Problem Based LearningMotivating st

Problem Based Learning
Motivating students is an important first step in teaching and, according to Dr. Don Woods, one of McMaster's authorities on Problem Based Learning, PBL creates motivation. This motivation could result from an intrinsic quality of problems, or, as Dr. Rosemary Leary states, "Problems themselves appeal to the human desire for resolution and harmony..."

Before the introduction of PBL, the standard practice in medical schools has been to create lecture-based curricula in which to impart knowledge to our up and coming physicians. This began to change in the late 1960’s with the introduction of McMaster University’s new approach to medical education. This moment in history has changed the way many medical schools all over the world design and implement their curricula. Howard Barrows is usually credited for being the first person in Canada to apply problem-based learning to medical education. Barrow’s work in PBL during the mid-1960s developed from the concepts around adult learning. PBL was thought to provide a method for students to integrate knowledge across subject boundaries and to develop problem-solving skills. Barrows grouped the objectives of PBL into four areas: structuring of knowledge in clinical contexts, clinical reasoning, self-directed learning skills and intrinsic motivation (Barrows, 1980). McMaster University was the first Canadian Medical School to adopt this model.

The first class to experience McMaster’s PBL approach to medical education began in 1969. This, of course, was preceded by many years of questioning, critiquing and final planning. Dr. John Evans, the Dean that had the courage to break with tradition and launch this new approach, perceived this model as a significant change in the standard approach to teaching students in medicine. Pioneered in Canada, PBL curriculum was predominantly found at McMaster University for many years. However, in recent decades it has been adopted elsewhere in different forms and to various degrees.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาจากการเรียนรู้สร้างแรงจูงใจนักเรียนเป็นขั้นตอนแรกสำคัญในการสอน และ ตามป่าดอนดร. หนึ่งในหน่วยงานของ McMaster ในปัญหาเรียน PBL สร้างแรงจูงใจ แรงจูงใจนี้อาจเป็นผลมาจากคุณภาพแท้จริงของปัญหา หรือ เป็นดร. Leary โรสแมรี่อเมริกา "ปัญหาตัวเองดึงดูดมนุษย์ปรารถนาสำหรับความละเอียดและความสามัคคี..."ก่อนการนำ PBL ปฏิบัติมาตรฐานในโรงเรียนแพทย์ได้รับการบรรยายตามหลักสูตรซึ่งศิลปกรรมการแพทย์ขึ้น และมา นี้เริ่มที่จะเปลี่ยนในช่วงปลายปี 1960 ด้วยการแนะนำวิธีการใหม่ของมหาวิทยาลัย McMaster ศึกษา ขณะนี้ในประวัติศาสตร์มีการเปลี่ยนแปลงทางโรงเรียนแพทย์หลายแห่งทั่วโลกออกแบบ และใช้หลักสูตรของพวกเขา ฮาวเวิร์ด Barrows มักจะถูกเครดิตสำหรับการเป็นคนแรกในแคนาดาที่ใช้เรียนปัญหาการศึกษา งานของแบร์โรว PBL ในช่วงกลางทศวรรษ 1960 พัฒนาจากแนวคิดที่ใกล้เคียงผู้ใหญ่การเรียนรู้ PBL คือคิดว่า จะมีวิธีการสำหรับนักเรียนที่ จะบูรณาการความรู้ในเรื่องขอบเขต และพัฒนาทักษะการแก้ปัญหา Barrows จัดกลุ่มวัตถุประสงค์ของ PBL เป็นสี่ส่วน: โครงสร้างของความรู้ในบริบททางคลินิก เหตุผลทางคลินิก การกำกับตนเองการเรียนรู้ทักษะ และแรงจูงใจที่แท้จริง (Barrows, 1980) มหาวิทยาลัย McMaster เป็นโรงเรียน แพทย์ แคนาดาครั้งแรกจะนำมาใช้รุ่นนี้ ชั้นประสบการณ์วิธี PBL ของ McMaster การศึกษาเริ่มในปี 1969 นี้ แน่นอน ถูกนำ โดยตั้งคำถาม critiquing และการวางแผนขั้นสุดท้าย ดร.จอห์นอีแวนส์ คณบดีที่มีความกล้าหาญที่จะทำลายกับประเพณี และเปิดแนวทางใหม่นี้ มองเห็นรูปแบบนี้เป็นการเปลี่ยนแปลงวิธีการสอนนักเรียนแพทย์มาตรฐาน เป็นผู้บุกเบิกในแคนาดา หลักสูตรแบบ PBL ส่วนใหญ่พบที่มหาวิทยาลัย McMaster หลายปี อย่างไรก็ตาม ในทศวรรษ มันมีการใช้อื่น ๆ ในรูปแบบที่แตกต่างกัน และองศาต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาการเรียนรู้
การสร้างแรงจูงใจให้นักเรียนเป็นขั้นตอนแรกที่สำคัญในการเรียนการสอนและตามที่ดร. ดอนวูดส์ซึ่งเป็นหนึ่งในหน่วยงาน McMaster เกี่ยวกับปัญหาที่เกิดจากการเรียนรู้ PBL สร้างแรงจูงใจ แรงจูงใจนี้อาจเกิดจากการที่มีคุณภาพที่แท้จริงของปัญหาหรือเป็นดร. โรสแมรี่แลร์รี่ส์ฯ "ปัญหาตัวเองขอให้ความปรารถนาของมนุษย์สำหรับการแก้ปัญหาและความสามัคคี ... "

