3. Integrated health supply chainsS

3. Integrated health supply chains
Similar to supply chain management in a manufacturing
setting, health supply chains can be characterized by different
modes of integration:
. Integration and co-ordination of processes.
. Integration and co-ordination of information flows.
. Integration and co-ordination of planning processes.
. Integration of intra- and inter-organisational processes.
. Integration of market-approach.
. Integration of market-development.
Related to health service providers, supply chain management
often refers to the information, supplies and finances involved
with the acquisition and movement of goods and services
from the supplier to the end user in order to enhance clinical
outcomes while controlling costs. In doing so supply chain
management puts a strong emphasis on the integration of
processes. Within the healthcare sector these processes might
refer to physical products like pharmaceuticals, medical
devices and health aids but also to processes associated with
the flow of patients. In both cases the basic rationale of a
supply chain management approach is founded in the belief
that intensive co-ordination and integration between
operational processes might lead to a better health supply
chain performance.Information technology and the deployment of e-business
clearly are closely linked to the co-ordination and integration
of operational processes. Many studies have advocated the
important role information technology plays in supply chain
practices (Breen and Crawford, 2005; Harland and Caldwell,
2007) and it will be of no surprise therefore that many studies
on health care supply chains focus on the role of e-business
technologies across hospital supply chains (Siau et al., 2002).
Similar to the co-ordination and integration of operational
processes, information technology in the health sector is
related to both physical products as well as to the flow of
patients within and between health service organisations
(Lowell and Celler, 1998). Examples of information
technology-oriented applications can be found in the area of
procurement, inventory control and materials planning. The
application of electronic patient record systems is also a wellknown
example of integrated information-technology being
implemented in health systems across the world. Although
many studies have reported important problems when
implementing Electronic Patient Record systems (Boonstra
and Govers, 2009), it is widely acknowledged that patientrelated
information systems can significantly contribute to
improving the integration and smoothening of processes
within and between health service delivery organisations.
Clearly, many different stakeholders are involved in health
care chain practices. Therefore, the application of supply
chain management practices in a health care setting is almost
by definition related to organisational aspects like building
relationships, allocating authorities and responsibilities, and
organizing interface processes. Different studies have
highlighted the importance of organisational processes when
applying supply chain management practices. Moreover,
recent studies reveal that elements like organisational culture,
the absence of strong leadership and mandating authority, as
well as power and interest relationships between stakeholders
might severely hinder the integration and co-ordination of
processes along the health care supply chain (McCutcheon
and Stuart, 2000).
Health care supply chain integration not only relates to the
integration and co-ordination of planning processes but canalso be linked to joint “market development” and offering
new “care-products”. Within the automotive industry it is
common practice that supply chain partners collaborate in the
process of developing new products. Product co-development
is a recognized phenomenon in the field of supply chain
management and within industrial supply chains many joint
efforts are made to develop new products across suppliers,
customers and organisational units. It is interesting to note
that the same development is visible in the area of health care
supply chains. Although less common, examples can be found
of health care service providers communicating jointly to
patient groups about the services they provide. In doing so,
they emphasize the benefits of the intensive collaboration
between the health care organisations for clients in terms of
throughput time, quality of care and the services being
provided. Additionally, care providers have taken the initiative
in different countries to develop new care-products in close
collaboration with each other. In The Netherlands for
instance, several hospitals started up joint centres for
haemodialysis. Other examples can be found in the field of
Breast centres.
Clearly, the above mentioned modes of integration cannot
be considered in isolation. Studies in the field of industrial
companies indicate that organisations often go through
several stages of integration, starting with a transparency
stage via a commitment/coordination stage to a full integrated
stage encompassing all the different modes of integration
addressed above (Ballou et al., 2000; van der Vaart and van
Donk, 2008). The ongoing transformation within the health
care sector towards greater integration and more processoriented
health care chains requires a shift in strategy,
structure and control mechanisms. As such, the supply chain
orientation within the health care sector can be regarded as a
complex social change process.
In their review article, Croom et al. (2000) present a
framework for the categorisation of literature on Supply
Chain Management. They distinguish two dimensions, which
form a matrix to classify research in the area of supply chain
management. This taxonomy of Croom et al. seems to be
relevant for the setting of health care supply chains as well.
