The Gulf of Thailand is situated be

The Gulf of Thailand is situated between latitudes 5° 00′ and 13° 30′ N and longitudes 99° 00′ and 106° 00′ E, and constitutes a portion of the shallow Sunda Shelf, opening to the South China Sea. The Gulf is approximately 720 km in length, with a maximum depth of 84 m. The Gulf of Thailand is a major marine resource in terms of (1) fisheries, aquaculture, (2) coral and mangrove resources, and (3) oil and mineral resources. However, recently rapid industrialization and community development have exerted considerable stress on the marine environment. The pollution problems in the Gulf can be prioritized according to the following categories:

(1)
untreated municipal and industrial waste water,
(2)
eutrophication,
(3)
trace metals contamination,
(4)
petroleum hydrocarbon.
2. Untreated municipal and industrial waste water
In Thailand, most of the natural waterways serve as sewerage for domestic and industrial waste water. A study in Bangkok Metropolitan Area estimated that 60–70% of domestic waste was discharged to the Chao Phraya River and eventually to the Gulf of Thailand without prior treatment. Table 1 and Fig. 1 show the BOD load from the major coastal zones of Thailand namely: central basin, eastern seaboard, eastern south and western south. The central basin contributes the highest BOD load with 34 376 t/year, of which 29 033 t/year are from domestic sources and 5343 t/year are industrial. These untreated wastes are discharged directly or indirectly to canals, rivers and sea, causing high BOD values and bacterial contamination close to populated and industrialized areas. This is because there are not enough waste water treatment facilities in the area.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อ่าวไทยอยู่ระหว่าง latitudes 5 00′ และ 30′ 13° N และ longitudes 99° 00′ 00′ 106° E และถือส่วนของซันดาชั้นตื้น เปิดทะเลจีนใต้ อ่าวมีความยาว ความลึกสูงสุดของ 84 m ประมาณ 720 กิโลเมตร อ่าวไทยมีทรัพยากรทางทะเลเป็นหลัก (1) ประมง เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ, (2) ปะการัง และทรัพยากรป่าชายเลน และ (3) น้ำมันและทรัพยากรแร่ อย่างไรก็ตาม เมื่อเร็ว ๆ นี้ทวีความรุนแรงมากอย่างรวดเร็วและพัฒนาชุมชนได้นั่นเองความเครียดมากในสภาพแวดล้อมทางทะเล ปัญหามลภาวะในอ่าวสามารถจัดลำดับความสำคัญตามประเภทต่อไปนี้:(1)ไม่ถูกรักษาเทศบาล และอุตสาหกรรมน้ำเสีย(2)เค(3)ติดตามโลหะปนเปื้อน(4)ปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอน2. ไม่ถูกรักษาเทศบาล และอุตสาหกรรมน้ำเสียในประเทศไทย ส่วนใหญ่ของใจกลางธรรมชาติทำหน้าที่เป็น sewerage สำหรับน้ำเสียภายในประเทศ และอุตสาหกรรม การศึกษาในเขตกรุงเทพมหานครประมาณว่า 60 – 70% ของขยะในประเทศออก สู่แม่ น้ำเจ้าพระยา และอ่าวไทยโดยไม่บำบัดก่อน ตารางที่ 1 และ Fig. 1 แสดงปริมาณ BOD จากโซนชายฝั่งสำคัญของไทยได้แก่: ลุ่มน้ำภาคกลาง ภาคตะวันออก ตะวันออกใต้ และตะวันตกใต้ ลุ่มน้ำภาคกลางจัดสรรภาระ BOD สูงสุด 34 376 t/ปี, 033 พลังที่ 29 ปีไม่มีจากแหล่งภายในประเทศ และปี 5343 t เป็นอุตสาหกรรม ขยะเหล่านี้ไม่ถูกรักษาถูกออกโดยตรง หรือโดยทางอ้อมคลอง แม่น้ำ และ ทะเล การทำให้ค่า BOD สูงและปนเปื้อนอยู่ใกล้กับประชากร และอุตสาหกรรม ทั้งนี้เนื่องจากมีน้ำไม่เพียงพอเสียรักษาสิ่งอำนวยความสะดวกในพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อ่าวไทยตั้งอยู่ระหว่างเส้นรุ้ง 5 ° 00 'และ 13 ° 30' N และลองจิจูด 99 ° 00 'และ 106 ° 00' E และถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของตื้นซุนดาชั้นเปิดทะเลจีนใต้ อ่าวไทยจะอยู่ที่ประมาณ 720 กิโลเมตรยาวที่มีความลึกสูงสุด 84 เมตร อ่าวไทยเป็นทรัพยากรทางทะเลที่สำคัญในแง่ของ (1) การประมงเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ (2) ปะการังและทรัพยากรป่าชายเลนและ (3) แหล่งน้ำมันและแร่ธาตุ อย่างไรก็ตามอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วเมื่อเร็ว ๆ นี้และการพัฒนาชุมชนได้ออกแรงความเครียดมากในสภาพแวดล้อมทางทะเล ปัญหามลพิษในอ่าวสามารถจัดลำดับความสำคัญตามประเภทดังต่อไปนี้(1) ได้รับการรักษาน้ำเสียเทศบาลและอุตสาหกรรม(2) การขาดออกซิเจน, (3) การติดตามการปนเปื้อนโลหะ(4) . ปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอน2 น้ำเสียเทศบาลและอุตสาหกรรมได้รับการรักษาในประเทศไทยส่วนใหญ่ของน้ำตามธรรมชาติทำหน้าที่เป็นท่อน้ำทิ้งน้ำเสียจากบ้านเรือนและอุตสาหกรรม การศึกษาในเขตกรุงเทพมหานครประมาณว่า 60-70% ของเสียภายในประเทศถูกปลดออกไปยังแม่น้ำเจ้าพระยาและในที่สุดก็จะอ่าวไทยโดยไม่ต้องรักษาก่อน ตารางที่ 1 และรูปที่ 1 แสดงปริมาณบีโอดีจากโซนชายฝั่งทะเลที่สำคัญของไทย ได้แก่ ลุ่มน้ำภาคกลาง, ภาคตะวันออก, ทิศตะวันออกเฉียงใต้และตะวันตกเฉียงใต้ อ่างกลางก่อปริมาณบีโอดีสูงสุด 34 376 ตัน / ปีซึ่ง 29 033 ตัน / ปีที่มาจากแหล่งในประเทศและ 5,343 ตัน / ปีเป็นอุตสาหกรรม ของเสียได้รับการรักษาเหล่านี้จะถูกปล่อยออกมาโดยตรงหรือโดยอ้อมไปยังคลองแม่น้ำและทะเลทำให้ค่าบีโอดีสูงและการปนเปื้อนของแบคทีเรียใกล้กับพื้นที่ที่มีประชากรและอุตสาหกรรม นี้เป็นเพราะมีสิ่งอำนวยความสะดวกไม่ได้บำบัดน้ำเสียมากพอในพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของอ่าวไทย ตั้งอยู่ระหว่างละติจูด 5 องศา 00 13 ° 30 ’’และ’ 99 ° 00 ° 00 และ 106 นั้นอี และถือเป็นส่วนหนึ่งของตื้นซุนดาชั้น เปิดในทะเลจีนใต้ อ่าวประมาณ 720 กิโลเมตร มีความยาว 84 เมตร ลึกสูงสุดของอ่าวไทยเป็นทรัพยากรทางทะเลที่สำคัญในแง่ของ ( 1 ) การประมง การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ( 2 ) ทรัพยากรปะการังและป่าชายเลนและ ( 3 ) ทรัพยากรแร่ น้ำมันและ อย่างไรก็ตาม เมื่อเร็ว ๆนี้อุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วและการพัฒนาชุมชนนั่นเองความเครียดมากในสิ่งแวดล้อมทางทะเล ปัญหามลพิษในอ่าวสามารถจัดลำดับความสำคัญตามประเภทต่อไปนี้ : ( 1 )


