3. The tourism perspective
The term ‘event(s) tourism’ was not widely used, if at all, prior to 1987 when The New Zealand Tourist and Publicity Department (1987) reported: “Event tourism is an important and rapidly growing segment of international tourism…”. An article by Getz in 1989 in Tourism Management (‘Special Events: Defining the Product’) developed a framework for planning ‘events tourism’. Prior to this it was normal to speak of special events, hallmark events, mega events and specific types of events. Now ‘event tourism’ is generally recognized as being inclusive of all planned events in an integrated approach to development and marketing.
As with all forms of special-interest travel, event tourism must be viewed from both demand and supply sides. A consumer perspective requires determining who travels for events and why, and also who attends events while traveling. We also want to know what ‘event tourists’ do and spend. Included in this demand-side approach is assessment of the value of events in promoting a positive destination image, place marketing in general, and co-branding with destinations.
On the supply side, destinations develop, facilitate and promote events of all kinds to meet multiple goals: to attract tourists (especially in the off-peak seasons), serve as a catalyst (for urban renewal, and for increasing the infrastructure and tourism capacity of the destination), to foster a positive destination image and contribute to general place marketing (including contributions to fostering a better place in which to live, work and invest), and to animate specific attractions or areas.
There is no real justification for considering event tourism as a separate field of studies. The constraint is that both tourism and event studies are necessary to understand this kind of experience. As well, there are sub-areas like sport and cultural tourism (in which intrinsic motivations prevail) and business travel (mostly extrinsically motivated) that also focus on the event tourism experience. In a similar vein, Deery, Jago, and Fredline (2004) asked if sport tourism and event tourism are the same thing. Their conceptualization showed sport tourism as being at the nexus of event tourism and sport, with both sport tourism and event tourism being sub-sets of tourism in general. Indeed, there is almost limitless potential for sub-dividing tourism studies and management in this manner.
Fig. 2 depicts the set of interrelationships occurring at the nexus of tourism and event studies, consisting of both the marketing of events to tourists and the development and marketing of events for tourism and economic development purposes.
Event tourism at the nexus of tourism and event studies.
3 . มุมมองการท่องเที่ยว
คำว่า ' เหตุการณ์ ( s ) การท่องเที่ยว ' ไม่ได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลาย , ถ้าที่ทั้งหมด ก่อนปี 2530 เมื่อนิวซีแลนด์ ท่องเที่ยว และ แผนกประชาสัมพันธ์ ( 1987 ) รายงาน : " เหตุการณ์การท่องเที่ยวที่สำคัญและเติบโตอย่างรวดเร็วส่วนของการท่องเที่ยวระหว่างประเทศ . . . . . . . " บทความโดย เก็ตส์ในปี 1989 ในการจัดการการท่องเที่ยว ( เหตุการณ์ 'special :การกำหนดผลิตภัณฑ์ ' ) ที่พัฒนาโดยเหตุการณ์การวางแผนการท่องเที่ยว ' ' ก่อนนี้มันเป็นปกติที่จะพูดถึงเหตุการณ์พิเศษ ถือเป็นเหตุการณ์ , เหตุการณ์เด่นและระบุประเภทของเหตุการณ์ ตอนนี้ ' การท่องเที่ยว ' เหตุการณ์คือการยอมรับโดยทั่วไปเป็น รวมทั้งวางแผนเหตุการณ์ในการบูรณาการการพัฒนาและการตลาด
เช่นเดียวกับทุกรูปแบบของการเดินทาง ดอกเบี้ยพิเศษการท่องเที่ยว เหตุการณ์ ต้องดูจากทั้งอุปสงค์ ด้านอุปทาน มุมมองของผู้บริโภคที่ต้องการเดินทางสำหรับเหตุการณ์ และทำไม นอกจากนี้ ผู้เข้าร่วมกิจกรรมระหว่างการเดินทาง นอกจากนี้เรายังต้องการที่จะทราบว่า ' เหตุการณ์ของนักท่องเที่ยวทำและการใช้จ่าย รวมอยู่ในนี้ ความต้องการด้านแนวทางการประเมินค่าของกิจกรรมในการส่งเสริมภาพลักษณ์ทางการตลาดปลายทาง , สถานที่ทั่วไปและร่วมสร้างตราสินค้ากับจุดหมายปลายทาง
ด้านอุปทาน , สถานที่พัฒนา อำนวยความสะดวก และส่งเสริมกิจกรรมทุกชนิดเพื่อตอบสนองเป้าหมายหลาย : เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยว ( โดยเฉพาะในช่วงปิดฤดูท่องเที่ยว ) , ทำหน้าที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการฟื้นฟูเมืองและโครงสร้างพื้นฐานและการท่องเที่ยว เพื่อเพิ่มความจุของปลายทาง )เพื่อเสริมสร้างภาพลักษณ์เชิงบวกและสนับสนุนการตลาดปลายทางสถานที่ทั่วไป ( รวมทั้งผลงานสร้างขึ้นที่อาศัยอยู่ , ทำงานและลงทุน ) และเคลื่อนไหวในสถานที่เฉพาะหรือพื้นที่
ไม่มีจริงที่จะพิจารณาเหตุการณ์การท่องเที่ยวเป็นสาขาที่แยกจากกันของการศึกษา
การแปล กรุณารอสักครู่..