The anointing of the sick is admini

The anointing of the sick is administered to bring spiritual and even physical strength during an illness, especially near the time of death. It is most likely one of the last sacraments one will receive. A sacrament is an outward sign established by Jesus Christ to confer inward grace. In more basic terms, it is a rite that is performed to convey God’s grace to the recipient, through the power of the Holy Spirit.



The Sacrament’s Institution

Like all the sacraments, holy anointing was instituted by Jesus Christ during his earthly ministry. The Catechism explains, "This sacred anointing of the sick was instituted by Christ our Lord as a true and proper sacrament of the New Testament. It is alluded to indeed by Mark, but is recommended to the faithful and promulgated by James the apostle and brother of the Lord" (CCC 1511; Mark 6:13; Jas. 5:14-15).

The anointing of the sick conveys several graces and imparts gifts of strengthening in the Holy Spirit against anxiety, discouragement, and temptation, and conveys peace and fortitude (CCC 1520). These graces flow from the atoning death of Jesus Christ, for "this was to fulfill what was spoken by the prophet Isaiah, ‘He took our infirmities and bore our diseases’" (Matt. 8:17).

Mark refers to the sacrament when he recounts how Jesus sent out the twelve disciples to preach, and "they cast out many demons, and anointed with oil many that were sick and healed them" (Mark 6:13). In his epistle, James says, "Is any among you sick? Let him call for the elders of the church, and let them pray over him, anointing him with oil in the name of the Lord; and the prayer of faith will save the sick man, and the Lord will raise him up; and if he has committed sins, he will be forgiven" (Jas. 5:14–15).

The early Church Fathers recognized this sacrament’s role in the life of the Church. Around A.D. 250, Origen wrote that the penitent Christian "does not shrink from declaring his sin to a priest of the Lord and from seeking medicine . . . [of] which the apostle James says: ‘If then there is anyone sick, let him call the presbyters of the Church, and let them impose hands upon him, anointing him with oil in the name of the Lord; and the prayer of faith will save the sick man, and if he be in sins, they shall be forgiven him’" (Homilies on Leviticus 2:4).

In the year 350, Bishop Serapion wrote, "We beseech you, Savior of all men, you that have all virtue and power, Father of our Lord and Savior Jesus Christ, and we pray that you send down from heaven the healing power of the only-begotten [Son] upon this oil, so that for those who are anointed . . . it may be effected for the casting out of every disease and every bodily infirmity . . . for good grace and remission of sins . . . " (The Sacramentary of Serapion 29:1).



The Sacrament’s Effects

"The special grace of the sacrament of the Anointing of the Sick has as its effects: the uniting of the sick person to the passion of Christ, for his own good and that of the whole Church; the strengthening, peace, and courage to endure in a Christian manner the sufferings of illness or old age; the forgiveness of sins, if the sick person was not able to obtain it through the sacrament of penance; the restoration of health, if it is conducive to the salvation of his soul; the preparation for passing over to eternal life" (CCC 1532).

Does a person have to be dying to receive this sacrament? No. The Catechism says, "The anointing of the sick is not a sacrament for those only who are at the point of death. Hence, as soon as anyone of the faithful begins to be in danger of death from sickness or old age, the fitting time for him to receive this sacrament has certainly already arrived" (CCC 1514).



Does God Always Heal?

Today some Christians go to extremes in their expectation of divine healing. On one hand, some say that if a Christian is not healed of all his diseases, this reflects his lack of faith. Others claim that divine healings were only for the apostolic age, when all diseases were healed instantly and automatically. Both extremes are wrong.

God does not always heal the physical infirmities that afflict us. Paul preached to the Galatians while he was afflicted by a "bodily ailment" (Gal. 4:13– 14). He also mentions that he had to leave his companion Trophimus in the town of Miletus because he was too sick to travel (2 Tim. 4:20). In his first letter to Timothy, Paul urges his young protégé to "no longer drink only water, but to use a little wine for the sake of your stomach and your frequent ailments" (1 Tim. 5:23).

The last passage is especially informative. Not only does it reveal that illnesses were not always healed in the apostolic age, but it also shows an apostle’s practical advice to a fellow Christian on how to deal with an illness. Notice that Paul does not tell Timothy to pray harder and have more faith that God will heal him from his stomach ailment. Rather, he tells him how to manage the illness through medicinal means.

Some argue that healings were always instantaneous and were only for those living during the apostolic age, but that afterward the gift of healing disappeared. The problem with that theory is that the Bible tells us otherwise. For example, when Jesus healed the blind man at Bethsaida, he laid his hands upon him twice before the man was fully healed (Mark 8:22–26).

Finally, we have a standing command of the New Testament in James 5:14–15, cited earlier. This command is never revoked anywhere in the Bible, and there are no statements anywhere that God will cease to heal. Thus the command is in effect to this very day.

Of course, our healing, like all things, is subject to God’s will. As James pointed out just a chapter earlier, "You do not know about tomorrow. What is your life? For you are a mist that appears for a little time and then vanishes. Instead you ought to say, ‘If the Lord wills, we shall live and we shall do this or that’" (Jas. 4:14–15, emphasis added). We have a promise of healing, but not an unqualified one. It is conditional on the will of God.



Why Doesn’t God Always Heal?

If God can heal us, why doesn’t he? Why isn’t it always his will to do so? One answer to this question is found in the spiritual discipline and training that can result from facing illness and adversity. Scripture asks, "Have you forgotten the exhortation which addresses you as sons?—‘My son, do not regard lightly the discipline of the Lord, nor lose courage when you are punished by him. For the Lord disciplines him whom he loves, and chastises every son whom he receives’ [Prov. 3:11–12]. It is for discipline that you have to endure. God is treating you as sons; for what son is there whom his father does not discipline?

