทางภาคกลางที่เวเบอร์ระบุกรณีของเขาเกี่ยวกับสิ่งที่มีส่วนเกี่ยวข้อง
ในทฤษฎีเกี่ยวกับ "'คริสต์' ในยุคกลาง" เกี่ยวกับที่:
[W] อีจะใช้โครงสร้างการวิเคราะห์อย่างหมดจดสร้างขึ้นด้วยตัวเอง
มันคือการรวมสิ่งของที่ทำจาก ศรัทธาบรรทัดฐานจากคริสตจักรและกฎหมาย
ที่กำหนดเองแง่ของการปฏิบัติและความสัมพันธ์ที่เป็นรูปธรรมนับไม่ถ้วน
ที่เราได้หลอมรวมเป็น "ความคิด." มันเป็นสังเคราะห์ที่เราอาจจะ
ไม่ประสบความสำเร็จในการบรรลุความสอดคล้องกันโดยไม่ต้องมีการประยุกต์ใช้
แนวความคิดในอุดมคติประเภท (เวเบอร์ 1949 96)
และมีนี้เป็นเรื่องเกี่ยวตัวอ่อนที่เหมาะสำหรับประเภทอยู่แล้วในทางเศรษฐกิจ
ทฤษฎีตัวอย่างเช่นเมื่อยืนยัน "เคร่งครัดปฏิบัติเหตุผล" ในตลาด
การทำธุรกรรม:
ขั้นตอนนี้สามารถที่จำเป็นสำหรับการแก้ปัญหารวมทั้งการชี้แจง
วัตถุประสงค์ แนวคิดทั่วไปเหมาะ . . ไม่ "สมมติฐาน" แต่ก็มี
คำแนะนำที่จะมีการก่อสร้างสมมติฐาน มันไม่ได้เป็นคำอธิบายของ
ความเป็นจริง แต่มันก็มีจุดมุ่งหมายที่จะให้ความหมายที่ชัดเจนในการแสดงออกเช่น
คำอธิบาย (เวเบอร์ 1949 90)
เวเบอร์ก็จะบอกว่าเหมาะสำหรับประเภทที่สร้าง "ไม่ได้เป็นค่าเฉลี่ยของ"
กรณีของพวกเขา แต่โดยการเลือกและการเน้นองค์ประกอบดังกล่าวว่าเป็นแล้ว
เรื่อง "การกำหนดในแต่ละกรณีขอบเขต ที่ idealconstruct นี้
ใกล้เคียงหรือ diverges จากความเป็นจริง . ". (เวเบอร์ 1949 90)
ในบรรดาคำถามจึงให้เราอยู่คือถ้าเหมาะประเภทมีการเสนอเป็น
โครงสร้างด้านเดียวสำหรับคำอธิบายวิธีการว่าพวกเขาเชื่อมต่อกับความเป็นจริง
และโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีความเข้าใจส่วนตัวของตัวแทนที่เป็น หลักสำคัญ
ของทฤษฎี Weberian? และถ้า Weberian เหมาะประเภทเป็นรุ่นที่มีอยู่
ในรูปแบบเศรษฐกิจที่ไม่พูดถึงวิทยาศาสตร์ธรรมชาติสิ่งที่อยู่ในเวเบอร์ใน
หัวข้อเป็นต้นฉบับ?
