Sialadenosis is an asymptomatic bil

Sialadenosis is an asymptomatic bilateral parotid gland
enlargement quite common in diabetes (especially type
2). It has also been reported in alcoholism with liver pathology,
and
in
chronic
malnutrition
(19).
It
is
considered

a
metabolic
or
degenerative
pathology
(not
inflammatory

or

tumoral). The most accepted etiopathogenic theory
posits the existence of a disturbance in the autonomic
sympathetic innervation, that leads to a dysregulation
of protein synthesis and/ or its secretion. Cytoplasmic
swelling develops from engorgement of intracytoplasmic
zymogen
granules.
As
a

result, the parotid’s acini,
which normally measure 40 µm in diameter, increases to
as much as 100 µm. This enlargement causes the clinically
visible
glandular
hypertrophy
(19).
It
has
also
been

reported

that parotid enlargement in diabetic patients
could be a consequence of lipid infiltration, due to the
alteration in the lipidic metabolism in diabetes (20). In
any case, sialadenosis does not require treatment (19).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Sialadenosis เป็นไม่มีอาการหูทวิภาคีต่อม
การขยายตัวค่อนข้างบ่อยในผู้ป่วยโรคเบาหวาน (โดยเฉพาะพิมพ์
2) นอกจากนี้ยังได้รับรายงานในตับโรคพิษสุราเรื้อรัง ได้รับการยอมรับมากที่สุดทฤษฎี etiopathogenic posits การดำรงอยู่ของความวุ่นวายในระบบประสาทส่วนกลางที่ปกคลุมด้วยเส้นขี้สงสาร, ที่นำไปสู่ ​​dysregulation ของการสังเคราะห์โปรตีนและ / หรือการหลั่งของมัน นิวเคลียสบวมพัฒนามาจากการคัดตึงของ intracytoplasmic zymogen เม็ด. ในฐานะที่เป็นผล acini หูที่ซึ่งปกติขนาด 40 ไมครอนในเส้นผ่าศูนย์กลางเพิ่มขึ้นมากที่สุดเท่าที่ 100 ไมครอน การขยายตัวนี้ทำให้เกิดอาการทางคลินิกที่มองเห็นต่อมยั่วยวน(19). มันได้นอกจากนี้ยังได้รับรายงานว่าการขยายตัวหูในผู้ป่วยเบาหวานอาจจะเป็นผลมาจากการแทรกซึมไขมันเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในการเผาผลาญอาหารใน lipidic โรคเบาหวาน (20) ในกรณีใด ๆ sialadenosis ไม่จำเป็นต้องมีการรักษา (19)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

sialadenosis อาการต่อมพาโรติดเป็นทวิภาคีขยายค่อนข้างทั่วไปในโรคเบาหวาน ( โดยเฉพาะประเภท2 ) มีรายงานในสุรากับตับพยาธิวิทยาและในเรื้อรังตานขโมย( 19 )มันคือถือว่าเป็นการเผาผลาญหรือเสื่อมพยาธิวิทยา( ไม่อักเสบหรือtumoral ) ยอมรับมากที่สุด etiopathogenic ทฤษฎีposits การดำรงอยู่ของความวุ่นวายในระบบประสาทอัตโนมัติขี้สงสารยาสลบที่นำไปสู่ dysregulationการสังเคราะห์โปรตีนและ / หรือการหลั่ง ไซโตพลาสพัฒนาจากการคัดตึงของ intracytoplasmic บวมไซโมเจนเม็ดเป็นเป็นผลคือเมื่อต่อมน้ำลายบริเวณหู ,ซึ่งปกติวัดได้ 40 µขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเพิ่มขึ้น ,เป็น 100 เมตร ขยายให้µทางการแพทย์ที่มองเห็นได้ต่อมยั่วยวน( 19 )มันมีนอกจากนี้ถูกรายงานขยายที่ใกล้หูในผู้ป่วยเบาหวานอาจเป็นเพราะไขมันแทรกซึม เนื่องจากไปการเปลี่ยนแปลงในการเผาผลาญ lipidic ในโรคเบาหวาน ( 20 ) ในในกรณีใด ๆ , sialadenosis ไม่ได้ต้องการรักษา ( 19 )