The early ascendency of leisure as

The early ascendency of leisure as a means of reputability is traceable to the archaic distinc- tion between noble and ignoble employments. Leisure is honorable and becomes imperative partly because it shows exemption from ignoble labour. The archaic differentiation into noble and ignoble classes is based on an invidious distinction between employments as honorific or debasing; and this traditional distinction grows into an imperative canon of decency during the early quasi-peaceable stage. Its ascendency is furthered by the fact that leisure is still fully as effective an evidence of wealth as consumption.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งแรกของการพักผ่อนในฐานะเครื่องมือของชื่อเสียงนั้นสืบย้อนไปถึงความแตกต่างที่เก่าแก่ระหว่างงานที่มีเกียรติและงานที่ไร้เกียรติ เวลาว่างถือเป็นเรื่องน่ายกย่องและมีความจำเป็น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะการพักผ่อนแสดงให้เห็นถึงการยกเว้นจากการทำงานที่ไร้เกียรติ การแบ่งแยกชนชั้นที่เก่าแก่ออกเป็นชนชั้นสูงและผู้ต่ำต้อยนั้นขึ้นอยู่กับความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างการจ้างงานที่มีเกียรติหรือต่ำต้อย และความแตกต่างแบบดั้งเดิมนี้เติบโตขึ้นจนกลายเป็นหลักการที่จำเป็นของความเหมาะสมในช่วงระยะเริ่มต้นของความสงบสุข ความรุ่งโรจน์ของมันได้รับการเสริมด้วยข้อเท็จจริงที่ว่าการพักผ่อนยังคงเป็นหลักฐานของความมั่งคั่งที่มีประสิทธิผลอย่างเต็มที่พอๆ กับการบริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อได้เปรียบในช่วงต้นของการพักผ่อนหย่อนใจเป็นวิธีการที่มีชื่อเสียงสามารถสืบย้อนไปถึงความแตกต่างระหว่างงานที่สูงส่งและน่าอับอายในสมัยโบราณ การพักผ่อนหย่อนใจมีเกียรติและกลายเป็นสิ่งจําเป็นส่วนหนึ่งเพราะมันแสดงให้เห็นถึงการยกเว้นสําหรับแรงงานที่น่าอับอาย ความแตกต่างระหว่างชนชั้นสูงโบราณและชนชั้นจัณฑาลขึ้นอยู่กับความแตกต่างที่น่ารังเกียจระหว่างการว่าจ้างที่มีชื่อเสียงหรือดูถูก ความแตกต่างของประเพณีนี้ได้พัฒนาเป็นบรรทัดฐานที่เหมาะสมที่ขาดไม่ได้ในระยะกึ่งสันติภาพในระยะแรก ข้อเท็จจริงที่ว่าการพักผ่อนยังคงเป็นหลักฐานของความมั่งคั่งที่มีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับการบริโภคได้พิสูจน์ข้อดีของมันต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพักผ่อนหย่อนใจเป็นวิธีที่จะได้รับชื่อเสียงข้อได้เปรียบในช่วงต้นของมันสามารถสืบย้อนกลับไปสู่ความแตกต่างระหว่างอาชีพอันสูงส่งและอาชีพที่ไม่ดีในสมัยโบราณ การพักผ่อนหย่อนใจเป็นเรื่องที่รุ่งโรจน์และกลายเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะแสดงให้เห็นว่าแรงงานที่น่าอับอายสามารถได้รับการยกเว้น ความแตกต่างระหว่างขุนนางโบราณและชนชั้นต่ําจะขึ้นอยู่กับความสง่างามของอาชีพ ในช่วงเริ่มต้นของความสงบสุขความแตกต่างแบบดั้งเดิมนี้กลายเป็นมารยาทที่จําเป็น ความจริงที่ว่าการพักผ่อนหย่อนใจยังคงเป็นหลักฐานที่มีประสิทธิภาพของความมั่งคั่งเช่นเดียวกับการบริโภคทําให้ข้อได้เปรียบของมันเพิ่มขึ้น