1 IntroductionThe increase in the n

1 Introduction
The increase in the number of bank crises coupled with the important
roles of the banking sector in the economy have stimulated extensive
research focusing on banks. A systemic banking crisis would make costs
to the economy rise as high as 55 per cent of GDP (Caprio & Klingebile,
2003). Consequently, the study on determinants of bank performance
has received more attention in the literature, with the intention of
developing a stable financial system.
Most studies of banking profit and interest margins have been conducted
on U.S. and European banking institutions (Ho & Saunders,
1981; Bourke, 1989). However, little is known of the determinants
of bank profits in the post–financial-crisis era in Asia (Park & Weber,
2006). Demirguc-Kunt and Huizinga (1999) investigated the determinants
of bank interest margins in 80 countries, including countries
in East Asia, during the period 1988–95. In addition, Demirguc-Kunt
and Huizinga used a sample time period before the Asian financial
crisis.
This chapter extends the existing literature on the determinants of
banks’ profits and net interest margins by using larger sample of banks
from four countries in East Asia that successfully revamped after the
Asian financial crisis. The chapter uses both bank-unique characteristics
and selected macroeconomic indicators. Specifically, we investigate
the determinants of banks’ profits and net interest margins in the
post–financial-crisis era in Asia. East Asia experienced systemic banking
crises in the 1990s. The crisis affected East Asia at the end of that
decade (most notably, Indonesia, South Korea, Thailand, Philippines
and Malaysia during 1997–98).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1 บทนำ
การเพิ่มจำนวนของวิกฤตธนาคารควบคู่ไปกับการที่สำคัญ
บทบาทของภาคธนาคารในระบบเศรษฐกิจมีการกระตุ้นอย่างกว้างขวาง
วิจัยมุ่งเน้นไปที่ธนาคาร วิกฤตการธนาคารในระบบจะทำให้ค่าใช้จ่าย
ต่อเศรษฐกิจเพิ่มขึ้นสูงถึงร้อยละ 55 ของ GDP (คาปริโอและ Klingebile,
2003) ดังนั้นการศึกษาเกี่ยวกับปัจจัยที่ผลการดำเนินงานของธนาคาร
ได้รับความสนใจมากขึ้นในวรรณคดีที่มีความตั้งใจในการ
พัฒนาระบบการเงินที่มั่นคง.
การศึกษาส่วนใหญ่ของกำไรธนาคารและส่วนต่างอัตราดอกเบี้ยที่ได้รับการดำเนินการ
ในสหรัฐอเมริกาและสถาบันการเงินยุโรป (โฮและแซนเดอ
1981 ; บอร์ก, 1989) แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักในปัจจัย
ของผลกำไรของธนาคารในยุคหลังวิกฤตการเงินในเอเชีย (Park & เวเบอร์,
2006) Demirguc-นายกันต์และ Huizinga (1999) การตรวจสอบปัจจัย
ของส่วนต่างอัตราดอกเบี้ยของธนาคารใน 80 ประเทศรวมถึงประเทศ
ในเอเชียตะวันออกในช่วง 1988-1995 นอกจากนี้ Demirguc-นายกันต์
และ Huizinga ใช้ช่วงเวลาตัวอย่างก่อนทางการเงินในเอเชีย
วิกฤต.
ในบทนี้จะขยายวรรณกรรมที่มีอยู่ในปัจจัยของ
ผลกำไรของธนาคารและส่วนต่างอัตราดอกเบี้ยสุทธิโดยใช้กลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่ของธนาคาร
จากสี่ประเทศในเอเชียตะวันออกที่ประสบความสำเร็จ ปรับปรุงใหม่หลังจากที่
เกิดวิกฤตทางการเงินในเอเชีย บทที่ใช้ทั้งลักษณะธนาคารที่ไม่ซ้ำกัน
และเลือกตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจมหภาค โดยเฉพาะเราจะตรวจสอบ
ปัจจัยของผลกำไรของธนาคารและส่วนต่างอัตราดอกเบี้ยสุทธิใน
ยุคหลังวิกฤตการเงินในเอเชีย เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่มีประสบการณ์การธนาคารระบบ
วิกฤตในปี 1990 วิกฤตเอเชียตะวันออกได้รับผลกระทบในตอนท้ายของว่า
ทศวรรษ (ที่สุด, อินโดนีเซีย, เกาหลีใต้, ไทย, ฟิลิปปินส์
และมาเลเซียในช่วง 1997-1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 บทนำ
เพิ่มจํานวนของวิกฤตการณ์ธนาคารคู่กับบทบาทสำคัญ
ของภาคธนาคารในประเทศ ได้กระตุ้นการวิจัยอย่างละเอียด
มุ่งเน้นไปที่ธนาคาร วิกฤตการธนาคารระบบจะทำให้ต้นทุน
ต่อเศรษฐกิจเพิ่มขึ้นสูงถึงร้อยละ 55 ของจีดีพี ( ดิคาปริโอ& klingebile
, 2003 ) ดังนั้น การศึกษาปัจจัยกำหนด
งานธนาคารที่ได้รับความสนใจมากขึ้นในวรรณกรรม กับความตั้งใจของ
การพัฒนาระบบการเงินที่มั่นคง และผลกำไรของธนาคารส่วนใหญ่ศึกษา

สนใจขอบได้รับการดำเนินการในสหรัฐฯ และยุโรปสถาบันการธนาคาร ( โฮ& Saunders ,
1981 ; Bourke , 1989 ) แต่น้อยเป็นที่รู้จักของตัวกำหนด
ของกำไรของธนาคารในช่วงหลังวิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชีย–ยุค ( ปาร์ค &เวเบอร์
2006 )demirguc สามารถ และ huizinga ( 1999 ) ศึกษาปัจจัย
ของธนาคารมีรายได้ดอกเบี้ยใน 80 ประเทศ รวมทั้งประเทศ
ในเอเชียตะวันออก ในช่วงปี 1988 – 95 นอกจากนี้ demirguc สามารถ
huizinga ใช้ตัวอย่างและช่วงเวลาก่อนวิกฤติการเงินเอเชีย
.
บทนี้ขยายที่มีอยู่ในวรรณคดีตัวกำหนด
ธนาคารมีรายได้ดอกเบี้ยสุทธิและกำไรโดยใช้ตัวอย่างขนาดใหญ่ของธนาคาร
จาก 4 ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ได้ปรับปรุงใหม่หลังวิกฤตการเงินเอเชีย
. บทที่ใช้ทั้งธนาคารและเศรษฐกิจมหภาคลักษณะเฉพาะ
เลือกตัวชี้วัด โดยเฉพาะ เราศึกษา
ปัจจัยของธนาคารและกำไรระยะขอบดอกเบี้ยสุทธิใน
โพสต์–ในยุควิกฤติการเงินเอเชียเอเชียตะวันออกมีประสบการณ์ระบบการธนาคาร
วิกฤตการณ์ในปี 1990 วิกฤตผลกระทบเอเชียตะวันออกที่ส่วนท้ายของทศวรรษที่
( ส่วนใหญ่ยวด , อินโดนีเซีย , เกาหลีใต้ , ไทย , ฟิลิปปินส์ และมาเลเซีย ในช่วงปี 1997 – 98
)