All of these findings, all showing

All of these findings, all showing far greater levels of hazard than that claimed by official sources, depend predominantly on deaths being reported by those responsible for giving the ECT. A more objective measure was inadvertently provided in a study of patients’ attitudes to ECT (Freeman & Kendell, 1980). The researchers wanted to interview 183 people, an average of one year after ECT. However, 22 (12%) were either dead or missing. Twelve were definitely dead. Four had killed themselves. Counting only the two deaths which occurred during ECT the mortality rate was 1 per 91.5 patients. This finding, over 100 times greater than the one per 10,000 American Psychiatric Association claim, is not mentioned by the American Psychiatric Association report (2001) or, to our knowledge, by any other report or review. The UK ECT Review Group (2003) mentions none of the studies reviewed above, showing higher rates than the American Psychiatric Association claim.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั้งผลการวิจัยเหล่านี้ ทั้งหมดแสดงมากกว่าระดับของอันตรายที่อ้างจากแหล่งที่เป็นทาง ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับตายการรายงาน โดยผู้รับผิดชอบให้การ ECT การวัดวัตถุประสงค์มากขึ้นได้มีจัดเตรียมในการศึกษาทัศนคติของผู้ป่วยโดยไม่ได้ตั้งใจให้ ECT (ฟรีแมนและ Kendell, 1980) นักวิจัยต้องการสัมภาษณ์ 183 คน เฉลี่ยหนึ่งปีหลังจาก ECT อย่างไรก็ตาม 22 (12%) ได้ตาย หรือสูญหาย สิบสองได้ตายแน่นอน สี่ได้ฆ่าตัวเอง นับเฉพาะสองเสียชีวิตที่เกิดขึ้นระหว่าง ECT อัตราคือ 1 ผู้ป่วย 91.5 ค้นหานี้ มากกว่าหนึ่งต่อ 10,000 สมาคมจิตเวชอเมริกันร้อง มากกว่า 100 ครั้งจะได้กล่าว ตามรายงานของสมาคมจิตเวชอเมริกัน (2001) หรือ เพื่อความ รู้ของเรา รายงานอื่น ๆ หรือรีวิว กลุ่ม ECT รีวิว UK (2003) กล่าวถึงไม่มีการศึกษาทบทวนข้างต้น แสดงอัตราสูงกว่าสมาคมจิตเวชอเมริกันอ้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดของการค้นพบเหล่านี้ทั้งหมดที่แสดงระดับไกลเกินความเป็นอันตรายกว่านั้นโดยอ้างแหล่งข่าวทางการขึ้นอยู่ส่วนใหญ่เกี่ยวกับการเสียชีวิตถูกรายงานโดยผู้ที่รับผิดชอบในการให้ ECT วัดเพิ่มเติมวัตถุประสงค์ให้โดยไม่ได้ตั้งใจในการศึกษาทัศนคติของผู้ป่วยที่จะ ECT (ฟรีแมนและ Kendell 1980 บริการ) นักวิจัยต้องการที่จะสัมภาษณ์ 183 คนค่าเฉลี่ยของหนึ่งปีหลังจาก ECT อย่างไรก็ตาม 22 (12%) มีทั้งตายหรือหายไป สิบสองตายแน่นอน สี่ได้ฆ่าตัวตาย นับเพียงสองเสียชีวิตที่เกิดขึ้นในช่วง ECT อัตราการตายเป็น 1 ต่อผู้ป่วย 91.5 การค้นพบนี้กว่า 100 ครั้งมากกว่าหนึ่งต่อ 10,000 สมาคมจิตแพทย์อเมริกันเรียกร้องไม่ได้กล่าวถึงในรายงานการสมาคมจิตแพทย์อเมริกัน (2001) หรือเพื่อความรู้ของเราโดยรายงานอื่น ๆ หรือตรวจทาน สหราชอาณาจักร ECT รีวิวกรุ๊ป (2003) ระบุว่าไม่มีการศึกษาการตรวจสอบดังกล่าวข้างต้นแสดงให้เห็นถึงอัตราที่สูงกว่าการเรียกร้องของสมาคมจิตวิทยาอเมริกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดของค่าเหล่านี้แสดงที่ไกลมากขึ้นระดับอันตรายกว่านั้น โดยอ้างแหล่งข้อมูลอย่างเป็นทางการ ขึ้นอยู่กับส่วนใหญ่ที่เสียชีวิตถูกรายงานโดยผู้ที่รับผิดชอบให้ ect วัดวัตถุประสงค์เพิ่มเติมที่เผลอให้ในการศึกษาทัศนคติของผู้ป่วยต่อ ect ( Freeman & kendell , 1980 ) นักวิจัยต้องการสัมภาษณ์ 183 คน เฉลี่ยหนึ่งปีหลังจาก ect อย่างไรก็ตาม , 22 ( 12% ) มีทั้งตายหรือหายไป สิบสองได้ตายไปแล้วแน่ๆ สี่ต้องฆ่าตัวเอง นับเฉพาะสองเสียชีวิต ซึ่งเกิดขึ้นระหว่าง ect อัตราการตายเท่ากับ 1 ต่อการตั้งโรงพยาบาล การค้นพบนี้กว่า 100 เท่าสูงกว่า 1 ต่อ 10 , 000 สมาคมจิตแพทย์อเมริกันเรียกร้อง จะไม่กล่าวถึง โดยรายงานสมาคมจิตเวชอเมริกัน ( 2001 ) หรือ ความรู้ของเรา โดยการรายงานอื่น ๆใด ๆหรือการตรวจทาน กลุ่มทบทวน ect สหราชอาณาจักร ( 2546 ) ได้กล่าวถึงเรื่องการศึกษาตรวจสอบข้างต้น แสดงอัตราสูงกว่าสมาคมจิตแพทย์อเมริกันเรียกร้อง