"If you are left without discipline, in which all have participated, then you are illegitimate children and not sons. Besides this, we have had earthly fathers to discipline us and we respected them. Shall we not much more be subject to the Father of spirits and live? For they disciplined us for a short time at their pleasure, but he disciplines us for our good, that we may share his holiness. For the moment all discipline seems painful rather than pleasant; later it yields the peaceful fruit of righteousness to those who have been trained by it" (Heb. 12:5–11).



The Value of Suffering

Sometimes God allows us to undergo sickness as a form of discipline and training in righteousness. God often permits these trials for our sanctification, as Paul himself learned when he prayed that God would remove from him an angel of Satan who was afflicting him: "And to keep me from being too elated by the abundance of revelations, a thorn was given me in the flesh, a messenger [Greek: angelos] of Satan, to harass me, to keep me from being too elated. Three times I besought the Lord about this, that it should leave me; but he said to me, ‘My grace is sufficient for you, for my power is made perfect in weakness.’ I will all the more gladly boast of my weaknesses, that the power of Christ may rest upon me" (2 Cor. 12:7–9).

Even though we must face a certain amount of suffering and affliction in this life, we know God’s grace is sufficient to sustain us. All of God’s graces, including physical health, are bestowed to lead to the salvation of our souls. The Catholic Church teaches that the sacrament brings "the restoration of health, if it is conducive to the salvation of his soul" (CCC 1532).

God also uses our suffering to help others. If Paul had not become ill while on his first missionary journey and been forced to stop traveling, he would not have preached to the Galatians, for he tells them, "You know it was because of a bodily ailment that I preached the gospel to you at first" (Gal. 4:13). If he had not preached to the Galatians, he would not have later written them the epistle that appears in our New Testament. God used Paul’s illness to bring salvation to the Galatians and to bring us a work of Scripture, through which we are still receiving benefits from God.

This is just one example of how God used suffering to bring about good. Therefore, if we suffer, we should look upon it as an opportunity for good, such as by offering up our sufferings for our own sanctification and for our departed brothers and sisters in Christ.

This applies also to the physical suffering of death, which will come for each of us one day. The Bible reminds us, "As for man, his days are like grass; he flourishes like a flower of the field; for the wind passes over it, and it is gone, and its place knows it no more" (Ps. 103:15–16).



The "Last Rites"

Though the psalmist teaches us to ponder our mortality, he immediately comforts us by saying, "But the steadfast love of the Lord is from everlasting to everlasting upon those who fear him, and his righteousness to children’s children, to those who keep his covenant and remember to do his commandments" (Ps. 103:17