Dimension 1: level of analysis
Current research in the field of health care supply chains
seems to be conducted on different levels reaching from
internal supply chains to a network level. Between these two
extremes two party relationships (dyadic level) and a set of
dyadic relationships can be distinguished (chain level). The
dyadic level considers the single relationship between a
supplier and a health care provider in the case of physical
products (see pharmaceuticals) or two health care
organisations in the case of patient flows. Research on a
chain level encompasses issues related to exchange processes
taking place in specific parts of the supply chain ranging from
the supplier of the supplier to the customer of the customer. A
third main stream research area concentrates on the network
of service providers and the exchange processes taking place
between the stakeholders in this network.
Dimension 2: element of exchange
The second dimension of the taxonomy of Croom et al.
(2000), which also seems to be applicable to the health care
context, can be addressed as the element of exchange. Trelationships between actors in the health care supply chain
are conducted and managed. A specific issue, which needs to
be addressed in this context is the distinction between patient
flows and supply chains related to physical goods and
products. Without doubt, the health care setting differs from
the industrial setting regarding the “assets” that can be
exchanged.
The matrix shown in Figure 2 can be used to classify both
existing as well as future research in the area of health supply
chains. In the next section the matrix will be used to asses the
studies this special issue reports on. Additionally, some
general conclusions regarding future research on health
supply chains will be drawn.his
element relates to the exchanged “product” and to how

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. สุขภาพบูรณาการห่วงโซ่อุปทานคล้ายกับการบริหารห่วงโซ่ในการผลิตจัดหาตั้งค่า ห่วงโซ่อุปทานสุขภาพสามารถเป็นลักษณะแตกต่างกันวิธีการรวม:. บูรณาการและประสานของกระบวนการ. บูรณาการและสมดุลของกระแสข้อมูล. บูรณาการและประสานการวางแผนกระบวนการ. รวม organisational อินทรา และ inter กระบวน. รวมวิธีการตลาด. รวมของการพัฒนาตลาดที่เกี่ยวข้องกับผู้ให้บริการสุขภาพ การจัดการโซ่อุปทานมักจะอ้างถึงข้อมูล วัสดุ และเงินที่เกี่ยวข้องมีการซื้อและการเคลื่อนไหวของสินค้าและบริการจากผู้ผลิตเพื่อผู้ใช้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพทางคลินิกผลที่ได้ในขณะที่การควบคุมต้นทุน ในการทำห่วงโซ่อุปทานดังนั้นจัดการทำให้เน้นการบูรณาการกระบวนการทาง ภายในภาคสุขภาพ กระบวนการเหล่านี้อาจหมายถึงผลิตภัณฑ์ทางกายภาพเช่นทางการแพทย์ เวชภัณฑ์อุปกรณ์และสุขภาพเอดส์แต่ยังรวมถึงกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการไหลของผู้ป่วย ในทั้งสองกรณีเหตุผลพื้นฐานของการก่อตั้งขึ้นในความเชื่อวิธีการจัดการห่วงโซ่อุปทานที่เร่งรัดประสานและบูรณาการระหว่างกระบวนการทำงานอาจนำไปสู่การจัดหาสุขภาพที่ดีโซ่ performance.Information