In the 1950s and 1960s, most of the

In the 1950s and 1960s, most of the ‘farms’ were merely vast tracts of rugged, uncultivated wasteland. For the huaqiao who were resettled there, many of whom were former shopkeepers and petty merchants (xiao shangfan), the job of turning the rugged landscape into a successful agricultural production site was gargantuan. Many people remember crying after seeing the conditions on the nongchang for the first time. One man describes his first impression of Xinglong
Huaqiao Nongchang :

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1950 และทศวรรษที่ 1960 ส่วนใหญ่ของ 'ฟาร์ม' ถูกซึ่งกว้างเพียง wasteland ขรุขระ uncultivated สำหรับหัวเฉียวที่ถูก resettled หลายคนที่ถูกเสมออดีตและพ่อค้าจิ๊บจ๊อย (เซียว shangfan), งานของเปลี่ยนภูมิประเทศขรุขระเป็นไซต์ผลิตเกษตรถูกสุดอลังการ หลายคนจำร้องไห้หลังจากเห็นเงื่อนไขในการ nongchang ครั้งแรก คนอธิบายเขาประทับใจครั้งแรกของซิงลอง หัวเฉียว Nongchang:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1950 และ 1960 ส่วนใหญ่ของฟาร์ม 'เป็นเพียงผืนใหญ่ของขรุขระสูญเปล่ารกร้าง สำหรับ Huaqiao ที่ถูกอพยพไปอยู่ที่นั่นหลายคนเป็นอดีตเจ้าของร้านและร้านค้าเล็ก ๆ น้อย ๆ (Xiao shangfan) งานของการเปลี่ยนภูมิทัศน์ขรุขระเป็นเว็บไซต์การผลิตทางการเกษตรที่ประสบความสำเร็จเป็นใหญ่ หลายคนจำได้ว่าร้องไห้หลังจากที่ได้เห็นสภาพใน nongchang เป็นครั้งแรก ชายคนหนึ่งอธิบายถึงความประทับใจครั้งแรกของเขา Xinglong
Huaqiao Nongchang:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทศวรรษ 1950 และ 1960 มากที่สุดของ " " เป็นเพียงฟาร์มกว้างใหญ่ผืนเก่าแก่ที่ไม่ได้รับการอบรมที่นี่ สำหรับหัวเฉียวที่ทำให้มีหลายคนเป็นอดีตเจ้าของร้านค้าและพ่อค้าใจแคบ ( เสี่ยว shangfan ) , งานเปลี่ยนภูมิประเทศขรุขระในเว็บไซต์การผลิตทางการเกษตรที่ประสบความสำเร็จคือมโหฬาร . หลายคนจำได้ว่าร้องไห้หลังจากเห็นสภาพบนวิธีครั้งแรก คนหนึ่งอธิบายถึงความประทับใจแรกของ ;หัวเฉียววิธี :