I feel like the things around us wi

I feel like the things around us will never really have a "mind" the way you describe it. Yes, the lights might turn on when you walk into the room, but it's just a pre-programmed setting based on your previous input. It's a simulation of mind for us to perceive, it's not an actual process of thinking. That way we are in danger of never experiencing the world in any other way than the way we've programmed it to be experienced and insulating ourselves in out own way of thinking
I agree, however, I'm still worried that all this technology, won't be available to everyone but rather to those who can afford to pay. What's the fate of the "excluded ones", what do you think will happen to the 1 billion people suffering from hunger and disease in our planet today

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันรู้สึกเหมือนสิ่งรอบตัวเราจะไม่เคยมี "จิตใจ" ตามที่คุณอธิบาย ใช่ ไฟอาจเปิดเมื่อคุณเดินเข้าไปในห้องพัก แต่มันเป็นเพียงการเตรียมโปรแกรมการตั้งค่าตามการป้อนข้อมูลก่อนหน้านี้ กระทบใจเราสังเกต เป็นกระบวนการคิดที่เป็นจริงไม่ได้ วิธีที่เราจะตกอยู่ในอันตรายไม่พบโลกในลักษณะอื่นใดกว่าเราได้ตั้งโปรแกรมให้มีประสบการณ์และฉนวนตนเองในวิถีคิดของตัวเองออกฉันยอมรับ แต่ ฉันยังกังวลว่า เทคโนโลยีนี้ทั้งหมด ไม่ทุกคนแต่แทนที่จะไปที่คุณต้องจ่าย สิ่งของ "รวมคน" บ้างคิดว่าจะเกิดขึ้นกับ 1 พันล้านคนที่ทุกข์ทรมานจากความหิวและโรคในโลกของเราวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันรู้สึกเหมือนสิ่งที่อยู่รอบตัวเราจะไม่เคยมี "ใจ" ในแบบที่คุณอธิบายมัน ใช่ไฟอาจจะเปิดเมื่อคุณเดินเข้าไปในห้อง แต่มันเป็นเพียงแค่การตั้งค่าก่อนโปรแกรมบนพื้นฐานของข้อมูลของคุณก่อนหน้า มันเป็นแบบจำลองของจิตใจที่เราจะรับรู้ก็ไม่ได้เป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นจริงของการคิด วิธีการที่เราอยู่ในอันตรายจากไม่เคยประสบกับโลกในลักษณะอื่นใดกว่าวิธีการที่เราได้ตั้งโปรแกรมให้สามารถประสบการณ์และฉนวนตัวเองในทางที่จะออกเองคิดว่าผมเห็นด้วย แต่ฉันยังคงกังวลว่าเทคโนโลยีนี้ จะไม่สามารถใช้ได้กับทุกคน แต่กับผู้ที่สามารถที่จะจ่าย
อะไรชะตากรรมของ "คนที่ได้รับการยกเว้น" สิ่งที่คุณคิดว่าจะเกิดขึ้นกับ 1 พันล้านคนที่ทุกข์ทรมานจากความหิวและโรคในโลกของเราในวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมรู้สึกเหมือนสิ่งต่างๆรอบตัวเรา จะไม่เคยมี " ใจ " อย่างที่คุณอธิบาย ครับ ไฟจะเปิดเมื่อคุณเดินเข้าไปในห้อง แต่มันก็แค่ก่อนโปรแกรมการตั้งค่าตามข้อมูลก่อนหน้านี้ของคุณ มันเป็นจำลองของจิตใจ ให้เรารับรู้ มันไม่ใช่กระบวนการจริงของการคิดที่เราอยู่ในอันตรายของการไม่พบโลกในลักษณะอื่นใดกว่าวิธีที่เราเขียนโปรแกรม มันเป็นประสบการณ์และฉนวนกันขึ้นมาเองคิด
ผมเห็นด้วย แต่ผมยังกังวลว่าเทคโนโลยีนี้จะไม่สามารถใช้ได้กับทุกคน แต่ผู้ที่สามารถที่จะจ่าย . แล้วชะตากรรมของ " รวมคน "คุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นถึง 1 พันล้านคนทุกข์ทรมานจากความหิวโหยและโรคในโลกของเราวันนี้