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีจัดการเจิมคนป่วยนำจิตวิญญาณ และแม้ทางกายภาพความแรงระหว่างการเจ็บป่วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งใกล้เวลาตาย หนึ่งหนึ่งจะรับศีลสุดท้ายที่มักได้ ศีลเป็นเครื่องภายนอกก่อตั้ง โดยพระเยซูคริสต์ประสาทเกรซเข้าด้านในได้ ในเงื่อนไขพื้นฐาน เป็นพิธีที่ทำเพื่อแสดงพระคุณของพระเจ้าผู้รับ ฤทธิ์อำนาจของพระวิญญาณบริสุทธิ์ สถาบันของศีลเช่นทั้งหมดศีล ปีกศักดิ์สิทธิ์คือ instituted โดยพระเยซูคริสต์ในระหว่างกระทรวงของโลก อธิบายคำสอน, "นี้ศักดิ์สิทธิ์เจิมคนป่วยคือ instituted โดยพระคริสต์ของเราพระเจ้าเป็นศีลที่แท้จริง และถูกต้องในพันธสัญญาใหม่ Alluded ให้แน่นอน ด้วยเครื่องหมาย แต่แนะนำให้ซื่อสัตย์ และ promulgated โดย James อัครทูตและพี่ชายของพระเจ้า" (ซีซีซี 1511 ทำเครื่องหมายที่ 6:13 โรงแรม. 5:14-15) การเจิมคนป่วย graces หลายสื่อถึงพื้นมีกลิ่นของขวัญความเข้มแข็งในพระวิญญาณบริสุทธิ์กับความวิตกกังวล ความ และสิ่งล่อใจ และสื่อถึงสันติภาพและฟอติตูด (ค.ศ. 1520 ซีซีซี) Graces เหล่านี้ไหลจากตายของพระเยซูคริสต์ atoning สำหรับ "นี้คือการตอบสนองสิ่งที่พูด โดยผู้เผยพระวจนะอิสยาห์ 'เขาเอา infirmities ของเรา และแบกโรคของเรา' " (มัทธิว 8:17) หมายถึงศีลเมื่อเขา recounts วิธีส่งพระเยซูออกสาวกสิบสองเทศน์ และ "พวกเขาโยนออกมากปีศาจ และเจิม ด้วยน้ำมันหลายคนที่ป่วย และ healed พวกเขา" (ทำเครื่องหมาย 6:13) ในจดหมายของเขา James กล่าวว่า "เป็นใด ๆ ระหว่างคุณป่วย ให้เขาโทรหาผู้ใหญ่ของคริสตจักร และให้พวกเขาอธิษฐานผ่านเขา ปีกเขา ด้วยน้ำมันในพระเจ้า คำอธิษฐานของศรัทธาจะช่วยคนป่วย และพระเจ้าจะยกเขาขึ้น และถ้าเขาได้กระทำบาป เขาจะได้รับการอภัย" (โรงแรม. 5:14 – 15) บิดาโบสถ์ต้นรู้จักศีลนี้บทบาทในชีวิตของคริสตจักร รอบคศ. 250, Origen เขียนที่ penitent คริสเตียน "ไม่หด จากประกาศบาปปุโรหิตของพระเจ้า และแสวงหายา... [ของ] ซึ่ง James อัครทูตกล่าวว่า: "แล้วถ้า มีใครป่วย ให้เขาเรียก presbyters ของคริสตจักร และให้พวกเขากำหนดมือเขา ปีกเขา ด้วยน้ำมันในพระเจ้า อธิษฐานความเชื่อจะช่วยคนป่วย และถ้าเขาอยู่ในความบาป พวกเขาจะต้องบาป ' " (Homilies ในเลวีนิติ 2:4) ในปี 350 บิชอปแห่ง Serapion เขียน "เราขอคุณ ผู้ช่วยให้รอดของมนุษย์ทุกคน ที่มีคุณธรรมทั้งหมดและพลังงาน บิดาของพระเจ้าและผู้ช่วยพระเยซูคริสต์ และเราอธิษฐานว่า คุณส่งลงจากสวรรค์พลังรักษาของเท่านั้น-begotten [บุตร] เมื่อน้ำมันนี้ เพื่อให้ผู้ที่เจิม...มันอาจได้รับผลกระทบสำหรับหล่อหมดทุกโรคและทุก infirmity ร่างกาย...สำหรับพระคุณดีและปลดบาป... "(ที่ Sacramentary ของคง Serapion) ผลของศีล"พระคุณของศีลของการเจิมคนป่วยพิเศษมีผล: รวบผู้ป่วยกับความรักของพระคริสต์ ดีของเขาเองและของคริสตจักรทั้งหมด เข้มแข็ง ความสงบ และความกล้าหาญอดทนอย่างคริสเตียนทุกข์เจ็บป่วยหรือชรา อภัยโทษบาป ถ้าผู้ป่วยไม่สามารถได้รับผ่านทางศีลของ penance ฟื้นฟูสุขภาพ ถ้าเป็นกำลังแห่งความรอดของวิญญาณของเขา เตรียมพร้อมสำหรับการผ่านชีวิตนิรันดร์" (ซีซีซี 1532) คนไม่มีการตายจะรับศีลนี้ ไม่ใช่ คำสอนกล่าวว่า, "การเจิมคนป่วยไม่ใช่ศีลสำหรับเหล่านั้นเท่าที่มีณขณะที่ตาย ดังนั้น เป็นคนซื่อสัตย์เริ่มจะตกอยู่ในอันตรายของการเสียชีวิตจากการเจ็บป่วยหรือชรา เวลาเหมาะสมสำหรับเขาที่จะรับศีลนี้มาแน่นอนแล้วถึง" (ซีซีซี 1514) ไม่พระเจ้าเสมอรักษาวันนี้คริสเตียนไปกับที่สุดของความคาดหวังของพระเจ้ารักษา บนมือหนึ่ง บางคนบอกว่า ถ้าเป็นคริสเตียนไม่ healed โรคของเขา นี้สะท้อนของเขาขาดความเชื่อ ผู้อื่นอ้างว่า healings พระเจ้ามีสำหรับอายุพระสันตะปาปา เมื่อเกิดโรคขึ้น healed ทันที และโดยอัตโนมัติ สุดขั้วทั้งสองไม่ถูกต้อง พระเจ้าไม่รักษา infirmities จริงที่ afflict เราเสมอ Paul ประกาศถึงชาวกาลาเทียในขณะที่เขาถูกทรมาน โดย "โรคร่างกาย" (Gal. 4:13– 14) เขายังกล่าวถึงว่า เขาต้องให้เพื่อนของเขา Trophimus ในเมือง Miletus เพราะเบื่อเกินไปที่จะเดินทาง (2 Tim. 4:20) ในจดหมายของเขาแรกถึงทิโมธี Paul ขอก่อนส่งกลับเขาฝากหนุ่ม "ไม่ดื่มน้ำเท่านั้น แต่จะใช้ไวน์เพียงเล็กน้อยเพื่อประโยชน์ของกระเพาะอาหารและอาการของคุณบ่อย" (1 Tim. 5:23) เส้นทางสุดท้ายเป็นข้อมูลโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่ เพียงไม่ได้เปิดเผยว่า โรคได้ไม่เสมอ healed ในยุคพระสันตะปาปา แต่มันยังแสดงคำแนะนำการปฏิบัติของอัครสาวกเพื่อนคริสเตียนเกี่ยวกับวิธีการจัดการกับการเจ็บป่วย สังเกตว่า Paul บอกทิโมธีอธิษฐานหนัก และมีความเชื่อเพิ่มเติมว่า