DISCUSSIONIt is generally accepted

DISCUSSION

It is generally accepted that the link between excess noise and hearing loss is obvious. But this fact is supported by epidemiological studies that compared the prevalence of hearing loss in different categories of occupations, or in particularly noisy occupations.7-10

These studies show a strong association between noise and NIHL, and also the fact that increase in duration and magnitude of exposure increases NIHL. Although other factors may also contribute to hearing loss, such as exposure to vibrations, ototoxic drugs and some chemicals, the association with noise remains robust after accounting for these influences.

NIHL is the most common cause of acquired hearing loss which is totally preventable.11 This problem is quite prevalent in our society but the awareness about this is lacking. NIHL is one of the most prevalent occupational conditions as is the fact that noise is one of the most pervasive occupational hazards found in a wide range of industries, on roads, and recreational activities (rock concerts).12 NIHL develops slowly over a long period of time as a result of exposure to continuous or intermittent loud noise. In contrast acoustic trauma is a sudden change in hearing as a result of a single exposure to sudden burst of sound. According to WHO minimum limit of noise exposure for those working in noisy environment is 85dB(A) for 8 hours per day for 5 days a week. Moderately high noise exposure is 85-90 dB(A) and high noise exposure is more than 90 dB(A)

The first effect of exposure to excess noise is an increase in hearing threshold "Threshold shift" and is assessed by Audiometery. Threshold shift is defined as change in hearing threshold of an average 10 dB or more at 2000, 3000, and 4000 Hz in either ear (poorer hearing).13 Noise induced hearing loss is measured by comparing the threshold of hearing at a specified frequency with a specified standard of normal hearing, and is reported in units of decibel of hearing loss (dBHL). Threshold shift is the precursor of NIHL. As the hearing impairment is gradual and the affected person will not notice changes in hearing ability until large threshold shift has occurred. Noise induced hearing loss occurs predominantly at higher frequencies (3000 – 6000 Hz). It is irreversible and increases in severity with continued exposure.

The mean age of the subjects in our study was 41.35 years and mostly they were driving from last 10 years or more. Although high levels of noise for short time can lead to noise induced hearing loss early but usually 10 years of exposure is generally required for significant hearing loss to occur.14 In this study most of the drivers are driving for 10-12 hours per day (42%) and therefore the more they are on roads the more they are exposed to noise pollution. More over most of the subjects (62%) are driving for 7 days a week adding to the burden on their ears. 84% of the subjects are aware of the ill effects of excessive noise. It shows the level of health education that most are aware of this health hazard but nearly all of them (96%) are not using any protective measures.

According to WHO criteria (Table-I) 75% of the drivers had hearing impairment of different grades and only 25% had hearing levels considered normal. Of the subjects with hearing impairment 65% had slight hearing impairment (Grade-1) and 10% had moderate hearing impairment (Grade-2). WHO defines disabling hearing loss as "permanent unaided hearing threshold level for the better ear of 41 dBHL or greater for the four frequencies 500, 1000, 2000, and 4000 Hz.5 According to this criteria 10% of the subjects had disabling hearing impairment and 90% had no disabling hearing impairment. But the fact is that hearing loss has started in remaining 65% of subjects which is slight hearing impairment and if their ears are exposed to the current noise levels on roads they will ultimately progress to disabling hearing impairment.

There is no doubt that there is excess noise on roads in all major cities in Pakistan. This fact is proven by various studies in all major cities but the problem of noise pollution is also present in many smaller cities, from where no data is available. According to ISO standard noise levels on roads should not exceed 70 dB.15 This fact is proven by various studies that noise levels of 70 dB or less, 24 hours a day for life time are not damaging to ears.16

In Pakistan the noise limit on roads laid down by National Environment Quality Standards, Environmental Protection Agency, is 85 dB(A) with in the radius of 7.5 meters. Also the Motor Vehicle Rules 1969: Section 158 states that every motor shall be so constructed and maintained as not to cause noise when in motion. But the fact is other wise and noise levels on roads average around 90 dB(A).2,3,17 This excessive noise on roads in Lahore city has resulted in hearing loss in 75% of the subjects studied. This NIHL will continue if corrective action is not taken. More over NIHL is progressive if noise pollution is not controlled and this hearing loss is irreversible. What damage has been done cannot be corrected, only prevention is the treatment of NIHL. Hearing loss is only one of the hazards of noise. Prolonged or excessive exposure to noise, whether in community or at work place, can cause permanent medical conditions as hypertension and ischemic heart disease. Noise can adversely affect performance, attentiveness, and memory.18 On roads or in industry these deficits in performance can lead to accidents. Noise above 80 dB may increase aggressive behavior, and can result in changes in social behavior. The main social consequence of hearing impairment is the inability to understand speech in normal conditions, which is considered severe social handicap.

