IntroductionBoth the conceptualizat

Introduction
Both the conceptualization of schizophrenia and the understanding of its causes are undergoing significant change. Evidence is accumulating that there are multiple distinct experiences, including paranoia, grandiosity, hallucinations, anhedonia, and thought disorder1–3; each experience is on a continuum in the general population,4,5and patients with schizophrenia seen in clinical settings are the rare individuals at the severe end of a number of these dimensions.6,7Although classification systems have maintained a core divide between emotional disorders and psychotic conditions, it is increasingly recognized that affect is actually key to understanding schizophrenia.8–10In this study, we take one salient psychotic experience, paranoia, and examine the presence of cognitive-affective processing biases likely to maintain the problem. In our model of the formation and maintenance of persecutory delusions, anxiety and depression are given prominent roles.11 For example, anxiety is considered to cause the threat theme of paranoid thoughts and to lead to negative interpretations of ambiguous events; the effects will be enhanced by self-consciousness, an attentional focus on the self, increasing the sense of the self as a target. More recently we have highlighted how worry can lead to more implausible and distressing paranoid experience.12 It is not only processing styles that are important but also content related to emotional concerns matters. Paranoia is considered an extension of negative ideas about the self as vulnerable (see figure 1). The importance of depressive ideas about the self, negative self representations, is also central to another prominent account of persecutory delusions.13 Broadly these models are consistent with empirically established links of psychotic symptoms to emotional reactivity, trauma, and adversity.14–17 Anxiety and depression are separate basic emotions, both likely contributing to persecutory delusions, but there is a high degree of correlation and considerable genetic overlap, indicating a shared negative affectivity factor and shared psychological processes.18,19These theoretical ideas concerning delusion and emotion, typically derived from clinical observation, have received empirical support. A large number of studies have found that anxiety and depression are associated with clinical and nonclinical paranoid thinking.20,21 For example, in a national epidemiological survey, participants reporting plots against them had 10 times the odds of reporting anxiety and 7 times the odds of reporting depression compared with people not reporting such paranoid thoughts.5 Innovative experience sampling studies with patients have found that increases in anxiety predict the occurrence of paranoia.22,23 Experimental studies have shown that anxiety and depression predict the occurrence of paranoid thinking24 and that inducing anxiety results in an increased likelihood of paranoid thoughts.25 Convergent with these findings, psychotic-like experiences are more common in individuals with anxiety and depressive disorders.26 Thus, emotional disorder and paranoia are likely to be causally linked.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำBoth the conceptualization of schizophrenia and the understanding of its causes are undergoing significant change. Evidence is accumulating that there are multiple distinct experiences, including paranoia, grandiosity, hallucinations, anhedonia, and thought disorder1–3; each experience is on a continuum in the general population,4,5and patients with schizophrenia seen in clinical settings are the rare individuals at the severe end of a number of these dimensions.6,7Although classification systems have maintained a core divide between emotional disorders and psychotic conditions, it is increasingly recognized that affect is actually key to understanding schizophrenia.8–10In this study, we take one salient psychotic experience, paranoia, and examine the presence of cognitive-affective processing biases likely to maintain the problem. In our model of the formation and maintenance of persecutory delusions, anxiety and depression are given prominent roles.11 For example, anxiety is considered to cause the threat theme of paranoid thoughts and to lead to negative interpretations of ambiguous events; the effects will be enhanced by self-consciousness, an attentional focus on the self, increasing the sense of the self as a target. More recently we have highlighted how worry can lead to more implausible and distressing paranoid experience.12 It is not only processing styles that are important but also content related to emotional concerns matters. Paranoia is considered an