ABSTRACT. Backhaus SL, Ibarra SL, K

ABSTRACT. Backhaus SL, Ibarra SL, Klyce D, Trexler LE,
Malec JF. Brain Injury Coping Skills Group: a preventative
intervention for patients with brain injury and their caregivers.
Arch Phys Med Rehabil 2010;91:840-8.
Objective: To determine whether training in coping strategies
will improve psychologic functioning and self-efficacy in
survivors of brain injury (BI) and caregivers.
Design: Randomized controlled pilot study with measurements
at baseline, postintervention, and 3-month follow-up.
Setting: Postacute rehabilitation clinic.
Participants: Survivors of BI (n
20) and caregivers
(n
20).
Interventions: The Brain Injury Coping Skills Group is a
12-session, manualized, cognitive-behavioral treatment (CBT)
group providing psychoeducation, support, and coping skills
training. Effects of this preventative intervention were examined
on emotional functioning and perceived self-efficacy
(PSE).
Main Outcome Measures: Brief Symptom Inventory-18
(BSI-18) and Brain Injury Coping Skills Questionnaire.
Results: Analyses revealed that the Brain Injury Coping
Skills group showed significantly improved PSE compared
with the control group immediately posttreatment (F
14.16;
P
.001) and maintained this over time. PSE assessed posttreatment
predicted global distress at 3-month follow-up across
groups (

–.46). No differences between treatment and control
groups were apparent on the BSI-18 posttreatment. However,
the control group showed increased emotional distress at
3-month follow-up while the Brain Injury Coping Skills group
remained stable over time.
Conclusions: Few CBT studies have included survivors of
BI and caregivers together in group treatment or included a
control group. No prior studies have examined the role of PSE
specifically. Prior intervention studies show inconsistent effects
on emotional functioning, raising questions regarding the
role of intervening variables. This study offers a new conceptualization
that PSE may moderate longer-term emotional adjustment
after brain injury. Results indicate that PSE is an
important and modifiable factor in helping persons better adjust
to BI.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นามธรรม. Backhaus SL, โลเม SL, Klyce D, Trexler LE,
Malec JF
การบาดเจ็บของสมองทักษะการเผชิญปัญหาของกลุ่มกป้องกันการแทรกแซงของผู้ป่วยที่มีการบาดเจ็บของสมองและผู้ดูแล.
Arch สรวง Med Rehabil 2010; 91:. 840-8
วัตถุประสงค์:
เพื่อตรวจสอบว่าการฝึกอบรมในการรับมือกลยุทธ์ที่จะปรับปรุงการทำงานและประสิทธิภาพpsychologic
ตนเองในผู้รอดชีวิตจาก. การบาดเจ็บของสมอง (BI)
และผู้ดูแลการออกแบบ: ควบคุมแบบสุ่มการศึกษานำร่องด้วยการวัดที่ baseline postintervention และ 3 เดือนติดตาม. การตั้ง: Postacute คลินิกฟื้นฟูสมรรถภาพ. ผู้เข้าร่วม: ผู้รอดชีวิตจาก BI และผู้ดูแล (n 20?) (n? 20). การแทรกแซงการบาดเจ็บที่สมองทักษะการเผชิญปัญหากลุ่มเป็น12 ครั้ง manualized การรักษาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรม (CBT) กลุ่มการให้สุขภาพจิตศึกษาการสนับสนุนและทักษะการฝึกอบรม ผลของการแทรกแซงการป้องกันนี้มีการตรวจสอบในการทำงานทางอารมณ์และรับรู้ความสามารถของตนเอง(PSE). มาตรวัดผลลัพธ์หลัก: บทสรุปสินค้าคงคลัง-18 อาการ(BSI-18) และสมองได้รับบาดเจ็บการเผชิญปัญหาทักษะแบบสอบถาม. ผลการวิเคราะห์พบว่าสมองได้รับบาดเจ็บการเผชิญปัญหาทักษะแสดงให้เห็นว่ากลุ่ม PSE ดีขึ้นอย่างมากเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมทันทีposttreatment (F 14.16?? P 0.001) และการบำรุงรักษาในช่วงเวลานี้ PSE ประเมิน posttreatment คาดการณ์ความทุกข์ทั่วโลกที่ 3 เดือนติดตามข้ามกลุ่ม(?? -. 46) ความแตกต่างระหว่างการรักษาและการควบคุมไม่มีกลุ่มเห็นได้ชัดใน BSI-18 posttreatment อย่างไรก็ตามกลุ่มควบคุมที่เพิ่มขึ้นแสดงให้เห็นความทุกข์ทางอารมณ์ที่ติดตาม3 เดือนในขณะที่สมองได้รับบาดเจ็บการเผชิญปัญหากลุ่มทักษะยังคงมีเสถียรภาพในช่วงเวลา. สรุป: การศึกษาไม่กี่ CBT มีผู้รอดชีวิตจากBI และผู้ดูแลผู้ป่วยร่วมกันในการรักษากลุ่มหรือรวมกลุ่มควบคุม ไม่มีการศึกษาก่อนมีการตรวจสอบบทบาทของ PSE เฉพาะ การศึกษาการแทรกแซงก่อนแสดงผลกระทบที่ไม่สอดคล้องกันในการทำงานทางอารมณ์ยกคำถามเกี่ยวกับบทบาทของตัวแปรแทรกแซง การศึกษาครั้งนี้มีแนวความคิดใหม่ที่ PSE อาจปรับอารมณ์ในระดับปานกลางในระยะยาวหลังจากได้รับบาดเจ็บที่สมอง ผลการศึกษาพบว่า PSE เป็นปัจจัยที่สำคัญและแก้ไขในการช่วยให้คนที่ดีกว่าปรับเพื่อBI

