First, most telecounselling researc

First, most telecounselling research has examined other physical disabilities (e.g. stroke, multiple sclerosis),4 making it difficult to extrapolate the findings to spinal cord injury. Second, these heterogeneous samples often include individuals with comorbid cognitive problems (e.g. stroke, traumatic brain injury), who require different psychological assessments and interventions.5 Third, trials that have evaluated the application of telecommunication technology within spinal rehabilitation have incorporated diverse treatment programmes, including telemedicine, telenursing and multidisciplinary telerehabilitation, making it difficult to isolate the effectiveness of counselling-only services.6 Finally, there are very few qualitative or quantitative reviews specific to this area.4 Faced with limited available research, we recently attempted to address some of these problems by conducting a meta-analysis of telecounselling research involving people with chronic physical conditions that have a significant disease burden,7 namely spinal cord injury, limb amputation, severe burn injury, stroke and multiple sclerosis.4 While informative, this analysis was limited to telephone-based counselling services only, was not specific to the spinal cord injury population and, moreover, pre-dated a number of recent telecounselling trials that can now be used to narrow the focus of our analysis to this group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก ส่วนใหญ่ telecounselling วิจัยได้ตรวจสอบความพิการทางกายภาพอื่น ๆ (เช่นโรคหลอดเลือดสมอง เส้นโลหิตตีบหลาย), 4 ทำให้ยากต่อการ extrapolate พบการบาดเจ็บสันหลัง สอง ตัวอย่างแตกต่างกันเหล่านี้มักจะมีบุคคลที่ มี comorbid ปัญหารับรู้ (เช่นโรคหลอดเลือดสมอง สมองกับบาดแผลบาดเจ็บ), ที่ต้องการประเมินทางจิตวิทยาต่าง ๆ และ interventions.5 ที่สาม ทดลองที่ได้ประเมินการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสื่อสารโทรคมนาคมภายในฟื้นฟูสันหลัง ได้รวมโปรแกรมรักษาหลากหลาย รวมทั้ง telemedicine, telenursing และ telerehabilitation multidisciplinary ทำให้ยากที่จะแยกประสิทธิภาพของ services.6 ให้คำปรึกษาเดียวสุดท้าย มีน้อยเชิงคุณภาพ หรือเชิงปริมาณทานเฉพาะนี้ area.4 Faced กับวิจัยมีจำกัดเราพยายามเพื่อแก้ไขปัญหาเหล่านี้โดยการทำ meta-analysis ของ telecounselling งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับคนกับเงื่อนไขทางกายภาพเรื้อรังที่มีภาระโรคที่สำคัญบางอย่างเมื่อเร็ว ๆ นี้ 7 สายได้แก่สันหลังบาดเจ็บ ขา amputation บาดเจ็บรุนแรงเขียน จังหวะ และ sclerosis.4 หลายในขณะที่ข้อมูล วิเคราะห์นี้ถูกจำกัดการใช้โทรศัพท์ให้คำปรึกษาบริการเฉพาะ ถูกไม่เฉพาะประชากรสันหลังบาดเจ็บ และนอกจาก ก่อนลงจำนวนทดลอง telecounselling ล่าสุดที่ตอนนี้ถูกใช้เพื่อจำกัดความการวิเคราะห์ของเรากลุ่มนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประการแรกการวิจัย telecounselling มากที่สุดมีการตรวจสอบความพิการทางร่างกายอื่น ๆ (เช่นโรคหลอดเลือดสมองหลายเส้นโลหิตตีบ), 4 ทำให้ยากที่จะคาดการณ์ผลการวิจัยที่ได้รับบาดเจ็บไขสันหลัง ประการที่สองเหล่านี้ตัวอย่างต่างกันมักจะมีบุคคลที่มีปัญหาทางปัญญาร่วมของผู้ป่วย (เช่นโรคหลอดเลือดสมองแผลบาดเจ็บที่สมอง) ซึ่งจำเป็นต้องมีการประเมินผลทางจิตวิทยาที่แตกต่างกันและ interventions.5 ประการที่สามการทดลองที่มีการประเมินการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีการสื่อสารโทรคมนาคมภายในการฟื้นฟูสมรรถภาพกระดูกสันหลังได้รวมโปรแกรมการรักษาที่หลากหลาย รวมทั้ง telemedicine, telenursing และ telerehabilitation สหสาขาวิชาชีพที่ทำให้มันยากที่จะแยกความมีประสิทธิภาพของการให้คำปรึกษา services.6 เท่านั้นสุดท้ายมีน้อยมากที่ความคิดเห็นเชิงคุณภาพหรือปริมาณที่เฉพาะเจาะจงเพื่อ area.4 นี้ต้องเผชิญกับการวิจัยที่มีอยู่ จำกัด เมื่อเร็ว ๆ นี้เราพยายามที่จะอยู่บางส่วน ปัญหาเหล​​่านี้โดยการดำเนินการ meta-analysis ของการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับ telecounselling คนที่มีสภาพทางกายภาพเรื้อรังที่มีภาระโรคที่สำคัญ 7 เส้นประสาทไขสันหลังบาดเจ็บคือการตัดแขนขาได้รับบาดเจ็บการเผาไหม้อย่างรุนแรง, โรคหลอดเลือดสมองและ sclerosis.4 หลายในขณะที่ข้อมูลการวิเคราะห์นี้เป็น จำกัด ให้บริการการให้คำปรึกษาทางโทรศัพท์เพียงอย่างเดียวไม่ได้เฉพาะเจาะจงกับประชากรเส้นประสาทไขสันหลังได้รับบาดเจ็บและยิ่งกว่านั้นก่อนวันที่จำนวนของการทดลอง telecounselling ล่าสุดที่สามารถนำมาใช้เพื่อ จำกัด การโฟกัสของการวิเคราะห์ของเราไปยังกลุ่มนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างแรก ส่วนใหญ่ telecounselling วิจัยได้ตรวจสอบความบกพร่องทางร่างกายอื่น ๆ ( เช่นโรคหลอดเลือดสมอง , หลายเส้นโลหิตตีบ ) , 4 ที่ทำให้มันเป็นเรื่องยากที่จะคาดการณ์ผลการบาดเจ็บไขสันหลัง ประการที่สอง ตัวอย่างข้อมูลเหล่านี้มักจะมีบุคคลที่มีปัญหาการ comorbid ( เช่นจังหวะบาดเจ็บสมอง ) ที่ต้องการการประเมินทางจิตวิทยาที่แตกต่างกันและการแทรกแซง 5 สามการทดลองที่ได้ประเมินการใช้เทคโนโลยีการสื่อสารโทรคมนาคมภายในการฟื้นฟูไขสันหลังได้รวมโปรแกรมการรักษาที่หลากหลายรวมทั้งและไม่ telenursing telerehabilitation สหสาขาวิชา ทำให้ยากที่จะแยกผลของการให้บริการปรึกษาแนะแนวเท่านั้น ในที่สุดก็ มี น้อยมาก คุณภาพ หรือปริมาณรีวิวเฉพาะในพื้นที่นี้4 เจอกับงานวิจัยที่มีอยู่จำกัด เราเพิ่งพยายามที่อยู่บางส่วนของปัญหาเหล่านี้ โดยทำการการวิเคราะห์อภิมานงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับคน telecounselling กับสภาพร่างกายที่เรื้อรังเป็นโรคภาระสำคัญ 7 คือ บาดเจ็บไขสันหลัง แขนขาด้วน บาดเจ็บเผาไหม้รุนแรง , โรคหลอดเลือดสมองและโรคปลอกประสาทอักเสบ ในขณะที่ข้อมูลการวิเคราะห์นี้จะถูก จำกัด ให้บริการให้การปรึกษาทางโทรศัพท์พื้นฐานเท่านั้น ไม่ได้เป็นเฉพาะกับบาดเจ็บไขสันหลัง ประชากร และ นอกจากนี้ ก่อนเดทหมายเลขล่าสุด telecounselling การทดลองที่สามารถตอนนี้จะใช้เพื่อ จำกัด เน้นการวิเคราะห์ของเราในกลุ่มนี้