พระเจ้าจะรักษาพระองค์จากโรคกระเพาะอาหารของเขา ค่อนข้าง เขาบอกวิธีการจัดการการเจ็บป่วย โดยยาวิธีการ บางคนโต้เถียงว่า healings ก็กำลัง และได้สำหรับผู้อยู่อาศัยในช่วงยุคพระสันตะปาปาเท่านั้น แต่ว่า หลังจากนั้นของขวัญที่รักษาหาย ปัญหาของทฤษฎีนั้นเป็นที่พระคัมภีร์บอกเรามิฉะนั้น ตัวอย่าง เมื่อพระเยซู healed คนตาบอดที่ Bethsaida เขาวางมือเขาก่อนมนุษย์ได้อย่างเป็นปกติ (ทำเครื่องหมาย 8:22 – 26) สุดท้าย เราได้ยืนคำสั่งในพันธสัญญาใหม่ James 5:14 – 15 อ้างถึงก่อนหน้านี้ คำสั่งนี้จะไม่เพิกถอนใด ๆ ในพระคัมภีร์ และมีไม่คำสั่งใด ๆ ที่พระเจ้าจะหยุดการรักษา ดังนั้น คำสั่งได้ผลวันนี้มาก แน่นอน เรารักษา สิ่ง เช่นจะขึ้นอยู่กับพระเจ้า เป็น James ชี้ออกเพียงบทก่อนหน้านี้ "คุณไม่รู้พรุ่งนี้ ชีวิตของคุณคืออะไร สำหรับคุณหมอก ที่ปรากฏน้อยครั้งแล้ว หายไปได้ แต่ คุณควรจะพูดว่า 'ถ้าพระวิลล์สเมาท์อิ เราจะอยู่ และเราจะทำอย่างนี้หรือที่' " (โรงแรมเน้นเพิ่ม 4:14 – 15) เรามีสัญญารักษา แต่ไม่เป็นเงื่อนไขส่วนหนึ่งของ เงื่อนไขในพระทัยพระเจ้าได้ ทำไมไม่พระเจ้าเสมอรักษาถ้าพระเจ้าสามารถรักษาเรา ทำไมไม่เขาหรือไม่ ทำไมไม่ได้เสมอของเขาจะดังหรือไม่ หนึ่งตอบคำถามนี้อยู่ในวินัยฝ่ายวิญญาณและการฝึกอบรมที่สามารถได้จากการเผชิญกับการเจ็บป่วยและทุกข์ยาก คัมภีร์ถาม, "คุณลืมตักเตือนที่อยู่คุณเป็นบุตร? —' ลูก ไม่เบาเกี่ยวกับวินัยของพระเจ้า หรือท้อถอยเมื่อคุณจะลงโทษโดยการ สำหรับพระ disciplines เขาที่รัก และ chastises ทุกลูกที่เขาได้รับ ' [จ. 3:11-12] จึงอยู่ในระเบียบวินัยที่ต้องทน พระเจ้าจะรักษาคุณเป็นบุตร สำหรับสนอะไรมีใครพ่อไม่สอน "ถ้าคุณถูกปล่อยไว้ โดยไม่มีระเบียบวินัย ซึ่งทั้งหมดได้มีส่วนร่วม แล้วคุณเป็นเด็กนอกกฎหมายและบุตรไม่ นอกจากนี้ เรามีบรรพบุรุษเอิร์ทลี่จะสอนเรา และเรายอมรับ จะเรามากขึ้นจะ มีพ่อวิญญาณ และสด สำหรับพวกเขา disciplined เราเป็นเวลาสั้น ๆ ที่ความสุขของพวกเขา แต่เขา disciplines เราดีของเรา เราอาจแบ่งปันศักดิ์สิทธิ์ของเขา ตอนนี้ วินัยทั้งหมดดูเหมือนว่าเจ็บปวด แทน ดี ภายหลังจึงทำให้ผลของความชอบธรรมให้กับผู้ที่ได้รับการฝึกอบรมโดยสงบ" (Heb. 12:5 – 11) ค่าของทุกข์บางครั้งพระเจ้าช่วยให้เราสามารถรับการเจ็บป่วยรูปแบบของระเบียบวินัยและการฝึกอบรมในความชอบธรรม พระเจ้ามักจะอนุญาตให้ทดลองเหล่านี้สำหรับ sanctification ของเรา เป็น Paul ตัวเองได้เรียนรู้เมื่อเขาอธิษฐานว่า พระเจ้าจะเอาจากเขาของซาตานที่ถูก afflicting เขา: " และเพื่อไม่ให้ผมถูกร่าเริงเกินไปโดยการเปิดเผยมากมาย มีหนามใหญ่ให้ในเนื้อ messenger [ภาษากรีก: angelos] ซาตาน เพื่อข่มฉัน ให้ฉันจากความร่าเริงเกินไป ครั้งที่สามฉัน besought พระเจ้าเกี่ยวกับเรื่องนี้ ที่ควรปล่อยฉัน แต่เขากล่าวว่า ฉัน 'พระคุณของฉันได้เพียงพอสำหรับคุณ สำหรับกำลังจะสมบูรณ์ในอ่อนแอ' ผมจะยินดีโม้เพิ่มเติมทั้งหมดของจุดอ่อนของฉัน ให้อำนาจของคริสต์อาจเท้าฉัน" (2 ไทย ๆ 12:7 – 9) ถึงแม้ว่าเราต้องเผชิญกับระยะความทุกข์บีบคั้นชีวิตนี้ เรารู้ว่า พระคุณของพระเจ้าเพียงพอที่จะรักษาเรา พระ graces สุขภาพ รวมทั้งหมดเป็นแผ่นดินเพื่อนำไปสู่ความรอดของวิญญาณของเรา คริสตจักรคาทอลิกสอนว่า ศีลที่นำ "ฟื้นฟูสุขภาพ ถ้าเป็นกำลังแห่งความรอดของวิญญาณของเขา" (ซีซีซี 1532) พระเจ้ายังใช้ทุกข์ของเราจะช่วยให้ผู้อื่น ถ้า Paul ไม่เป็นป่วยขณะเดินทางมิชชันนารีแรกของเขา และถูกบังคับให้หยุดการเดินทาง เขาจะไม่ได้ประกาศถึงชาวกาลาเทีย สำหรับเขาบอกพวกเขา "คุณทราบว่า พระโรคร่างกายที่ฉันประกาศพระกิตติคุณกับคุณครั้งแรก" (Gal. 4:13) ถ้าเขาไม่ได้ประกาศถึงชาวกาลาเทีย จะไม่มีภายหลังเขียนให้จดหมายที่ปรากฏในพันธสัญญาใหม่ของเรา พระองค์ทรงใช้การเจ็บป่วยของ Paul นำความรอดมาถึงชาวกาลาเทีย และนำมาทำคัมภีร์ ซึ่งเราจะยังคงได้รับประโยชน์จากพระเจ้า นี่คือตัวอย่างหนึ่งของวิธีการที่พระเจ้าใช้ทุกข์ทำดี ดังนั้น ถ้าเราประสบ เราจะมองมันเป็นโอกาสดี เช่น โดยห้องทุกข์ของเรา สำหรับ sanctification ของเราเอง และเราพรากจากกันมาพี่ ๆ ในพระคริสต์ นี้ใช้ยังกับทุกข์ทางกายภาพความตาย ซึ่งจะมาสำหรับเราแต่ละวัน พระคัมภีร์เตือนเรา "สำหรับมนุษย์ วันของเขาเป็นเหมือนหญ้า เขา flourishes เช่นดอกไม้ของฟิลด์ ลมผ่านตลอด และก็หายไป และความรู้นั้นไม่ได้" (Ps. 103:15 – 16) "พิธีกรรมสุดท้าย"แม้ว่าผู้สอนเราครุ่นคิดการตายของเรา เขาทันทีสบายเรา ด้วยการพูด "แต่รัก steadfast ของพระเจ้าเป็นจากนิรันดร์นิรันดร์ผู้กลัวเขา และความชอบธรรมของเขาเด็กเด็ก สำหรับผู้ที่รักษาพันธสัญญาของเขา และจำต้องบัญญัติของเขา" (Ps. 103:17