เทคโนโลยีและการใช้งานของอีบิสซิเนสชัดเจนอย่างใกล้ชิดเชื่อมโยงประสานและบูรณาการของกระบวนการทำงาน มี advocated หลายการศึกษาเล่นเทคโนโลยีสารสนเทศบทบาทความสำคัญในห่วงโซ่อุปทานปฏิบัติ (บรีนและครอฟอร์ด 2005 Harland และคาลด์เวลล์2007) และมันจะไม่แปลกใจจึงให้ศึกษาในการจัดหาดูแลสุขภาพ โซ่เน้นบทบาทของอีบิสซิเนสเทคโนโลยีในโรงพยาบาลจัดหาโซ่ (Siau et al., 2002)คล้ายกับการประสานและบูรณาการการดำเนินงานกระบวนการ เทคโนโลยีสารสนเทศในภาคสุขภาพเป็นที่เกี่ยวข้องกับทั้งผลิตภัณฑ์ทางกายภาพเช่นเป็นการไหลของผู้ป่วยภายใน และ ระหว่างองค์กรการบริการสุขภาพ(Lowell และ Celler, 1998) ตัวอย่างของข้อมูลมุ่งเน้นเทคโนโลยีประยุกต์สามารถพบได้ในพื้นที่ของจัดซื้อ ควบคุมสินค้าคงคลัง และการวางแผนวัสดุ ที่แอพลิเคชันระบบบันทึกผู้ป่วยอิเล็กทรอนิกส์เป็นอุดรธานีตัวอย่างของการบูรณาการเทคโนโลยีสารสนเทศนำมาใช้ในระบบสุขภาพทั่วโลก ถึงแม้ว่าการศึกษาจำนวนมากได้รายงานปัญหาที่สำคัญเมื่อใช้ระบบบันทึกผู้ป่วยอิเล็กทรอนิกส์ (Boonstraและ Govers, 2009), มันจะรู้ว่า patientrelatedสารสนเทศอย่างมีนัยสำคัญสามารถนำไปสู่ปรับปรุงการรวมและ smoothening กระบวนการภายใน และ ระหว่างองค์กรสุขภาพบริการจัดส่งชัดเจน เสียแตกต่างกันมากจะเกี่ยวข้องกับสุขภาพดูแลสายปฏิบัติ ดังนั้น แอพลิเคชันของวิธีการบริหารจัดการห่วงโซ่การดูแลสุขภาพเป็นเกือบจากคำนิยามที่เกี่ยวข้องกับด้าน organisational เช่นอาคารความสัมพันธ์ การปันส่วนหน้าที่และความรับผิดชอบ และจัดระเบียบกระบวนการอินเทอร์เฟซ มีการศึกษาแตกต่างกันเน้นความสำคัญของ organisational ประมวลผลเมื่อใช้วิธีการบริหารจัดการห่วงโซ่อุปทาน นอกจากนี้การศึกษาล่าสุดแสดงว่า องค์ประกอบเช่นวัฒนธรรม organisationalการขาดงานของผู้นำที่แข็งแกร่งและทั้งอำนาจ การบังคับเป็นเป็นพลังงานที่ดี และสนใจความสัมพันธ์ระหว่างการมีส่วนได้เสียอาจรุนแรงขัดขวางการรวมและการประสานของกระบวนการดูแลสุขภาพตามโซ่ (McCutcheonแล้ว สจ๊วต 2000)รวมโซ่อุปทานสุขภาพไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับการบูรณาการและประสานการวางแผนกระบวนการแต่ canalso เชื่อมโยงกับร่วม "พัฒนาตลาด" และเสนอใหม่ "-ผลิตภัณฑ์ดูแล" ในอุตสาหกรรมยานยนต์เป็นวัตรที่กลุ่มพันธมิตรทำงานร่วมกันในการกระบวนการของการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ ร่วมพัฒนาเป็นปรากฏการณ์ที่รู้จักในด้านห่วงโซ่อุปทานการจัดการ และภายในอุปทานอุตสาหกรรม chains ร่วมมากความพยายามที่จะพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ผ่านซัพพลายเออร์ลูกค้าและหน่วย organisational เป็นที่น่าสนใจเพื่อทราบว่า การพัฒนาเดียวกันอยู่ในพื้นที่ของการดูแลสุขภาพโซ่อุปทาน ถึงแม้ว่า ไม่สามารถพบตัวอย่างของผู้ให้บริการสุขภาพการสื่อสารร่วมกับกลุ่มผู้ป่วยเกี่ยวกับการให้บริการ ในการทำเช่นนั้นพวกเขาเน้นประโยชน์ของความร่วมมือเร่งรัดbetween the health care organisations for clients in terms ofthroughput time, quality of care and the services beingprovided. Additionally, care providers have taken the initiativein different countries to develop new care-products in closecollaboration with each other. In The Netherlands forinstance, several hospitals started up joint centres forhaemodialysis. Other examples can be found in the field ofBreast centres.Clearly, the above mentioned modes of integration