ก่อนที่จะนำ PBL ที่มาตรฐานการปฏิบัติในโรงเรียนแพทย์ได้รับ การสร้างหลักสูตรการบรรยายตามที่การให้ความรู้ขึ้นมาและแพทย์ของเรา นี้เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงในช่วงปลายปี 1960 ด้วยการแนะนำของวิธีการใหม่ในมหาวิทยาลัย McMaster เพื่อการศึกษาทางการแพทย์ ช่วงเวลาในประวัติศาสตร์นี้มีการเปลี่ยนแปลงทางโรงเรียนแพทย์หลายคนทั่วโลกในการออกแบบและใช้หลักสูตรของพวกเขา ฮาวเวิร์ดหย็อยมักจะเป็นเครดิตสำหรับการเป็นคนแรกในแคนาดาเพื่อนำไปใช้ในการเรียนรู้ปัญหาที่ใช้ในการศึกษาทางการแพทย์ การทำงานในรถเข็นของ PBL ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 พัฒนามาจากแนวความคิดที่อยู่รอบ ๆ เรียนรู้ของผู้ใหญ่ PBL เป็นความคิดที่จะให้วิธีการสำหรับนักเรียนที่จะบูรณาการความรู้ในขอบเขตของเรื่องและการพัฒนาทักษะการแก้ปัญหา หย็อยจัดกลุ่มวัตถุประสงค์ของการ PBL เป็นสี่พื้นที่: โครงสร้างของความรู้ในบริบททางคลินิกเหตุผลทางคลินิกและทักษะการเรียนรู้ด้วยตนเองและแรงจูงใจภายใน (หย็อย 1980) McMaster มหาวิทยาลัยเป็นครั้งแรกที่โรงเรียนแพทย์แคนาดาเพื่อนำมาใช้รูปแบบนี้.