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม backhaus SL , บาร์รา SL , ไคลซ์ D trexler เลอ ,
malec JF . สมองบาดเจ็บรับมือกลุ่มทักษะป้องกัน
การแทรกแซงสำหรับผู้ป่วยบาดเจ็บที่สมองและผู้ดูแลผู้ป่วยของพวกเขา .
ว. โค้งด้วย rehabil 2010 91:840-8 .
วัตถุประสงค์ : เพื่อตรวจสอบว่า ในการฝึกอบรมกลยุทธ์รับมือ
จะปรับปรุงการทำงานและการรับรู้ความสามารถของตนเองใน psychologic
ผู้รอดชีวิตของการบาดเจ็บที่สมอง ( บี ) และผู้ดูแล .
ออกแบบ :สุ่มศึกษานำร่องด้วยการวัด
ที่ baseline postintervention และ 3 เดือน ติดตามผล
คลินิกฟื้นฟู postacute .
ผู้เข้าร่วม : ผู้รอดชีวิตจากบี ( N
20 ) และผู้ดูแล
( N
20 ) .
หรือสมองได้รับบาดเจ็บ กลุ่มทักษะการเป็น
12 ครั้ง manualized การรู้คิด ( CBT , การรักษา )
ให้สุขภาพจิตกลุ่มสนับสนุนและการฝึกทักษะ

ผลของการแทรกแซงนี้ป้องกันและศึกษาอารมณ์ และการรับรู้ความสามารถของตนเองในการทำงาน

( PSE ) .
การวัดผลหลัก : สรุปอาการ inventory-18
( bsi-18 ) และบาดเจ็บที่สมองและทักษะการเผชิญ .
ผลพบว่าสมองได้รับบาดเจ็บความเครียด
ทักษะกลุ่มมีการปรับปรุงอย่างมากเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม จำกัด
รักษา ( ทันที
14.16 F ;
P
.001 ) และรักษานี้ตลอดเวลา PSE ประเมินรักษา
ทำนายโลกทุกข์ที่ติดตามข้าม
3 กลุ่ม (

( 46 ) ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มควบคุมและรักษา
ปรากฏบน bsi-18 รักษา . อย่างไรก็ตาม กลุ่มควบคุมพบความทุกข์ทางอารมณ์

3 เดือนเพิ่มขึ้นในขณะที่การติดตามได้รับบาดเจ็บสมองกลุ่มยังคงมีเสถียรภาพมากกว่า

สรุปเวลาการศึกษาการรอดชีวิตน้อยได้รวม
บีและผู้ดูแลร่วมกันในกลุ่มทดลองหรือรวม
กลุ่มควบคุม ไม่ศึกษาก่อนมีการตรวจสอบบทบาทของ PSE
โดยเฉพาะ การศึกษาการแทรกแซงก่อนแสดงผลการทำงานไม่สอดคล้องกับอารมณ์ เพิ่มคำถามเกี่ยวกับบทบาทของตัวแปรสอดแทรก . การศึกษานี้เสนอ
แนวความคิดใหม่ที่จำกัดอาจปานกลางในระยะยาวการปรับอารมณ์
หลังจากบาดเจ็บที่สมอง ผลการวิจัย พบว่า ถึงแม้ว่าเป็นสำคัญและปัจจัยในการช่วยแก้ไขได้

คนที่ดีกว่าปรับการบิ