cannotbe considered in isolation. Studies in the field of industrialcompanies indicate that organisations often go throughseveral stages of integration, starting with a transparencystage via a commitment/coordination stage to a full integratedstage encompassing all the different modes of integrationaddressed above (Ballou et al., 2000; van der Vaart and vanDonk, 2008). The ongoing transformation within the healthcare sector towards greater integration and more processorientedhealth care chains requires a shift in strategy,structure and control mechanisms. As such, the supply chainorientation within the health care sector can be regarded as acomplex social change process.In their review article, Croom et al. (2000) present aframework for the categorisation of literature on SupplyChain Management. They distinguish two dimensions, whichform a matrix to classify research in the area of supply chainmanagement. This taxonomy of Croom et al. seems to berelevant for the setting of health care supply chains as well.Dimension 1: level of analysisCurrent research in the field of health care supply chainsseems to be conducted on different levels reaching frominternal supply chains to a network level. Between these twoextremes two party relationships (dyadic level) and a set ofdyadic relationships can be distinguished (chain level). Thedyadic level considers the single relationship between asupplier and a health care provider in the case of physicalproducts (see pharmaceuticals) or two health careorganisations in the case of patient flows. Research on achain level encompasses issues related to exchange processestaking place in specific parts of the supply chain ranging fromthe supplier of the supplier to the customer of the customer. Athird main stream research area concentrates on the networkof service providers and the exchange processes taking placebetween the stakeholders in this network.Dimension 2: element of exchangeThe second dimension of the taxonomy of Croom et al.(2000), which also seems to be applicable to the health carecontext, can be addressed as the element of exchange. Trelationships between actors in the health care supply chainare conducted and managed. A specific issue, which needs tobe addressed in this context is the distinction between patientflows and supply chains related to physical goods andproducts. Without doubt, the health care setting differs fromthe industrial setting regarding the “assets” that can beexchanged.The matrix shown in Figure 2 can be used to classify bothexisting as well as future research in the area of health supplychains. In the next section the matrix will be used to asses thestudies this special issue reports on. Additionally, somegeneral conclusions regarding future research on healthsupply chains will be drawn.hiselement relates to the exchanged “product” and to how