ชั้นแรกจะได้สัมผัสกับวิธีการ PBL McMaster เพื่อการศึกษาทางการแพทย์เริ่มต้นขึ้นในปี 1969 นี้แน่นอนนำโดยหลายปีของการซักถามวิจารณ์และการวางแผนขั้นสุดท้าย ดร. จอห์นอีแวนส์, ดีนที่มีความกล้าหาญที่จะทำลายกับประเพณีและการเปิดตัววิธีการใหม่นี้การรับรู้รูปแบบนี้เป็นการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในวิธีการมาตรฐานในการสอนนักเรียนในการแพทย์ เป็นหัวหอกในแคนาดาหลักสูตร PBL ถูกส่วนใหญ่พบที่มหาวิทยาลัย McMaster เป็นเวลาหลายปี อย่างไรก็ตามในช่วงทศวรรษที่ผ่านมามันได้รับการรับรองอื่น ๆ ในรูปแบบที่แตกต่างกันและต่างองศา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานเด็กนักเรียนเป็นขั้นตอนแรกที่สำคัญในการสอนและตามที่ ดร. ดอนป่า หนึ่งในเจ้าหน้าที่ของ McMaster ในการเรียนการสอนแบบใช้ปัญหาเป็นฐาน สร้างแรงจูงใจ แรงจูงใจนี้อาจเป็นผลมาจากคุณภาพที่แท้จริงของปัญหา หรือ เป็น ดร. โรสแมรี่ดาวน์โหลดสหรัฐอเมริกา " ปัญหาตัวเองต่อความปรารถนาของมนุษย์เพื่อความละเอียดและความสามัคคี . . . . . . . "ก่อนที่การแนะนำของ PBL , มาตรฐานการปฏิบัติในโรงเรียนแพทย์ได้สร้างบรรยายตามหลักสูตรที่ถ่ายทอดความรู้ของเรา และแพทย์มา นี้เริ่มเปลี่ยนไปในช่วงปลายทศวรรษ 1960 มีการแนะนำมหาวิทยาลัย McMaster วิธีการใหม่เพื่อการศึกษาทางการแพทย์ ช่วงเวลาในประวัติศาสตร์มีการเปลี่ยนแปลงวิธีที่หลายโรงเรียนแพทย์ทั่วโลกออกแบบและใช้หลักสูตรของพวกเขา โฮเวิร์ด barrows มักจะมีเครดิตเป็นคนแรกในแคนาดาเพื่อใช้การเรียนการสอนแบบใช้ปัญหาเป็นหลักในการศึกษาทางการแพทย์ รถเข็นงานใน PBL ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 ได้พัฒนาจากแนวคิดรอบการเรียนรู้ของผู้ใหญ่ ตั้งแต่คิดว่าจะให้วิธีการที่นักเรียนสามารถนำความรู้ในเรื่องเขตแดนและการพัฒนาทักษะการแก้ปัญหา barrows จัดกลุ่มวัตถุประสงค์ของ PBL เป็นสี่พื้นที่ : โครงสร้างของความรู้ในบริบททางคลินิก ทางคลินิกใช้ การเรียนรู้ด้วยตนเอง ทักษะและแรงจูงใจภายใน ( barrows , 1980 ) มหาวิทยาลัย McMaster เป็นครั้งแรกที่ประเทศแคนาดาโรงเรียนแพทย์เพื่อรับรุ่นนี้คลาสแรกกับประสบการณ์ของวิธีการทางการแพทย์การศึกษา McMaster PBL เริ่มต้นในปี 1969 นี้ แน่นอน ตามมาด้วยหลายปีของการตั้งคำถาม การวิพากษ์และแผนสุดท้าย ดร. จอห์น อีแวนส์ , นว่ามีความกล้าหาญที่จะแบ่งกับประเพณีและเปิดวิธีการใหม่นี้ การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในรุ่นนี้เป็นวิธีการมาตรฐานในการสอนนักเรียนในการแพทย์ ผู้บุกเบิกในแคนาดา หลักสูตร PBL คือส่วนใหญ่พบที่มหาวิทยาลัย McMaster เป็นเวลาหลายปี อย่างไรก็ตาม ในทศวรรษที่ผ่านมามันได้ถูกประกาศใช้ในที่อื่น ๆในรูปแบบที่แตกต่างกันและองศาต่างๆ