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจิมป่วยเป็นยาที่จะนำจิตวิญญาณและความแข็งแรงทางกายภาพแม้ในช่วงการเจ็บป่วยโดยเฉพาะอย่างยิ่งใกล้เวลาของการเสียชีวิต มันเป็นหนึ่งในส่วนใหญ่ของพิธีที่ผ่านมาจะได้รับอย่างใดอย่างหนึ่ง คริสต์ศาสนิกชนเป็นสัญญาณออกไปด้านนอกที่จัดตั้งขึ้นโดยพระเยซูคริสต์เพื่อให้คำปรึกษาพระคุณขาเข้า ในแง่พื้นฐานมากขึ้นก็เป็นพระราชพิธีที่จะดำเนินการถ่ายทอดพระคุณของพระเจ้าไปยังผู้รับผ่านอำนาจของพระวิญญาณบริสุทธิ์. สถาบันของคริสต์ศาสนิกชนเช่นเดียวกับพิธีทั้งหมดเจิมศักดิ์สิทธิ์ก่อตั้งโดยพระเยซูคริสต์ในระหว่างกระทรวงของโลกของเขา ปุจฉาวิสัชนาอธิบายว่า "นี่เจิมอันศักดิ์สิทธิ์ของผู้ป่วยได้รับการก่อตั้งโดยคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราเป็นคริสต์ศาสนิกชนที่แท้จริงและความเหมาะสมของพันธสัญญาใหม่. มันเป็นเรื่องที่พูดพาดพิงถึงแน่นอนโดย Mark แต่ขอแนะนำให้ซื่อสัตย์และประกาศใช้โดยเจมส์อัครสาวกและพี่ชาย ของพระเจ้า "(CCC 1511; มาร์ค 06:13; Jas. 5: 14-15). เจิมป่วยบ่งบอกถึงพระหรรษทานหลายคนและภูมิต้านทานของขวัญของการเสริมสร้างในพระวิญญาณบริสุทธิ์กับความวิตกกังวลกำลังใจและสิ่งล่อใจและบ่งบอกถึงความสงบสุข และความอดทน (CCC 1520) พระหรรษทานเหล่านี้ไหลจากความตายชดใช้ของพระเยซูคริสต์สำหรับ "นี้คือเพื่อตอบสนองสิ่งที่ถูกพูดโดยผู้เผยพระวจนะอิสยาห์ 'เขาเอาอ่อนแอของเราและคลอดโรคของเรา" (ม ธ . 08:17). มาร์คหมายถึงเมื่อคริสต์ศาสนิกชน เขาเล่าว่าพระเยซูส่งออกสาวกสิบสองคนที่จะหล่อหลอมและ "พวกเขาขับผีออกจำนวนมากและทาน้ำมันจำนวนมากที่ป่วยและรักษาเขาให้หาย" (มาระโก 6:13) ในจดหมายของเขาเจมส์กล่าวว่า "ผู้ใดในหมู่พวกท่านป่วยให้เขาเรียกร้องให้พวกผู้ใหญ่ของคริสตจักรและให้พวกเขาอธิษฐานเพื่อเขาและเจิมเขาด้วยน้ำมันในพระนามของพระเจ้า? และอธิษฐานด้วยความเชื่อจะช่วย คนป่วยและพระเจ้าจะฟื้นขึ้นมาและถ้าเขาได้กระทำบาปเขาจะได้รับการอภัย "(Jas. 5: 14-15). พ่อคริสตจักรในช่วงต้นได้รับการยอมรับบทบาทของคริสต์ศาสนิกชนในชีวิตของคริสตจักร รอบที่ 250, Origen เขียนว่าคริสเตียนสำนึกผิด "ไม่ได้หดตัวลงจากการประกาศบาปของเขาที่จะเป็นปุโรหิตของพระเจ้าและจากการแสวงหายา [ของ] ซึ่งอัครสาวกเจมส์กล่าวว่า... ถ้าแล้วมีใครป่วยให้เขา เรียกบาทหลวงของโบสถ์และให้พวกเขากำหนดเมื่อมือของเขาและเจิมเขาด้วยน้ำมันในพระนามของพระเจ้าและอธิษฐานด้วยความเชื่อจะช่วยคนป่วยและถ้าเขาจะอยู่ในความผิดบาปของเขาจะได้รับการอภัย ' "(เลวีนิติ Homilies บน 2: 4). ในปี 350 บิชอป Serapion เขียนว่า "เราขอวิงวอนท่านผู้ช่วยให้รอดของมนุษย์ทุกคนที่มีคุณงามความดีและการใช้พลังงานทั้งหมดของพระบิดาขององค์พระผู้ช่วยให้รอดและพระเยซูคริสต์และเราอธิษฐานว่า คุณส่งลงมาจากสวรรค์รักษาอำนาจขององค์เดียว [ลูกชาย] เมื่อน้ำมันนี้เพื่อให้สำหรับผู้ที่กำลังเจิม... มันอาจจะมีผลสำหรับการหล่อออกจากทุกคนและทุกโรคเจ็บป่วยทางร่างกาย... สำหรับการที่ดี ... พระคุณและปลดบาป "(Sacramentary ของ Serapion 29: 1). ผลคริสต์ศาสนิกชนของ"พระคุณพิเศษของคริสต์ศาสนิกชนของเจิมคนป่วยได้เป็นผลกระทบของมัน: เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของคนป่วยที่รักของ คริสต์สำหรับการที่ดีของตัวเองและของคริสตจักรทั้ง; เสริมสร้างความเข้มแข็งความสงบและความกล้าหาญที่จะอดทนในลักษณะที่คริสเตียนทุกข์ของการเจ็บป่วยหรือวัยชรา; การอภัยบาปถ้าคนป่วยก็ไม่สามารถที่จะได้รับมันผ่านศีลบาป; การฟื้นฟูสุขภาพถ้ามันเป็นที่เอื้อต่อการรอดของจิตวิญญาณของเขา; การเตรียมความพร้อมสำหรับการส่งผ่านไปยังมีชีวิตนิรันดร์ "(CCC 1532). คนไม่ต้องมีการตายที่จะได้รับศีลนี้หรือไม่ไม่ปุจฉาวิสัชนากล่าวว่า "เจิมป่วยไม่ได้เป็นคริสต์ศาสนิกชนสำหรับผู้ที่เพียงคนเดียวที่อยู่ในจุด ของการเสียชีวิต ดังนั้นทันทีที่ทุกคนซื่อสัตย์เริ่มที่จะตกอยู่ในอันตรายของการเสียชีวิตจากโรคภัยไข้เจ็บหรือวัยชราในเวลาที่เหมาะสมสำหรับเขาที่จะได้รับศีลนี้ได้อย่างแน่นอนมาถึงแล้ว "(1514 ซีซีซี). พระเจ้าเสมอรักษา? วันนี้คริสเตียนบางคนไป สุดขั้วในความคาดหวังของพวกเขาในการรักษาของพระเจ้า. หนึ่งในมือบางคนบอกว่าถ้าเป็นคริสเตียนไม่หายของโรคของเขาทั้งหมดนี้สะท้อนให้เห็นถึงการขาดความเชื่อของเขา. อื่น ๆ ที่อ้างว่ารักษาพระเจ้าเพียงสำหรับอายุเผยแพร่เมื่อโรคทุกคน . การเยียวยาทันทีและโดยอัตโนมัติสุดขั้วทั้งสองมีความผิด. พระเจ้าไม่เคยรักษาโรคทางกายภาพที่ทำให้เสียใจเราพอลประกาศให้กาลาเทียขณะที่เขากำลังเดือดร้อนจาก "โรคของร่างกาย". (Gal. 4: 13- 14) นอกจากนี้เขายังกล่าวถึง. ว่าเขาต้องออกจากสหาย Trophimus ของเขาในเมืองมิลีทัสเพราะเขาป่วยเกินกว่าที่จะเดินทาง (2 ทิม. 4:20). ในจดหมายฉบับแรกของเขาถึงทิโมธีพอลขอเรียกร้องให้protégéสาวของเขาไป "ดื่มน้ำไม่เพียง แต่ ที่จะใช้ไวน์เล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อประโยชน์ของกระเพาะอาหารและโรคภัยไข้เจ็บที่พบบ่อยของคุณ "(1 ทิม 05:23). ทางสุดท้ายคือข้อมูลโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่เพียง แต่จะเผยให้เห็นว่าการเจ็บป่วยที่ไม่ได้รับการเยียวยาเสมอในวัยเผยแพร่ แต่ก็ยังแสดงให้เห็นถึงคำแนะนำการปฏิบัติของอัครสาวกเพื่อนคริสเตียนเกี่ยวกับวิธีการจัดการกับความเจ็บป่วย ขอให้สังเกตว่าพอลไม่ได้บอกทิโมธีที่จะอธิษฐานหนักและมีความเชื่อมั่นมากขึ้นว่าพระเจ้าจะรักษาเขาให้หายจากโรคกระเพาะอาหารของเขา แต่เขาบอกว่าเขากับวิธีการจัดการด้วยวิธีการเจ็บป่วยยา. บางคนอ้างว่าการรักษาได้ทันทีและมักจะเป็นเพียงสำหรับการใช้ชีวิตในช่วงอายุเผยแพร่ แต่หลังจากนั้นที่ระลึกของการรักษาหาย ปัญหาเกี่ยวกับทฤษฎีที่ว่าคือการที่พระคัมภีร์บอกเราเป็นอย่างอื่น