Noise control measures can be in the form of various type of engineering, personal protection, and administrative approaches. Most important is awareness among community about the health hazards of noise pollution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาโดยทั่วไปยอมรับว่าการเชื่อมโยงระหว่างสัญญาณรบกวนส่วนเกินและสูญเสียการได้ยินชัดเจน แต่ข้อเท็จจริงนี้ได้รับการสนับสนุน โดยการศึกษาความชุกของการสูญเสียการได้ยินประเภทของอาชีพต่าง ๆ หรือเสียงดังโดยเฉพาะอย่างยิ่ง occupations.7-10 การเปรียบเทียบการศึกษานี้แสดงความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างเสียงและ NIHL และนอกจากนี้ ข้อเท็จจริงที่เพิ่มขึ้นในระยะเวลาและขนาดของแสงเพิ่ม NIHL แม้ปัจจัยอื่นอาจร่วมการได้ยินผิดปกติ เช่นแสงสั่นสะเทือน ototoxic ยา และสาร เคมีบางอย่าง ความสัมพันธ์กับเสียงยังคงแข็งแกร่งหลังจากบัญชีสำหรับอิทธิพลเหล่านี้NIHL มีปัญหาสูญเสียการได้ยินได้รับซึ่งทั้งหมดเป็น preventable.11 ปัญหานี้จะค่อนข้างแพร่หลายในสังคม แต่ขาดความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ NIHL เป็นหนึ่งเงื่อนไขอาชีวแพร่หลายมากที่สุดเป็นความจริงที่ว่า เสียงของเป็นอาชีวอันตรายชุมชนที่แพร่หลายมากที่สุดที่พบในหลากหลายอุตสาหกรรม ถนน และกิจกรรมนันทนาการ (ร็อคคอนเสิร์ต) .12 NIHL พัฒนาช้านานของเวลาจากการสัมผัสเสียงดังต่อเนื่อง หรือไม่ต่อเนื่อง ในทางตรงข้าม บาดเจ็บระดับการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันได้ยินจากการระเบิดอย่างฉับพลันเสียงสัมผัสเดียว ขีดจำกัดต่ำสุดแสงเสียงสิ่งแวดล้อมที่เสียงดังก็เป็น 85dB(A) สำหรับ 8 ชั่วโมงต่อวัน 5 วันต่อสัปดาห์ตาม แสงเสียงค่อนข้างสูง 85-90 dB(A) และแสงเสียงสูง มากกว่า 90 dB(A)ผลแรกของการสัมผัสกับเสียงดังเกินเป็นการเพิ่มขีดจำกัดการได้ยิน "กะขีดจำกัด" และมีประเมิน โดย Audiometery กำหนดกะขีดจำกัดเป็นการเปลี่ยนแปลงจำกัดฟัง dB 10 มีค่าเฉลี่ยน้อยที่ 2000, 3000, 4000 Hz ในใดหู (ได้ยินย่อม) ทำให้เกิดเสียงรบกวน.13 และสูญเสียการได้ยินการวัด โดยการเปรียบเทียบขีดจำกัดของการได้ยินที่ความถี่ที่ระบุมาตรฐานการระบุของการได้ยินปกติ และรายงานในหน่วยเดซิเบลได้ยินสูญเสีย (dBHL) ขีดจำกัดกะเป็นสารตั้งต้นของ NIHL ยินที่จะสมดุล และบุคคลที่ได้รับผลกระทบจะสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในความสามารถการได้ยินจนใหญ่ กะจำกัดเกิดขึ้น เสียงที่ได้ยินที่เหนี่ยวนำให้เกิดการสูญหายเป็นที่ความถี่สูง (3000 – 6000 Hz) มันเป็นควม และเพิ่มความรุนแรงมีแสงอย่างต่อเนื่องอายุเฉลี่ยของหัวข้อในการศึกษาของเราถูก 41.35 ปี และส่วนใหญ่จะถูกขับจากสุดท้าย 10 ปีหรือมากกว่า แม้ว่าระดับสูงของเสียงในช่วงเวลาสั้น ๆ อาจทำให้เกิดเสียง ได้ยินสูญเสียก่อนแต่โดยปกติ 10 ปีแสงโดยทั่วไปจำเป็นสูญเสียการได้ยินที่สำคัญการ occur.14 ในการศึกษานี้ส่วนใหญ่ของไดรเวอร์ขับสำหรับ 10-12 ชั่วโมงต่อวัน (42%) และมากกว่าดังนั้นที่พวกเขาอยู่บนถนนมากขึ้นจะมีสัมผัสกับมลภาวะทางเสียง ยิ่งกว่าเรื่อง (62%) ส่วนใหญ่จะขับรถ 7 วันต่อสัปดาห์เพิ่มภาระของหู 84% ของเรื่องจะตระหนักถึงผลกระทบของเสียงรบกวนมากเกินไปป่วย จะแสดงระดับการศึกษาสุขภาพว่า