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. โซ่อุปทานสุขภาพแบบบูรณาการที่คล้ายกันในการจัดการห่วงโซ่อุปทานในการผลิตที่การตั้งค่าสุขภาพโซ่อุปทานสามารถจะมีลักษณะที่แตกต่างกันโดยรูปแบบของการรวม: บูรณาการและประสานงานของกระบวนการ.. บูรณาการและประสานงานของข้อมูลที่ไหล.. บูรณาการและประสานงานของกระบวนการวางแผน.. บูรณาการของกระบวนการ intra- และระหว่างองค์กร.. บูรณาการของตลาดวิธี.. บูรณาการของตลาด -development. ที่เกี่ยวข้องกับการให้บริการสุขภาพจัดการห่วงโซ่อุปทานมักจะหมายถึงข้อมูลวัสดุและการเงินที่เกี่ยวข้องกับกับการเข้าซื้อกิจการและการเคลื่อนไหวของสินค้าและบริการจากผู้ผลิตไปยังผู้ใช้ในการสั่งซื้อเพื่อเพิ่มทางคลินิกผลในขณะที่การควบคุมต้นทุน ในการทำเช่นห่วงโซ่อุปทานการจัดการให้ความสำคัญอย่างมากต่อการรวมกลุ่มของกระบวนการ ภายในภาคการดูแลสุขภาพกระบวนการเหล่านี้อาจหมายถึงผลิตภัณฑ์ทางกายภาพเช่นยา, การแพทย์อุปกรณ์และช่วยสุขภาพแต่ยังรวมถึงกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการไหลของผู้ป่วย ในทั้งสองกรณีเหตุผลพื้นฐานของวิธีการจัดการห่วงโซ่อุปทานมีการก่อตั้งขึ้นในความเชื่อที่เข้มข้นประสานงานและบูรณาการระหว่างกระบวนการปฏิบัติงานอาจนำไปสู่การจัดหาสุขภาพที่ดีขึ้นห่วงโซ่performance.Information เทคโนโลยีและการใช้งานของ e-ธุรกิจอย่างชัดเจนมีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับการประสานงานและบูรณาการของกระบวนการปฏิบัติงาน การศึกษาจำนวนมากสนับสนุนให้เล่นเทคโนโลยีสารสนเทศบทบาทสำคัญในห่วงโซ่อุปทานการปฏิบัติ(บรีนและ Crawford, 2005 ฮาร์แลนด์และ Caldwell, 2007) และมันจะเป็นของแปลกใจเหตุที่การศึกษาจำนวนมากเกี่ยวกับการดูแลสุขภาพของห่วงโซ่อุปทานมุ่งเน้นไปที่บทบาทของe- ธุรกิจเทคโนโลยีข้ามโรงพยาบาลโซ่อุปทาน(Siau et al., 2002). คล้ายกับการประสานงานและบูรณาการการดำเนินงานกระบวนการเทคโนโลยีสารสนเทศในภาคสาธารณสุขจะเกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์ทั้งทางกายภาพเช่นเดียวกับการไหลของผู้ป่วยภายในและระหว่างองค์กรที่ให้บริการด้านสุขภาพ(โลเวลล์และ Celler, 1998) ตัวอย่างของข้อมูลการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีที่มุ่งเน้นที่สามารถพบได้ในพื้นที่ของการจัดซื้อการควบคุมสินค้าคงคลังและการวางแผนวัสดุ แอพลิเคชันของผู้ป่วยระบบบันทึกอิเล็กทรอนิกส์ยังเป็นที่รู้จักกันตัวอย่างของเทคโนโลยีสารสนเทศแบบบูรณาการที่จะถูกนำมาใช้ในระบบสุขภาพทั่วโลก แม้ว่าการศึกษาจำนวนมากได้รายงานปัญหาที่สำคัญเมื่อใช้ระบบบันทึกผู้ป่วยอิเล็กทรอนิกส์(Boonstra และ Govers 2009) ก็เป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางว่า patientrelated ระบบสารสนเทศอย่างมีนัยสำคัญสามารถนำไปสู่การปรับปรุงบูรณาการและเรียบของกระบวนการภายในและระหว่างองค์กรที่ให้บริการด้านสุขภาพ. เห็นได้ชัดว่า ผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกันมีส่วนร่วมในการดูแลสุขภาพการปฏิบัติห่วงโซ่การดูแล ดังนั้นแอพลิเคชันของอุปทานการจัดการห่วงโซ่ในการตั้งค่าการดูแลสุขภาพเกือบจะโดยความหมายที่เกี่ยวข้องกับด้านขององค์กรเช่นการสร้างความสัมพันธ์กับการจัดสรรอำนาจหน้าที่และการจัดกระบวนการอินเตอร์เฟซ การศึกษาที่แตกต่างกันได้เน้นความสำคัญของกระบวนการขององค์กรเมื่อประยุกต์ใช้วิธีการจัดการห่วงโซ่อุปทาน นอกจากนี้การศึกษาล่าสุดพบว่าองค์ประกอบเช่นวัฒนธรรมองค์กร, การขาดความเป็นผู้นำที่แข็งแกร่งและอิงอำนาจเช่นเดียวกับอำนาจและความสัมพันธ์ผลประโยชน์ระหว่างผู้มีส่วนได้เสียอย่างรุนแรงอาจเป็นอุปสรรคต่อการรวมและการประสานงานของกระบวนการตามห่วงโซ่อุปทานการดูแลสุขภาพ(McCutcheon