The relevance of international accounting standards to African countries was questioned
by a number of writers during the 1970s and 1980s (e.g., Briston, 1978; Chamisa, 2000;
Enthoven, 1973a,b; Hove, 1986; Perera, 1985; Samuels & Oliga, 1982). The most common
criticism emerging from these studies is that the design of international accounting standards
is largely predicated on the assumption that the mission of accounting is to provide relevant
information that will help rational investors make investment decisions. Elad (2007) has
argued that this objective pays lip service to the public interest because it de-emphasizes the
requirements of other stakeholders.
The relevance of international accounting standards to African countries was questionedby a number of writers during the 1970s and 1980s (e.g., Briston, 1978; Chamisa, 2000;Enthoven, 1973a,b; Hove, 1986; Perera, 1985; Samuels & Oliga, 1982). The most commoncriticism emerging from these studies is that the design of international accounting standardsis largely predicated on the assumption that the mission of accounting is to provide relevantinformation that will help rational investors make investment decisions. Elad (2007) hasargued that this objective pays lip service to the public interest because it de-emphasizes therequirements of other stakeholders.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ความเกี่ยวข้องของมาตรฐานการบัญชีระหว่างประเทศไปยังประเทศแอฟริกาถูก
โดยจำนวนของนักเขียนในช่วงปี 1970 และ 1980 ( เช่น briston , 1978 ; chamisa , 2000 ;
อินโทเวิ่น 1973a , B ; โฮฟ , 1986 ; เปเรร่า , 1985 ; ซามูเอล & oliga , 1982 ) ที่พบมากที่สุดที่เกิดขึ้นจากการศึกษา
วิจารณ์เหล่านี้คือการออกแบบของมาตรฐานการบัญชีระหว่างประเทศ
ไปตามสมมติฐานว่าพันธกิจของบัญชีคือการให้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องจะช่วยให้นักลงทุนที่มีเหตุผล
ที่การตัดสินใจลงทุน เทียร์ ( 2007 ) ได้
แย้งว่าวัตถุประสงค์นี้จ่ายริมฝีปากบริการเพื่อประโยชน์สาธารณะ เพราะ เดอ เน้น
ความต้องการของผู้มีส่วนได้เสียอื่น ๆ .
การแปล กรุณารอสักครู่..