ส่วนใหญ่จะตระหนักถึงสุขภาพอันตรายนี้ แต่เกือบทั้งหมด (96%) ไม่ใช้มาตรการการป้องกันตามเกณฑ์ (ตาราง-ฉัน) 75% ของโปรแกรมควบคุมการได้ยินของเกรดแตกต่างกัน และระดับการได้ยินเป็นปกติมีเพียง 25% เรื่องกับยิน 65% ได้ยินเล็กน้อย (ระดับ 1) และ 10% ได้ยินปานกลาง (ระดับ 2) ที่กำหนดปิดร่วงฟัง "ฟังถาวรตำหนิขีดจำกัดระดับความหูดีของ 41 dBHL หรือมากกว่าสำหรับความถี่สี่ 500, 1000, 2000, 4000 และ Hz.5 ตามเงื่อนไขนี้ 10% ของเรื่องที่ได้ยินปิด และ 90% ได้ยินปิดไม่ แต่ความจริงคือ ว่า การสูญเสียการได้ยินได้เริ่มเหลือ 65% ของเรื่องที่ได้ยินเล็กน้อย และถ้าหูของพวกเขาจะแสดงระดับเสียงปัจจุบันบนถนนพวกเขาสุดจะดำเนินการปิดยินมีข้อสงสัยว่ามีส่วนเกินเสียงบนถนนในเมืองทั้งหมดในปากีสถาน การศึกษาต่าง ๆ ในเมืองทั้งหมดเป็นพิสูจน์ความจริง แต่ปัญหาของมลภาวะทางเสียงที่มีในเมืองขนาดเล็กมาก จากที่ไม่มีข้อมูล ตามเสียงมาตรฐาน ISO ระดับบนถนนไม่ควรเกิน 70 dB.15 ความจริงคือพิสูจน์ โดยการศึกษาต่าง ๆ ที่ระดับเสียง 70 dB หรือน้อย กว่า 24 ชั่วโมง วันอายุการใช้งานจะไม่สร้างความเสียหาย ears.16ในปากีสถาน จำกัดเสียงรบกวนบนถนนตามมาตรฐานคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ สำนักงานปกป้องสิ่งแวดล้อม เป็น dB(A) 85 กับในรัศมี 7.5 เมตร นอกจากนี้รถยนต์กฎ 1969:158 ส่วนระบุว่า มอเตอร์ทุกจะสามารถเพื่อสร้าง และรักษาไม่ให้เกิดเสียงรบกวนในเคลื่อนไหว แต่ความจริงคือ wise อื่น ๆ และระดับเสียงรบกวนบนถนนเฉลี่ยประมาณ 90 dB (A) .2,3,17 เสียงนี้มากเกินไปบนถนนในเมืองลาฮอร์มีผลในการสูญเสียการได้ยินใน 75% ของเรื่องที่ศึกษา NIHL นี้จะดำเนินต่อไปถ้า ไม่ถูกดำเนินการแก้ไข เพิ่มเติมมากกว่า NIHL ได้ก้าวหน้าถ้าไม่มีควบคุมมลภาวะทางเสียง และการสูญเสียการได้ยินนี้จะให้ ความเสียหายอะไรแล้วไม่สามารถแก้ไข เดียวป้องกันเป็น NIHL สูญเสียการได้ยินเป็นอันอันตรายจากเสียง สัมผัสเป็นเวลานาน หรือมากเกินไป เสียง ในชุมชน หรือ สถานที่ทำงาน สามารถทำถาวรโรคความดันโลหิตสูงและโรคหัวใจสำรอก เสียงสามารถกระทบประสิทธิภาพ นำมาเลี้ยง และ memory.18 บนถนน หรือ ในอุตสาหกรรมนี้ขาดดุลในประสิทธิภาพการทำงานสามารถนำไปสู่อุบัติเหตุ เสียงเหนือ 80 dB อาจเพิ่มลักษณะการทำงานเชิงรุก และสามารถทำการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมทางสังคม สัจจะทางสังคมหลักของยินจะไม่สามารถเข้าใจเสียงในสภาพปกติ ซึ่งถือเป็นแต้มต่อสังคมอย่างรุนแรงมาตรการการควบคุมเสียงได้ในแบบฟอร์มชนิดต่าง ๆ ของวิศวกรรม การป้องกันส่วนบุคคล และแนวทางจัดการได้ สำคัญที่สุดคือความรู้ในชุมชนเกี่ยวกับสุขภาพอันตรายจากมลภาวะทางเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าการเชื่อมโยงระหว่างเสียงส่วนเกินและสูญเสียการได้ยินที่เห็นได้ชัด แต่ความจริงนี้ได้รับการสนับสนุนจากการศึกษาทางระบาดวิทยาว่าเมื่อเทียบความชุกของการสูญเสียการได้ยินในประเภทที่แตกต่างกันของการประกอบอาชีพหรือในที่มีเสียงดังโดยเฉพาะอย่างยิ่ง occupations.7-10 การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างเสียงและกลุ่มหูเสื่อมและความจริงที่ว่าเพิ่มขึ้นในระยะเวลาและ ความสำคัญของการเปิดรับเพิ่มกลุ่มหูเสื่อม แม้ว่าปัจจัยอื่น ๆ นอกจากนี้ยังอาจนำไปสู่การสูญเสียการได้ยินเช่นการสัมผัสกับการสั่นสะเทือนยา