เราอาจจะเริ่มต้นคำตอบของเราโดยการมองหาภาพประกอบทฤษฎีเวเบอร์
เกี่ยวกับจริยธรรมโปรเตสแตนต์ซึ่งน่าจะมีผลบังคับใช้ เหมาะอย่างยิ่งชนิดที่จะอธิบาย
เฉพาะวิธีการที่เขาจะช่วยแก้ปัญหาการสอบถามเกี่ยวกับสาเหตุที่ถือลัทธิแบ๊ปทิสในขณะที่
เชื่อในชะตากรรมและความกังวลอยู่อย่างเปิดตัวระบบทุนนิยม
เวเบอร์คำตอบ (ไม่ว่าจะในอดีตที่ถูกต้องหรือไม่) ที่เกี่ยวข้องกับการจัดสรร
สิ่งที่ตรรกะธรรมดาแนะนำควรได้รับการวางแนวทางของพวกเขาโชคชะตา และ
ถอนตัวออกจากโลกทั้งหมดหรือตรงกันข้ามให้ตัวเองไปแสวงหาความสุข
ตั้งแต่สิ่งที่จะว่าต่อไปที่? ความหมายที่แท้จริงสำหรับ
บรรดาผู้ศรัทธาที่เวเบอร์ออกมาจะแตกต่างกัน คนหลีกเลี่ยงความวิตกกังวลกว่า
ชะตากรรมของพวกเขาโดยการเป็นมักจะยุ่งและมีประสิทธิภาพในโลกและโดย
ที่อาศัยอยู่ในวิธีที่ง่ายและคุณงามความดีคงจะไม่มีตัวเองปล่อยตัว แจ้งให้ทราบล่วงหน้าจึงว่าเวเบอร์ที่เหมาะสำหรับประเภทของตัวแทนทางประวัติศาสตร์ในคำถามเสมอใน
ความเข้าใจส่วนตัวของพวกเขา แต่แล้วก็มาถึงใต้และนอกเหนือจากมันสำหรับ
วัตถุประสงค์ของคำอธิบาย
ในการอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้เราจำเป็นที่จะต้องเชื่อมต่อที่เหมาะสำหรับประเภทที่มีพื้นฐานอื่น ๆ
ในความคิด วิธีการ weber เพราะพวกเขาหรือความหมายของพวกเขาจะมักจะเข้าใจผิด
ในทางมากอ้างเวเบอร์บอกเรา: "สังคมวิทยา . . เป็นวิทยาศาสตร์
ที่เกี่ยวข้องกับตัวเองด้วยความเข้าใจความหมายของการกระทำทางสังคมและจึง
มีคำอธิบายสาเหตุของหลักสูตรและผลที่ตามมา "(เวเบอร์ 1978 1: 4)
ก่อนที่จะถึงการอ้างอิงถึงเวรกรรมที่ฉันสังเกตว่าเข้าใจความหมาย
ที่นี้หมายแรกที่ดังกล่าว โดยตัวแทนทางสังคมความหมายอัตนัยและไม่ (ยัง)
การตีความโดยนักทฤษฎี สมมุติคุ้นเคยและเป็นพื้นฐานสำหรับเวเบอร์
คือจิตสำนึกของมนุษย์และหน่วยงานต้องให้ความสำคัญเป็นอย่างอื่นเลื่อนลอย
โลกของประสบการณ์โดยการเลือกและโครงสร้างประสาทสอดคล้องกับ
ชนิดที่เฉพาะเจาะจงประเภทและความเชื่อมโยงขององค์ประกอบ ความเชื่อมโยงที่มีการปลอม
บางครั้งด้วยวิธีการของตรรกะที่เข้มงวด แต่มักจะโดยรูปแบบทั่วไปมากขึ้นของแนวคิด
การเชื่อมต่อเช่นการเชื่อมโยงของความคิดเปรียบเทียบและการอ้างอิงสัญลักษณ์ สิ่ง
ที่อยู่สังคมวิทยานั้นเป็นปกติอยู่แล้วในความรู้สึกบาง cognized โดยตัวแทน:
มุ่งเน้นสังเคราะห์และมุ่งเน้นการโดยพวกเขา
ในกระดานพื้นฐานเพิ่มเติมของวิธีการของเขาเวเบอร์แตกต่างเป็นระบบ
ที่แตกต่างกันในการที่ตั้งครรภ์หรือการแสดงอาจจะมีความหมาย
และที่ สีครั้งออกไปไม่ได้มีความหมายที่น่าสนใจในขณะที่เหลือ
เป็นกรณีตรงกันข้าม ผมหมายถึงที่นี่เพื่อจัดหมวดหมู่เท่าเวเบอร์ของเหตุผล
โดยการดำเนินการสามารถ: เหตุผลที่หมายถึงการสิ้นสุดบาง; เหตุผลในการ
แสดงออกของค่าที่นำไปไม่จำเป็นต้องให้เหตุผลต่อไปเช่นเดียวกับ
การทำบางสิ่งบางอย่าง แต่เพียงผู้เดียวเพื่อประโยชน์ของเกียรติ; เหตุผลในการแสดงออก
หรือขึ้นอยู่กับอารมณ์ความรู้สึก แต่ในทางที่มุ่งเน้นและสอดคล้องกันเช่นเดียวกับความโกรธ