ตัวอย่างเช่นเมื่อพระเยซูหายคนตาบอดที่อันเขาวางพระหัตถ์บนเขาสองครั้งก่อนที่ชายคนหนึ่งได้รับการเยียวยาอย่างเต็มที่ (มาระโก 8: 22-26). สุดท้ายเรามีคำสั่งยืนของพันธสัญญาใหม่ในเจมส์ 05:14 -15 อ้างก่อนหน้านี้ คำสั่งนี้จะไม่เพิกถอนได้ทุกที่ในพระคัมภีร์ไบเบิลและมีงบที่ใดก็ได้ไม่ว่าพระเจ้าจะหยุดการรักษา ดังนั้นคำสั่งมีผลวันนี้มาก. แน่นอนรักษาของเราเช่นเดียวกับสิ่งที่ทุกคนอยู่ภายใต้พระประสงค์ของพระเจ้า ขณะที่เจมส์ชี้ให้เห็นเพียงแค่บทที่ก่อนหน้านี้ "คุณไม่ทราบเกี่ยวกับวันพรุ่งนี้. อะไรคือสิ่งที่ชีวิตของคุณสำหรับคุณเป็นหมอกที่ปรากฏเป็นเวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วหายไป. แต่คุณควรจะพูดว่า 'ถ้าพระเจ้าทรงประสงค์เรา จะมีชีวิตอยู่และเราจะทำนี้หรือว่า "(Jas. 4: 14-15 เน้นเพิ่ม) เรามีสัญญาของการรักษา แต่ไม่ได้หนึ่งอย่างไม่มีเงื่อนไข มันเป็นเงื่อนไขในน้ำพระทัยของพระเจ้า. ทำไมพระเจ้าไม่ได้เสมอไม่รักษา? ถ้าพระเจ้าสามารถรักษาเราทำไมเขาไม่? ทำไมมันไม่ได้เป็นความประสงค์ของเขามักจะทำเช่นนั้น? หนึ่งคำตอบสำหรับคำถามนี้จะพบได้ในวินัยทางจิตวิญญาณและการฝึกอบรมที่เป็นผลมาจากการเจ็บป่วยและการหันหน้าไปทางความทุกข์ยาก คัมภีร์ถามว่า "คุณลืมคำแนะนำที่อยู่ที่คุณเป็นบุตรชาย? -. บุตรชายของเราไม่ถือว่าเบาวินัยของพระเจ้าหรือสูญเสียความกล้าหาญเมื่อคุณจะต้องถูกลงโทษโดยเขาสำหรับพระเจ้าสงฆ์เขาผู้นั้นที่เขารักและ chastises ลูกชายคนที่เขาได้รับทุก [จังหวัด 3: 11-12.] มันเป็นวินัยที่คุณต้องทนพระเจ้ารักษาคุณเป็นบุตรด้วยว่ามีบุตรคนที่มีพ่อของเขาไม่ได้มีระเบียบวินัย.. "ถ้าคุณเป็น ทิ้งไว้โดยไม่มีวินัยในการที่ทุกคนมีส่วนร่วมแล้วคุณเป็นลูกนอกสมรสไม่ได้เป็นบุตร นอกจากนี้เรามีบรรพบุรุษโลกวินัยเราและเราเคารพพวกเขา เราจะไม่มากจะเป็นเรื่องที่บิดาแห่งจิตวิญญาณและมีชีวิตอยู่? เพราะเขามีระเบียบวินัยเราสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ ที่มีความสุขของพวกเขา แต่เขาสงฆ์เราสำหรับการที่ดีของเราที่เราอาจแบ่งปันความบริสุทธิ์ของพระองค์ สำหรับช่วงเวลาที่มีระเบียบวินัยทุกอย่างดูเหมือนจะเจ็บปวดมากกว่าที่น่าพอใจ; อัตราผลตอบแทนต่อมามันก็เป็นผลไม้ที่เงียบสงบของความชอบธรรมให้กับผู้ที่ได้รับการอบรมโดยมัน "(ฮีบรู 12:. 5-11). มูลค่าของความทุกข์บางครั้งพระเจ้าช่วยให้เราได้รับการเจ็บป่วยเป็นรูปแบบของการมีวินัยและการฝึกอบรมในความชอบธรรมของพระเจ้ามัก. อนุญาตให้ทดลองเหล่านี้สำหรับการล้างบาปของเราขณะที่พอลตัวเองได้เรียนรู้เมื่อเขาภาวนาว่าพระเจ้าจะลบออกจากเขาทูตสวรรค์ของซาตานที่ถูกความเจ็บปวดรวดร้าวเขา: "และเพื่อให้ฉันจากการถูกความสุขเช่นกันด้วยการเปิดเผยความอุดมสมบูรณ์ของ, ธ อร์นได้รับฉันใน เนื้อสาร [กรีก: Angelos] ซาตานไปก่อกวนฉันเพื่อให้ฉันจากการถูกร่าเริงเกินไป สามครั้งที่ฉันอ้อนวอนพระเจ้าเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่ามันควรจะทิ้งฉัน; แต่เขาบอกกับผมว่า "พระคุณของเราก็เพียงพอแล้วสำหรับคุณสำหรับการใช้พลังงานของฉันคือความอ่อนแอมีที่ไหน. ผมจะทั้งหมดโม้ยินดีมากขึ้นจากจุดอ่อนของฉันว่าอำนาจของพระคริสต์จะได้พักผ่อนอยู่กับฉัน "(2 โครินธ์ 12:. 7-9). แม้ว่าเราจะต้องเผชิญกับจำนวนหนึ่งของความทุกข์ทรมานและความทุกข์ในชีวิตนี้เรารู้ว่า พระคุณของพระเจ้าจะเพียงพอที่จะรักษาเรา. ทั้งหมดของพระหรรษทานของพระเจ้ารวมทั้งสุขภาพกายจะมอบให้จะนำไปสู่ความรอดของจิตวิญญาณของเรา. คริสตจักรคาทอลิกสอนว่าคริสต์ศาสนิกชนนำ "การฟื้นฟูสุขภาพถ้ามันเป็นที่เอื้อต่อการรอดของ จิตวิญญาณของเขา "(1532 ซีซีซี). พระเจ้ายังใช้ความทุกข์ของเราที่จะช่วยให้ผู้อื่น. ถ้าพอลไม่ได้กลายเป็นคนป่วยในขณะที่การเดินทางของมิชชันนารีครั้งแรกของเขาและถูกบังคับให้หยุดการเดินทางเขาจะไม่ได้ประกาศแก่กาลาเทียเพราะเขาบอกพวกเขา "คุณรู้ว่ามันเป็นเพราะโรคทางร่างกายที่ฉันประกาศข่าวประเสริฐกับคุณในตอนแรก" (Gal. 4:13). ถ้าเขาไม่ได้ประกาศให้กาลาเทียเขาจะไม่ได้เขียนจดหมายฉบับต่อมาพวกเขาที่ปรากฏในของเรา พันธสัญญาใหม่. พระเจ้าทรงใช้ความเจ็บป่วยของพอลที่จะนำความรอดกาลาเทียและจะนำเราทำงานของพระคัมภีร์ผ่านที่เรายังคงได้รับผลประโยชน์จากพระเจ้า. นี้เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งของวิธีการที่พระเจ้าทรงใช้ความทุกข์ที่จะนำเรื่องที่ดี ดังนั้นถ้าเราประสบเราควรจะมองว่ามันเป็นโอกาสที่ดีเช่นโดยการเสนอถึงความทุกข์ของเราสำหรับการล้างบาปของเราเองและสำหรับพี่น้องออกของเราและน้องสาวในพระคริสต์. นี้ใช้ยังทุกข์ทรมานทางกายภาพของการเสียชีวิตซึ่งจะ มาสำหรับเราแต่ละคนวันหนึ่ง พระคัมภีร์เตือนเรา "ในฐานะที่เป็นมนุษย์นั้นวันเวลาของเขาเหมือนหญ้าเขาลวดลายเหมือนดอกไม้ของสนามสำหรับลมผ่านไปมันและมันก็จะหายไปและสถานที่ที่รู้ว่ามันไม่มีอะไรมาก" (สดุดี 103:. 15-16). "พิธีกรรม" แม้ว่านักแต่งสดุดีสอนให้เราไตร่ตรองการตายของเราเขาสะดวกสบายเราทันทีโดยกล่าวว่า "แต่ความรักมั่นคงของพระเจ้ามาจากนิรันดร์นิรันดร์ที่จะอยู่กับผู้ที่เกรงกลัวพระองค์และความชอบธรรมของเขาไป เด็กเด็กให้กับผู้ที่รักษาพันธสัญญาของเขาและอย่าลืมที่จะทำพระบัญญัติของพระองค์ "(สดุดี 103: 17.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจิมคนป่วยผู้นำทางจิตวิญญาณ และความแข็งแรงของร่างกาย แม้ในระหว่างการเจ็บป่วย เสียชีวิต โดยเฉพาะบริเวณ มันเป็นหนึ่งในส่วนใหญ่ของศีลศักดิ์สิทธิ์สุดท้ายจะได้รับ ศีลเป็นเครื่องหมายภายนอกที่จัดตั้งขึ้นโดยพระเยซูคริสต์เพื่อให้เข้าไปด้านใน เกรซ ในแง่พื้นฐานเพิ่มเติม มันเป็นพิธีที่จัดขึ้นเพื่อถ่ายทอดพระคุณของพระเจ้าไปยังผู้รับผ่านอำนาจของพระวิญญาณบริสุทธิ์