และจวร์ต , 2000). การดูแลสุขภาพบูรณาการห่วงโซ่อุปทานไม่เพียง แต่เกี่ยวข้องกับการรวมและการประสานงานของกระบวนการวางแผนแต่ canalso จะเชื่อมโยงกับร่วม "การพัฒนาตลาด" และนำเสนอใหม่"การดูแลผลิตภัณฑ์" ภายในอุตสาหกรรมยานยนต์มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ว่าพันธมิตรห่วงโซ่อุปทานการทำงานร่วมกันในกระบวนการของการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ สินค้าพัฒนาร่วมเป็นปรากฏการณ์ที่ได้รับการยอมรับในด้านของห่วงโซ่อุปทานการจัดการและการที่อยู่ในห่วงโซ่อุปทานอุตสาหกรรมร่วมกันหลายความพยายามที่จะทำในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ในซัพพลายเออร์ลูกค้าและหน่วยงาน เป็นที่น่าสนใจที่จะต้องทราบว่าการพัฒนาเดียวกันจะมองเห็นได้ในพื้นที่ของการดูแลสุขภาพโซ่อุปทาน แม้ว่าจะน้อยกว่าปกติตัวอย่างสามารถพบได้ของผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพการสื่อสารร่วมกันในกลุ่มผู้ป่วยที่เกี่ยวกับการบริการที่พวกเขาให้ ในการทำเช่นที่พวกเขาเน้นผลประโยชน์ของการทำงานร่วมกันอย่างเข้มข้นระหว่างองค์กรด้านการดูแลสุขภาพสำหรับลูกค้าในแง่ของเวลาที่ผ่านคุณภาพของการดูแลและบริการที่มีให้ นอกจากนี้ผู้ให้บริการดูแลมีความคิดริเริ่มในประเทศที่แตกต่างกันในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่การดูแลอย่างใกล้ชิดในการทำงานร่วมกันกับคนอื่นๆ ในประเทศเนเธอร์แลนด์สำหรับตัวอย่างเช่นโรงพยาบาลหลายแห่งเริ่มต้นขึ้นศูนย์ร่วมการฟอกเลือด ตัวอย่างอื่น ๆ สามารถพบได้ในเขตของศูนย์เต้านม. เห็นได้ชัดว่ารูปแบบดังกล่าวข้างต้นของการรวมกลุ่มไม่สามารถได้รับการพิจารณาในการแยก การศึกษาในสาขาอุตสาหกรรมบริษัท แสดงให้เห็นว่าองค์กรมักจะไปผ่านหลายขั้นตอนของการรวมกลุ่มที่เริ่มต้นด้วยความโปร่งใสในขั้นตอนผ่านความมุ่งมั่น/ ขั้นตอนการประสานงานไปยังบูรณาการเต็มรูปแบบขั้นตอนที่ครอบคลุมทุกรูปแบบที่แตกต่างกันของการรวมกลุ่มที่อยู่ข้างต้น(Ballou et al., 2000 ; ฟานเดอร์ฟาร์ตและรถตู้Donk 2008) การเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องภายในสุขภาพภาคการดูแลต่อการบูรณาการมากขึ้นและมากขึ้น processoriented โซ่การดูแลสุขภาพที่ต้องมีการเปลี่ยนแปลงในกลยุทธ์โครงสร้างและกลไกการควบคุม เช่นห่วงโซ่อุปทานการวางแนวทางในภาคการดูแลสุขภาพที่สามารถถือได้ว่าเป็นความซับซ้อนของกระบวนการเปลี่ยนแปลงทางสังคม. ในบทความการตรวจสอบของพวกเขา Croom et al, (2000) นำเสนอกรอบการทำงานสำหรับประเภทของหนังสือที่เกี่ยวกับอุปทานการจัดการห่วงโซ่ พวกเขาเห็นความแตกต่างสองมิติซึ่งรูปแบบเมทริกซ์ในการจำแนกการวิจัยในพื้นที่ของห่วงโซ่อุปทานการจัดการ อนุกรมวิธานของ Croom et al, นี้ ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับการตั้งค่าของห่วงโซ่อุปทานการดูแลสุขภาพได้เป็นอย่างดี. มิติที่ 1: ระดับของการวิเคราะห์งานวิจัยในปัจจุบันในด้านห่วงโซ่อุปทานของการดูแลสุขภาพที่ดูเหมือนว่าจะดำเนินการในระดับที่แตกต่างกันถึงจากห่วงโซ่อุปทานในระดับภายในเครือข่าย ระหว่างทั้งสองขั้วความสัมพันธ์ของบุคคลที่สอง (ระดับ dyadic) และชุดของความสัมพันธ์dyadic สามารถโดดเด่น (ระดับห่วงโซ่) ระดับ dyadic พิจารณาความสัมพันธ์เพียงครั้งเดียวระหว่างซัพพลายเออร์และผู้ให้บริการดูแลสุขภาพในกรณีที่ทางกายภาพผลิตภัณฑ์(ดูยา) หรือสองการดูแลสุขภาพองค์กรในกรณีที่กระแสผู้ป่วย