This consequentialist criticism cou

This consequentialist criticism couldn’t be more wrong.
Political Marxism insists that specific social forms like capitalism — with their own specific material conditions,
their own specific social property relations,
and their own rules for reproduction — engender specific objects and forms of conflict.
It recognizes that their outcomes are not predetermined but are nonetheless shaped and limited by specific material conditions,
in historically specific ways,
in specific processes of historical change: class struggle in a feudal society,
whatever its outcome,
is necessarily a different process than is class struggle in a capitalist society; and, while there can never be a guarantee of outcomes,
socialism as a consequence of capitalist class struggle is a historical possibility in a way that it could never be in the context of feudal social property relations.
Even if socialism has been a conscious and deliberate objective of some capitalist class struggles in a way that,say,
capitalism was not the intended project of feudal class struggles, this doesn’t make socialism an inevitable consequence.
To recognize this is what it means to talk about history rather than teleology.
The criticism of Political Marxist as “voluntarist” demonstrates no understanding of what it means to talk about historical causality.
It suggests that we are compelled to choose between,
on the one hand,
completely contingent processes and,
on the other, unconditional predetermination.
This is particularly mystifying coming from advocates of the new consequentialism,
who have adopted a curious mixture of completely ahistorical contingency and absolute determinism.
They may remain convinced that class struggle is the moving force of history,
but they nonetheless insist that its outcome must be ultimately preordained.
They have found themselves defending the idea of
“bourgeois revolution”
less as a historical than a teleological moment.
Like so many others with vague conceptions of capitalism, then, those critics of Political Marxism can’t explain the origin of capitalism and can’t even define it in any meaningful way. If just about anything can count as a bourgeois revolution,
how do we recognize capitalism when we see it? For
that matter,
how is it possible to sustain a conception of capitalism as a specific social form,
with its own systemic operating principles,
if its laws of motion amount to transhistorical laws?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิจารณ์ consequentialist นี้ไม่สามารถจะมีมากขึ้นอย่างผิดปกติ.
มาร์กซ์ทางการเมืองยืนยันว่ารูปแบบทางสังคมที่เฉพาะเจาะจงเช่นทุนนิยม -
วัสดุที่มีเงื่อนไขเฉพาะของตัวเองของตัวเองโดยเฉพาะความสัมพันธ์ของสถานที่ให้บริการสังคมและกฎของตัวเองสำหรับการทำสำเนา
-.
ทำให้เกิดวัตถุที่เฉพาะเจาะจงและรูปแบบของความขัดแย้งมันตระหนักดีว่าผลของพวกเขาจะไม่ได้กำหนดไว้ แต่มีรูปร่างกระนั้นและ จำกัด
