tissue), and CT with intravenous co

tissue), and CT with intravenous contrast agents (to assess
scar tissue). These techniques are discussed in the following
text.
Nuclear Imaging by PET with 18F-FDG
Although various tracers have been used in combination
with PET (11C-acetate and 82Rb), 18F-FDG is the tracer
most frequently used to assess myocardial viability. 18FFDG
is used to evaluate cardiac glucose use, and the tracer
is a glucose analog (one OH group is replaced by an 18F
atom). The initial tracer uptake in myocytes is comparable
to glucose uptake. After phosphorylation, 18F-FDG-6-PO4
remains trapped in myocytes, and further metabolism is not
possible, thus providing a strong signal for imaging. Like
glucose uptake, cardiac 18F-FDG uptake is strongly influenced
by metabolic circumstances, in particular, by plasma
levels of insulin and free fatty acids. Although insulin
stimulates cardiac glucose (and 18F-FDG) uptake, free fatty
acids inhibit glucose (and 18F-FDG) accumulation. This
situation may be mimicked by either oral glucose loading
or hyperinsulinemic euglycemic clamping. The majority of
cardiac 18F-FDG studies have been performed after oral
glucose loading, which is a simple and effective approach.
The main shortcoming is that image quality for patients
with impaired glucose tolerance or overt diabetes is poor.
Hyperinsulinemic euglycemic clamping can overcome this
problem, but this approach is time-consuming and laborious.
An alternative approach may be the use of nicotinic
acid derivatives; initial studies have demonstrated adequate
image quality, even for patients with diabetes.
Viability Criteria. For the optimal assessment of viability,
integration of function, perfusion, and 18F-FDG uptake
is needed. Regions with contractile dysfunction can exhibit
4 patterns of perfusion and 18F-FDG uptake. Viable tissue
can display normal perfusion and 18F-FDG uptake (chronic
stunning) or reduced perfusion and preserved 18F-FDG
uptake (mismatch pattern, hibernation) (Fig. 2) (26); scar
tissue (perfusion–18F-FDG match) can be further divided
into subendocardial and transmural scars, depending on the
percentage of tracer uptake.
Prediction of Outcome. Twenty studies with 18F-FDG
PET (total of 598 patients) aimed to predict improvement in
regional function after revascularization (18). The mean
sensitivity and specificity in these studies were 93% and
58%, respectively (Table 4) (18). The majority of these
studies used combined information on perfusion and 18FFDG
uptake. Moreover, when the studies that used 18FFDG
alone (without a flow tracer) were excluded from the
analysis of pooled data, a sensitivity of 88% and a specificity
of 74% were obtained. Improvement in global LV
function was evaluated in 12 18F-FDG PET studies with
333 patients. On average, the LVEF improved from 37% to
47% in patients with viable myocardium. In patients without
viable myocardium, the LVEF remained unchanged
(39% vs. 40%) (Table 5) (26).
Two studies (19,22) evaluated the relationship between
the presence of viability on 18F-FDG PET before revascularization