ชอบทุกสถาบัน ศีล ศีลศักดิ์สิทธิ์ , การเจิมอันศักดิ์สิทธิ์ถูก instituted โดยพระเยซูคริสต์ในกระทรวงของเขาโลก ที่ปุจฉาวิสัชนาอธิบาย " นี้ศักดิ์สิทธิ์เจิมคนป่วยถูก instituted โดยพระคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราเป็นจริงที่เหมาะสมและศีลของพระคัมภีร์ใหม่ มันพาดพิงถึงแน่นอนโดยมาร์คแต่ก็ควรซื่อสัตย์และประกาศใช้โดยเจมส์อัครสาวก และน้องชายของพระเจ้า " ( CCC 1 ; มก 6 : 13 ; แจ๊ส 5:14-15 )

การเจิมคนป่วยสื่อดีหลายและ imparts ของขวัญของความเข้มแข็งในพระวิญญาณบริสุทธิ์กับความกังวล ท้อแท้ และการล่อลวง และ สื่อถึงสันติภาพและความอดทน ( CCC 1520 ) เหล่านี้ดี ไหลมาจากความตาย atoning ของพระเยซู" นี้เพื่อเติมเต็มสิ่งที่ถูกพูดโดยผู้เผยพระวจนะอิสยาห์ ' เขาเอา infirmities ของเราและเบื่อโรคของเรา " ( แมตต์ 8 : 17 )