ที่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง (ที่ถูกกล่าวหา) การกระทำผิดกฎหมายอารมณ์ความรู้สึกที่แตกต่างจากความโกรธของพยาธิสภาพหรือ
การจัดเรียงไม่สำรวม; เหตุผลในการจงใจต่อไปนี้ที่กำหนดเองซึ่งแตกต่าง
จากการเป็นอิทธิพลไม่รู้หรือหุ่นยนต์เหมือน ให้ความสนใจกับตัวแทน '
ความหมายและการวางแนวในใด ๆ ของวิธีการเหล่านี้แม้ว่าจะเป็นเพียงขั้นตอนแรกใน
การทำความเข้าใจและอธิบายโดยนักสังคมวิทยา Weberian
ขั้นตอนต่อไปในการทำงานออกตรรกวิทยาตัวแทนผู้สังเกตการณ์ที่เป็นกุญแจสำคัญ
ที่จะสังคมวิทยาเวเบอร์และความคิด ของที่เหมาะสำหรับประเภทที่มาพร้อมกับความต้องการของเขาที่อ้างถึง
ข้างต้นสำหรับการเชื่อมโยงความเข้าใจที่สื่อความหมายของความคิดของตัวแทนและการกระทำ
กับคำอธิบายสาเหตุของพวกเขา ในเรื่องเหล่านี้เวเบอร์แกะสลักออกมากลางที่สำคัญ
พื้นดินในการอภิปรายที่มีอย่างต่อเนื่องในช่วงเวลาของเขาและยังคงอยู่ในของเรา
ระหว่างวิธีการที่จะ interpretivist สังคมศาสตร์ที่เสียเหล่านี้ถูก
หลอมรวมกับรูปแบบของวิทยาศาสตร์ธรรมชาติและวิธี positivist ที่
เรียกร้องให้ ความสามัคคีของวิทยาศาสตร์ทั้งหมด ดังนั้นในสิ่งที่ความรู้สึกและทำไมเวเบอร์
อ้างว่าคำอธิบายสาเหตุที่มีความจำเป็นเพื่อให้โครงการของ
ความเข้าใจความหมายของตัวแทนสังคม? และเหตุผลที่มีทฤษฎีอื่น ๆ ยืนยันว่าโลภความหมายของสิ่งที่อยู่ในใจสำหรับตัวแทนมากแตกต่าง
จากการให้คำอธิบายสาเหตุ? เหตุผลหนึ่งที่นำเสนอโดยเหล่า
นักทฤษฎีหลังเป็นว่าเหตุผลในทางที่ไม่ทำให้เกิดเพราะเหตุผลที่มีแนวคิด
มีเหตุผลเชื่อมโยงกับความเชื่อและการกระทำในขณะที่สาเหตุที่จะแยก
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากผลกระทบของพวกเขาและการเชื่อมโยงหนี้สินให้แก่พวกเขา นอกจากนี้สาเหตุที่
จะถือว่าปกติปัจจัยทางกายภาพในขณะที่ดูเหมือนว่าเหตุผลที่อยู่ใน
ความรู้สึกสาระสำคัญหรือ ideational แต่การตอบสนองของเวเบอร์ที่จะพิจารณาเพื่อให้
ห่างไกลอ้างเป็นข้อสรุปในเหตุผลบางอย่างที่ควรจะเป็นสาเหตุที่แม้ว่า
เวลาที่พวกเขาอาจล้มเหลวที่จะเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลางเส้นทางที่เวเบอร์รัฐของเขาคดีเกี่ยวกับสิ่งที่เกี่ยวข้อง
ในทฤษฎีเรื่อง " ' ' ของศาสนาคริสต์สมัยกลาง " ซึ่งเกี่ยวกับ :
[ W ] E ใช้หมดจดวิเคราะห์สร้างสร้างขึ้นโดยตัวเรา .
มันคือการรวมกันของบทความของความเชื่อ บรรทัดฐาน จากกฎหมายและโบสถ์
ที่กำหนดเอง , แม็กซิม ความประพฤติและนับไม่ถ้วนคอนกรีตอยู่
ซึ่งเราได้หลอมรวมเป็น " ความคิด" มันคือ การสังเคราะห์ ซึ่งเราอาจไม่ประสบความสำเร็จในการบรรลุความสอดคล้องกับ

โดยไม่ใช้แนวคิดแบบอุดมคติ ( Weber 1949 , 96 )
และมีตัวอ่อนชนิดนี้เหมาะอยู่แล้วในทฤษฎีเศรษฐศาสตร์
, ตัวอย่างเช่นเมื่อ postulating " อย่างจริงจัง เหตุผลพฤติกรรม " ในตลาดการซื้อขาย
:
กระบวนการนี้สามารถที่จำเป็นสำหรับการแก้ปัญหา ตลอดจนวัตถุประสงค์แบบ

แนวคิดทั่วไปในอุดมคติ . . . . . . . ไม่ใช่ " สมมติฐาน " แต่มันมี
แนะแนวเพื่อสร้างสมมติฐาน มันไม่ได้เป็นคำอธิบายของ