and improvement in symptoms after revascularization.
Both studies indicated that improvement in heart
failure symptoms after revascularization occurred predominantly
in patients with viable myocardium. Seven 18F-FDG
PET studies with 619 patients evaluated long-term prognosis
in relation to treatment (medical and revascularization)
and viability (absent or present) (27–33). Analysis of
the pooled data demonstrated that the highest event rate
was observed in patients who had viable myocardium and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อเยื่อ), และ CT มีความแตกต่างทางหลอดเลือดดำแทน (เพื่อประเมิน
เนื้อเยื่อแผลเป็น) เทคนิคเหล่านี้จะกล่าวถึงในต่อไปนี้
ข้อความ
ภาพนิวเคลียร์ โดย PET กับ 18F FDG
แม้ tracers ต่าง ๆ ถูกนำมาใช้ในชุด
PET (11C-acetate และ 82Rb), 18F FDG เป็นที่ติดตาม
บ่อยใช้ประเมินศักยภาพ myocardial 18FFDG
ใช้เพื่อประเมินการใช้น้ำตาลในหัวใจ และการติดตาม
คือกลูโคสแบบแอนะล็อก (กลุ่ม OH ถูกแทนที่ ด้วยการ 18F
อะตอม) ดูดซับติดตามเริ่มต้นใน myocytes จะเทียบเท่า
เพื่อดูดซับกลูโคส หลัง phosphorylation, 18F-FDG-6-PO4
ยังคงติดอยู่ใน myocytes และต่อไป เผาผลาญไม่
ไป จนทำ ให้สัญญาณที่แรงในภาพ เช่น
ขอมีอิทธิพลดูดซับกลูโคส ดูดซับ FDG 18F หัวใจ
โดยเผาผลาญสถานการณ์ โดยเฉพาะ โดยพลาสมา
ระดับอินซูลินและกรดไขมันอิสระ แม้ว่าอินซูลิน
กระตุ้นหัวใจน้ำตาลกลูโคส (และ 18F FDG) ดูดซับ ไขมันฟรี
กรดยับยั้งการสะสมน้ำตาลกลูโคส (และ 18F FDG) นี้
อาจ mimicked สถานการณ์ โดยการโหลดทั้งน้ำตาลในช่องปาก
หรือล็อค euglycemic hyperinsulinemic ส่วนใหญ่
FDG 18F หัวใจศึกษาได้ปฏิบัติหลังจากปาก
โหลด กลูโคส ซึ่งเป็นการง่าย และมีประสิทธิภาพวิธีการ
คงหลักคือ คุณภาพของภาพที่ผู้ป่วย
กลูโคสความยอมรับหรือเบาหวานแจ่มแจ้งเป็นคนจนได้
Hyperinsulinemic euglycemic ล็อคสามารถเอาชนะนี้
ปัญหา แต่วิธีการนี้จะใช้เวลานาน และลำบากได้
วิธีการอื่นอาจใช้ nicotinic
อนุพันธ์กรด การศึกษาเริ่มมีสาธิตพอ
ภาพคุณภาพ แม้สำหรับผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวาน
เงื่อนไขนี้ สำหรับการประเมินที่ดีที่สุดของชีวิต,
รวมของฟังก์ชัน การกำซาบ และ 18F FDG ดูดซับ
จำ ภูมิภาคที่ มี contractile บกพร่องสามารถแสดง
4 รูปแบบของการกำซาบและ 18F FDG ดูดซับได้ เนื้อเยื่อได้
สามารถแสดงการกำซาบปกติและดูดซับ 18F FDG (เรื้อรัง
สวยงาม) หรือลดลงการกำซาบ และรักษา 18F FDG
ดูดซับ (รูปแบบที่ไม่ตรงกัน ไฮเบอร์เนต) (Fig. 2) (26); แผล
เนื้อเยื่อ (ตรงกับการกำซาบ – 18F-FDG) สามารถแบ่งย่อยอีก
เป็น subendocardial และ transmural รอยแผลเป็น ขึ้นอยู่กับการ
เปอร์เซ็นต์ของติดตามดูดซับ
คาดเดาผลลัพธ์ได้ ศึกษา 20 กับ 18F FDG
PET (จำนวนผู้ป่วย 598) มีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงในการทายผล
ฟังก์ชันภูมิภาคหลังจาก revascularization (18) ค่าเฉลี่ย
ความไวและ specificity ในการศึกษานี้ได้ 93% และ
58% ตามลำดับ (ตาราง 4) (18) ส่วนใหญ่เหล่านี้
ใช้ศึกษารวมข้อมูลเกี่ยวกับการกำซาบและ 18FFDG
ดูดซับ นอกจากนี้ เมื่อศึกษาที่ใช้ 18FFDG
เพียงอย่างเดียว (ไม่ได้ติดตามกระแส) ถูกแยกออกจากการ
วิเคราะห์ข้อมูลรวม ความไว 88% และ specificity การ
74% ได้รับการ ปรับปรุงใน LV ทั่วโลก
ฟังก์ชันถูกประเมินในการศึกษา PET 18F FDG 12 กับ
333 ผู้ป่วย โดยเฉลี่ย LVEF ปรับปรุงจาก 37%
47% ในผู้ป่วยที่มี myocardium ได้ ในผู้ป่วยที่ไม่มี
myocardium ได้ LVEF จะยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
(39% เทียบกับ 40%) (ตาราง 5) (26) .
