Abstract: We tested the hypothesis

Abstract: We tested the hypothesis that seed size influences which frugivores eat fruits, and the size and nature of disperser assemblages in Pakke Tiger Reserve, India. Four tree species had large seeds (> 18 mm width) that could be handled by birds with large gape widths, while two tree species had smaller seeds (< 7 mm width) falling within the gape size range of many frugivores. We tested whether (1) disperser assemblage and activity reflected seed size, and (2) large-gaped hornbills were more effective at fruit removal of tree species with large seeds, than of those with smaller seeds and many dispersers. Day-long watches were conducted in 2005 at trees of Dysoxylum binectariferum (three in 2005 and nine in 2006), Chisocheton cumingianus (nine), Aglaia spectabilis (seven), Polyalthia simiarum (nine), Litsea monopetala (four) and Cinnamomum bejolghota (two in 2005 and six in 2006) to determine which frugivores visitedtreesandatefruit.Disperservisitationandspeciesdiversitypertreetospecieswithmedium-sizedseedsaveraged 85 visits and 10 species d−1, contrasted with five visits by one frugivore species to large-seeded tree species. Seed removal rates per tree averaged 486 seeds d−1 from medium-seeded tree species, but 10 seeds d−1 from large-seeded species. Hornbills (Bucerotidae) and Ducula badia (Columbidae) removed large seeds from capsules of Aglaia spectabilis, Chisocheton cumingianus and Dysoxylum binectariferum (Meliaceae). Primates, civets and bats also consumed drupes of large-seeded Polyalthia simiarum (Annonaceae). Anthracoceros albirostris hornbills were important dispersers of Litsea monopetala (Lauraceae), a medium-seeded tree with a large disperser assemblage. Conversely, hornbills were quantitatively inconsequential for Cinnamomum bejolghota (Lauraceae), another medium-seeded tree species with severaldispersers.Resultssuggestthatthesizeandactivityofdisperserassemblagesaccuratelyreflectsseedsize.While hornbills were quantitatively important dispersers of large-seeded tree species, their effectiveness for trees with small- to medium-sized seeds depended on the tree species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อ: เราทดสอบสมมติฐานที่เมล็ด influences ขนาด frugivores ที่กิน ผลไม้ และขนาด และลักษณะของ assemblages ฝอยใน Pakke เสือ อินเดีย ต้นไม้ 4 ชนิดมีเมล็ดขนาดใหญ่ (> 18 มม.กว้างที่สามารถจัดการ โดยนกที่มีความกว้างใหญ่ gape ในขณะที่ต้นไม้ทั้งสองชนิดมีขนาดเล็กเมล็ด (< 7 มม.กว้างอยู่ในช่วงขนาด gape frugivores มาก เราทดสอบว่า (1) ฝอยผสมผสานกิจกรรม reflected เมล็ดขนาด และ (2) ขนาดใหญ่-gaped hornbills มีประสิทธิภาพมากขึ้นที่ผลไม้เอาพันธุ์ต้นไม้ด้วยเมล็ดพืชขนาดใหญ่ กว่า ด้วยเมล็ดขนาดเล็กและ dispersers หลาย วันยาวนาฬิกาได้ดำเนินการในปี 2005 ที่ต้นไม้ของ binectariferum Dysoxylum (สามในปี 2005 และ 2006 ในเก้า), cumingianus Chisocheton (เก้า), spectabilis Aglaia (เจ็ด), Polyalthia simiarum (เก้า), Litsea monopetala (4) และ Cinnamomum bejolghota (สองในปี 2005 และ 2006 ใน 6) เพื่อกำหนดที่ visitedtreesandatefruit