มาร์ค หมายถึงศีล เมื่อเขาเล่าว่า พระเยซูได้ส่งสาวกไปประกาศสิบสอง และพวกเขาโยนออกปีศาจมากมาย และเจิมด้วยน้ำมันจำนวนมากที่ป่วยและรักษาพวกเขา " ( มก 6 : 13 ) ในหนังสือของเขา , เจมส์กล่าวว่า " ใด ๆของคุณป่วย ?ให้เขาเรียกผู้อาวุโสของคริสตจักร และให้พวกเขาอธิษฐานมากกว่าเขา และเจิมเขาด้วยน้ำมันในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า และคำอธิษฐานของความเชื่อจะช่วยคนป่วย และพระเจ้าจะยกเขาขึ้น และถ้าเขาได้กระทำบาป เขาจะได้รับการอภัย " ( แจ๊ส 5 : 14 และ 15 )

พ่อต้นคริสตจักรได้รับการยอมรับบทบาทนี้ ศีลในชีวิตของคริสตจักร ประมาณ ค.ศ. 250 ,เขียนว่า " คริสเตียน Origen กลับใจจากบาปของเขา ไม่หด ประกาศจะเป็นปุโรหิตของพระเยโฮวาห์ และแสวงหายา . . . . . . . [ ของ ] ซึ่งอัครสาวกเจมส์บอกว่า : ' ถ้าตอนนั้นมีใครไม่สบาย ให้เขาเรียก presbyters ของคริสตจักร และให้พวกเขาให้มือไปบนเขา และเจิมเขาด้วยน้ำมันในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า และคำอธิษฐานของความเชื่อจะช่วยคนป่วย ,และถ้าเขาอยู่ในความบาป เขาจะได้รับการอภัย ' " ( homilies เกี่ยวกับเลวีนิติ 2 : 4 )

ในปี 350 , บิชอป serapion เขียนว่า " เราขอวิงวอนพระผู้ช่วยให้รอดของคนทั้งปวง ท่านมีคุณธรรมและพลัง บิดาของ พระเจ้า และ เราขอให้คุณส่งลงมาจากสวรรค์ พลังเยียวยาของบังเกิดเฉพาะ [ ลูก ] เมื่อน้ำมันนี้ ดังนั้นสำหรับ ผู้ที่ทรงเจิมไว้ . . . . . . .