Born in Copenhagen, the son of an a

Born in Copenhagen, the son of an army officer, Johannsen was apprenticed to a pharmacist in 1872 and worked in Denmark and Germany, passing his pharmacist's exam in 1879. Two years later he was appointed assistant in the chemistry department at the Carlsberg laboratory under the famous chemist Johan Kjeldahl (1849-1900). Here Johannsen investigated the metabolism of dormancy and germination in seeds, tubers, and buds. In 1892 he was appointed lecturer at Copenhagen Agricultural College and eventually became professor of botany and plant physiology. Johannsen's most notable experiments concerned his so-called 'pure lines' of the self-fertile princess bean, Phaseolus vulgaris. Studying the progeny of self-fertilized plants, he selected the character of bean weight and found that both the lightest and the heaviest beans produced progeny with the same distribution of bean weights, i e they were genetically identical. He concluded that the variations in bean weight were due to environmental factors and he introduced the terms genotype (for the genetic constitution of an organism) and phenotype (for the characteristics of an organism that result from the interaction of its genotype with the environment). Johannsen favoured the view of de Vries that inheritance was determined by discrete particulate elements and abbreviated de Vries's term 'pangenes' to 'genes'. Johannsen's Arvelighedslaerens elementer (1905; 'The Elements of Heredity') was later (1909) rewritten, enlarged, and translated into German to become one of the founding texts of genetics. In 1905 Johannsen was appointed professor of plant physiology at Copenhagen University, becoming rector in 1917.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกิดในโคเปนเฮเกน บุตรของนายทหาร Johannsen apprenticed การเป็นเภสัชกรในเนียร์ช และทำงานในเดนมาร์กและประเทศเยอรมัน ผ่านการสอบของเภสัชกรใน 1879 สองปีต่อมาเขาได้รับผู้ช่วยในแผนกเคมีในห้องปฏิบัติการ Carlsberg ภายใต้นักเคมีที่มีชื่อเสียง Johan Kjeldahl (1849-1900) ที่นี่ Johannsen สอบสวนเผาผลาญ dormancy และการงอกในเมล็ดพืช tubers และอาหาร ในค.ศ. 1892 เขาถูกแต่งตั้งอาจารย์ ที่ วิทยาลัยเกษตรโคเปนเฮเกน และในที่สุดกลายเป็น ศาสตราจารย์ทางสรีรวิทยาพฤกษศาสตร์และพืช ทดลองของ Johannsen มรกกังวลของเขาเรียกว่า 'บริสุทธิ์บรรทัด' ถั่วเจ้าหญิง self-fertile เขียว vulgaris เรียนลูกหลานของตนเองปฏิสนธิพืช เขาเลือกลักษณะของถั่วน้ำหนัก และพบว่าทั้งที่น้ำหนักเบา และถั่วมี่ผลิตลูกหลานกับถั่วน้ำหนัก ชั้นเดียวฉันอีพวกแปลงพันธุกรรมเหมือนกัน เขาสรุปว่า ความแตกต่างในน้ำหนักถั่วได้เนื่องจากปัจจัยสิ่งแวดล้อม และเขาแนะนำเงื่อนไขลักษณะทางพันธุกรรม (สำหรับรัฐธรรมนูญทางพันธุกรรมของชีวิต) และ phenotype (สำหรับลักษณะของชีวิตที่เกิดจากปฏิสัมพันธ์ของลักษณะทางพันธุกรรมกับสิ่งแวดล้อม) Johannsen favoured ของ de Vries ที่สืบทอดถูกกำหนด โดยองค์ประกอบของฝุ่นแยกกัน และย่อระยะ de Vries 'pangenes' เพื่อ 'ยีน' ของ Johannsen Arvelighedslaerens elementer (1905 'องค์ประกอบของทางเลือก') ภายหลัง (1909) จิต ขยาย และแปลภาษาเยอรมันเป็นหนึ่งในข้อความก่อตั้งของพันธุศาสตร์ ปีพ.ศ. 2448 สมัย Johannsen ถูกแต่งตั้งศาสตราจารย์ทางสรีรวิทยาของพืชที่มหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกน เป็น อธิการบดีใน 1917