frugivoresเข้าชม Disperservisitationandspeciesdiversitypertreetospecieswithmedium-sizedseedsaveraged 85 และพันธุ์ 10 d−1 ต่างกับชม five โดย frugivore หนึ่งชนิดพันธุ์ต้นไม้ใหญ่ seeded ราคาพิเศษเอาเมล็ดต่อต้น averaged 486 d−1 เมล็ดจากพันธุ์ต้นไม้ seeded กลาง แต่ d−1 10 เมล็ดจากพันธุ์ใหญ่ seeded Hornbills (Bucerotidae) และสนาม Ducula (Columbidae) เอาเมล็ดขนาดใหญ่จากแคปซูล Aglaia spectabilis, Chisocheton cumingianus และ Dysoxylum binectariferum (Meliaceae) Primates, civets และค้างคาวยังใช้ drupes ใหญ่ seeded Polyalthia simiarum (Annonaceae) Anthracoceros albirostris hornbills dispersers สำคัญของ Litsea monopetala (Lauraceae), seeded กลางต้นไม้ ด้วยการผสมผสานฝอยขนาดใหญ่ได้ ในทางกลับกัน hornbills ได้ขึ้นเป็น quantitatively สำหรับ Cinnamomum bejolghota (Lauraceae), seeded กลางต้นไม้ชนิดหนึ่ง มี severaldispersersResultssuggestthatthesizeandactivityofdisperserassemblagesaccuratelyreflectsseedsize.While hornbills มี dispersers สำคัญ quantitatively พันธุ์ต้นไม้ใหญ่ seeded ประสิทธิภาพสำหรับต้นไม้ที่มีเมล็ดขนาดเล็กถึงขนาดกลางขนาดขึ้นอยู่กับชนิดแผนภูมิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ : เราทดสอบสมมติฐานที่ว่า ขนาดเมล็ดในfl uences ซึ่ง frugivores กินผลไม้ และขนาดและลักษณะของการกระจายในทะเลของทะเลแพคเกจจองเสืออินเดีย ต้นไม้ 4 ชนิดมีเมล็ดขนาดใหญ่ ( > 18 มม. ความกว้าง ) ที่สามารถจัดการกับความกว้าง ) นกขนาดใหญ่ ในขณะที่ต้นไม้สองชนิดมีเมล็ดขนาดเล็ก ( < 7 มม. ความกว้าง ) ลดลงภายในช่วงหลายขนาด ) frugivores .เราทดสอบว่า ( 1 ) การรวบรวมและกระจายกิจกรรมอีกครั้งflประมวลขนาดเมล็ด และ ( 2 ) ใหญ่ gaped นกเงือกให้ผลในการกำจัดต้นไม้สายพันธุ์ที่มีเมล็ดขนาดใหญ่กว่าของผู้ที่มีเมล็ดขนาดเล็กและหลายกระจาย . นาฬิกาวันที่นานได้ดำเนินการในปี 2005 ที่ต้นไม้ต้นเสือทุ่ง binectariferum ( สามในปี 2005 และเก้าใน 2006 ) chisocheton cumingianus ( เก้า )ประยงค์เปรียบเทียบ ( 7 ) , polyalthia simiarum ( เก้า ) , ต้น monopetala ( 4 ) และ cinnamomum bejolghota ( สองในปี 2005 และหกในปี 2006 ) เพื่อตรวจสอบ ซึ่ง frugivores visitedtreesandatefruit.disperservisitationandspeciesdiversitypertreetospecieswithmedium-sizedseedsaveraged 85 เข้าชม 10 สปีชีส์ D − 1 , เทียบกับจึงได้เข้าชมโดยหนึ่ง frugivore สายพันธุ์ใหญ่เมล็ดพันธุ์ไม้ .การเอาเมล็ดต่อต้นเฉลี่ยแล้วอัตราเมล็ด D − 1 ) เมล็ดพันธุ์ต้นไม้ แต่ 10 เมล็ด D − 1 จากใหญ่เมล็ดพันธุ์ นกเงือก ( Bucerotidae ) และ ducula บา ( นกพิราบ ) เอาออกขนาดใหญ่เมล็ดจากแคปซูลเปรียบเทียบและ chisocheton ประยงค์ , cumingianus ต้นเสือทุ่ง binectariferum ( Meliaceae ) พวกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชะมดและค้างคาวยังใช้ drupes ขนาดใหญ่ เมล็ด polyalthia simiarum ( อาหาร ) anthracoceros albirostris นกเงือกถูกกระจายความสำคัญของต้น monopetala ( Lauraceae ) , สื่อการชุมนุมกระจายเมล็ดต้นไม้ที่มีขนาดใหญ่ ในทางกลับกัน นกเงือกมีปริมาณเล็กน้อย เพื่อ cinnamomum bejolghota ( Lauraceae ) อีกชนิดปานกลาง เมล็ดต้นไม้ severaldispersers .resultssuggestthatthesizeandactivityofdisperserassemblagesaccuratelyre fl ectsseedsize.while นกเงือกมีขนาดใหญ่กระจายปริมาณสำคัญของเมล็ดพันธุ์ไม้ , ประสิทธิผลของต้นไม้ที่มีขนาดเล็กไปจนถึงขนาดกลางขึ้นอยู่กับต้นไม้เมล็ดพันธุ์