2 ศึกษา (19,22) ประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง
ของชีวิตใน PET 18F FDG ก่อน revascularization
และปรับปรุงในอาการหลังจาก revascularization
ศึกษาทั้งระบุราคาที่ปรับปรุงในหัวใจ
อาการหลังจาก revascularization เป็น
ในผู้ป่วยที่มี myocardium ได้ 18F FDG เจ็ด
ศึกษา PET โดย 619 ประเมินคาดคะเนระยะยาว
เกี่ยวกับบำบัด (แพทย์และ revascularization)
และชีวิต (ขาด หรือปัจจุบัน) (27 – 33) วิเคราะห์
รวมข้อมูลสาธิตที่อัตราเหตุการณ์สูงสุด
ถูกพบในผู้ป่วยที่มี myocardium ได้ และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อเยื่อ) และ CT กับตัวแทนทางตรงกันข้ามทางหลอดเลือดดำ (ที่จะประเมิน
เนื้อเยื่อแผลเป็น) เทคนิคเหล่านี้จะกล่าวถึงในต่อไปนี้
ข้อความ
Imaging นิวเคลียร์โดย PET กับ 18F-FDG
แม้ว่าสืบหาต่างๆได้รับการใช้งานร่วม
กับ PET (11C-อะซิเตทและ 82Rb) 18F-FDG เป็นรอย
ที่ใช้บ่อยที่สุดในการประเมินศักยภาพของกล้ามเนื้อหัวใจ 18FFDG
จะใช้ในการประเมินการใช้น้ำตาลในการเต้นของหัวใจและตามรอย
เป็นอนาล็อกกลูโคส (OH กลุ่มหนึ่งจะถูกแทนที่ด้วย 18F
อะตอม) การดูดซับรอยเริ่มต้นในการ myocytes เทียบ
กับการบริโภคน้ำตาล หลังจาก phosphorylation, 18F-FDG-6-PO4
ยังคงติดอยู่ใน myocytes, และการเผาผลาญต่อไปไม่ได้
ที่เป็นไปได้จึงให้สัญญาณที่แข็งแกร่งสำหรับการถ่ายภาพ เช่นเดียวกับ
การดูดซึมกลูโคสการเต้นของหัวใจการบริโภค 18F-FDG ได้รับอิทธิพลอย่างมาก
จากสถานการณ์การเผาผลาญอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยพลาสม่า
ระดับของอินซูลินและกรดไขมันอิสระ แม้ว่าอินซูลิน
กระตุ้นการเต้นของหัวใจกลูโคส (และ 18F-FDG) การดูดไขมันฟรี
กรดยับยั้งกลูโคส (และ 18F-FDG) การสะสม นี้
สถานการณ์อาจจะเลียนแบบโดยทั้งการโหลดกลูโคสในช่องปาก
หรือหนีบ euglycemic hyperinsulinemic ส่วนใหญ่ของ
การเต้นของหัวใจการศึกษา 18F-FDG ได้รับการดำเนินการหลังจากที่ช่องปาก
โหลดน้ำตาลกลูโคสซึ่งเป็นวิธีที่ง่ายและมีประสิทธิภาพ
ข้อบกพร่องที่สำคัญคือคุณภาพของภาพที่สำหรับผู้ป่วย
ที่มีความทนทานต่อกลูโคสบกพร่องหรือโรคเบาหวานที่ชัดเจนเป็นที่น่าสงสาร
Hyperinsulinemic euglycemic หนีบสามารถเอาชนะนี้
ปัญหา แต่วิธีนี้ใช้เวลานานและลำบาก
วิธีการทางเลือกที่อาจจะมีการใช้ nicotinic
อนุพันธ์ของกรด; เริ่มต้นการศึกษาได้แสดงให้เห็นอย่างเพียงพอ
คุณภาพของภาพแม้สำหรับผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวาน
เกณฑ์การมีชีวิต สำหรับการประเมินผลที่ดีที่สุดของการมีชีวิต,
การรวมกลุ่มของฟังก์ชั่นปะและ 18F-FDG บริโภค
เป็นสิ่งจำเป็น ภูมิภาคที่มีความผิดปกติหดตัวสามารถแสดง
4 รูปแบบของการกระจายและ 18F-FDG บริโภค เนื้อเยื่อทำงานได้
สามารถแสดงปะปกติและ 18F-FDG บริโภค (เรื้อรัง
ที่สวยงาม) หรือเลือดไปเลี้ยงลดลงและเก็บรักษาไว้ 18F-FDG
บริโภค (รูปแบบที่ไม่ตรงกัน, ไฮเบอร์เนต) (รูปที่ 2). (26); แผลเป็น
เนื้อเยื่อ (ปะ-18F-FDG แข่งขัน) สามารถแบ่งออก
เป็นรอยแผลเป็น subendocardial และ transmural ขึ้นอยู่กับ
ร้อยละของการดูดซึมตามรอย