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกิดในโคเปนเฮเกนบุตรชายของนายทหาร, Johannsen แวะไปเภสัชกรในปี 1872 และทำงานอยู่ในเดนมาร์กและเยอรมนีผ่านการสอบเภสัชกรของเขาในปี 1879 อีกสองปีต่อมาเขาได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยในแผนกเคมีที่ห้องปฏิบัติการ Carlsberg ภายใต้ นักเคมีที่มีชื่อเสียงโจฮาน Kjeldahl (1849-1900) นี่ Johannsen ตรวจสอบการเผาผลาญของการพักตัวและการงอกของเมล็ดในอ้อมและตา ในปี 1892 เขาได้รับการแต่งตั้งอาจารย์ที่โคเปนเฮเกนวิทยาลัยเกษตรและในที่สุดก็กลายเป็นศาสตราจารย์วิชาพฤกษศาสตร์และสรีรวิทยาของพืช Johannsen การทดลองที่น่าทึ่งที่สุดที่เกี่ยวข้องของเขาที่เรียกว่า 'เส้นบริสุทธิ์ของเจ้าหญิงถั่วที่อุดมสมบูรณ์ด้วยตนเองขิง Phaseolus การศึกษาลูกหลานของพืชตัวเองปฏิสนธิเขาเลือกตัวละครของน้ำหนักถั่วและพบว่าทั้งสองมีน้ำหนักเบาและถั่วหนักผลิตลูกหลานที่มีการกระจายเดียวกันของน้ำหนักถั่วคือพวกเขามีทางพันธุกรรมเหมือนกัน เขาสรุปว่าการเปลี่ยนแปลงในน้ำหนักถั่วได้เนื่องจากปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมและเขาแนะนำจีโนไทป์เงื่อนไข (สำหรับรัฐธรรมนูญทางพันธุกรรมของสิ่งมีชีวิต) และฟีโนไทป์ (สำหรับลักษณะของสิ่งมีชีวิตที่เกิดจากการทำงานร่วมกันของยีนที่มีสภาพแวดล้อม) Johannsen ได้รับการสนับสนุนมุมมองของเดอไวริมรดกที่ได้รับการกำหนดโดยองค์ประกอบอนุภาคต่อเนื่องและคำย่อของไวริส 'pangenes' เป็น 'ยีน' Arvelighedslaerens Johannsen ขององค์ประกอบ (1905; 'องค์ประกอบของการถ่ายทอดทางพันธุกรรม') ต่อมา (1909) เขียนขยายและแปลเป็​​นภาษาเยอรมันที่จะกลายเป็นหนึ่งในตำราก่อตั้งของพันธุศาสตร์ ในปี 1905 Johannsen ได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ทางสรีรวิทยาของพืชที่มหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนกลายเป็นอธิการบดีในปี 1917

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกิดในโคเปนเฮเกน , ลูกชายของทหาร โจแฮนเซิ่นเป็น apprenticed กับเภสัชกรใน 1872 และทำงานในเดนมาร์กและเยอรมนี ที่ผ่านการสอบของเขา เภสัชกรใน 1879 . สองปีต่อมาเขาได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยในแผนกเคมีที่ห้องปฏิบัติการคาร์ลสเบิร์ก ภายใต้ชื่อนักเคมี Johan 0 ( 1849-1900 )ที่นี่ โจแฮนเซิ่นสอบสวนการเผาผลาญและการงอกในเมล็ด หัว และ ตา 2435 ในเขาได้รับการแต่งตั้งอาจารย์ที่วิทยาลัยเกษตร โคเปนเฮเกน และในที่สุดได้กลายเป็นศาสตราจารย์ด้านพฤกษศาสตร์และสรีรวิทยาของพืช โจ นน์เซนก็เด่นที่สุดทดลองกังวลที่เรียกว่า ' ของเขาบริสุทธิ์สาย ' ของตนเองที่เจ้าหญิงถั่ว phaseolus vulgaris .เรียนลูกหลานของตนเองชนิดพืช เขาเลือกตัวละครของน้ำหนักเมล็ด และพบว่า ทั้งเบา และถั่วที่ผลิตทายาทกับการกระจายน้ำหนักเดียวกันของถั่ว ผม E พวกเขาทางพันธุกรรมที่เหมือนกันเขาสรุปได้ว่า การเปลี่ยนแปลงของน้ำหนักเมล็ด ได้แก่ ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมและเงื่อนไขทางพันธุกรรมที่เขาแนะนำ ( รัฐธรรมนูญพันธุกรรมของสิ่งมีชีวิต ) และฟีโนไทป์ ( ลักษณะของสิ่งมีชีวิตที่เกิดจากปฏิสัมพันธ์ของพันธุกรรมกับสภาพแวดล้อม )โจ นน์เซนชอบมุมมองของ เดอ ฟรีส์ ว่า มรดกถูกกำหนดจากองค์ประกอบอนุภาคแบบไม่ต่อเนื่องและย่อ เดอ ฟรีส์ภาค ' pangenes ' ' ยีนส์ ' โจ นน์เซนก็ arvelighedslaerens ลเมนท์เทอร์ ( 1905 ' องค์ประกอบของพันธุกรรม ' ) คือภายหลัง ( 1909 ) เขียนใหม่ ขยาย และแปลเป็นภาษาเยอรมันเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งข้อความของพันธุศาสตร์ใน 1905 โจแฮนเซิ่นได้รับการแต่งตั้งศาสตราจารย์สรีรวิทยา ที่มหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกน เป็นอธิการบดีใน 1917 .