ด้วยเงื่อนไขวัสดุที่เฉพาะเจาะจงในรูปแบบที่เฉพาะเจาะจงในอดีตในกระบวนการที่เฉพาะเจาะจงของการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์: การต่อสู้ทางชนชั้นในสังคมศักดินาสิ่งที่ผลของมันคือจำเป็นต้องเป็นกระบวนการที่แตกต่างกันเกินกว่าที่การต่อสู้ทางชนชั้นในสังคมทุนนิยม และในขณะที่มีไม่สามารถรับประกันผลที่สังคมนิยมเป็นผลมาจากการต่อสู้ทางชนชั้นนายทุนเป็นไปได้ทางประวัติศาสตร์ในทางที่มันไม่เคยอาจจะอยู่ในบริบทของระบบศักดินาสัมพันธ์สถานที่ให้บริการทางสังคมที่. แม้ว่าสังคมนิยมได้รับการมีสติและเจตนา วัตถุประสงค์ของการต่อสู้ของชนชั้นนายทุนในทางที่พูดทุนนิยมไม่ได้เป็นโครงการที่ตั้งใจไว้ของการต่อสู้ระดับศักดินานี้ไม่ได้ทำให้สังคมนิยมผลที่หลีกเลี่ยงไม่ได้. ในการรับรู้นี้คือสิ่งที่มันหมายถึงการพูดคุยเกี่ยวกับประวัติความเป็นมามากกว่าต้นเหตุ. การวิจารณ์ของมาร์กซ์ทางการเมืองขณะที่ "voluntarist" แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจในสิ่งที่มันหมายถึงการพูดคุยเกี่ยวกับเวรกรรมประวัติศาสตร์. มันแสดงให้เห็นว่าเราจะบังคับให้เลือกระหว่างบนมือข้างหนึ่ง, กระบวนการผูกพันสมบูรณ์และที่อื่น ๆ โชคชะตาที่ไม่มีเงื่อนไข. นี้เป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง mystifying มาจากการสนับสนุนของ consequentialism ใหม่ที่ได้นำส่วนผสมที่อยากรู้อยากเห็นของahistorical ฉุกเฉินอย่างสมบูรณ์และการกำหนดที่แน่นอน. พวกเขาอาจจะยังคงเชื่อว่าการต่อสู้ทางชนชั้นที่เป็นแรงเคลื่อนย้ายของประวัติศาสตร์แต่พวกเขายังคงยืนยันว่าผลของมันจะต้องได้รับการดลบันดาลในท้ายที่สุดพวกเขาได้พบว่าตัวเองปกป้องความคิดของ"การปฏิวัติชนชั้นกลาง" น้อยเป็นประวัติศาสตร์กว่าช่วงเวลา teleological. เหมือนคนอื่น ๆ จำนวนมากที่มีแนวความคิดที่คลุมเครือของทุนนิยมแล้วนักวิจารณ์ของมาร์กซ์ทางการเมืองผู้ที่ไม่สามารถอธิบายที่มาของระบบทุนนิยมและไม่สามารถ แม้จะกำหนดมันในทางความหมายใด ๆ หากเพียงเกี่ยวกับสิ่งที่สามารถนับเป็นการปฏิวัติชนชั้นกลาง, วิธีที่เราจะรับรู้ทุนนิยมเมื่อเราเห็นมันได้หรือไม่ สำหรับเรื่องที่ว่ามันเป็นไปได้ที่จะรักษาความคิดของทุนนิยมเป็นรูปแบบทางสังคมที่เฉพาะเจาะจงกับหลักการการดำเนินงานระบบของตัวเองถ้ากฎหมายของจำนวนเงินที่เคลื่อนไหวเพื่อtranshistorical กฎหมาย?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

这可能是更多的criticism结果论是错误的。特定的政治社会，这是Marxism坚持他们自己的capitalism forms -特异性相关，与材料特定的社会关系，他们自己的财产和他们自己的法则，reproduction forms of objects -特异性和engender conflict）。这是他们是不是recognizes outcomes有限。但是nonetheless预定条件，通过特定的材料和在特定的方法来资助，historically在特定的历史变化过程：在一个社会中，feudal struggle修改的结果，它是一个过程是不同necessarily比是在一个社会中struggle capitalist；和在不知道，可以是一个保证。outcomes），作为一个社会主义consequence of class是一个历史capitalist struggle possibility它可能是在一个方法是在不的社会属性feudal context）的关系。如果一个社会主义conscious甚至已被一些受deliberate of class和斗争方式是在一个capitalist，说，该项目是不是capitalism intended class of feudal斗争，这也让一个consequence社会主义的必然。这是什么？这是一个recognize！teleology谈话比历史。作为“政治Marxist criticism）的voluntarist”什么是不理解它的demonstrates到历史的谈话。的因果关系。这是一个suggests，我们是被迫选择之间的另一方面，在一个过程，不完全和在其他predetermination，unconditional。这是particularly mystifying coming后果论，从新的支持者。谁有a的完全混合adopted curious历史决定论和绝对的应急。他们可能是这类convinced struggle存在的历史，移动力但他们坚持说它一定nonetheless ultimately preordained修改的结果。他们的想法已经发现存在的保护“bourgeois revolution。作为一个历史teleological较少比一刻。像许多其他的vague SO与conceptions capitalism政治评论家说的，然后，可以explain Marxism的产地.的定义和capitalism .它可以在任何地方都是这样的事情。如果meaningful计数，可以作为一个bourgeois revolution我们怎么做呢？当我们看到它recognize capitalism为问题是，它可能是一个sustain如何作为一个特定的概念，capitalism社会形式其原理是用自己的系统操作，如果它的法律和法律amount transhistorical运动？