ototoxic และสารเคมีบางสมาคมกับเสียงยังคงแข็งแกร่งหลังจากการบัญชีสำหรับอิทธิพลเหล่านี้. กลุ่มหูเสื่อมเป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของสูญเสียการได้ยินได้มาซึ่งเป็น preventable.11 ทั้งหมด ปัญหานี้ค่อนข้างแพร่หลายในสังคมของเรา แต่การรับรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ขาด กลุ่มหูเสื่อมเป็นหนึ่งในเงื่อนไขการประกอบอาชีพเป็นที่แพร่หลายมากที่สุดคือความจริงที่ว่าเสียงเป็นหนึ่งในผู้ประกอบอาชีพอันตรายที่แพร่หลายมากที่สุดที่พบในช่วงกว้างของอุตสาหกรรมบนถนนและกิจกรรมสันทนาการ (คอนเสิร์ตร็อค) 0.12 กลุ่มหูเสื่อมพัฒนาช้าในระยะเวลานาน เวลาเป็นผลมาจากการสัมผัสกับเสียงดังต่อเนื่องหรือไม่ต่อเนื่อง ในทางตรงกันข้ามการบาดเจ็บอะคูสติกคือการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันในการได้ยินเป็นผลมาจากการสัมผัสเพียงครั้งเดียวที่จะออกมาอย่างฉับพลันของเสียง ตามที่องค์การอนามัยโลกขีด จำกัด ต่ำสุดของการสัมผัสเสียงสำหรับผู้ที่ทำงานในสภาพแวดล้อมที่มีเสียงดังเป็น 85dB (A) เป็นเวลา 8 ชั่วโมงต่อวันเป็นเวลา 5 วันต่อสัปดาห์ การสัมผัสเสียงสูงปานกลางเป็น 85-90 dB (A) และการสัมผัสเสียงสูงมากกว่า 90 dB (A) ผลครั้งแรกของการสัมผัสกับเสียงส่วนเกินคือการเพิ่มขึ้นในการได้ยินเกณฑ์ "เกณฑ์การเปลี่ยนแปลง" และจะมีการประเมินโดย Audiometery การเปลี่ยนแปลงเกณฑ์ที่กำหนดไว้การเปลี่ยนแปลงในการได้ยินเกณฑ์ของค่าเฉลี่ย 10 เดซิเบลหรือมากกว่าปี 2000 3000 และ 4000 เฮิร์ตซ์ในหูทั้ง (ได้ยินยากจน) 0.13 สูญเสียการได้ยินเหนี่ยวนำให้เกิดเสียงรบกวนที่วัดโดยการเปรียบเทียบเกณฑ์ของการได้ยินที่ความถี่ที่กำหนดไว้ด้วย มาตรฐานที่กำหนดของการได้ยินปกติและมีรายงานในหน่วยเดซิเบลของการสูญเสียการได้ยิน (dBHL) เกณฑ์การเปลี่ยนแปลงเป็นสารตั้งต้นของกลุ่มหูเสื่อม ในฐานะที่ด้อยการได้ยินเป็นค่อยเป็นค่อยไปและคนได้รับผลกระทบจะไม่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในการได้ยินความสามารถในการปรับเปลี่ยนเกณฑ์จนถึงขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้น สูญเสียการได้ยินเสียงรบกวนที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่เหนี่ยวนำที่ความถี่สูง (3000 - 6000 Hz) มันกลับไม่ได้และการเพิ่มขึ้นของความรุนแรงที่มีความเสี่ยงอย่างต่อเนื่อง. อายุเฉลี่ยของอาสาสมัครในการศึกษาของเราคือ 41.35 ปีและส่วนใหญ่ที่พวกเขากำลังขับรถจากช่วง 10 ปีหรือมากกว่า แม้ว่าระดับของเสียงรบกวนในช่วงเวลาสั้นสามารถนำไปสู่การสูญเสียการได้ยินเหนี่ยวนำให้เกิดเสียงรบกวนในช่วงต้น แต่มักจะ 10 ปีของการเปิดรับทั่วไปที่จำเป็นสำหรับการสูญเสียการได้ยินอย่างมีนัยสำคัญที่จะ occur.14 ในการศึกษานี้ส่วนใหญ่ขับจะขับรถ 10-12 ชั่วโมงต่อวัน ( 42%) และอื่น ๆ อีกมากมายดังนั้นพวกเขาอยู่บนถนนมากกว่าที่พวกเขากำลังเผชิญกับมลพิษทางเสียง อื่น ๆ ส่วนใหญ่ของอาสาสมัคร (62%) กำลังขับรถเป็นเวลา 7 วันต่อสัปดาห์จะไปเพิ่มภาระในหูของพวกเขา 84% ของอาสาสมัครมีความตระหนักในผลร้ายของเสียงที่มากเกินไป มันแสดงให้เห็นระดับของการศึกษาสุขภาพที่ส่วนใหญ่ตระหนักถึงอันตรายต่อสุขภาพ แต่เกือบทั้งหมดของพวกเขา (96%) ไม่ได้ใช้มาตรการป้องกันใด ๆ . ตามเกณฑ์ที่องค์การอนามัยโลก (ตารางที่-I) 75% ของผู้ขับขี่มีการได้ยินผิดปกติที่แตกต่างกัน เกรดและมีเพียง 25% มีระดับการได้ยินถือว่าเป็นเรื่องปกติ ของอาสาสมัครที่มีความบกพร่องการได้ยิน 65% มีการได้ยินเล็กน้อย (เกรด-1) และ 10% มีการได้ยินในระดับปานกลาง (เกรด 2) WHO กำหนดปิดการใช้งานสูญเสียการได้ยินเป็น "ลำพังการได้ยินถาวรระดับเกณฑ์สำหรับหูที่ดีขึ้นของ 41 dBHL หรือมากขึ้นสำหรับสี่ความถี่ 500, 1000, 2000 และ 4000 Hz.5 ตามเกณฑ์นี้ 10% ของอาสาสมัครได้ปิดการใช้งานจากการด้อยค่าและการได้ยิน 90% ไม่ได้มีการปิดใช้งานการได้ยิน. แต่ความจริงก็คือว่าการสูญเสียการได้ยินได้เริ่มต้นในส่วนที่เหลือ 65% ของอาสาสมัครซึ่งเป็นการได้ยินเล็กน้อยและถ้าหูของพวกเขากำลังเผชิญกับระดับเสียงในปัจจุบันบนถนนท้ายที่สุดพวกเขาจะมีความคืบหน้าในการปิดการใช้งานการได้ยินมีข้อสงสัยว่ามีสัญญาณรบกวนส่วนเกินบนถนนในเมืองใหญ่ในปากีสถาน. ความจริงเรื่องนี้ได้รับการพิสูจน์โดยการศึกษาต่าง ๆ ในเมืองใหญ่ แต่ปัญหามลพิษทางเสียงยังอยู่ในเมืองเล็ก ๆ จำนวนมากไม่เป็นจากการที่ไม่มีข้อมูลที่สามารถใช้ได้ ตามมาตรฐาน ISO ระดับเสียงมาตรฐานบนถนนไม่ควรเกิน 70 dB.15 ความจริงเรื่องนี้ได้รับการพิสูจน์โดยการศึกษาต่างๆที่ระดับเสียง 70 เดซิเบลของหรือน้อยกว่า 24 ชั่วโมงต่อวันเป็นเวลาชีวิตไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับ ears.16 ในปากีสถานขีด จำกัด สัญญาณรบกวน บนถนนที่วางไว้โดยสิ่งแวดล้อมแห่งชาติมาตรฐานคุณภาพ, หน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมเป็น 85 dB (A) ที่มีอยู่ในรัศมี 7.5 เมตร นอกจากนี้ยังมีกฎยานยนต์ 1969 มาตรา 158 บัญญัติว่ามอเตอร์ทุกคนจะต้องมีการสร้างและการบำรุงรักษาเพื่อไม่ให้เกิดเสียงเมื่ออยู่ในการเคลื่อนไหว แต่ความจริงก็คือฉลาดและระดับเสียงรบกวนอื่น ๆ บนถนนเฉลี่ยประมาณ 90 dB (A) .2,3,17 นี้เสียงดังเกินบนถนนในเมืองลาฮอร์มีผลในการสูญเสียการได้ยินใน 75% ของอาสาสมัครการศึกษา กลุ่มหูเสื่อมนี้จะยังคงดำเนินการแก้ไขถ้าไม่ได้ถ่าย มากกว่ากลุ่มหูเสื่อมเป็นความก้าวหน้าถ้ามลพิษทางเสียงไม่ได้ถูกควบคุมและการสูญเสียการได้ยินนี้กลับไม่ได้ ความเสียหายของสิ่งที่ได้กระทำไม่สามารถแก้ไขการป้องกันเพียงอย่างเดียวคือการรักษากลุ่มหูเสื่อม สูญเสียการได้ยินเป็นเพียงหนึ่งในอันตรายของเสียง สัมผัสเป็นเวลานานหรือมากเกินไปเสียงไม่ว่าจะเป็นในชุมชนหรือสถานที่ทำงานสามารถก่อให้เกิดเงื่อนไขทางการแพทย์อย่างถาวรเป็นความดันโลหิตสูงและโรคหัวใจขาดเลือด เสียงรบกวนอาจมีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานความสนใจและ memory.18 บนถนนหรือในอุตสาหกรรมการขาดดุลในการทำงานเหล่านี้สามารถนำไปสู่การเกิดอุบัติเหตุ เสียงรบกวนเกินกว่า 80 เดซิเบลอาจเพิ่มพฤติกรรมก้าวร้าวและสามารถส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมทางสังคม ผลที่ตามมาทางสังคมหลักของการสูญเสียการได้ยินคือไม่สามารถที่จะเข้าใจคำพูดในสภาวะปกติซึ่งถือว่าเป็นแต้มต่อทางสังคมอย่างรุนแรง. มาตรการในการควบคุมเสียงรบกวนอาจจะอยู่ในรูปแบบของประเภทต่างๆของวิศวกรรมการป้องกันส่วนบุคคลและวิธีการบริหาร ที่สำคัญที่สุดคือความตระหนักในหมู่ชุมชนเกี่ยวกับอันตรายต่อสุขภาพของมลพิษทางเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย

เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า การเชื่อมโยงระหว่างเสียงเกินและการสูญเสียการได้ยินที่ชัดเจน แต่ข้อเท็จจริงนี้ได้รับการสนับสนุนโดยการศึกษาระบาดวิทยาที่เปรียบเทียบความชุกของการสูญเสียการได้ยินในประเภทที่แตกต่างกันของการประกอบอาชีพ หรือเสียงดัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาชีพ . 7-10

การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างเสียงและเสียงที่แข็งแกร่ง ,และความจริงที่ว่าเพิ่มขึ้นในระยะเวลาและขนาดของการเพิ่มเสียง . แม้ว่าปัจจัยอื่น ๆนอกจากนี้ยังอาจนำไปสู่การสูญเสียการได้ยิน เช่นแสงสั่นสะเทือน ยา และสารเคมีบางชนิด ototoxic สมาคมด้วยเสียงที่ยังคงคึกคักหลังจากบัญชีสำหรับอิทธิพลเหล่านี้

เสียงมากที่สุด สาเหตุที่พบบ่อยของการสูญเสียการได้ยิน ซึ่งทั้งหมดได้รับการ .11 ปัญหานี้ค่อนข้างแพร่หลายในสังคมของเรา แต่การรับรู้เกี่ยวกับมันขาด เหตุหนึ่งที่แพร่หลายมากที่สุดในเงื่อนไขเป็นข้อเท็จจริงที่ว่าเสียงที่เป็นหนึ่งในอาชีพที่แพร่หลายมากที่สุดอันตราย พบได้ในช่วงกว้างของอุตสาหกรรม บนถนน และกิจกรรมสันทนาการ ( คอนเสิร์ตร็อค )12 เหตุพัฒนาช้าในช่วงระยะเวลาที่ยาวนานของเวลา ผลของการไม่ต่อเนื่อง หรือเสียงดัง ในทางตรงกันข้ามไม่มีบาดแผลมีการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันในการได้ยินเป็นผลของการเดียวที่จะระเบิดฉับพลันของเสียง ตาม ที่กำหนดขั้นต่ำของการสัมผัสเสียงสำหรับผู้ทำงานในสภาพแวดล้อมที่มีเสียงดังเป็น 85dB ( ) เป็นเวลา 8 ชั่วโมงต่อวันเป็นเวลา 5 วันต่อสัปดาห์การสัมผัสเสียงดังสูงปานกลาง คือพระราม dB ( A ) และแสงเสียงสูงมากกว่า 90 dB ( A )

