We used the passive- when the perso

We used the passive
- when the person or people who do the action are unknown, unimportant or obvious from the context. Linda's purse was stolen. ( We don't know who stole it.) The car is being repaired. ( i's unimportant who is doing it.) The robber has been arrested. (It's obvious that the police arrested him)
- when the action itself is more important than the person/ people who do it, as in news headlines, newspaper articles, formal notices, advertisements, instructions, processes, etc. - The annual meeting was held on March 20th
- when we want to avoid taking responsibility for an action or when we refer to an unpleasant event and we do not want to say who or what is to blame. - four people were injured in the bank robbery.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราใช้แฝง-เมื่อบุคคลหรือผู้ที่ทำการดำเนินการไม่รู้จัก ไม่สำคัญ หรือเห็นได้ชัดจากบริบท ถูกขโมยกระเป๋าเงินของลินดา (เราไม่รู้ว่าที่ขโมย) รถถูกซ่อมแซม (อร่อยไม่สำคัญที่จะทำ) โจรได้ถูกจับกุม (จะเห็นได้ชัดว่า ตำรวจจับเขา)-เมื่อการกระทำตัวเองเป็นสำคัญมากกว่าผู้คนที่ทำมัน เช่นเดียวกับในข่าว หนังสือ ประกาศอย่างเป็นทางการ โฆษณา แนะนำ กระบวนการ ฯลฯ - การประชุมประจำปีวันที่ 20 มีนาคม-เมื่อเราต้องการหลีกเลี่ยงการรับผิดชอบ สำหรับการดำเนินการ หรือเมื่อเราดูเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ และเราไม่ต้องการบอกว่า ใครหรืออะไรจะตำหนิ -สี่คนได้รับบาดเจ็บในการปล้นธนาคาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราใช้พาสซีฟ
- เมื่อบุคคลหรือคนที่ทำการกระทำที่ไม่เป็นที่รู้จักหรือไม่สำคัญเห็นได้ชัดจากบริบท กระเป๋าเงินของลินดาถูกขโมย (เราไม่ทราบว่าใครขโมยมัน.) รถจะถูกซ่อมแซม (ที่ไม่สำคัญของผมที่จะทำมัน.) โม่งถูกจับกุม (มันเห็นได้ชัดว่าตำรวจจับเขา)
- เมื่อมีการกระทำที่ตัวเองมีความสำคัญมากขึ้นกว่าคน / คนที่ทำมันเป็นในหัวข้อข่าวบทความในหนังสือพิมพ์ประกาศอย่างเป็นทางการ, โฆษณา, คำแนะนำกระบวนการ ฯลฯ - การประชุมประจำปีเป็น เมื่อวันที่ 20 มีนาคม
- เมื่อเราต้องการที่จะหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบในการดำเนินการหรือเมื่อเราพูดถึงเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์และเราไม่ต้องการที่จะบอกว่าใครหรือสิ่งที่จะตำหนิ - สี่คนได้รับบาดเจ็บในการปล้นธนาคาร