ความเป็นจริง แต่มันมีวัตถุประสงค์เพื่อให้มีความหมายชัดเจนในการแสดงออกเช่น
รายละเอียด ( Weber 1949 , 90 )
เวเบอร์ กล่าวต่อไปว่า เหมาะจะสร้าง " ชนิดไม่เฉลี่ย "
ของกรณี แต่โดยการเลือกและ accenting องค์ประกอบเช่นว่านั้นแล้ว
เรื่อง " การกำหนดในแต่ละกรณีแต่ละขอบเขตที่ idealconstruct
ประมาณนี้หรือ diverges จากความเป็นจริง . . . . . . . " ( Weber 1949 , 90 )
ท่ามกลางคำถามดังนั้นเราที่อยู่ : ถ้าชายในฝันจะเสนอเป็น
ข้างเดียวสร้างคำอธิบาย , วิธีการที่พวกเขาเชื่อมโยงกับความเป็นจริง
และโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีอัตนัยความเข้าใจของตัวแทนที่เป็นหลัก
ทฤษฎีเวเบอเรียน ? และถ้าเวเบอเรียนดีเยี่ยมชนิดรุ่นของที่มีอยู่
แบบจำลองทางเศรษฐศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ธรรมชาติ ไม่ต้องพูดถึง อะไร เวเบอร์ใน
หัวข้อเดิม
เราอาจเริ่มต้นคำตอบโดยหาภาพประกอบเพื่อเวเบอร์ทฤษฎี
เรื่องจริยธรรมโปรเตสแตนต์ ซึ่งน่าจะใช้ในอุดมคติที่จะอธิบาย
โดยเฉพาะวิธีการที่เขาแก้ไขแบบสอบถามเกี่ยวกับเหตุผลที่ calvinist เพียวริตัน ในขณะที่
เชื่อในพรหมลิขิต และดูเหมือนกังวลเปิดทุนนิยม .
ตอบ เวเบอร์ ( ไม่ว่าในอดีตถูกต้องหรือไม่ ) ที่เกี่ยวข้องกับการตั้งค่า
สิ่งที่ธรรมดาตรรกะแนะนํา ควรได้รับการปฐมนิเทศของตน เชื่อโชคชะฅาและ
ถอนเงินทั้งหมดจากโลก หรือในทางตรงข้ามกัน ให้ตัวเองมากกว่าที่จะสุขนิยม
ตั้งแต่แล้วมันจะสำคัญตรงไหน ? นัยที่แท้จริงสำหรับ
ผู้ศรัทธาที่เวเบอร์ออกมาแตกต่างกัน คนเลี่ยงความวิตกกังวลมากกว่า
โชคชะตาที่ดีที่สุดของพวกเขาโดยการเสมอไม่ว่างและมีประสิทธิภาพในโลกและโดย
อาศัยอยู่ในวิธีที่ง่ายและมีคุณธรรม ไม่ปล่อยตัวเอง แจ้งให้ทราบ จึง ที่ดึง เวเบอร์ในอุดมคติของตัวแทนทางประวัติศาสตร์ในเรื่องความเข้าใจของพวกเขา แต่แล้วอัตนัย
ถึงใต้และเหนือเพื่อ
มีคำอธิบาย
รายละเอียดนี้เราต้องถูกเชื่อมต่อประเภทเหมาะกับพื้นฐานอื่น ๆในวิธีการของเวเบอร์
ความคิดหรือความหมายของพวกเขาเพราะพวกเขามักจะเข้าใจผิด
ในทางมากอ้าง Weber บอกเรา : " สังคมวิทยา . . . . . . . เป็นวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับตัวเองด้วยความเข้าใจ

แปลของการกระทำทางสังคมและจึงกับคำอธิบายสาเหตุของหลักสูตรและผล " ( Weber 1978 1 : 4 ) .
ก่อนที่จะขึ้นอ้างอิง ( ผมแปลให้ความเห็นความเข้าใจ
ในที่นี้ หมายถึงเริ่มต้นดังกล่าว โดยตัวแทน ความหมายเชิงสังคม และไม่ ( ยัง )
แปลโดยนักทฤษฎี . คุ้นเคยและพื้นฐานสัจพจน์สำหรับเวเบอร์
คือว่ามนุษย์สติและหน่วยงานที่ต้องโฟกัสที่อื่น unfocused
โลกของประสบการณ์โดยการเลือกและการป้อนข้อมูลทางประสาทสัมผัสในแอคคอร์ดกับ
เฉพาะชนิด ประเภท และความเชื่อมโยงขององค์ประกอบ ตัวแทนถูกปลอมแปลง
บางครั้งด้วยวิธีการที่เข้มงวด ตรรกะ แต่บ่อยครั้ง โดยรูปแบบทั่วไปมากขึ้นของแนวคิด
การเชื่อมต่อ เช่น สมาคมของความคิด การเปรียบเทียบและอ้างอิงสัญลักษณ์ สิ่งที่
สังคมวิทยาที่อยู่ แล้ว โดยปกติแล้วในความรู้สึกบางอย่าง cognized โดยตัวแทน :
เน้น สังเคราะห์ และมุ่งเน้นการโดยพวกเขา .
