Estuaries are dynamic environments,

Estuaries are dynamic environments, key for the survival of innumerous ecologically or economically
important fish species. Among these species are Neotropical silversides (Atherinella brasiliensis), which
are resident and abundant in Brazilian estuaries and used as a complementary source of income and food
for local communities. To better understand silverside populations in Brazil, we evaluated the genetic
diversity, structure and demography of fish sampled at six estuaries from the northeastern to the
southern coast, using Random Amplified Polymorphic DNA and mitochondrial DNA (D-loop) markers.
High haplotype diversities (h ranging from 0.75 to 0.99) were found in all populations except Carapebus,
located in Southeast Brazil (h ¼ 0.54). A total of 69 mtDNA haplotypes were found, with Itaparica
(Northeast Brazil) and Carapebus presenting only exclusive haplotypes, while some were shared among
populations in the South. Strong regional structure was observed, with very high differentiation between
Itaparica and Carapebus, as well as among these two populations and the ones from the Southern region
(Paranagu

a, Conceiçao, Camacho and Patos). Among southern areas, low/moderate structure was ~
detected. Most populations showed unimodal mismatch distributions indicating recent demographic
expansion, while Carapebus presented a multimodal distribution characteristic of a stable or bottlenecked
population. Times since possible population expansion were highest in Itaparica (32,500 ya)
and Carapebus (29,540 ya), while in the Southern region longest time was observed at Conceiç~
ao
(25,540 ya) and shortest at Patos (9720 ya). In a general manner, haplotype diversities were directly
related to times since population expansions; again, Carapebus was the exception, displaying long time
since expansion but low diversity, possibly due to a recent bottleneck caused by the isolation and human
impacts this lagoon is subject to. Isolation by Distance was significant for Itaparica and Carapebus, and
considering the extremely high differentiation of these populations, we suggest that they could be undergoing
speciation. To adequately manage and maintain the genetic variability of silversides in Brazilian
estuaries, we propose three distinct management units for this species: 1) Itaparica; 2) Carapebus; and 3)