การทำนายผล ยี่สิบศึกษากับ 18F-FDG
PET (รวมของผู้ป่วย 598) มีวัตถุประสงค์เพื่อคาดการณ์การปรับปรุงใน
การทำงานในระดับภูมิภาคหลังจาก revascularization (18) หมายถึง
ความไวและความจำเพาะในการศึกษาเหล่านี้เป็น 93% และ
58% ตามลำดับ (ตารางที่ 4) (18) ส่วนใหญ่เหล่านี้
การศึกษาที่ใช้ข้อมูลร่วมกันในการกระจายและ 18FFDG
บริโภค นอกจากนี้เมื่อการศึกษาที่ใช้ 18FFDG
คนเดียว (โดยไม่ต้องติดตามการไหล) ได้รับการยกเว้นจาก
การวิเคราะห์ข้อมูลที่รวบรวมความไว 88% และความจำเพาะ
74% ที่ได้รับ การปรับปรุงในเลเวลระดับโลก
ฟังก์ชั่นได้รับการประเมินในการศึกษา 12 18F-FDG PET ที่มี
ผู้ป่วย 333 โดยเฉลี่ย LVEF ลดลงจาก 37% เหลือ
47% ในผู้ป่วยที่มีกล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้ ในผู้ป่วยที่ไม่มี
กล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้ LVEF ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
(39% เทียบกับ 40%) (ตารางที่ 5) (26)
สองการศึกษา (19,22) การประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง
การปรากฏตัวของการมีชีวิตอยู่บน 18F-FDG PET ก่อน revascularization
และการปรับปรุง อาการหลังจาก revascularization
การศึกษาทั้งสองแสดงให้เห็นการปรับปรุงในการเต้นของหัวใจที่
มีอาการความล้มเหลวที่เกิดขึ้นหลังจากการ revascularization ส่วนใหญ่
ในผู้ป่วยที่มีกล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้ เจ็ด 18F-FDG
PET การศึกษากับผู้ป่วย 619 การประเมินผลการพยากรณ์โรคในระยะยาว
ที่เกี่ยวข้องกับการรักษา (ทางการแพทย์และ revascularization)
และชีวิต (ขาดหรือปัจจุบัน) (27-33) การวิเคราะห์
ข้อมูลที่รวบรวมแสดงให้เห็นว่าอัตราการเกิดที่สูงที่สุด
พบว่าในผู้ป่วยที่มีกล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื้อเยื่อ และ CT กับตัวแทนทางหลอดเลือดดำ ( ประเมิน
เนื้อเยื่อแผลเป็น ) เทคนิคเหล่านี้จะกล่าวถึงในข้อความต่อไปนี้
.
นิวเคลียร์ภาพโดยสัตว์เลี้ยง 18f-fdg
ถึงแม้ว่าการต่างๆได้ถูกใช้ในการรวมกัน
กับสัตว์เลี้ยง ( อะซิเตทและ 11B 82rb ) 18f-fdg เป็น Tracer
ที่ใช้บ่อยที่สุด เพื่อประเมินอาการดีกว่านี้ 18ffdg
ใช้ประเมินใช้กลูโคสเลือดและติดตาม
เป็นกลูโคสอนาล็อก ( โอ้ กลุ่มจะถูกแทนที่ด้วย 18F
อะตอม ) ส่วนการติดตามครั้งแรกใน myocytes เปรียบ
การดูดซึมกลูโคส หลังจากกรุงเทพมหานคร 18f-fdg-6-po4
, ยังคงติดอยู่ใน myocytes การเผาผลาญเพิ่มเติม ไม่ใช่
ที่สุดจึงให้สัญญาณที่แข็งแกร่งสำหรับถ่ายภาพ เหมือน
การดูดซึมกลูโคส หัวใจ 18f-fdg การขออิทธิพล
โดยสถานการณ์ของการเผาผลาญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยระดับพลาสมา
อินซูลินและกรดไขมันอิสระ แม้ว่าอินซูลินกลูโคส
กระตุ้นหัวใจ ( และ 18f-fdg ) การดูดซึมกรดไขมัน
ฟรียับยั้งกลูโคส ( และ 18f-fdg ) การสะสม สถานการณ์นี้
อาจ mimicked โดยให้รับประทานกลูโคสโหลด
หรือ hyperinsulinemic euglycemic หนีบ . ส่วนใหญ่ของการศึกษาได้ทำการ 18f-fdg หัวใจ

หลังจากโหลดกลูโคสในช่องปาก ,ซึ่งเป็นวิธีที่ง่ายและมีประสิทธิภาพ .
