Driscoll (2000) defines learning as

Driscoll (2000) defines learning as “a persisting change in human performance or
performance potential…[which] must come about as a result of the learner’s experience
and interaction with the world” (p.11). This definition encompasses many of the
attributes commonly associated with behaviorism, cognitivism, and constructivism –
namely, learning as a lasting changed state (emotional, mental, physiological (i.e.
skills)) brought about as a result of experiences and interactions with content or other
people.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คอลล์ (2000) กำหนดเรียนรู้ว่า "การเปลี่ยนแปลงคงอยู่ในการปฏิบัติงานของมนุษย์หรือ
ศักยภาพประสิทธิภาพ ... [ซึ่ง] ต้องมาเกี่ยวกับการเป็นผลมาจากประสบการณ์ของผู้เรียน
และการมีปฏิสัมพันธ์กับโลก" (p.11) คำนิยามนี้ครอบคลุมหลาย
คุณลักษณะทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรม cognitivism และ constructivism -
คือการเรียนรู้ที่เป็นรัฐที่มีการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืน (อารมณ์จิตใจทางสรีรวิทยา (เช่น
ทักษะ)) นำเกี่ยวกับการเป็นผลมาจากประสบการณ์และการมีปฏิสัมพันธ์ที่มีเนื้อหาหรืออื่น ๆ ที่
คน .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดริสคอลล์ ( 2543 ) ได้กำหนดเป็น " การเรียนรู้อาจเปลี่ยนแปลงในประสิทธิภาพของมนุษย์ หรือศักยภาพในการปฏิบัติงาน . . . . . . . [ ซึ่ง ] ต้องมาเกี่ยวกับผลของประสบการณ์ของผู้เรียนและการมีปฏิสัมพันธ์กับโลก " ( p.11 ) คำจำกัดความนี้ครอบคลุมมากของคุณลักษณะทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมนิยม คอนสต cognitivism และจำกัดคือ การเรียนรู้ถึงการเปลี่ยนสถานะ ( อารมณ์ , จิตใจ , ร่างกาย ( เช่นทักษะ ) มาเกี่ยวกับเป็นผลของประสบการณ์และปฏิสัมพันธ์กับเนื้อหาหรืออื่น ๆคน