AbstractOBJECTIVES:To evaluate and

Abstract
OBJECTIVES:
To evaluate and compare nonoperative treatment methods for traumatic thoracic and lumbar compression fractures and burst fractures.
DESIGN:
Prospective randomized controlled trial with long-term follow-up.
SETTING:
Two general hospitals in the Netherlands.
PATIENTS/PARTICIPANTS:
Patients with a traumatic thoracic or lumbar spine fracture, without neurologic damage, with less than 50% loss of height of the anterior column and less than 30% reduction of the spinal canal were included.
INTERVENTION:
Patients in the compression group were randomized to physical therapy and postural instructions, a brace for 6 weeks, or a Plaster of Paris cast for 6 or 12 weeks. Patients in the burst group received a brace or a Plaster of Paris cast, both for 12 weeks.
MAIN OUTCOME MEASUREMENTS:
Follow-up examinations included radiographs, Visual Analogue Scores for toleration of treatment and persistent pain, and an Oswestry Disability Index at long-term follow-up.
RESULTS:
There were 133 patients: 108 in the compression group and 25 in the burst group. For compression fractures, physical therapy and brace were considered the most tolerable. Brace therapy scored significantly better on the Visual Analogue Scores for residual pain and on the Oswestry Disability Index. None of the treatments had any significant effect on the residual deformity measurements. For burst fractures, no significant differences were found.
CONCLUSIONS:
Brace treatment with supplementary physical therapy is the treatment of choice for patients with compression fractures of the thoracic and lumbar spine. Furthermore, more than 20% of all patients had moderate or severe back pain at long-term follow-up.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์:
เพื่อประเมินและเปรียบเทียบวิธีการรักษา nonoperative สำหรับกระดูกหักการบีบอัดทรวงอกและเอวบาดแผลและกระดูกหักออกมา.
การออกแบบ:
ที่คาดหวังการสุ่มทดลองควบคุมที่มีระยะยาวติดตาม.
การตั้งค่า:
สองโรงพยาบาลทั่วไปในประเทศเนเธอร์แลนด์.
ผู้ป่วย / ผู้เข้าร่วม:
ผู้ป่วยที่มี ทรวงอกบาดแผลหรือกระดูกหักกระดูกสันหลังโดยไม่เกิดความเสียหายทางระบบประสาทที่มีน้อยกว่าการสูญเสีย 50% ของความสูงของคอลัมน์หน้าและน้อยกว่า 30% การลดลงของคลองกระดูกสันหลังถูกรวม.
การแทรกแซง:
ผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่มการบีบอัดที่ถูกสุ่มให้การรักษาทางกายภาพและ คำแนะนำการทรงตัว, รั้ง 6 สัปดาห์หรือพลาสเตอร์ปารีสหล่อ 6 หรือ 12 สัปดาห์ที่ผ่านมา ผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่มที่ได้รับออกมารั้งหรือพลาสเตอร์ปารีสหล่อทั้ง 12 สัปดาห์.
การวัดผลลัพธ์หลัก ได้แก่
การตรวจสอบติดตามรวมภาพรังสี, คะแนนอะนาล็อก Visual สำหรับความอดทนของการรักษาและอาการปวดถาวรและดัชนีความพิการ Oswestry ที่ยาว ระยะติดตาม.
ผลการศึกษา:
มีผู้ป่วย 133: 108 ในกลุ่มการบีบอัดและ 25 อยู่ในกลุ่มระเบิด สำหรับการเกิดกระดูกหักการบีบอัดการรักษาทางกายภาพและรั้งได้รับการพิจารณามากที่สุดที่ยอมรับ การรักษาด้วยการทำแต้มรั้งอย่างมีนัยสำคัญที่ดีขึ้นในภาพอะนาล็อกคะแนนสำหรับความเจ็บปวดที่เหลือและใน Oswestry ดัชนีความพิการ ไม่มีการรักษาใด ๆ ที่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการวัดความผิดปกติที่เหลือ สำหรับการเกิดกระดูกหักออกมาไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ. สรุปการรักษารั้งกับการรักษาทางกายภาพเสริมคือการรักษาของทางเลือกสำหรับผู้ป่วยที่มีการบีบอัดกระดูกหักของกระดูกสันหลังส่วนอกและเอวที่ นอกจากนี้กว่า 20% ของผู้ป่วยทั้งหมดมีอาการปวดหลังปานกลางหรือรุนแรงในระยะยาวติดตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ :

มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินและเปรียบเทียบวิธีการรักษาบาดแผลและกระดูกหักการบีบอัด nonoperative สำหรับทรวงอกเอวและระเบิดแตก .
ออกแบบ :
สุ่มทดลองกับผู้ติดตามผลระยะยาว การตั้งค่า :

สองโรงพยาบาลทั่วไปในเนเธอร์แลนด์ ผู้ป่วย :

ผู้ผู้ป่วยที่มีบาดแผลหรือร้าวทรวงอกกระดูกสันหลังระดับเอว ไม่มีความเสียหาย ประสาท ,น้อยกว่า 50% การสูญเสียความสูงของคอลัมน์ด้านหน้าและลดน้อยกว่า 30% ของคลองกระดูกสันหลังรวม .

โดย : ผู้ป่วยกลุ่มที่คลินิกกายภาพบำบัดและการบีบอัดเพื่อให้คําแนะนํารั้งเป็นเวลา 6 สัปดาห์ หรือปูนปลาสเตอร์หล่อ 6 หรือ 12 สัปดาห์ ผู้ป่วยกลุ่มระเบิดได้รับรั้งหรือปูนปลาสเตอร์หล่อ
ทั้ง 12 สัปดาห์การวัดผลหลัก :
ติดตามการสอบรวม 2 คะแนน ภาพการรักษาและอนาล็อกสำหรับความเจ็บปวดและความพิการถาวรโอสดัชนีที่ติดตามผลระยะยาว

มี 133 : ผู้ป่วย 108 ในกลุ่มการบีบอัดและ 25 ในกลุ่มระเบิด กระดูกหักการบีบอัด , กายภาพบำบัดและรั้งก็ถือว่าพอดูได้ที่สุดการรักษาคะแนนรั้งดีขึ้นบนคะแนนอนาล็อกภาพความเจ็บปวดและความพิการตกค้างบนโอสดัชนี ไม่มีการรักษาที่ได้ผลที่สำคัญในการวัดความผิดปกติใด ๆที่เหลือ สำหรับระเบิดที่แตก ไม่แตกต่างกัน .

สรุปการรักษาด้วยกายภาพบำบัดเสริมรั้งเป็นทางเลือกในการรักษาผู้ป่วยด้วยการหักของทรวงอกและเอวกระดูกสันหลัง นอกจากนี้มากกว่าร้อยละ 20 ของผู้ป่วยทั้งหมด มี ปานกลาง หรืออาการปวดหลังอย่างรุนแรง ในการติดตามระยะยาว