ข้อบกพร่องหลักอยู่ที่คุณภาพของภาพสำหรับผู้ป่วย
ที่มีความทนทานต่อกลูโคสบกพร่องหรืออย่างรวบรัดยากจน hyperinsulinemic

euglycemic หนีบสามารถเอาชนะปัญหานี้ แต่วิธีนี้จะใช้เวลานาน และลําบาก .
ทางเลือกอาจจะใช้กรดอนุพันธ์าร
; เริ่มต้นศึกษาได้
) เพียงพอคุณภาพของภาพ สำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวาน
เกณฑ์ที่ดีกว่านี้ สำหรับการประเมินที่เหมาะสมของความมีชีวิต
บูรณาการการทำงานลดการดูดซึม และ 18f-fdg
ที่จําเป็น ภูมิภาคที่บกพร่องสามารถจัดแสดง
4 รูปแบบและการลด 18f-fdg .
ได้สามารถแสดงผ่านเนื้อเยื่อปกติและ 18f-fdg การดูดซึม ( เรื้อรัง
สวยงาม ) หรือลดลดและรักษา 18f-fdg
( รูปแบบการไฮเบอร์เนตไม่ตรงกัน ) ( รูปที่ 2 ) ( 26 ) ;
( ลดเนื้อเยื่อแผลเป็นและ 18f-fdg ราคา ) สามารถแบ่งออกเป็น subendocardial transmural
และแผลเป็น ขึ้นอยู่กับเปอร์เซ็นต์ของการติดตาม
.
ทำนายผล 20 การศึกษากับ 18f-fdg
สัตว์เลี้ยง ( รวม 598 ราย ) มีวัตถุประสงค์เพื่อทำนายฟังก์ชันการปรับปรุงในภูมิภาคหลังจากที่
Spectrometry ( 18 ) ค่าเฉลี่ย
ความไวและความจำเพาะในการศึกษาเหล่านี้เป็น 93% และ
58 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ( ตารางที่ 4 ) ( 18 ) ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้รวมข้อมูลและใช้

18ffdg ลดการดูดซึม . ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อการศึกษาที่ใช้ 18ffdg
คนเดียว ( โดยไม่มีการติดตาม ) ได้รับการยกเว้นจาก
การวิเคราะห์ pooled data , ความไวและความจำเพาะร้อยละ 88
ของ 74% ที่ได้รับ การปรับปรุงใน
LV )ฟังก์ชันการประเมินผลใน 12 18f-fdg สัตว์เลี้ยงกับการศึกษา
333 คน เฉลี่ย คือเพิ่มขึ้นจาก 37%

47% ในผู้ป่วยที่มีกล้ามเนื้อหัวใจ ในผู้ป่วยโดยไม่
ได้คือ กล้ามเนื้อหัวใจยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
( 39 % และ 40 % ) ( ตารางที่ 5 ) ( 26 )
2 การศึกษา ( 19,22 ) ประเมินความสัมพันธ์ระหว่างการปรากฏตัวของความมีชีวิตบน

18f-fdg Spectrometry สัตว์เลี้ยงก่อนและการปรับปรุงในอาการหลังจาก Spectrometry .
ทั้งการศึกษาระบุว่า การปรับปรุงในอาการหัวใจวายที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่

หลังจาก Spectrometry ในผู้ป่วยที่มีกล้ามเนื้อหัวใจ เจ็ด 18f-fdg
สัตว์เลี้ยงการศึกษากับผู้ป่วยการประเมิน
การพยากรณ์ระยะยาวก็สัมพันธ์กับการรักษาทางการแพทย์และ Spectrometry )
และความมีชีวิต ( ขาดหรือปัจจุบัน ) ( 27 - 33 ) การวิเคราะห์
รวมข้อมูลแสดงให้เห็นว่าเหตุการณ์สูงสุดอัตรา
พบว่าผู้ป่วยมีกล้ามเนื้อ และได้