แรกผลของการเปิดรับเสียงรบกวนเกินจะเพิ่มขึ้นในระดับการได้ยิน " ประตูกะ " และถูกประเมินโดย audiometery . กะเกณฑ์ หมายถึง การเปลี่ยนแปลงในระดับการได้ยินเฉลี่ย 10 เดซิเบล หรือมากกว่า 2000 , 3000 และ 4000 Hz ในหู ( การได้ยินด้อย )13 รบกวนการสูญเสียการได้ยินเนื่องจากเป็นวัดโดยการเปรียบเทียบกับเกณฑ์ของการได้ยินที่ความถี่ที่ระบุ พร้อมระบุมาตรฐานของการได้ยินปกติ และมีการรายงานในหน่วยเดซิเบลของการสูญเสียการได้ยิน ( ตอบสนอง ) เปลี่ยนเกณฑ์เป็นสารตั้งต้นของเหตุ . ขณะที่ทางการได้ยินเป็นทีละส่วน และคนที่ได้รับผลกระทบจะไม่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในการได้ยินจนเปลี่ยนเกณฑ์ขนาดใหญ่เกิดขึ้นการสูญเสียการได้ยินเนื่องจากเสียงดังเกิดขึ้น เด่นที่ความถี่สูง ( 3000 - 6000 Hz ) มันได้และเพิ่มความรุนแรงด้วยการเปิดรับอย่างต่อเนื่อง

อายุเฉลี่ยของกลุ่มตัวอย่างในการศึกษาของเรา 41.35 ปีและส่วนใหญ่พวกเขาขับรถจากที่ผ่านมา 10 ปีหรือมากกว่าแม้ว่าระดับของเสียงสั้น ๆเวลาสามารถนำไปสู่การสูญเสียการได้ยินเนื่องจากเสียงดังแต่เช้าแต่มักจะ 10 ปีของการสัมผัสโดยทั่วไปที่จำเป็นสำหรับระดับการสูญเสียการได้ยินจะ occur.14 ในการศึกษานี้ส่วนใหญ่ของไดรเวอร์ขับ 10-12 ชั่วโมงต่อวัน ( 42% ) และดังนั้นจึงมากขึ้นพวกเขาบนถนน ยิ่งมีการสัมผัสกับมลพิษ เสียง