Southern Brazil.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริเวณปากแม่น้ำเป็นสภาพแวดล้อมแบบไดนามิก คีย์สำหรับการอยู่รอดของ innumerous ระบบนิเวศ หรือทางเศรษฐกิจพันธุ์ปลาที่สำคัญ สายพันธุ์เหล่านี้มี silversides Neotropical (Atherinella ยางพารา), ซึ่งอาศัยอยู่มากในบริเวณปากแม่น้ำบราซิล และใช้เป็นแหล่งอาหารและรายได้เสริมสำหรับชุมชนท้องถิ่น เพื่อให้ เข้าใจประชากรเริ่มในบราซิล เราประเมินการทางพันธุกรรมความหลากหลาย โครงสร้าง และประชากรปลาลิ้มลองที่บริเวณปากแม่น้ำที่หกจากตะวันออกเฉียงเหนือเพื่อการฝั่งภาคใต้ การใช้เครื่องหมายดีเอ็นเอ (D-ลูป) ยลและสุ่มขยาย Polymorphic DNAความหลากหลายสูง haplotype (h ตั้งแต่ 0.75 ถึง 0.99) พบในประชากรทั้งหมดยกเว้น Carapebusตั้งอยู่ในประเทศบราซิลตะวันออกเฉียงใต้ (h ¼ 0.54) รวม 69 mtDNA haplotypes พบ มี Itaparica(บราซิลตะวันออกเฉียงเหนือ) และ Carapebus นำเสนอเฉพาะพิเศษ haplotypes ในขณะที่บางส่วนถูกใช้ร่วมกันระหว่างประชากรในภาคใต้ โครงสร้างแข็งแกร่งในภูมิภาคพบว่า มีความแตกต่างสูงระหว่างItaparica และ Carapebus เช่นเป็นคนจากภาคใต้และประชากรเหล่านี้สอง(Paranagua, Conceiçao, Camacho และ Patos) ในพื้นที่ภาคใต้ โครงสร้างต่ำ/ปานกลางเป็น ~ตรวจพบ ประชากรส่วนใหญ่พบว่า unimodal การกระจายตรงบ่งชี้ล่าประชากรขยายตัว ในขณะที่ Carapebus นำเสนอการกระจายต่อเนื่องลักษณะที่มีเสถียรภาพ หรือ bottleneckedประชากร ครั้งตั้งแต่การขยายประชากรเป็นไปได้สูงที่สุดใน Itaparica (32,500 ยา)และ Carapebus (29,540 ยา), ในขณะที่ในภาคใต้ พบว่า ยาวนานที่สุดที่ Conceiç ~อ่าว(25,540 ยา) และสั้นที่สุดที่ Patos (9720 ยา) ในลักษณะทั่วไป ความหลากหลายของ haplotype ได้โดยตรงที่เกี่ยวข้องกับเวลาตั้งแต่การขยายประชากร อีกครั้ง Carapebus เป็นข้อยกเว้น แสดงเวลานานตั้งแต่ขยายตัวแต่ความหลากหลายต่ำ อาจเนื่องจากคอขวดล่าเกิด โดยแยก และมนุษย์ผลกระทบต่อทะเลสาบนี้ทั้งนี้ แยกตามระยะทางเป็นสำคัญสำหรับ Itaparica และ Carapebus และพิจารณาความแตกต่างสูงมากของประชากรเหล่านี้ เราขอแนะนำว่า พวกเขาอาจถูกดำเนินควิด การจัดการอย่างเพียงพอ และรักษาความแปรปรวนทางพันธุกรรมของ silversides ในบราซิลบริเวณปากแม่น้ำ เรานำเสนอหน่วยการจัดการที่แตกต่างกันสามสายพันธุ์นี้: 1) Itaparica 2) Carapebus และ 3)ภาคใต้บราซิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อ้อยมีสภาพแวดล้อมแบบไดนามิกที่สำคัญสำหรับการอยู่รอดของ innumerous ระบบนิเวศหรือเศรษฐกิจ
พันธุ์ปลาที่สำคัญ ท่ามกลางสายพันธุ์เหล่านี้เป็น silversides Neotropical (Atherinella brasiliensis) ซึ่ง
มีถิ่นที่อยู่และอุดมสมบูรณ์ในอ้อยบราซิลและใช้เป็นแหล่งเสริมรายได้และอาหาร
ให้กับชุมชนท้องถิ่น เพื่อทำความเข้าใจประชากร Silverside ในบราซิลเราประเมินพันธุกรรม
ความหลากหลายทางโครงสร้างและประชากรของปลาตัวอย่างที่หกอ้อยจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือไปยัง
ชายฝั่งทางตอนใต้โดยใช้สุ่ม Amplified Polymorphic DNA และยลดีเอ็นเอ (D-ห่วง) เครื่องหมาย.
ความหลากหลาย haplotype สูง ( H ตั้งแต่ 0.75-0.99) พบในประชากรทั้งหมดยกเว้น Carapebus,
ตั้งอยู่ในตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิล (h ¼ 0.54) รวมเป็น 69 haplotypes mtDNA พบกับ Itaparica
(ภาคตะวันออกเฉียงเหนือบราซิล) และ Carapebus นำเสนอเพียง haplotypes พิเศษในขณะที่บางคนใช้ร่วมกันระหว่าง
ประชากรในภาคใต้ โครงสร้างที่แข็งแกร่งในภูมิภาคพบว่ามีความแตกต่างที่สูงมากระหว่าง
Itaparica และ Carapebus เช่นเดียวกับกลุ่มคนเหล่านี้สองประชากรและคนจากภูมิภาคภาคใต้
(Paranagu?