การวิจัยในระดับห่วงโซ่ครอบคลุมประเด็นที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการแลกเปลี่ยนที่เกิดขึ้นในเฉพาะส่วนของห่วงโซ่อุปทานตั้งแต่ผู้จัดจำหน่ายของผู้จัดจำหน่ายให้กับลูกค้าของลูกค้า กระแสหลักที่สามวิจัยมุ่งเน้นเครือข่ายของผู้ให้บริการและกระบวนการแลกเปลี่ยนที่เกิดขึ้นระหว่างผู้มีส่วนได้เสียในเครือข่ายนี้. มิติที่ 2: องค์ประกอบของการแลกเปลี่ยน. มิติที่สองของอนุกรมวิธานของ Croom et al, (2000) ซึ่งดูเหมือนว่า ที่จะมีผลบังคับใช้กับการดูแลสุขภาพบริบทสามารถได้รับการแก้ไขเป็นองค์ประกอบของการแลกเปลี่ยน Trelationships ระหว่างนักแสดงในห่วงโซ่อุปทานการดูแลสุขภาพจะดำเนินการและการบริหารจัดการ ปัญหาเฉพาะที่จำเป็นต้องได้รับการแก้ไขในบริบทนี้คือความแตกต่างระหว่างผู้ป่วยกระแสและห่วงโซ่อุปทานที่เกี่ยวข้องกับสินค้าทางกายภาพและผลิตภัณฑ์ โดยไม่ต้องสงสัยการตั้งค่าการดูแลสุขภาพที่แตกต่างจากการตั้งค่าเกี่ยวกับอุตสาหกรรม "สินทรัพย์" ที่สามารถแลกเปลี่ยน. เมทริกซ์แสดงในรูปที่ 2 สามารถนำมาใช้ในการจำแนกทั้งที่มีอยู่เช่นเดียวกับการวิจัยในอนาคตในพื้นที่ของอุปทานสุขภาพโซ่ ในส่วนถัดไปเมทริกซ์จะใช้ในการลาศึกษานี้รายงานปัญหาพิเศษเกี่ยวกับ นอกจากนี้บางข้อสรุปทั่วไปเกี่ยวกับการวิจัยในอนาคตต่อสุขภาพของห่วงโซ่อุปทานจะdrawn.his องค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับการแลกเปลี่ยน "ผลิตภัณฑ์" และวิธีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . โซ่อุปทานสุขภาพแบบบูรณาการ
คล้ายกับการจัดการห่วงโซ่อุปทานในการผลิต
การโซ่อุปทานสุขภาพสามารถโดดเด่นด้วยโหมดที่แตกต่างกันของการบูรณาการ :

การบูรณาการและการประสานงานของกระบวนการ .

การบูรณาการและการประสานงานของข้อมูลไหล .

การบูรณาการและการประสานงานของกระบวนการวางแผน . . .

การบูรณาการกระบวนการภายในและระหว่างองค์กร .

บูรณาการของวิธีการตลาด

การบูรณาการของการพัฒนาตลาด .
ที่เกี่ยวข้องกับผู้ให้บริการสุขภาพ , การจัดการห่วงโซ่อุปทานมักจะหมายถึงข้อมูล วัสดุ และการเงินที่เกี่ยวข้องกับการซื้อ
และการเคลื่อนไหวของสินค้าและบริการ
จากผู้ผลิตไปยังผู้ใช้ปลายทางเพื่อเพิ่มผลลัพธ์ทางคลินิก
ในขณะที่การควบคุมต้นทุน ในการทำเช่นนั้น
ห่วงโซ่อุปทานการจัดการจะเน้นในการบูรณาการ
กระบวนการ ในภาคสุขภาพ กระบวนการเหล่านี้อาจ
หมายถึงผลิตภัณฑ์ทางกายภาพ เช่น ยา อุปกรณ์ทางการแพทย์ และสาธารณสุข
เอดส์แต่ยังเกี่ยวข้องกับ
การไหลของผู้ป่วย ในทั้งสองกรณีเป็นหลักการพื้นฐานของการจัดการห่วงโซ่อุปทานวิธี

ก่อตั้งขึ้นในความเชื่อที่เข้มข้น การประสานงาน และการบูรณาการระหว่าง
กระบวนการปฏิบัติงานอาจทำให้ดีขึ้นจัดหา
สุขภาพโซ่ประสิทธิภาพ เทคโนโลยีสารสนเทศและการใช้งานของ e-business
อย่างชัดเจนจะเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดเพื่อการประสานงานและบูรณาการ
ของกระบวนการปฏิบัติงาน มีการศึกษาวิจัยสนับสนุน
เทคโนโลยีสารสนเทศเล่นบทบาทสำคัญในห่วงโซ่อุปทานและการปฏิบัติ
( บรีน ครอฟอร์ด2005 และ 2007 ฮาร์แลนด์ Caldwell ,
) และมันจะไม่น่าแปลกใจดังนั้นหลายที่
การศึกษาห่วงโซ่อุปทานการดูแลสุขภาพเน้นบทบาทของ e-business
เทคโนโลยีข้ามจัดหาโรงพยาบาลโซ่ ( บุญฉ่ํามินิ et al . , 2002 ) .
คล้ายกับการประสานงาน และการบูรณาการกระบวนการปฏิบัติงาน
, เทคโนโลยีสารสนเทศในภาค สุขภาพ
ที่เกี่ยวข้องกับทั้งผลิตภัณฑ์ทางกายภาพเช่นเดียวกับการไหลของ