เรื่องที่สอง เมื่อปี 2544 ผมถูกทาบท

เรื่องที่สอง เมื่อปี 2544 ผมถูกทาบทามจากท่านรองนายกฯ สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ และท่านทนง พิทยะ ที่ดำรงตำแหน่งประธานกรรมการของการบินไทย ให้เข้าทำงานในตำแหน่ง DD (President) ซึ่งทั้งสองท่านได้กรุณาเลี้ยงข้าวเกลี้ยกล่อมผมอยู่หลายชั่วโมง แต่ผมก็ยืนกรานปฏิเสธด้วยเหตุผลสามข้อ คือ หนึ่ง..ผมไม่รู้เรื่องธุรกิจการบิน สอง..ผมไม่เคยและไม่คิดอยากจะบริหารองค์กรใหญ่ที่มีคนเป็นหมื่น และสาม..ที่สำคัญ เงินเดือนที่ท่านเสนอ (ซึ่งท่านยืนยันว่าสูงที่สุดในรัฐวิสาหกิจทุกแห่ง) นั้นมันแค่หนึ่งในสี่ของเงินเดือนที่ผมได้รับจาก Merrill Lynch Phatra

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องที่สองเมื่อปี 2544 ผมถูกทาบทามจากท่านรองนายกฯ สมคิดจาตุศรีพิทักษ์และท่านทนงพิทยะที่ดำรงตำแหน่งประธานกรรมการของการบินไทยให้เข้าทำงานในตำแหน่ง DD (ประธาน) ซึ่งทั้งสองท่านได้กรุณาเลี้ยงข้าวเกลี้ยกล่อมผมอยู่หลายชั่วโมงแต่ผมก็ยืนกรานปฏิเสธด้วยเหตุผลสามข้อคือหนึ่ง... ผมไม่รู้เรื่องธุรกิจการบินสอง... ผมไม่เคยและไม่คิดอยากจะบริหารองค์กรใหญ่ที่มีคนเป็นหมื่นและสาม... ที่สำคัญเงินเดือนที่ท่านเสนอ (ซึ่งท่านยืนยันว่าสูงที่สุดในรัฐวิสาหกิจทุกแห่ง) นั้นมันแค่หนึ่งในสี่ของเงินเดือนที่ผมได้รับจากภัทร Lynch เมอร์ริล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องที่สองเมื่อปี 2544 ผมถูกทาบทามจากท่านรองนายกฯ สมคิดจาตุศรีพิทักษ์และท่านทนงพิทยะ ให้เข้าทำงานในตำแหน่ง DD (ประธาน) คือหนึ่ง.. ผมไม่รู้เรื่องธุรกิจการบิน และสาม.. ที่สำคัญเงินเดือนที่ท่านเสนอ Merrill Lynch ภัทร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องที่สองเมื่อปี 2544 ผมถูกทาบทามจากท่านรองนายกฯสมคิดจาตุศรีพิทักษ์และท่านทนงพิทยะที่ดำรงตำแหน่งประธานกรรมการของการบินไทยให้เข้าทำงานในตำแหน่ง DD ( ประธานาธิบดี )แต่ผมก็ยืนกรานปฏิเสธด้วยเหตุผลสามข้อความหนึ่ง .. ผมไม่รู้เรื่องธุรกิจการบินสองผมไม่เคยและไม่คิดอยากจะบริหารองค์กรใหญ่ที่มีคนเป็นหมื่นและสาม . . . . . . . . . . . . . .ที่สำคัญเงินเดือนที่ท่านเสนอ ( ซึ่งท่านยืนยันว่าสูงที่สุดในรัฐวิสาหกิจทุกแห่ง ) นั้นมันแค่หนึ่งในสี่ของเงินเดือนที่ผมได้รับจากเมอร์ริลลินช์ภัทร