ให้กอน, กาและ Patos) ในพื้นที่ภาคใต้ต่ำ / โครงสร้างพอสมควร ~
ตรวจพบ ประชากรส่วนใหญ่แสดงให้เห็นการกระจายไม่ตรงกัน unimodal แสดงให้เห็นกลุ่มผู้เข้าชมที่ผ่านมา
ขยายตัวในขณะที่ Carapebus นำเสนอลักษณะการกระจายต่อเนื่องของการมีเสถียรภาพหรือ bottlenecked
ประชากร ครั้งตั้งแต่การขยายตัวของประชากรที่เป็นไปได้สูงที่สุดใน Itaparica (32,500 ya)
และ Carapebus (29,540 ya) ในขณะที่ภาคใต้เวลาที่ยาวที่สุดเป็นข้อสังเกตที่Conceiç ~
อ่าว
(25,540 ya) และสั้นที่สุดที่ Patos (9720 ya) ในลักษณะทั่วไปหลากหลาย haplotype ถูกโดยตรง
ที่เกี่ยวข้องกับครั้งตั้งแต่การขยายประชากร อีกครั้ง Carapebus เป็นข้อยกเว้นการแสดงเวลานาน
ตั้งแต่การขยายตัว แต่ความหลากหลายต่ำอาจจะเป็นเพราะเป็นคอขวดที่ผ่านมาเกิดจากการแยกและมนุษย์
ผลกระทบ Lagoon นี้อยู่ภายใต้ โดยการแยกทางอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ Itaparica และ Carapebus และ
พิจารณาความแตกต่างสูงมากของประชากรเหล่านี้เราขอแนะนำให้พวกเขาอาจจะดำเนินการ
speciation เพียงพอที่จะจัดการและรักษาความแปรปรวนทางพันธุกรรมของ silversides ในบราซิล
อ้อยเราเสนอสามหน่วยการจัดการที่แตกต่างกันสำหรับสายพันธุ์นี้: 1) Itaparica; 2) Carapebus; และ 3)
บราซิลภาคใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อ้อยเป็นสภาพแวดล้อมแบบไดนามิกที่สำคัญสำหรับความอยู่รอดของมากเหลือคณานับต่อระบบนิเวศ หรือคอรัปชั่นชนิดปลาที่สำคัญ ของชนิดนี้เป็น Neotropical หัวตะกั่ว ( atherinella ธรรม ) ซึ่งอาศัยอยู่ชุกชุมในบราซิลและอ้อย และใช้เป็นแหล่งเสริมรายได้ และอาหารสำหรับชุมชนท้องถิ่น เพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้นของประชากร silverside ในบราซิล เราประเมินพันธุกรรมความหลากหลายและโครงสร้างประชากรของปลาในบริเวณที่ 6 จากภาคตะวันออกเฉียงเหนือไปยังชายฝั่งทะเลภาคใต้ โดยใช้วิธี random amplified polymorphic DNA ดีเอ็นเอ ( d-loop ) เครื่องหมายความหลากหลายและพบสูง ( H ตั้งแต่ 0.75 ถึง 0.99 ) พบในประชากรทั้งหมด ยกเว้น carapebus ,ตั้งอยู่ในตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิล ( H ¼ 0.54 ) ทั้งหมด 69 แสดงผลอย่างมีนัยสำคัญกับ Itaparica ,( ตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิล ) และ carapebus เสนอเพียงผลพิเศษ ขณะที่บางส่วนถูกใช้ร่วมกันระหว่างประชากรในภาคใต้ โครงสร้างของภูมิภาคที่แข็งแกร่งซึ่งมีสูงมาก ความแตกต่างระหว่างตาปาริก้า และ carapebus เช่นเดียวกับในหมู่เหล่านี้สองประชากร และที่ภาคใต้( paranagu, concei 5 อ่าว คามาโช่ และปาโตส ) ในพื้นที่ภาคใต้ โครงสร้างต่ำ / ปานกลางคือ ~ตรวจพบ ประชากรส่วนใหญ่มี unimodal การแจกแจงแสดงล่าสุดประชากรที่ไม่ตรงกันการขยายตัวในขณะที่นำเสนอลักษณะการกระจายของ carapebus แบบคงที่หรือ bottleneckedประชากร ครั้ง เพราะการขยายตัวของประชากรที่เป็นไปได้สูงสุดใน Itaparica ( 32 , 500 คุณ )และ carapebus ( 29540 ยา ) ในขณะที่ในภาคใต้ได้นานที่สุด คือสังเกตที่ concei 5 ~อ่าว( 25540 ยา ) และที่สั้นปาโตส ( 9720 ยา ) ในลักษณะทั่วไป พบความหลากหลายได้โดยตรงที่เกี่ยวข้องกับครั้งตั้งแต่การขยายประชากร อีกครั้ง carapebus เป็นข้อยกเว้นแสดงนานเนื่องจากการขยายตัว แต่ความหลากหลายน้อย อาจจะเพราะล่าสุดคอขวดที่เกิดจากการแยกและมนุษย์ผลกระทบของทะเลสาบนี้อยู่ภายใต้ . การแยกโดยระยะทางอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ Itaparica และ carapebus , และพิจารณาความแตกต่างที่สูงมากของประชากรเหล่านี้เราขอแนะนำให้พวกเขาอาจจะสามารถการจำแนกชนิด สามารถจัดการและรักษาการผันแปรทางพันธุกรรมของหัวตะกั่วในบราซิลอ้อย เราเสนอสามหน่วยการจัดการที่แตกต่างกันสำหรับชนิดนี้ : 1 ) Itaparica 2 ) carapebus ; และ 3 )ภาคใต้ของบราซิล