extension of negative ideas about the self as vulnerable (see figure 1). The importance of depressive ideas about the self, negative self representations, is also central to another prominent account of persecutory delusions.13 Broadly these models are consistent with empirically established links of psychotic symptoms to emotional reactivity, trauma, and adversity.14–17 Anxiety and depression are separate basic emotions, both likely contributing to persecutory delusions, but there is a high degree of correlation and considerable genetic overlap, indicating a shared negative affectivity factor and shared psychological processes.18,19These theoretical ideas concerning delusion and emotion, typically derived from clinical observation, have received empirical support. A large number of studies have found that anxiety and depression are associated with clinical and nonclinical paranoid thinking.20,21 For example, in a national epidemiological survey, participants reporting plots against them had 10 times the odds of reporting anxiety and 7 times the odds of reporting depression compared with people not reporting such paranoid thoughts.5 Innovative experience sampling studies with patients have found that increases in anxiety predict the occurrence of paranoia.22,23 Experimental studies have shown that anxiety and depression predict the occurrence of paranoid thinking24 and that inducing anxiety results in an increased likelihood of paranoid thoughts.25 Convergent with these findings, psychotic-like experiences are more common in individuals with anxiety and depressive disorders.26 Thus, emotional disorder and paranoia are likely to be causally linked.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ทั้งสองแนวความคิดของโรคจิตเภทและความเข้าใจในสาเหตุที่ได้รับการดำเนินการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ หลักฐานสะสมที่มีประสบการณ์ที่แตกต่างกันหลายรวมถึงหวาดระแวงโอ้อวดหลอน anhedonia และคิดว่า disorder1-3; ประสบการณ์ที่แต่ละคนมีต่อเนื่องในประชากรทั่วไป, 4,5and ผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภทเห็นในการตั้งค่าทางคลินิกเป็นบุคคลที่หาได้ยากที่ปลายที่รุนแรงของจำนวนของระบบการจัดหมวดหมู่เหล่านี้ dimensions.6,7Although ยังคงแบ่งหลักระหว่างความผิดปกติทางอารมณ์และ เงื่อนไขโรคจิตเป็นที่ยอมรับมากขึ้นว่ามีผลต่อการเป็นกุญแจสำคัญในการทำความเข้าใจจริง schizophrenia.8-10In การศึกษานี้เราใช้เวลาหนึ่งประสบการณ์เด่นโรคจิตหวาดระแวงและตรวจสอบสถานะของอคติการประมวลผลความรู้ความเข้าใจอารมณ์มีแนวโน้มที่จะรักษาปัญหา ในรูปแบบของเราสร้างและรักษาความหลงผิด persecutory ความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าจะได้รับ roles.11 ที่โดดเด่นตัวอย่างเช่นความวิตกกังวลเป็นที่ยอมรับว่าจะก่อให้เกิดภัยคุกคามรูปแบบของความคิดหวาดระแวงและจะนำไปสู่การตีความเชิงลบที่เกิดจากเหตุการณ์ที่ไม่ชัดเจน; ผลกระทบจะเพิ่มขึ้นโดยตัวเองมีสติตั้งใจโฟกัสในตัวเองเพิ่มขึ้นรู้สึกของตัวเองเป็นเป้าหมาย เมื่อเร็ว ๆ นี้เราได้เน้นว่าต้องกังวลสามารถนำไปสู่การไม่น่าเชื่อมากขึ้นและมีความสุขหวาดระแวง experience.12 มันไม่ได้เป็นเพียงรูปแบบการประมวลผลที่มีความสำคัญ แต่ยังเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับเรื่องความกังวลทางอารมณ์ หวาดระแวงถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของความคิดเชิงลบเกี่ยวกับตัวเองเป็นช่องโหว่ (ดูรูปที่ 1) ความสำคัญของความคิดเกี่ยวกับตัวเองซึมเศร้า, การแสดงตัวเองในแง่ลบก็ยังภาคกลางไปยังบัญชีที่โดดเด่นของ delusions.13 persecutory กว้างรูปแบบเหล่านี้มีความสอดคล้องกับการเชื่อมโยงที่จัดตั้งขึ้นสังเกตุอาการโรคจิตจะเกิดปฏิกิริยาทางอารมณ์บาดเจ็บและความวิตกกังวล adversity.14-17 และภาวะซึมเศร้าเป็นอารมณ์พื้นฐานที่แยกทั้งสองน่าจะเอื้อต่อการหลงผิด persecutory แต่มีระดับสูงของความสัมพันธ์และการทับซ้อนทางพันธุกรรมมากแสดงให้เห็นเป็นปัจจัยเชิงลบ affectivity ใช้ร่วมกันและร่วมกันจิตวิทยา processes.18,19These ความคิดทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับความเข้าใจผิดและความรู้สึกที่ได้มามักจะ จากการสังเกตทางคลินิกได้รับการสนับสนุนเชิงประจักษ์ จำนวนมากของการศึกษาได้พบว่าความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้ามีความเกี่ยวข้องกับคลินิกและ nonclinical thinking.20,21 หวาดระแวงตัวอย่างเช่นในการสำรวจทางระบาดวิทยาแห่งชาติเข้าร่วมการรายงานแปลงกับพวกเขามี 10 ครั้งอัตราต่อรองของการรายงานความวิตกกังวลและครั้งที่ 7 อัตราต่อรอง รายงานภาวะซึมเศร้าเมื่อเทียบกับคนที่ไม่ได้รายงานหวาดระแวง thoughts.5 ประสบการณ์การศึกษาการสุ่มตัวอย่างนวัตกรรมดังกล่าวกับผู้ป่วยที่ได้พบว่าการเพิ่มขึ้นของความวิตกกังวลทำนายการเกิดขึ้นของ paranoia.22,23 การศึกษาทดลองแสดงให้เห็นว่าความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าทำนายการเกิดขึ้นของ thinking24 หวาดระแวงและว่า การกระตุ้นให้เกิดความวิตกกังวลในผลการค้นหาความเป็นไปได้ที่เพิ่มขึ้นของความหวาดระแวง thoughts.25 บรรจบกับผลการวิจัยเหล่านี้ประสบการณ์โรคจิตเหมือนจะมีอยู่มากในบุคคลที่มีความวิตกกังวลและซึมเศร้า disorders.26 ดังนั้นความผิดปกติทางอารมณ์และความหวาดระแวงมีแนวโน้มที่จะเชื่อมโยงเหตุผล