และเทศบาลและน้ำเสียอุตสาหกรรม

ยูโทรฟิเคชัน ( 2 ) , ( 3 )

ติดตามโลหะปนเปื้อน

( 4 ) ปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอน .
2และเทศบาลและน้ำเสีย
อุตสาหกรรมในประเทศไทย ส่วนใหญ่ของแหล่งน้ำธรรมชาติใช้เป็นท่อน้ำทิ้งน้ำและอุตสาหกรรมภายในประเทศ . การศึกษาในเขตกรุงเทพมหานครประมาณ 60 – 70 % ของขยะในประเทศที่ปล่อยออกสู่แม่น้ำเจ้าพระยา และในที่สุดอ่าวไทยก่อนการรักษา ตารางที่ 1 และภาพประกอบ1 แสดงโอดีจากชายฝั่งโซนหลักของไทย คือ ลุ่มน้ำชายฝั่งทะเลตะวันออก กลาง ใต้ ตะวันออก ตะวันตก และใต้ ลุ่มน้ำภาคกลางจัดสรรโหลด BOD สูงสุด 34 ไหมนี่ T / ปีซึ่ง 29 รึเปล่า 033 T / ปีจากแหล่งในประเทศและเอเซีย T / ปี อุตสาหกรรม ของเสียจากสารเหล่านี้ออกจากโรงพยาบาลโดยตรงหรือโดยอ้อมกับคลอง แม่น้ำและทะเลทำให้ค่า BOD สูงและการปนเปื้อนเชื้อแบคทีเรียใกล้ชิดกับประชากรและพื้นที่อุตสาหกรรม นี้เป็นเพราะมีไม่เพียงพอ เครื่องบำบัดน้ำเสียในพื้นที่