Sexually transmitted infections. St

Sexually transmitted infections. Studies that examined risk and protective factors related to STIs were divided into those that looked at symptoms (n ¼ 7 studies) and those in which an objective diagnosis of a particular STI was reported (n ¼ 11). Only two key risk factors and no key protective factor emerged for symptoms of STIs, and only individual-level key risk and protective factors were identified for an STI diagnosis. Anal sex, prostitution, and previous history of an STI were all strongly associated risk factors. The key protective factor that emerged was condom use, which was reported to be protective in two studies [47,48]; one study found that never-use of condoms increased the risk of herpes simplex virus-2 by four times [49] (Table 6).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การติดเชื้อทางเพศนำส่ง ศึกษาตรวจสอบความเสี่ยงและปัจจัยป้องกันที่เกี่ยวข้องกับ STIs ถูกแบ่งที่มองอาการ (n ¼ 7 ศึกษา) และผู้ที่ถูกวินิจฉัยผิดวัตถุประสงค์ของ STI เฉพาะรายงาน (n ¼ 11) เพียง 2 ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญและปัจจัยป้องกันสำคัญไม่ปรากฏขึ้นสำหรับอาการของ STIs และเฉพาะบุคคลระดับสำคัญความเสี่ยงและปัจจัยป้องกันมี identified สำหรับการวินิจฉัย STI เพศสัมพันธ์ทางทวารหนัก ค้าประเวณี และประวัติก่อนหน้าของ STI มีปัจจัยเสี่ยงทั้งหมดที่เกี่ยวข้องอย่างยิ่ง เป็นปัจจัยป้องกันสำคัญที่ปรากฏขึ้นถูกใช้ถุงยาง ซึ่งเป็นรายงานที่จะป้องกันในการศึกษา 2 [47, 48]; การศึกษาหนึ่งพบที่ไม่ใช้ถุงยางอนามัยเพิ่มความเสี่ยงของไวรัสเริม-2 ขึ้นสี่ครั้ง [49] (ตาราง 6)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การติดเชื้อติดต่อทางเพศสัมพันธ์ การศึกษาที่ตรวจสอบความเสี่ยงและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันโรคติดต่อทางเพศถูกแบ่งออกเป็นผู้ที่มองไปที่อาการ (n ¼ 7 การศึกษา) และผู้ที่อยู่ในที่วัตถุประสงค์ของการวินิจฉัยโรคโดยเฉพาะอย่างยิ่ง STI มีรายงาน (n ¼ 11) เพียงสองปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญและไม่มีปัจจัยที่สำคัญในการป้องกันโผล่ออกมาสำหรับอาการของโรคติดต่อทางเพศและแต่ละระดับความเสี่ยงที่สำคัญเท่านั้นและปัจจัยป้องกันเป็นเอ็ด Fi สำหรับการระบุการวินิจฉัย STI มีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนั​​กโสเภณีและประวัติศาสตร์ก่อนหน้าของ STI ถูกปัจจัยเสี่ยงอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้อง ปัจจัยที่สำคัญในการป้องกันที่โผล่ออกมาคือการใช้ถุงยางอนามัยซึ่งมีรายงานว่าจะป้องกันในการศึกษาทั้งสอง [47,48]; การศึกษาหนึ่งพบว่าไม่เคยใช้ถุงยางอนามัยเพิ่มความเสี่ยงของเริมไวรัส-2 โดยครั้งที่สี่ [49] (ตารางที่ 6)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ การศึกษาที่ตรวจสอบปัจจัยความเสี่ยงและป้องกันที่เกี่ยวข้องกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ แบ่งเป็นผู้ที่ดูอาการ ( N ¼ 7 ศึกษา ) และผู้ซึ่งมีวัตถุประสงค์ในการวินิจฉัยของคณะกรรมการมีการรายงานโดยเฉพาะ ( n ¼ 11 ) เพียงสองหลักปัจจัยเสี่ยงและปัจจัยป้องกันคีย์ไม่เกิดอาการโรค ,และเฉพาะบุคคลระดับคีย์ปัจจัยความเสี่ยงและป้องกันจึงเป็น identi เอ็ดสำหรับการวินิจฉัยโรค Sti . เพศ การค้าประเวณี ทวารหนักและความเป็นมาของ STI เป็นอย่างมากที่เกี่ยวข้องปัจจัยความเสี่ยง . กุญแจป้องกันปัจจัยที่เกิดคือการใช้ถุงยางอนามัย ซึ่งมีรายงานว่าจะต้องป้องกันสองการศึกษา [ 47,48 ] ;การศึกษาหนึ่งพบว่า ไม่เคยใช้ถุงยางอนามัยเพิ่มขึ้น ความเสี่ยงของเริม virus-2 สี่ครั้ง [ 49 ] ( ตารางที่ 6 )