ในไม้กระดานพื้นฐานต่อไปของวิธีการของเขา เวเบอร์ แตกต่างจากวิธีการต่าง ๆอย่างเป็นระบบ
ที่ 10 หรือการแสดงสามารถมีความหมาย
และเวลาที่เงาไปไม่ได้มีความหมาย ในขณะที่อยู่ที่น่าสนใจ
เป็นกรณีตรงกันข้าม . ฉันหมายถึงที่นี่ เวเบอร์เป็นจาตุรงค์การจำแนกความมีเหตุผล
โดยการกระทำสามารถ :เหตุผลที่เป็นวิธีการ บาง สุด มีเหตุผล ในการเป็น
การแสดงออกของมูลค่าที่ได้รับต้องไม่เพิ่มเติมเหตุผลเช่นเดียวกับ
ทำอะไรบางอย่างเพื่อให้เกียรติ แต่เพียงผู้เดียว ; เหตุผลในการแสดงออก
หรือขึ้นอยู่กับอารมณ์ แต่ในการมุ่งเน้นและวิธีที่สอดคล้องกับความโกรธ
ที่ โดยเฉพาะ ( กล่าวหา ) ผิด อารมณ์เหมือนโกรธของพยาธิสภาพหรือ
unfocussed เรียง ;เหตุผลในการจงใจตามธรรมเนียม ซึ่งแตกต่างจากการโดยไม่รู้ตัว
อิทธิพลหรือหุ่นยนต์เหมือน สนใจตัวแทน '
ความหมายและทิศทางในการใด ๆของวิธีการเหล่านี้ แต่เป็นเพียงขั้นตอนแรก

เข้าใจและอธิบายโดยนักสังคมวิทยาเวเบอเรียน .
ขั้นตอนต่อไปในการทำงานจากเจ้าหน้าที่สังเกตการณ์วิภาษวิธีที่คีย์
กับ Weber ของสังคมวิทยาและความคิดของชายในฝันมาพร้อมกับความต้องการของเขาอ้าง
ข้างบน การเชื่อมโยงความ เข้าใจของตัวแทน ' ความคิดและการกระทํา
กับคำอธิบายสาเหตุของพวกเขา ในเรื่องเหล่านี้ เวเบอร์แกะสลักสำคัญกลาง
พื้นดินในการอภิปรายที่ต่อเนื่องในเวลาของเขาและยังคงอยู่ในเรา
ระหว่างแนวทาง interpretivist กับสังคมศาสตร์ที่ปฏิเสธเหล่านี้ถูก
ขนบธรรมเนียมประเพณีแบบวิทยาศาสตร์ธรรมชาติและ positivist วิธีการ
เรียกหาเอกภาพของวิทยาศาสตร์ทั้งหมด ดังนั้น ในความรู้สึกอะไรและทำไมเวเบอร์
อ้างว่าคำอธิบายสาเหตุที่จำเป็นเพื่อให้โครงการของ
เข้าใจแปลของตัวแทนสังคม และทำไมถึงมีทฤษฎีอื่น ๆยืนยันว่าโลภอัตนัย ความหมายของสิ่งที่แตกต่างกันมาก
จนท.จากการให้คำอธิบายสาเหตุ ? เหตุผลหนึ่งที่นำเสนอโดยนักทฤษฎีหลังนี้
คือเหตุผลที่มีในทางที่ไม่มีสาเหตุ เพราะเหตุผลเป็น conceptually
เหตุผลเชื่อมโยงกับความเชื่อและการกระทำ ส่วนสาเหตุที่เป็นเหตุการณ์ที่แยกต่างหากจากผลกระทบของ contingently
และเชื่อมโยงกับพวกเขา นอกจากนี้ สาเหตุ
มักถือว่าปัจจัยทางกายภาพในขณะที่ ดูเหมือนว่า เหตุผลอยู่ใน
ความรู้สึกที่เกี่ยวข้อง หรือ ideational . แต่ เวเบอร์ ตอบสนองกับพิจารณาดังนั้น
ไกล adduced เป็นข้อสรุปในบางลักษณะที่ควรจะให้เหตุผลว่า
บางครั้งพวกเขาอาจล้มเหลวที่จะเป็น